Hester schreef op maandag, 16 februari 2004, 22:48:

Hoi,
Inderdaad, met Hesters eens. Ik heb bijna alle berichtjes zo door zitten klikken. Gezelligheid kent geen tijd zegt men wel eens, maar dit soort discussies graag prive.

Groeten,
Ingrid

Hester schreef op maandag, 16 februari 2004, 23:00:
Hoi Hester,
Ga ik ook niet doen hoor . Ik ben er ook eentje van de praktijk, maar als je de praktijk niet meer kunt verklaren, dan ga je toch zoeken. In het begin navragen dierenarts. Schoot ik niet veel mee op; hoorde alleen dat eiwitten-verhaal. Dan zoeken in boeken. Bleek dus dat het ook door andere dingen kon komen. Te zware belasting van hoeven tijdens rit (trailer/harde weg); bij of na pijn. Bij slecht afkomen van de nageboorte (niet tijdens drachtigheid), maar ook door anti-allergie-injectie. Daarmee was Isabella's eerste bevangenheid verklaard: had net zo'n injectie gehad, ijzers waren er net onderuit waardoor ze ietwat gevoelig liep op het harde en wij waren ook nog zo "dom" dat we gingen rijden (kar) over de weg (stukje). Opgeteld: resultaat bevangen.

Maar 2 jaar geleden had ze het weer ineens. Vreemd genoeg was ik gewoon de hoeveelheid gras aan het opbouwen zoals anders. Ze had maar 20 minuten op het gras gestaan. En dat bleef dat hele jaar zo. Was ze weer opgeknapt, gooide ik haar de wei weer op (die ik steeds verder dichtzette en soms al met een grasmaaier eerst maaide), maar steeds weer een lichte vorm van bevangenheid. Dan geloof je dat eiwitten verhaal niet meer. Vandaar dat ik toen toch verder ging zoeken en op die fructose uitkwam. Inderdaad; suiker gehalte in het gras.
Dat varieert van uur tot uur door de dag heen. "Gevaarlijkste" periode is na het middaguur; de tijd dat Isabella de wei op ging. Ook in onbemest gras; gras dat wel wil maar niet kan groeien door slechte omstandigheden, hoopt de fructose zich op, omdat het niet voor de groei wordt verbruikt. Dus bevat dat gras meer dan een wei met normale grassprieten. Vorig jaar mij daar aan gehouden. Wei ligt bemest en Isabella er pas in de vroege avond op de wei. Niets afgezet, gewoon hop na wat opbouwen uiteraard, erop. Het is het hele jaar door goedgegaan. Nou ze heeft zeker te weten meer gras op en eiwitten als het jaar daarvoor, maar minder fructose.

Hmmmm, toch nog een uitleg gegeven, maar wel praktijkgericht .

Groeten,
Ingrid

Hoi,
Inderdaad schijnt het bij wat oudere paarden meer voor te komen (vanaf een jaar of 8 is mij verteld) dan bij jonge paarden. Deze gebruiken nog heel voor de groei die ze doormaken.
Daarna stopt die groei, maar de hoeveelheid voer meestal niet en ook de beweging zal niet veel meer worden.

Beweging is natuurlijk ook heel belangrijk, maar omdat de mijne altijd buiten loopt en veel beweegt (is nogal actief), geloof ik niet dat het dat is. Maar alleen van teveel aan fructose ook niet overigens hoor. Het zal een combinatie zijn. Want ze is dat jaar ook licht bevangen geweest toen ze op een donkere regenachtige dag 10 minuten wat malser gras op had.
Maar voor hetzelfde geld was ze dat jaar helemaal niet bevangen. Ze was dat jaar nl. ook zeer slecht bekapt ben ik nu achter gekomen (sinds ik dat van dat natuurlijk bekappen weet). Dat kan dus ook meetellen.

Als ze het al vaker hebben gehad, zijn ze er gevoeliger voor, zegt men. Onze ene dierenarts zegt gewoon: "eens bevangen, altijd bevangen", die van de kliniek stelde mij gewoon een vraag toen ik dit vroeg: je zet 2 paarden in eenzelfde wat malse wei. Eentje is ooit bevangen geweest, de andere niet. Welke loopt het meeste risico het terug te krijgen ??
Nou dan geef je zelf al het antwoord.

Ik zet Isabella nu ongeveer een half uur in dik gras en een uur op korter gras (aan de ketting). Ze kan haar buikje rond eten, zolang is dit gras. Dus daarmee blijft ze gras eten (totdat de boer gaat bemesten). Omdat het dan ineens op houdt met gras (heb zelf niets meer) is ze dus een periode grasloos.
Ik bouw het super voorzichtig op. Eerste dag maar paar hapjes op vrij kort gras. Dan ca. 15 minuten en iedere dag een kwartiertje langer. Is ook afhankelijk van de snelheid waarmee het gras groeit.
Maar vorig jaar heb ik haar ineens de hele nacht op de wei gelaten. Had eerst tot ca. 23.00 uur opgebouwd, maar daarna geen zin meer om 's nachts mijn bed uit te gaan. Ik vertrouwde volledig op dat fructose verhaal, dat dat 's nachts niet in het gras zit. Het ging goed, ook na 8 uur op de wei staan ineens.

Groeten,
Ingrid

kokopelli schreef op dinsdag, 17 februari 2004, 9:51:


Hoi,
Mijn vriendin had zo'n haflinger. Had daarom ook al ooit een veulen gehad, maar het bleef. Beest werd vreselijk agressief als je dan de stal in kwam en ontzag niemand. Ze was bijna onhandelbaar als het ware. En daarna was het weer over een schat van een paardje.
Ze heeft medicijnen gehaald (homeopatisch; ik weet niet welke) en die werken erg goed. Ze kan deze merrie nu gewoon tijdens hengstigheid berijden. Ze is wel wat anders, maar niet meer zo erg dan voorheen.

Op onze manege stond juist een paard dat heel erg lief werd en dromerig op het moment dat ze hengstig werd. En niet zo maar dromerig hoor, gewoon compleet van de wereld. Ze voelde, hoorde of zag niets meer, alleen maar denken aan plassen en mannen. Dit lijkt grappig, maar er was geen land mee te bezeilen op dat moment. Ik heb ooit gezien dat iemand haar een geheel onterechte overigens stomp (echt hard) op haar neus gaf, maar ze deed alleen een oor naar voren, zo van is er wat?? Echt ze voelde helemaal niets, maar ze deed ook niets dan dromerig stappen. Al was de rest van de groep in volle galop allang het bos in verdwenen, zij stapte er gewoon achteraan.
Ze is verkocht overigens. Dus iemand anders zit nu met dit probleem.

Groeten,
Ingrid

Hester schreef op dinsdag, 17 februari 2004, 14:54:
Hoi Hester,

Nee ik denk dat jij je geen zorgen hoeft te maken. Kijk de mijne is er nogal gevoelig voor, dus moet ik gewoon opletten, maar dan met je wel weten waar je op moet letten. Als je gewoon doorgaat zoals je altijd doet, dan moet het goed blijven gaan. Maar let wel op als ze aan de dikke kant worden, als je middelen als cortisone gaat toedienen, en dat soort dingen icm "verkeerd" of wel "gestresst" gras.

Hoe het werkt? Ik heb het nagevraagd bij de Landbouwuniversiteit in Wageningen, maar ik kreeg doodleuk een berichtje terug van de afdeling paarden dat bevangenheid door eiwit teveel kwam, dus daar schoot ik niets mee op. Later gaf er een student nog aan dat er hier in Nederland eigenlijk helemaal geen onderzoek naar gedaan is. In Duitsland en Engeland waren ze inderdaad verder.

Maar fructose of fructan is een stof die in gras voorkomt en dus per tijdstip van de dag kan verschillen. Als de groeiomstandigheden voor het gras gunstig zijn, dan wordt al deze stof gebruikt voor het groeien (fotosynthese ook). Maar stel het is een zonnige winterdag; het gras wil wel groeien, neemt volop zonlicht op en de fotosynthese treedt in werking; het gras gaat fructan aanmaken. Echter het is veel te koud, het gras groeit nog niet, dus wordt de aangemaakte fructan in de stengel opgeslagen. Zodra de zon weer ondergaat, verdwijnt met het uur ook weer deze stof uit het gras. Dus het gras wil wel groeien, maar kan niet, dus de "groeistof" wordt opgeslagen. Zo ook bij onbemest grasland. Dit gras wat normaal volop zou willen groeien, heeft een kleine belemmering omdat de grond te schraal is. Bij zonnig weer wordt er dus meer fructan gemaakt dan dat er nodig is bij die minimale groei. Zijn alle omstandigheden gunstig voor het gras, dan zit er vrijwel geen fructose meer in het gras. Sowieso zit het altijd in de stengel, dus juist kort gemaaid gras, onbemest gras, in het voorjaar bij koude nachten en zonnige dagen, enz. bevat meer van die stof.

Het is wat simpeltjes uitgelegd, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. Maar vooralsnog zou ik me als ik jou was geen zorgen maken. Veel gezonde paarden kunnen deze stof wel aan. Hoe precies de verwerking gaat, weet ik niet, maar het wordt omgezet in niet-paard-eigen stoffen die in de bloedbaan terecht komen ipv de urine en die zorgen voor een verstopping van de kleine haarvaten in de hoeven; dat is de hoefbevangenheid. Een niet-bacteriele ontsteking in de hoef.

Groeten,
Ingrid

cornelie schreef op dinsdag, 17 februari 2004, 17:40:
Hoi Cornelie,

Nee, niet echt ervaring. Maar ik weet wel dat mijn Isabella altijd wat korter gelopen heeft. Op den duur zie je het niet meer echt, maar het viel me op als ik oude video's bekeek. Ze was juist zo goed op de keuring ivm haar lange passen (lange rug). Pasjes waren echt korter geworden, vooral in draf goed te zien, hoewel ze vorig jaar met ijzers juist erg overdreven die benen naar voren gooide; ook niet zoals ze het voorheen deed. Maar je gaat twijfelen; misschien hoort het wel.
Sinds ik haar nu op hoefschoenen heb gehad een tijd, weet ik dat ze inderdaad al 2 jaar korter liep, want nu maakt ze weer van die lange passen. Het heeft er dus wel degelijk mee te maken. Het kan dus wel.

Waarom rij je geen wedstrijden met die schoenen? Ik ken ook iemand die dressuur en springwedstrijden houdt met schoenen aan en dat mag. In het begin werd er wel raar gekeken, maar dat paard loopt alleen goed met die schoenen aan (kan ook geen ijzers onder hebben).

Maar hou vol, het kan, maar echt ervaring in wedstrijdsport heb ik dus niet, maar wel dat de passen weer ruimer kunnen worden.

Groeten,
Ingrid

Hester schreef op dinsdag, 17 februari 2004, 20:02:
Hoi,
Inderdaad, ik vind het ook belachelijk. Waarom mag zoiets nu weer niet? Omdat het nieuw is waarschijnlijk. Ik zal die kennis van mij eens mailen (heb ook alleen mail-contact met haar) hoe zij dat dan doet in de wedstrijd, maar nu je het zegt, zij rijdt endurance met gecombineerd dressuur of zoiets (soort military??). Zal eens vragen.

In de menwedstrijden mag het overigens wel. Er zijn al heel wat menners met schoenen onder hun paarden. En juist daar treden toch vaak problemen op met verliezen heb ik begrepen in de waterbakken.

Kon je zoiets inderdaad maar aanvechten? Dan zouden ijzers ook niet mogen. Het is toch geen hulpmiddel?

Wat het chippen betreft, dat vind ik net weer wat anders. Ook vreemde verplichting daar niet van, maar daar kan ik nog wat inkomen, omdat ik weet vanuit bijv. het shetlandwereldje dat er nu veel gesjoemeld wordt met valse papieren bij verkeerde pony's. Dat kan dan niet meer. Maar dat je met schoenen aan de wedstrijd niet in mag, daar kan ik niet inkomen. Wat geven ze als reden aan????

Groeten,
Ingrid

Hester schreef op dinsdag, 17 februari 2004, 21:50:

Hoeft ook niet .


Ja dat zei jij de vorige keer, dat bij jouw Merens die kruinen waren opgetekend. Nou Isabella is bekeken, zelfs tot onder haar staart, maar niets aparts te melden. Geen enkele aantekening is er gemaakt (ja dat ze zwart is zonder aftekeningen). Maar niets opgetekend.
Dus herkenbaarheid 0%. Die vlekken in haar mond op haar kaak tellen ook al niet mee (zo herkenbaar als wat daaraan).


Ja weet ik. Kan wel betaalbaar zijn, maar stel hij is weg (gestolen) en ze vinden er eentje terug die op de jouwe lijkt. Met een chip is het blieb en hij is het wel of niet, met DNA zal dat toch weer onderzocht moeten worden. En wat zijn de kosten daarvan?


De mijne is gechipt inmiddels en heeft er ook geen last van.

Groeten,
Ingrid

cornelie schreef op dinsdag, 17 februari 2004, 21:04:

Hoi,
Daar ging ik tenminste vanuit omdat iemand die marathons rijdt (wedstrijden) vertelde dat hij dus iemand had meegemaakt die er met maar 1 schoen aan weer uitkwam uit de waterbak. Daarmee nam ik aan dat het mag.
Maar ik heb even op wat men-forums de vraag gezet. Ik hou je op de hoogte. Zijn ook bij de KNHS (is dat zo goed?) aangesloten.

