Hoe denken jullie over de inenting tegen varkensgriep? Laten jullie je inenten, is het gewoon paniekzaaierij, een welkome inkomstenbron tijdens deze crisis, of vinden jullie het noodzakelijk. Heeft de inenting nog wel nut, is het virus niet al lang gemuteerd? Ik las in de krant dat een kat ook besmet is met varkensgriep. Hoe lang zou het duren voordat daarop ook ingespeeld wordt, moet daarop ingespeeld worden, paarden kunnen het dan ook krijgen?

Bij ons in de buurt zijn een aantal huisartsen van mening dat het allemaal grote onzin is, gewoon een welkome inkomstenbron en nog gevaarlijk ook, aangezien de entstoffen gevaarlijke stoffen bevatten zoals kwik en nanodeeltjes. Ook zijn de entstoffen nog niet voldoende getest is.

Enige tijd geleden ontstond ophef over het feit dat regeringsleiders e.d. een andere entstof krijgen dan de gewone burger; dus toch een kern van waarheid dat de entstof gevaarlijk is?

Monique

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 6 november 2009, 15:19:


Hmmm.... dit zie ik eigenlijk ook?
Misschien zie ik het ook verkeerd.
Monique

Daisy schreef op vrijdag 6 november 2009, 16:08:


Het onderschrift had ik niet gelezen.....
Het filmpje kwam op me over alsof ze wat onhandig een vlieg weg joeg, maar door het onderschrift dus heel anders.
Monique

Lily heeft al heel wat beleefdheidsregels geleerd, maar is af en toe nog een vreselijke olifant, die zich absoluut niet bewust is van haar grootte en kracht. De laatste tijd moet en zal ze contact maken als je bij haar staat, het hooinet opvult of haar manen borstelt. Ze blijft eerst op gepaste afstand, zodra ik haar aai, komt ze dichterbij. Ze doet eerst absoluut niets en dan graait ze ineens op een aandoenlijke manier door je haar of houdt even je neus vast met haar lippen. Ze denkt er niet aan om te bijte, ze heeft op dat moment een erg zachte blik in haar ogen en gaat direct daarna zuchtend met haar ogen dicht en neus naar de grond gericht staan.

Even geleden ging het helaas mis: Lily draaide zich naar me toe, ik wilde me net omdraaien en kreeg vol haar voorhoofd tegen de zijkant van mijn hoofd - AU. De hele boel gekneusd en als kroning een klein stukje kies afgebroken. Nou ja, moest toch binnenkort naar de tandarts, kies deed geen pijn, dus niets aan de hand.

Vanmorgen krepeerde ik plotseling van de pijn, gruwelijk, ik was lijkbleek, mijn wang vertoonde rode vlekken en zwol op. Gelukkig kon ik diezelfde morgen bij bij mijn tandarts terecht. Bleek dat 1/4 van mijn kies afgebroken was tot onder het tandvlees en het stukje kies op een vreemde manier klem zat tussen de afgebroken kies en mijn verstandskies. De hele behandeling duurde bijna drie kwartier, een eeuwigheid voor iemand die als de dood is voor de tandarts.

Volgende keer dus met een helm op met Lily knuffelen....

Monique

muiske89 schreef op dinsdag 10 november 2009, 19:52:


Mijn gezicht is nog wat dik, moet er 's nachts ook niet op gaan ligen, maar geen pijn meer aan de kies.

Monique

clarissa ruijgrok schreef op zaterdag 7 november 2009, 14:45:


Gisteren viel ik bijna bij van mijn stoel: steeds die verhalen over "risicogroepen inenten". Blijkt dat een aantal voetbalclubs hun spelers hebben laten inenten. Want ja, hoe moet dat nu als het halve elftal ziek is. Over het algemeen betreft het hier toch kerngezonden jonge kerels, hoezo risicogroep?
Monique

Sandra van Bommel schreef op woensdag 11 november 2009, 13:40:


Ik denk ook dat ieder voor zich de afweging moet maken. Ik vind het gewoon belachelijk wat er tot dusver gebeurd is. Eerst behoren jonge, gezonde mensen tot de risico groep, dan weer de ouderen. Dan het gedoe met de entstoffen: onvoldoende getest, gevaarlijke toevoegingen en een speciaal vaccin voor belangrijke personen zoals regeringsleiders en het leger. Eerst zouden mensen twee keer geent worden, nu plotseling maar een keer. En dan die kwestie van de voetballers, is inderdaad een groot risico als je niet kan spelen.....
Ik vind het te gek voor woorden.
Monique

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 11 november 2009, 9:49:


Ik heb net even met Mensis gebeld om een vervelende kwestie op te helderen, waar ik nog steeds mee zit.

Omdat ik in Duitsland woon ga ik normaal naar een Duitse tandarts. De kiespijn begon op mijn werk in Nederland en wel zo hevig dat ik niet in staat was verder te werken of auto te rijden. Ik ben een paar keer bijna flauw gevallen van de pijn.

De Nederlandse tandarts gebeld waar ik jarenlang klant geweest ben, van klein kind af aan. Zijn assistente deelde mij doodleuk mede dat hij geen buitenlanders behandelt. Op mijn opmerking dat ik dit erg naar discriminatie vond ruiken, werd bot gereageerd dat ik dan maar niet in Duitsland moest wonen. Op mijn vraag hoe ze met toeristen uit verweggistan omgaan: nee, die behandelen we niet. Ik was niet in staat daar verder op in te gaan, dus maar opgehangen en een afspraak gemaakt met mijn eigen tandarts, mijn moeder gebeld en gevraagd mij op te halen. Gelukkig had hij dienst en kon ik daar terecht.

Dat tandartsen noodgevallen weigeren op grond van "buitenlanders behandelen we niet" schoot bij mij in het verkeerd keelgat. Ik heb zin om daar werk van te maken......

Moest ik even kwijt.

Monique

Anja Seijn schreef op woensdag 11 november 2009, 16:08:


Tandartsen schijnen niet onder de verplichting te vallen dat ze medische zorg moeten verlenen, volgens Mensis. Ze mogen zomaar mensen weigeren. Met mijn bekkie gaat het in ieder geval weer aardig, al ben ik blij dat ik niet op de foto moet. :) Mijn wang is nog steeds gevoelig en gezwollen; ik zag er vanmorgen prachtig uit, ik heb er afgelopen nacht wat ongunstig op gelegen denk ik.
Gaat wel weer over, ben in ieder geval blij dat ik van die gruwelijke pijn af ben!
Monique

Els Kleverlaan schreef op woensdag 11 november 2009, 16:50:


Ja, lijkt me interessant!
Monique

Els Kleverlaan schreef op woensdag 11 november 2009, 16:50:


Ja, lijkt me interessant!
Monique

clarissa ruijgrok schreef op donderdag 12 november 2009, 8:42:


Qua paspoort ben ik Nederlands, ben in Nederland geboren, mijn moeder is Duitse.

Mijn vriend heeft even een telefoontje gepleegd richting tandarts. Bleek dat de assistente haar boekje te buiten gegaan is; volgende keer kan ik gewoon bij mijn oude Nederlandse tandarts terecht.

Maar dat neemt niet weg dat andere tandartsen mij ook geweigerd hebben op grond van "buitenlands".

Monique