Zoals jullie bij het voorstellen hebben kunnen lezen wil ik nu daadwerkelijk de omschakeling maken naar NH, maar waar begin je?
Het is ook zo lastig om oude gewoontes te veranderen en doorbreken. Ik heb dit bij mij honden al kunnen ervaren, de overgang van slipketting naar clicker.

Maar goed, mijn vraag; Wat zijn naar jullie mening de voors en tegens van de verschillende methodes(Parelli, Roberts, Voest, enz.)
Ik realiseer mij dat ieder voor zich een keus moet maken over wat het beste bij hem past en wat goed voelt, maar welke afwegingen hebben jullie destijds gemaakt?

Om een voorbeeld te noemen: de join-up. Ik heb begrepen dat het bedoelt is om de communicatie te beginnen en welwillendheid en aandacht te krijgen. Het is het 'naspelen' van de rol van de alfamerrie. Zij gebruikt dit wanneer een paard uit de kudde zich misdraagt. Maar is het dan reeël om hier mee te beginnen. Je loopt de paddock in en doet een join-up, maar het paard heeft zich op dat moment toch niet misdragen, of wel? Of begrijp ik het verkeerd?

Het is niet mijn bedoeling om te zeggen dat het één goed of fout zou zijn, want hierin heeft ieder uiteraard zijn eigen keuze, maar nu ik wil gaan beginnen, wil ik graag een bewuste keuze maken over de methode die ik ga gebruiken en waarom ik juist die methode gebruik.

Marijke

Marijke schreef op donderdag, 19 februari 2004, 15:30:


Hallo Marijke, welkom!

Ik ben benieuwd wat je tot nu toe gedaan hebt? Rij je recreatief? Dressuur? Western? ???

Het NH kent allerlei verschillende methodes (Parelli, Voest.. enzovoorts) die allemaal wat van elkaar weg hebben maar op punten als methode kunnen verschillen. Er zijn voorstanders/liefhebbers voor iedere methode, en ook weer tegenstanders.. Ik denk dat het niet onverstandig zou zijn als je eerst eens gaat kijken bij clinics en openbare cursussen, dan kun je een idee vormen wat je het meest aanspreekt.
Het belangrijkste van NH - althans zo heb ik het ervaren - is een verandering van je eigen instelling, omgang en denken ten opzichte van het paard. Is dat kwartje eenmaal gevallen, dan is het omschakelen naar andere methodes in b.v. het rijden, niet zo meilijk meer.

Ik denk dat er vast nog wel anderen zijn op deze site die je allerlei nuttige tips kunnen aanleveren!

Groet, Marianne

Een heel handig boek hierin is "paard als partner"met een overzicht van 6 verschillende visies op NH. Je kunt het in de messte bibliotheken wel krijgen.

Je begrijpt het goed hoor, ik vind dat ook het rare aan ene join-up wat niet wil zeggen dat het verkeerd is om te doen als het paard zich idd heeft misdragen

Groetjes maaike

de join-up. Maar is het dan reeël om hier mee te beginnen. Je

Hier hebben we op yahoo ook al het een en ander over gediscusseerd. Ik gebruik de join-up alleen als mijn paard zich veel te dominant opstelt tegenover mij, dat ik dat niet weet op te lossen met de 7 games van parelli. Dan grijp ik hier naar terug.

Maar ik sprak een tijdje geleden iemand die al een hele tijd met NH bezig was en zelfs les had gehad van Pat parelli himself op level 3 niveau.
Hij kwam met de volgende uitleg.
hij begon dus altijd met de join-up bij een onbekend paard. Hij zei dat hij dat deed omdat een paard in een nieuwe kudde ook eerst moet laten zien dat het zich schikt in een ondergeschikte rol. Deze man deed de join-up voor zijn eigen veiligheid en zodat er voor het paard duidelijkheid was. Hij wilde niet werken met een paard waarbij de rollen nog niet duidelijk waren. De join-up zag hij ook niet als "straf" maar gewoon als verduidelijking van de rangorde. Een paard dat zich makkelijk schikt geeft zich in 5 minuten gewonnen en dan is de join-up al afgelopen.
Als dat eenmaal met de join-up opgelost was, gebruikte hij de loswerk oefeningen en leidoefeningen van hempfling om het paard te leren hem te volgen, te leren dat hij betrouwbaar was, etc. Vervolgens ging hij evrder met Parelli om een hogere vorm van communicatie te ontwikkeling.

Ik kon me wel vinden in deze theorie. wat vinden jullie?

groetjes sandra

sannie schreef op donderdag, 19 februari 2004, 18:28:


---Kliinkt op zich heel aardig, maar dan nog denk ik niet dat de join-up bij elk paard werkt. Dan spreek ik vanuit mijn eigen ervaring met Tamara. Voordat ik haar kreeg deed ik alles volgens de Hempling methode, hij begint dus ook met een join-up. Bij veel paardjes voor Tamara is dit altijd best goed gegaan, totdat ik Tamara kreeg dus...
Zij reageerde er dus verre van goed op, vandaar dat ik overgestapt ben naar Parelli. Wat heel belangrijk is bij het kiezen van een methode is toch kijken of het bij jezelf en vooral of het bij je paard past. Hier kom je alleen maar achter door het uit te proberen. Ik zou dus een methode kiezen die je op het eerste gezicht aanspreekt, en dan kijken of het ook goed bij je paard overkomt.

Groetjes,

Linda