Christel Provaas schreef op donderdag 1 oktober 2009, 18:07:


Ja en wat wil je daarmee zeggen? Het is niet maar met 1 paard getest maar met 24. Daar zitten ook paarden tussen die 'gewend' zijn...

http://www.cavallo.de/test/cavallo-haenger-test-7-modelle-im-vergleich.314960.233219.htm

Arabesk schreef op donderdag 1 oktober 2009, 10:11:


Wat ook nogal gauw vergeten wordt is dat paarden eerder last van hitte hebben dan van kou! Juist met hitte is een schaduwplek belangrijk. En natuurlijk voldoende water. Zo zijn er paarden die met slecht weer gewoon buiten blijven staan terwijl ze ook naar binnen zouden kunnen. Peppermint stond in de zomer ook zonder schuilmogelijkheid in de brandende zon. Dat vind ik erger dan dat ze in de regen staat... Paarden worden ook eerder bevangen van de hitte dan van de kou.

Maar goed... Ik heb het eindelijk voor elkaar op een kleine privé stal met vrije in- en uitloop hele jaar door. Nu kan ze eindelijk zelf bepalen wat ze comfortabel vind. En geen modderbad in de winter, want ze hebben dan het betonnen pleintje voor de ingang van de stal en een lang pad wat gedeeltelijk met beton is verhard. Nog goed voor haar hoeven ook.

En eindelijk de mogelijkheid om in de winter zo veel hooi te kunnen eten als ze willen. In de gedraineerde paddocks van de vorige stal mocht er niet gevoerd worden. Wel droge voeten maar een lege maag...

Okee, ik heb geen rijbakken (waaronder een binnenbak) of round pen ter beschikking meer. Die zijn er niet. Maar daar is wel een mouw aan te passen... Eindelijk staat mijn paard zoals ik het al jaren hebben wil. En nog lekker dichtbij ook! Maar ik heb eindelijk geluk gehad. Het was al die jaren zoeken naar een speld in een hooi berg.

Michiel schreef op vrijdag 24 juli 2009, 16:01:


Ik herken nog steeds wat dingetjes van Luna in Peppermint. Dat stilstaan als je met haar loopt, soms heel passief maar soms ook aandachtig om zich heen kijkend... Dat nog niet door hebben dat ze als ze op haar eigen touw staat ze alleen maar haar voet eraf hoeft te halen om de druk aan haar hoofd te stoppen, al raakt ze al wat minder snel in paniek...

Dat met haar voeten op die treden herken ik weer bij het van de trailer af lopen. Op de één of andere manier eindigd Pep altijd met haar toon op de rand van de klep en dan weet ze niet hoe ze er af moet komen.

Voor de rest is Peppermint wel verder natuurlijk. Zo volgt ze mij los over nieuw terrein zelfs deuren door en vreemde gebouwen in. (De plaats waar ze sinds een week is komen wonen..) Als Peps schrikt kan ze zich losrukken of dreigen er vandoor te gaan maar zodra ze de verbinding met mij voelt staat ze direct weer stil. Dan weet ze toch nog het hoofd koel te houden.

Rijden doe ik nog bijna niet, sinds aankoop 2 jaar geleden 2x op haar gestapt. 1x In een binnenbak (ging goed) 2e x in round pen, was ze heel erg zenuwachtig (slechte ervaring?).

Bij trailerladen wilde ze in begin nog wel eens haar hoofd omhoog gooien, vlak onder het afdekzeil. Liet haar dan direct ruimte, en dat heeft haar meer vertrouwen gegeven. Ik weet zeker dat als ik was gaan terug trekken of spanning op het touw had gehouden ze in verzet zou zijn gekomen!

De kopschuwheid is grotendeels weg. Tandarts moet nog wel met roes. Maar ik kan aan haar ogen zitten en aan haar oren. Vreemden niet, die weert ze af met oren naar achteren. Kon ook niet aan haar buik zitten is ook goed gekomen. Nu op haar nieuwe stek ben ik de eerste dagen elke dag geweest. Ze stond met draad ertussen naast de kudde. (Ijslander ruin (de baas), KWPN merrie (bejaard), 3 Shetjes waarvan 1 ook bejaard en 2 geitjes.

Werd wederom met hinneken begroet. Het was nog schitterend weer dus lekker bij haar in de wei gezeten. Pep vlak achter me met haar hoofd en hals over me heen, beetje suffend in het zonnetje. Nu ze in haar nieuwe kudde staat word ik iets minder belangrijk. Maar zoals bijna altijd komt ze nog steeds naar me toe en met me mee lopen...

Eerst maar eens goed wennen aan de nieuwe situatie, daarna de omgeving gaan verkennen.