Trea schreef


Kan het dan niet zijn dat de hielen wat ondergeschoven zijn? Dan lijken ze ook heel laag, maar staat in wezen de hele hoefcapsule naar voren geschoven.
Als de hoefcapsule dan door een goede aanhechting van de witte lijn naar achter wordt getrokken, lijkt het eigenlijk of de hielen hoger worden. De hoef komt meer onder het been te staan. Ik weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen, maar ik heb dat bij Froukje zien gebeuren.
Maar ik denk in het geval van jou paard, dat voeding op dit moment het belangrijker is dan bekappen. Anders laat de witte lijn steeds weer los en verandert er niets.

Els.

verasita schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 14:16:


Ben het met Trudy eens waar het de deuk betreft.

Voor mijn gevoel liggen de hielen inderdaad wat plat. Dat moet met aanhechten van de witte lijn beter worden. Bij Froukje gingen eerst de steunsels helemaal krom staan en toen die recht werden, waren de ondergeschoven hielen ook weg. Maar bij haar waren ze veel erger ondergeschoven.

Proberen de witte lijn aangehecht te houden en dan komt het m.i. wel goed.

Els.

Cindy Helms schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 14:20:


Ik heb er één gemaakt van een stuk van een nooit meer gebruikte hengel en een tennisbal. Is ook behoorlijk lang.
Werkt heel leuk bij Boully, nu hij het clickeren eindelijk begrijpt. Ik kan het balletje heel ver bij me vandaan houden en dan moet hij toch écht lopen om het aan te raken.
Het heeft bij hem heel duidelijk het effect dat hij begrijpt dat er vlak bij me niets te verdienen valt, hij blijft nu veel meer uit mijn ruimte.

Wat bij Boully ook heel positief werkt is de clicker gebruiken i.p.v. mijn stem. Sinds ik dat doe, snapt hij het en gaat hij ook zoeken naar wat hij moet doen. Hij vindt het clickeren nu leuk. Mijn "Yes" werd niet door hem begrepen.

Els.

joop schreef op donderdag 22 oktober 2009, 9:59:


Mg bij paarden heb ik niet veel ervaring mee, behalve dat het bij Froukje niet hielp. Bij me zelf helpt het heel goed om de spierverkrampingen door de fibromyalgie tegen te gaan. Zit nu even zonder omdat mijn "soort" niet meer voorradig was bij de bestelshop, maar merk dat heel goed. Hoop dat ze het snel weer hebben en opsturen.

Willem, de fjord, staat nu ook sinds ca. 2 maanden op een dieet van alleen hooi, omdat hij toch telkens weer gevoelig begon te lopen van het gras. De zolen van zijn hoeven waren ook helemaal vlak. Gisteren bekapt en bij zijn achterhoeven verschijnen de bekende kuilen voor de straal en hij heeft weer ruimte voor "natuurlijke" kwartierboogjes. Hoef alleen de zool maar te volgen. De voorhoeven veranderen nog niet echt, maar ik denk dat dat ook niet zo heel lang op zich zal laten wachten.
Ben alleen bang dat het voor Willem in houdt dat hij life-time van het gras af moet blijven en dat vind ik best wel moeilijk.

Els.

trea hoex schreef op donderdag 22 oktober 2009, 13:44:


Willem is niet echt gestresst als Boully wel op het land staat en hij niet. Het is eigenlijk meer Boully die gestresst raakt door het alleen op het land staan. Hij is al eens door het draad heen terug naar de stal (en Willem) gegaan. Drie uur op het land is zijn max. Dan wil hij terug. Voor Boully is het echt nodig dat hij vrijwel continue kan eten. We hebben hem vorig jaar nogal mager gekocht en het is heel moeilijk hem een beetje op gewicht te krijgen. Ik vind hem nu nog steeds wat aan de magere kant, zeker voor de winter, zou het liefst de gaten tussen zijn ribben gevuld zien, maar dat lukt gewoonweg niet (ook niet met bietenpulp). Willem krijgt nu over zo'n 5 keer per dag verdeeld zijn hooi uit een hooidispenser. Hij heeft zijn portie zo op. We zitten er over te denken een fijner rooster te gebruiken, maar dat heeft weer als nadeel dat ook Boully minder binnen krijgt. Eigenlijk best heel lastig allemaal. Maar we zullen er wel wat op vinden.

Ik heb het gevoel dat Willem op het gras gewoon continue op het randje van bevangenheid heeft gelopen/loopt. Gevoeligheid uitte zich vooral in het mijden van het beton en daarop korter lopen. Hij stond niet de hele dag op het gras, maar drie maal daags ca. één tot anderhalf uur. Zette ik hem er langer op, was het meteen mis. Liet ik hem vervolgens één a twee dagen niet grazen, was de gevoeligheid weer over. Zal er dus aldoor wel heel erg op tijd bij zijn geweest, maar goed is het natuurlijk niet.
We proberen nu eerst hem te laten afvallen op hooi en houden heel goed in de gaten wat zijn hoeven doen. Het laatste jaar hebben we niet met de paarden gewerkt, behoudens wat clickeren. Ze lopen en bewegen dus gewoon te weinig.

