Hallo Allemaal,

Al geruime tijd lees ik al jullie interessante berichten mee, maar heb nog nooit zelf gereageerd. Bij deze wil ik mij dus kort voorstellen en ik hoop veel nuttige en leuke info uit te kunnen wisselen met z'n allen!
Ik ben dus Marijke, 23, en de trotse bezitter van 3 hele lieve paarden. In volgorde van leeftijd:
*Falki, een ijslander ruin van 26 jr. die sinds een paar weken bij ons is gekomen, omdat zijn vorige eigenaar hem niet langer kon houden.
*Starlight, een E-pony merrie van 14 jr.???, onbekend ras, zeer mak en braaf, maar helaas ben ik degene met gebrek aan zelfvertrouwen, dus wij moeten aan het werk!!
*Buddy, een kruising Haflinger x New Forrest ruin van 3 jaar die nog niet beleerd is.

Ik probeer alles al zo natuurlijk mogelijk te doen; voeding, verzorging, hoeven, enz. en dit bevalt erg goed.
Maar nu nog de omgang. Ik wil al jaren omschakelen, maar de daadwerkelijke stap zetten is nog niet gelukt, dus ik hoop op jullie hulp, tips en adviezen!!

Groeten, Marijke.

Zoals jullie bij het voorstellen hebben kunnen lezen wil ik nu daadwerkelijk de omschakeling maken naar NH, maar waar begin je?
Het is ook zo lastig om oude gewoontes te veranderen en doorbreken. Ik heb dit bij mij honden al kunnen ervaren, de overgang van slipketting naar clicker.

Maar goed, mijn vraag; Wat zijn naar jullie mening de voors en tegens van de verschillende methodes(Parelli, Roberts, Voest, enz.)
Ik realiseer mij dat ieder voor zich een keus moet maken over wat het beste bij hem past en wat goed voelt, maar welke afwegingen hebben jullie destijds gemaakt?

Om een voorbeeld te noemen: de join-up. Ik heb begrepen dat het bedoelt is om de communicatie te beginnen en welwillendheid en aandacht te krijgen. Het is het 'naspelen' van de rol van de alfamerrie. Zij gebruikt dit wanneer een paard uit de kudde zich misdraagt. Maar is het dan reeël om hier mee te beginnen. Je loopt de paddock in en doet een join-up, maar het paard heeft zich op dat moment toch niet misdragen, of wel? Of begrijp ik het verkeerd?

Het is niet mijn bedoeling om te zeggen dat het één goed of fout zou zijn, want hierin heeft ieder uiteraard zijn eigen keuze, maar nu ik wil gaan beginnen, wil ik graag een bewuste keuze maken over de methode die ik ga gebruiken en waarom ik juist die methode gebruik.

Marijke

Ja, Dat is inderdaad Falki uit maastricht!!!
Hij is hier vanaf eind januari en heeft het erg naar zijn zin.
En wij zijn erg blij met hem en het feit dat wij hem hebben gekregen.
Mag ik vragen waar jij hem van kent? Heb je bij de ponyclub gereden en misschien ook wel op Falki??

Groetjes, Marijke

yvonne schreef op Sat, 28 Feb 2004 23:37:30:

Bijvoeren wel/niet nodig? Dit is iets wat ik mij al geruime tijd afvraag nav de info op deze site van natuurlijk voeren! Ik ben geen expert op dit gebied, misschien kunnen jullie mij meer uitleg geven.

Kunnen paarden alle benodigde stoffen uit hooi en gras halen? Krijg je dan op termijn geen tekorten met vitaminen, mineralen en sporenelementen?

Enige achtergrond over mijn paarden en wat ze krijgen:
*IJslander, 26 jaar, maakt af en toe klein buitenritje, en kruising haflinger, 3 jaar, nog onbeleerd, 24 uur/dag buiten.
Krijgen beide hooi uit natuur-weiland(onbemest)en daarnaast 300 gr. Hesta Mix Light van St. Hippolyt.

*E-pony, 14 jaar, werkt momenteel niet, als het goed is gaan we binnenkort beginnen met behulp van Parelli!!, staat 's nachts binnen, overdag buiten. Krijgt hooi en daarnaast 500 gr. Strukture E. van St. Hippolyt.

Voor info over st. hippolyt zie: http://www.st-hippolyt.de

Wij voeren dit nu enkele maanden na altijd 'normale' basisbrok gevoerd te hebben en hoewel ze er altijd al goed uitzagen zien ze er nu nog beter uit en is ook het karakter veel prettiger. Dus wij zijn erg tevreden, maar nu twijfel ik. Is het wel nodig of zonde geld?