Groeten,
Ingrid

henny wittenaar schreef op woensdag, 18 februari 2004, 0:46:

Hoi,
Is moeilijk aan te komen. Ik heb wel een artikeltje. Zal je dat per prive-mail toesturen.


Nou ik denk dat dit niet aan de fructose ligt, maar juist aan het te veel aan eiwitten (lees eerdere berichten). Ze schijnen dit soort zaken hiervan te kunnen krijgen en het kan zelfs lijken of ze staart/maneneczeem hebben. Hooi kan wel een teveel aan eiwitten bevatten, maar niet een teveel aan fructose althans daar ga ik vanuit, omdat het een stof is voor het groeien zeg maar. Als het gras wordt gemaaid staat het over het algemeen in bloei en is het uitgegroeid. Maar een teveel aan eiwit kan zeker, vooral als je hooi hebt dat net niet gebloeid heeft. Moeilijk allemaal, niet dan. Vooral als je gevoelige paarden hebt. Gelukkig hebben de meeste mensen hier geen last van, maar ja er zijn uitzonderingen zoals jij en ik.
Ik heb dan ook nog zo'n pony die ook niet tegen diverse smeersels en shampoo's kan (uitslag), maar bijv. ook van een wormkuur erg ziek kan worden, of na de inenting.

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op dinsdag, 17 februari 2004, 23:51:

Hoi,
Nee dit is NIET waar. Er is nog helemaal niets verplicht. Sterker nog, er is zelfs een kans dat het helemaal niet verplicht gaat worden. Er ligt een voorstel bij het europees parlement voor het chippen. Dit wordt pas op 1 april a.s. goedgekeurd, of dus afgekeurd. Ze gaan uit van het eerste. Als dat zo is, dan wil men het chippen dus verplicht gaan stellen, maar dan nog is het voor hobby-dieren pas per 1 januari 2007 !! verplicht.

En je hoeft niet te zeggen dat het niet zo is, want het is wel zo. Ik heb zelf met het ministerie van productie van vlees en eieren (PVE) en die vertelden mij dit. Voor wedstrijdpaarden geldt de chip al, maar dat is in Nederland geldig. Voor stamboekpaarden geldt per 1 jan. 2006 de verplichting. Het duurt dus nog even.

Het paspoort heb je wel al nodig, maar dat kun je zonder chip of zonder DNA aanvragen (volgens PVE).

Echter, toen ik dat ging doen bij mijn stamboek (shetlander) bleek dat deze organisatie alleen maar paspoort met chip aflevert. Geen chip, geen paspoort. Paspoort moet je hebben, dus geen keus.
Belachelijk ... ja ergens wel, maar omdat de shetten tot op heden werden getatoeerd en ze daar vanaf wilden, werd besloten tot chippen over te gaan. Alle nieuwe pony's dit jaar krijgen er dus al eentje. Alle "oude" waar het paspoort wordt aangevraagd, worden dus ook gechipt. Misschien is dit ook aan te vechten, zou kunnen, maar ik heb de onze laten chippen. De buren doen helemaal niets .. geen paspoort, geen chip. Gaan toch nog weg met die pony's.

Groeten,
Ingrid

Hoi Cornelie,
Ik heb bericht gehad van die vrouw.
Zij rijdt er inderdaad wedstrijden mee, maar met dat verschil dat ze wedstrijden rijdt zonder startkaart, dus niet officieel. Maar voor de rest volgens haar niet van echt te onderscheiden, ook met jury, publiek enz. Ze start in dressuur, springen en de cross en hoewel ze de enige is die met schoenen rijdt, is ze nog nooit uitgesloten geweest.

Ze hebben haar wel eens erop gewezen dat het paard zijn benen hoger zou optillen vanwege het gewicht, maar na een kleine discussie gaven ze toe dat dat met ijzers ook kan (hoewel een standaard ijzer veel lichter is dan een schoen hoor). Maar het schijnt dat Tineke Bartels haar dressuurpaard ook met een extra zware opzet liet beslaan zodat de gangen verbeterden ... dat mag dus kennelijk wel !!!

Ik zou het zeker eens gaan uitzoeken.

Haar paard kan nl. ook niet goed zonder schoenen lopen. Ze heeft ze gewoon nodig om een lekkere wedstrijd te rijden. Tenzij de bodem goed verend is en gelijkmatig, maar anders gaat het niet. Dus er zijn wel degelijk mogelijkheden voor je paard hoor.

Groeten,
Ingrid