Wat mij nogal verbaast, is dat Willem dus niet op het gras kan, maar het hooi van datzelfde land wel goed verdraagt. Moet toch een verschil in zitten.

Blijft heel erg lastig allemaal. Hoop dat Pebbles op deze manier ook weer pijnvrij gaat lopen. Wat bij Froukje wel goed hielp tegen de pijn, was wilgentakken voeren. Iedere dag een flinke portie. Dat krijgt Willem ook, heeft als voordeel dat hij wat te knabbelen heeft als zijn voer op is. Is misschien ook nog een idee voor Pebbles.

Els.

trea hoex schreef op donderdag 22 oktober 2009, 19:35:


Pfff... Nee, dat ziet er niet leuk uit. Weet hoe naar het is je paard iedere dag pijn te zien hebben.

Eigenlijk kan je niets anders doen dan volhouden! En hopen dat er verbetering in komt.
En misschien om je een klein beetje hoop te geven: het kan heel lang duren. Gaat dan niet over paarden, maar ik loop zelf al vanaf het begin van dit jaar heel moeilijk door allerlei narigheid van de fibromyalgie. Omdat niemand daar een oplossing voor weet, behandel ik mezelf nu als een bevangen paard met insulineresistentie. Volg een laag-koolhydraten dieet en slik magnesium. Ben daar nu ruim een half jaar mee bezig en lijk eindelijk vooruitgang te bemerken. Opstaan is geen hele erge crime meer en de vermoeidheid neemt af. (En ik ben 10 kg afgevallen.)

Sterkte met Pebblesje... Vind het echt sneu een paard zo te zien lopen. Willem is dan toch minder ernstig. Maar dat komt misschien wel omdat hij minder op het gras stond. Pebbles is trouwens veel minder dik dan Willem, dat is dan toch wel positief, belast de voeten ook minder.

Els.

trea hoex schreef op vrijdag 23 oktober 2009, 1:49:


Ze houdt me wel bezig, hoor, jou Pebbles! Ben nog aan het denken geweest, maar in brandnetels zit erg veel calcium en een stofje wat er voor zorgt dat de calcium goed wordt opgenomen. Dat is misschien niet zo handig i.c.m. magnesium.

En dan over het afvallen van Pebbles. (Gif)stoffen die (nog) niet goed door het lichaam verwerkt kunnen worden, kunnen opgeslagen worden in vetweefsel. Daarom is het verstandig haar niet te snel te laten afvallen, anders krijgt ze té veel van deze stoffen tegelijk terug haar lichaam in, die ze dan weer niet goed kan verwerken. (Hoop dat ik het een beetje duidelijk uit leg.) Daar kan ze dan weer spier- en/of hoefbevangen van raken.
Te veel bewegen is ook niet goed, omdat ook dan door verbranding afvalstoffen vrijkomen die verwerkt moeten worden. Te weinig bewegen uiteraard ook niet, want dan heb je geen doorstroming naar de spieren toe.

Els.

Ans Jondral schreef op donderdag 22 oktober 2009, 18:09:


Hoi Ans,

Je schrijft dat het lijkt alsof ze vergiftigd is met "iets". Zou dat "iets" iets kunnen zijn dat ze zelf aanmaakt? Bijv. een paard dat insulineresistent is, vergiftigt zich zelf met zijn eigen insuline.
Vergiftiging zou ook de verkeerde leverwaardes kunnen verklaren. Daar wordt immers geprobeerd het gif af te breken.
Misschien moet je eens kijken wat er gebeurd als je haar voeding aanpast, gras vervangt door hooi? Dat zal niet onmiddellijk effect hebben, kan een tijd duren, maar is wellicht het proberen waard?

Els

Arina Bezemer schreef op dinsdag 27 oktober 2009, 22:49:


Willem, de fjord, doet het ook. Als ik "teveel" vraag met clickeren. Als hij iets niet begrijpt. Of als hij over het pad naar het weiland wil, maar dat pad héél erg eng is. Eigenlijk altijd op momenten van spanning, of dat nu met voeren is of wat anders.

Els

Spirithorses schreef op woensdag 28 oktober 2009, 12:40:


Wat ons betreft maakt het bekappen van paarden of geiten niet zo heel veel uit hoor. Ook bij de twee-hoevige geiten houd je gewoon de zool aan. Alleen gaat raspen niet goed lukken, we doen het met een mesje en een nijptang.
We hebben overigens onze geiten altijd zelf gedaan, de paarden nu sinds een jaar of 4-5.

Els.

Monique Meijer schreef op woensdag 28 oktober 2009, 14:40:


Ja, Wil, ik weet het . Meer slijtage zou ook beter zijn.
Maar ze hebben een vrij smal weitje langs de schuur. Wel een heel hoog hek (bijna 2 m.), maar als we op het weitje klimgelegenheid maken gebruiken ze dat als startblok en wippen zo over het hek heen. Ook schrikdraad of schrikgaas houdt de dames niet tegen.
We hebben ooit een vlechtscherm met wat ruimte voor de ingang naar hun hok in de stal gehad, zodat de wind daar uit bleef. Klauterden ze schuin tegen op en hop over het hek heen.
Ze hadden vroeger een mooi buitenhok waar ze ook op konden staan, maar dat is helemaal opgegeten. Ze vreten zelfs de gipsblokken uit hun deel van de stal weg. Daar hebben ze een hoge brede plank, waar ze op kunnen slapen en vandaar weten ze zelfs de balken van het dak te bewerken. En als ze erbij kunnen, vreten ze de manen en de staarten van de paarden op. En die sukkels gaan juist zo langs het gaas staan dat de geiten erbij kunnen.
Iemand heeft mij heel lang geleden eens gezegd: "Als je vloeken wilt leren, moet je geiten nemen!". En misschien had die man wel gelijk. Maar ze zijn ook wel heel leuk en de laatste jaren zijn wij meest slimmer dan de geiten, ze zijn al héél lang niet meer ontsnapt.

En dus kappen we maar eens in het jaar de hoefjes. Zoveel werk is dat nou ook weer niet.

Els.

trea hoex schreef op donderdag 29 oktober 2009, 18:49:


Zou even na moeten zoeken hoe het ook al weer precies zit, maar cortisol verhoogt de bloedsuikerspiegel en remt de werking van insuline.
Ik kan me voorstellen dat, als je dus even de cortisonen spiegel verhoogt door een injectie, het bloedsuiker flink stijgt en er veel insuline wordt aangemaakt, met alle gevolgen van dien.

Bij een continue hoog "natuurlijk" eigen cortisonen niveau door bijv. stress, blijft de bloedsuikerspiegel hoog en gaat het lichaam steeds minder op de insuline reageren.
Maar ook een hormoon als oestrogeen is van invloed op de aanmaak van insuline, dus het zou veel breder onderzocht moeten worden.

Els.

Julia el Mecky schreef op donderdag 5 november 2009, 8:19:


Ach, ik denk niet dat het kwaad kan dat hij een dag of 2 een deken op heeft gehad. Dan zou je bijv. een ziek paard ook geen deken op kunnen doen, i.v.m. verstoring van de vacht. Ik zou me daar dus geen zorgen over maken.

De vacht van een paard is m.i. eigenlijk nooit "voltooid". Er zijn altijd wel veranderingen in. Tot de kortste dag van het jaar in december blijft de vacht dikker worden, rond die dag of een week of wat daarna, als de dagen langer worden, krijg je meestal de eerste verharing. Dat is dus vaak al voor of in januari! Onze fjorden verliezen dan al hele bossen van dat lange haar. Dat stopt na een paar weekjes weer, zeg maar in februari. Dan vanaf maart/april laat de rest van de wintervacht los. Dan komt er in juni vaak nog wat van dat hele fijne haar los, en begint na de langste dag van het jaar, dus als de dagen korter worden, de vacht weer te groeien.

Toen ik mijn allereerste paard hier bij huis kreeg, nadat ze jarenlang op een stalling had gestaan waar 's winters een dek verplicht was en ik haar geen dek meer op gaf, schrok ik er vreselijk van dat ze in januari begon te verharen. Had bijna de da gebeld, omdat ik dacht dat ze ziek was. Maar in de loop van de jaren merk je wel wanneer jou paard het tijd vindt om wat aan zijn vacht te doen.

Groetjes, Els.

Merel Stoffers schreef op vrijdag 6 november 2009, 14:29:


Tja, ik vind het filmpje nogal wazig, maar wat ik zie is een meisje dat vliegen van het paard wegjaagt en nu de rest van haar leven angst voor paarden heeft,

Maar misschien heb ik het wel helemaal verkeerd.

Els.

trea hoex schreef op zaterdag 7 november 2009, 10:18:


Fijn, dit te lezen, dat het met Pebbles vooruit gaat.
En zou inderdaad heel goed kunnen dat de enting e.e.a. verergerd heeft. Geeft ook weer meer afvalstoffen in het lichaam.
Ik denk dat bij paarden als Pebbles (en Willem en Froukje), die daar gevoelig voor zijn, je eigenlijk constant op de grens van "vergiftiging" zit en dan hoeft er maar iets te worden toegevoegd en het gaat mis.
Willem werd een aantal jaren terug ook heel ziek van de tetanus/griep enting. Daarna heb ik de paarden niet meer laten enten.

Els.