Maar goed, ik ben benieuwd naar jullie mening!

Groetjes, Marijke

Maar toen liepen de paarden echt in de natuur en hadden ze niet alleen gras, maar ook allerlei andere soorten planten en zelf steensoorten.
De huidige weilanden zijn toch niet te vergelijken met de natuur met het simpele engels raaigras?


Zit in een liksteen wel alle voedingstoffen, dit zijn toch voornamelijk zouten? Of zijn er speciale likstenen?
Hoe weet je zeker of ze voldoende opnemen?

Ik begrijp wat je bedoelt, maar ik heb het geluk dat dit van ons eigen land komt en wij weten dus wat er wel maar vooral ook niet in staat. De weilanden worden gecontroleerd op evt. giftige planten voor onze koeien of paarden.

Groet, Marijke

Hallo Allemaal,

Gewoon even een leuk berichtje tussendoor.
Afgelopen donderdag liep ik 's morgens vroeg de stal in om de paarden te voeren en werd daar verrast door het hinneken van een veulentje!
Onze KWPN merrie had een hengstveulentje gekregen. We wisten natuurlijk dat ze drachtig was en ze was ook al uitgeteld. Maar normaal kan je bij haar heel goed zien wanneer het zover is. Dit jaar dus niet en heeft ze ons verrast! Gelukkig is alles goed gegaan.
Hij heet Ziezo, is bruin(wordt misschien schimmel), heeft een blesje en 3 witte benen en hij is echt super lief, maar ook al brutaal.

Hij heeft alleen een beetje apart hoofd. Wie deed ook al weer de analyses over het karakter aan de hand van het hoofd? Ik ben er in zijn geval wel benieuwd naar.
Ik heb zelf al een beetje gekeken m.b.v het boek de persoonlijkheid van uw paard en daar kom ik in zijn geval vaak 'traag van begrip' tegen. Ik ben benieuwd wat er via de methode van Hempfling uitkomt.

Groetjes, Marijke die dolgelukkig is met Ziezo!

Hoi!

Nee, er komen niet meer veulens. Het zou wel optimaal zijn wanneer je meerdere veulens hebt, maar ja, de anderen zijn ruinen, dus dat wordt een beetje lastig.
Wat betreft de naam Ziezo. Je zou verwachten dat het met de geboorte te maken heeft, maar dat is niet zo.
De naam moest dit jaar met een Z beginnen en een tijdje terug schoot in een keer de naam Ziezo mij te binnen. Dan is het natuurlijk nog afwachten of het past bij het veulen. Maar gelukkig, hij is een echte Ziezo! En inderdaad gezien de geboorte past het helemaal.

Groetjes, Marijke.

Wat betreft de term pismerrie. Hiermee wordt volgens mij niet bedoeld dat merries veel zouden plassen/poepen. Wanneer deze term gebruikt wordt dan gaat het over een merrie die extreem hengstig wordt. Dit uit zich dus in veel plassen tijdens de hengstigheid, maar ook een lastiger karakter gedurende die periode. Ik dacht gelezen te hebben dat dit met de hormoonhuishouding te maken heeft.

jo schreef op maandag, 12 april 2004, 16:25:

Hoi,

Ik heb een 3 jarige ruin die nog niet beleerd is, maar dat zou vanaf nu dus wel kunnen.
Het punt is dat ik twijfel of ik daar wel goed aan doe. En dan bedoel ik niet voor het paard, hij is kerngezond en heeft een prima karakter, maar voor mijzelf.
Kan ik dit wel, doe ik er goed aan, of is het niet verstandig? Reden hiervoor is kort gezegd dat ik erg onzeker en zelfs bang kan zijn tijdens het rijden.
Voor helemaal op de details in te gaan hoor ik graag van jullie wat er allemaal bij komt kijken e.d. bij het beleren van een jong paard.

Dit als ondersteuning om een keuze te maken over wat ik moet doen. Want bang zijn en een jong paard is dat wel een verantwoorde combinatie? Daarintegen heeft hij wel een heel stabiel en betrouwbaar karakter.

Ik hoop van jullie feedback te krijgen en mocht ik niet helemaal duidelijk zijn in mijn verhaal dan hoor ik het!

Marijke.

e m kraak schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 12:55:


Om hier even verder op in te gaan. In de omgang met hem ben ik absoluut niet bang. Samen met hem kan ik overal langs en doorheen lopen. Hij is van veulen af aan bij mij en al behoorlijk verkeersmak.
De angst komt pas tijdens het rijden. Dit weet ik inmiddels uit ervaring met andere paarden. Het is lastig onder woorden te brengen, maar ik wordt bang en verkramp. Uiteraard voelen paarden dit aan en reageren door mijn angst over te nemen.

Wat betreft het laten trainen door een expert. Wanneer hij dan beleerd is, dan blijft het toch een jong paard? Met dus nog niet veel 'levenservaring'. Dan bestaat waarschijnlijk ook het risico dat hij alsnog op mijn angst reageert?

Ik realiseer mij dat het voor jullie lastig in te schatten is omdat jullie mij, mijn paard en mijn situatie niet kennen.
Het punt is dat ik gewoon voor een dilemma sta en niet goed weet wat ik moet doen en wat het beste en het eerlijkste is voor mijn paard.
Daarom mijn vraag om feedback in de hoop dat ik mbv die info in mijn rugzak de juiste en verantwoorde beslissing kan nemen.

Marijke.

Nick Altena schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 23:38:


Om op de voorgaande reacties te reageren. Ik krijg de indruk dat ik nogal wat over mij heen krijg omdat ik mijn 3-jarige paard wil gaan beleren en niet genoeg geduld zou hebben??
Ik heb hem van veulen af aan en hoop samen met hem erg veel jaren plezier te hebben en alles wat ik doe is dus in het belang van hem.
Bij mijn weten is 3 jaar een normale leeftijd om te beginnen met beleren.
En voordat ik hier allemaal reacties op krijg: Nee, het feit dat een ander het doet is voor mij geen reden om het zelf ook te doen. Ik wordt dagelijks geconfronteerd met het feit dat ik het anders doe dan 'normaal' is.
De bedoeling was om hem de basis rustig aan te leren en vervolgens weer te stoppen en hem te tijd te geven er over na te denken. Idem als bij IJslanders. Vervolgens volgend jaar weer oppakken en pas echt intensiever gaan rijden op het moment dat hij 5 à 6 jaar is.
Ik sta er absoluut voor open wanneer men mij adviseert en onderbouwd om te wachten tot hij 4 jaar is en dan te beginnen.

Wat betreft geen geduld. Zoals gezegd heb ik hem van veulen af aan en dus 'al 3 jaar geduld'. Niet dat mij dit enige moeite heeft gekost, ik heb juist veel plezier met hem. Een jaar langer wachten zou geen enkel probleem zijn!

Marijke.

In navolging op julie voorgaande reacties, waarvoor ik jullie eerst voor wil bedanken. Fijn dat jullie zo meedenken.
Nu vraag ik mij het volgende af. Wie van jullie herkent zich in angst tijdens het rijden?
Tijdens de omgang heb ik geen enkel probleem en tijdens het rijden ook niet altijd. Het is heel lastig uit te leggen en ik kan er voor mijzelf ook nog steeds niet goed de vinger op leggen wanneer wel/niet en waarom. Wist ik het maar, dat zou de oplossing een stuk makkelijker maken.
De reden dat ik mij dit afvraag zijn enkele reacties over het 'maar eventjes oplossen' van mijn angst. Ik heb hier al jaren last van(tijdens de beginjaren overigens niet) en ben er nog steeds niet van af.
Het wordt dus zo makkelijk geschreven, maar de werkelijkheid valt tegen!

Ik ben nieuwsgierig naar jullie verhalen en hoop op tips!

Hoi,

Dank je wel voor je tip! Ik heb hun site gevonden en ga zeker contact opnemen om meer info te krijgen.

Groetjes, Marijke.

Hoi Allemaal,

Je horen niet zoveel van mij, druk druk druk met afstuderen, maar lees wel dagelijks mee! Maar goed, nu even een vraag.
Ons veulen Ziezo heeft al lange tijd een wond op de buitenkant van zijn been op de hak. Dit komt doordat wij de geboorte niet in de gaten hebben gehad en hierdoor heeft hij te lang op de grond gelegen. Na een week viel van beide hakken de huid eraf. Dit was dus afgestorven. Zijn ene hak is inmiddels al weer geheel hersteld, maar de andere nog steeds niet. Het lijkt zelfs weer groter te worden. Het advies van de dierenarts was dat je er verder niets aan kon doen, behalve ontsmettingsspray(CTC spray) erop spuiten en geduld hebben. Jullie zullen begrijpen dat ik mij toch wel zorgen maak nu het niet goed wil genezen.
Heeft er misschien iemand tips of ideeën? Ik zat zelf al te denken aan groene leem. Daar hoor je vaak goede verhalen over bij slecht genezende wonden.
Heeft iemand hier ervaring mee?

Groetjes, Marijke.

Hoi Ester,

Dank je wel voor de tip! Ik ga zeker informeren.

Groetjes, Marijke.

Esther schreef op zaterdag, 12 juni 2004, 19:13: