Hoi,

Ik heb een 3 jarige ruin die nog niet beleerd is, maar dat zou vanaf nu dus wel kunnen.
Het punt is dat ik twijfel of ik daar wel goed aan doe. En dan bedoel ik niet voor het paard, hij is kerngezond en heeft een prima karakter, maar voor mijzelf.
Kan ik dit wel, doe ik er goed aan, of is het niet verstandig? Reden hiervoor is kort gezegd dat ik erg onzeker en zelfs bang kan zijn tijdens het rijden.
Voor helemaal op de details in te gaan hoor ik graag van jullie wat er allemaal bij komt kijken e.d. bij het beleren van een jong paard.

Dit als ondersteuning om een keuze te maken over wat ik moet doen. Want bang zijn en een jong paard is dat wel een verantwoorde combinatie? Daarintegen heeft hij wel een heel stabiel en betrouwbaar karakter.

Ik hoop van jullie feedback te krijgen en mocht ik niet helemaal duidelijk zijn in mijn verhaal dan hoor ik het!

Marijke.

e m kraak schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 12:55:


Om hier even verder op in te gaan. In de omgang met hem ben ik absoluut niet bang. Samen met hem kan ik overal langs en doorheen lopen. Hij is van veulen af aan bij mij en al behoorlijk verkeersmak.
De angst komt pas tijdens het rijden. Dit weet ik inmiddels uit ervaring met andere paarden. Het is lastig onder woorden te brengen, maar ik wordt bang en verkramp. Uiteraard voelen paarden dit aan en reageren door mijn angst over te nemen.

Wat betreft het laten trainen door een expert. Wanneer hij dan beleerd is, dan blijft het toch een jong paard? Met dus nog niet veel 'levenservaring'. Dan bestaat waarschijnlijk ook het risico dat hij alsnog op mijn angst reageert?

Ik realiseer mij dat het voor jullie lastig in te schatten is omdat jullie mij, mijn paard en mijn situatie niet kennen.
Het punt is dat ik gewoon voor een dilemma sta en niet goed weet wat ik moet doen en wat het beste en het eerlijkste is voor mijn paard.
Daarom mijn vraag om feedback in de hoop dat ik mbv die info in mijn rugzak de juiste en verantwoorde beslissing kan nemen.

Marijke.

Nick Altena schreef op zaterdag, 15 mei 2004, 23:38:


Om op de voorgaande reacties te reageren. Ik krijg de indruk dat ik nogal wat over mij heen krijg omdat ik mijn 3-jarige paard wil gaan beleren en niet genoeg geduld zou hebben??
Ik heb hem van veulen af aan en hoop samen met hem erg veel jaren plezier te hebben en alles wat ik doe is dus in het belang van hem.
Bij mijn weten is 3 jaar een normale leeftijd om te beginnen met beleren.
En voordat ik hier allemaal reacties op krijg: Nee, het feit dat een ander het doet is voor mij geen reden om het zelf ook te doen. Ik wordt dagelijks geconfronteerd met het feit dat ik het anders doe dan 'normaal' is.
De bedoeling was om hem de basis rustig aan te leren en vervolgens weer te stoppen en hem te tijd te geven er over na te denken. Idem als bij IJslanders. Vervolgens volgend jaar weer oppakken en pas echt intensiever gaan rijden op het moment dat hij 5 à 6 jaar is.
Ik sta er absoluut voor open wanneer men mij adviseert en onderbouwd om te wachten tot hij 4 jaar is en dan te beginnen.

Wat betreft geen geduld. Zoals gezegd heb ik hem van veulen af aan en dus 'al 3 jaar geduld'. Niet dat mij dit enige moeite heeft gekost, ik heb juist veel plezier met hem. Een jaar langer wachten zou geen enkel probleem zijn!

Marijke.

In navolging op julie voorgaande reacties, waarvoor ik jullie eerst voor wil bedanken. Fijn dat jullie zo meedenken.
Nu vraag ik mij het volgende af. Wie van jullie herkent zich in angst tijdens het rijden?
Tijdens de omgang heb ik geen enkel probleem en tijdens het rijden ook niet altijd. Het is heel lastig uit te leggen en ik kan er voor mijzelf ook nog steeds niet goed de vinger op leggen wanneer wel/niet en waarom. Wist ik het maar, dat zou de oplossing een stuk makkelijker maken.
De reden dat ik mij dit afvraag zijn enkele reacties over het 'maar eventjes oplossen' van mijn angst. Ik heb hier al jaren last van(tijdens de beginjaren overigens niet) en ben er nog steeds niet van af.
Het wordt dus zo makkelijk geschreven, maar de werkelijkheid valt tegen!

Ik ben nieuwsgierig naar jullie verhalen en hoop op tips!

Hoi,

Dank je wel voor je tip! Ik heb hun site gevonden en ga zeker contact opnemen om meer info te krijgen.

Groetjes, Marijke.

Hoi Allemaal,

Je horen niet zoveel van mij, druk druk druk met afstuderen, maar lees wel dagelijks mee! Maar goed, nu even een vraag.
Ons veulen Ziezo heeft al lange tijd een wond op de buitenkant van zijn been op de hak. Dit komt doordat wij de geboorte niet in de gaten hebben gehad en hierdoor heeft hij te lang op de grond gelegen. Na een week viel van beide hakken de huid eraf. Dit was dus afgestorven. Zijn ene hak is inmiddels al weer geheel hersteld, maar de andere nog steeds niet. Het lijkt zelfs weer groter te worden. Het advies van de dierenarts was dat je er verder niets aan kon doen, behalve ontsmettingsspray(CTC spray) erop spuiten en geduld hebben. Jullie zullen begrijpen dat ik mij toch wel zorgen maak nu het niet goed wil genezen.
Heeft er misschien iemand tips of ideeën? Ik zat zelf al te denken aan groene leem. Daar hoor je vaak goede verhalen over bij slecht genezende wonden.
Heeft iemand hier ervaring mee?

Groetjes, Marijke.

Hoi Ester,

Dank je wel voor de tip! Ik ga zeker informeren.

Groetjes, Marijke.

Esther schreef op zaterdag, 12 juni 2004, 19:13: