Peet schreef op Sat, 20 Nov 2004 18:11:31:


Zeker weten doe ik het niet. Maar het lijkt me onwaarschijnlijk dat het paard plaatselijk de haren rechtop kan zetten. Het is dezelfde reactie die wij mensen "kippevel" moemen (wat feitelijk een rudimentaire poging is om onze niet/nauwelijks bestaande haren overeind te zetten) en die een algemene reactie is. Het is niet zo dat als je een ijsklontje tegen je huid drukt dat je alleen op die plek kippevel krijgt, en omgekeerd is het evenmin zo dat als je het koud hebt dat de kippevel verdwijnt op de plek waar je een jas aan hebt. Tegelijkertijd is het volkomen logisch dat op de plek waar een deken op de huid ligt de haren niet overeind kunnen gaan staan. Het lijkt me dan ook redelijk verantwoord om aan te nemen dat de haren die plat liggen onder een deken plat liggen vanwege het gewicht van die deken, niet vanwege de warmte.

Groeten,
Frans

Esther_Yesta schreef op zondag, 21 november 2004, 14:15:


Dat moeten we dus misschien maar even erbij vermelden maar de cursus wordt na de jaarwisseling duurder omdat het pakket er dan standaard bij zit. Het maakt niets uit of je eerst het pakket koopt en dan met kortingsbon de cursus volgt, of zonder pakket en zonder korting de cursus volgt. In beide gevallen krijg je voor precies hetzelfde geld een cursus EN een pakket.

En daarom krijgen ex-cursisten ook zo'n enorme korting, ze hebben dan ook precies hetzelfde betaald voor een cursus EN pakket als de mensen na 1 januari.

Het maakt dus niks uit in welke volgorde je een pakket koopt en een cursus volgt en of je dat nog moet gaan doen of dat afgelopen jaar al gedaan hebt. Voor iedereen geldt dezelfde prijs en iedereen krijgt hetzelfde.


Als je wil kun je dat dus beter zo snel mogelijk doen, ik dacht dat er op 28 december of zoiets nog één plaatsje over is.

Je kan ook een gewone hoefsmid vragen om de ijzers er al vast af te laten halen en de hoefwand tot aan de zool weg te halen. (Zonder aan de zool en straal te snijden). Ook al doe je de cursus dan nog heb je waarschijnlijk voor het verwijderen van de hoefijzers een hoefsmid nodig omdat je er speciaal gereedschap voor nodig hebt dat je vast niet voor een eenmalige handeling wil gaan aanschaffen.

Groeten,
Frans

Piet schreef op maandag, 22 november 2004, 9:30:


Valt in de praktijk reuze mee. Paarden zijn gewoontedieren en anticiperen al in een vroeg stadium om wat komen gaat. Maar je hebt gelijk dat de resultaten nog beter worden als je een vrij lange fase 1 gebruikt en een heel korte of geen fase 2 en 3. De reden om het op deze manier te onderwijzen is waarschijnlijk om beginnersfouten op te kunnen vangen, vooral bij paarden die nog niet begrijpen wat de bedoeling is

Groeten,
Frans

Bianca_6 schreef op maandag, 22 november 2004, 10:30:


Termen als "strengere aanpak" hebben geen plaats binnen efficiente diertraining.


Dat blijkt. Je gaat namelijk niet met wijken voor druk beginnen als je paard wegwijkt voor een wijzende hand. Wijken-voor-druk is een contact-gebeuren waarbij voortdurend fysiek contact blijft tussen paard en mens.

Groeten,
Frans

Peter Donck schreef op maandag, 22 november 2004, 12:36:


Helemaal mee eens.


hko is bij de meeste dierenartsen een synoniem voor "onduidelijke en niet te definieren pijn ergens in de hoef". Er zijn zelfs boze tongen die beweren dat hko niet eens bestaat, dat het een verzameling van aandoeningen is die als enige overeenkomst hebben dat het ergens pijn doet in de hoef zonder dat je een duidelijke aanwijzing kunt vinden.

Ik zou dus eerst willen weten HOE die hko is gediagnostiseerd.

Los daarvan, echte hko (dus overmatige slijtage van de diepe buigpees en/of het straalbeentje), is te genezen door het paard goed te bekappen en veel beweging te geven (liefst over harde ondergrond).

Groeten,
Frans

Bianca_6 schreef op maandag, 22 november 2004, 13:31:


Nee, het is iets totaal anders en heeft ook een heel andere functie. Het is bij wijken voor druk nadrukkelijk niet de bedoeling dat het paard reageert op 'wijzen' en dergelijke. De bedoeling is dat het paard contact houdt (following a feel).

Groeten,
Frans

Inge Teblick schreef op maandag, 22 november 2004, 14:10:


Het wijken voor druk zoals op deze site bescheven en zoals ook door Parelli op die manier gehanteerd is nadrukkelijk bedoeld als 'following a feel', waarbij het paard contact blijft houden met de mens. Het is niet 'óntwijken' maar 'wijken'! Het paard volgt dan ook de snelheid waarmee je iets beweegt, zonder daarvan los te komen. De oefening eindigt dan ook terwijl er nog contact is. Je kan dat zien bij de betreffende filmpjes op deze site.


Nee, dan is het paard niet slimmer want het paard hoort te weten dat je nooit begint met wijken-voor-druk maar met aaien. En dat soms dat aaien overgaat in een vriendelijk verzoek "ga je even een beetje hierheen" wat direct weer (zonder dat het contact verbroken wordt) overgaat in aaien.

Het is dus beslist geen wegjagen maar beter vergelijkbaar met het rondleiden van een blinde. Je geeft daarbij beleeft signalen en als de blinde het contact verbreekt door door te lopen terwijl je halthoudt of een bocht maakt dan klopt er iets niet.

Groeten,
Frans

Marianne schreef op maandag, 22 november 2004, 14:37:


Dat denk ik dus ook. Mijn paarden beleven er echt plezier aan om te 'werken' en wachten echt op het volgende dat ik ze ga vragen. Er komt geen voer aan te pas en erg lichamelijk ben ik ook niet met de paarden. Persoonlijk denk ik dat paarden klopjes haten (let maar eens op hoe ze kijken als zo'n mens weer eens klap-klap-klap op de nek slaat, soms zelfs zie je het hoofd met een ruk een stukje omhoog bewegen wat bij paarden betekent dat ze iets niet fijn vinden) en dat aaien... Jack moet er zowiezo niet veel van hebben (behalve als ie jeuk heeft) blijft het liefst bij je staan maar wandelt weg als je begint te friemelen. Harisha vindt het wel prima maar heeft er ook geen overdreven belangstelling voor.

Mijn paard komen graag naar me toe, zonder dat ik ze ooit voer geef of ze veel aai. Ze doen ook alles en lijken de interactie met mij gewoon leuk te vinden.
Is belonen vaak ook geen antropomorfisme?

Als kind vond ik het gewoon leuk om de auto te wassen. Andere kinderen (van de buren) kregen voor alles een gulden, en verrekten het na een tijdje om nog maar iets voor hun ouders te doen als er niet een gulden bijhoorde. Zou dat bij paarden ook niet zo kunnen werken? In plaats van dollartekens in de ogen worteltekens in de ogen?

Groeten,
Frans

Inge Teblick schreef op maandag, 22 november 2004, 14:42:


Dit alles staat ongeveer letterlijk in het cursusboek van Parelli.

Groeten,
Frans

Marianne schreef op maandag, 22 november 2004, 15:09:


Ja, maar zo lus ik er nog wel een paar. Zo zouden albatrossen die ons onderzoeken precies dezelfde conclusie kunnen doen. Alles wat wij fijn vinden is uiteindelijk ook bedoeld voor het onderhouden van onze genen. Iets "fijn vinden" is de beloning die de natuur ons geeft door precies te doen wat nodig is om de genen de beste kans op overleven te bieden. Waarom vinden we eten lekker? Waarom vinden we alleen dat eten lekker dat voor ons voedzaam is en vinden we gras niet lekker? Niet "duh", maar de natuur geeft ons een beloning als wij eten wat de natuur voor ons als voedsel bedoeld heeft.

Ik denk dus dat die vogels wel degelijk een "fijn gevoel" ervaren als ze met het baltsen bezig zijn, anders zouden ze het niet doen. Net zo goed als dat het een fijn gevoel geeft om eten in die felgekleurde opengesperde bekjes te duwen, al begrijpen ze waarschijnlijk totaal niet wat ze aan het doen zijn en waarom ze het aan het doen zijn.

Groeten,
Frans

Bianca_6 schreef op maandag, 22 november 2004, 15:29:


Ik kan dat ook met mijn paarden maar dat is een ander principe. Driving game en wijken-voor-druk zijn twee totaal verschillende dingen. Als ik rij ben ik voornamelijk bezig met wijken-voor-druk en is het uidrukkelijk niet de bedoeling dat mijn paard al reageert op mijn been voordat ie hem voelt of dat hij probeert het contact te verbreken. Wijken-voor-druk is dus voor een groot deel een voorbereiding op het rijden.

Groeten,
Frans

Karin schreef op maandag, 22 november 2004, 16:11:


Natuurlijk zijn ze zo geprogrammeerd. Net zo goed als dat wij zo geprogrammeerd zijn dat we geen gras lusten maar wel appels, dat we aan sex doen, dat we een temperatuur opzoeken waarbij onze lichaamsfuncties optimaal functioneren, etc. De motivatie, de manier waarop de natuur zorgt dat we datgene doen wat we doen is dat fijne gevoel. Ik denk dat bijen dus wel degelijk een fijn gevoel krijgen bij het werken, want anders zouden ze gewoon blijven rondlummelen. Niet dat ze het omschrijven als een fijn gevoel, maar iedere keer als ze een keuze moeten maken (uitvliegen, binnenblijven) kiezen ze datgene dat op dat moment "het fijnst aanvoelt".


Bij de mens is dat toch precies eender?

Groeten,
Frans