Peter Donck schreef op woensdag 13 augustus 2008, 12:27:


Heb je ook verstand van de PRE? Zou ik boeiend vinden!

Peter Donck schreef op woensdag 13 augustus 2008, 13:01:


Nou, ik heb niet echt een gerichte vraag, ik vroeg me gewoon af of je kennis had van bijvoorbeeld de bloedlijnen binnen dit ras?

Bijvoorbeeld: De bloedlijn Cartujano is zomaar pakweg 2x duurder in aanschaf dan andere bloedlijn. Deze lijn wordt gezien als de pure PRE gewaarborgd door de Karthuizer monniken in de 15e eeuw. Wat echter beschreven staat in de geschiedenisboeken, is volgens wetenschappers en andere onderzoekers maar ten dele waar. Zo zou 1 van de stamvaders van de Cartujano's de hengst Solo I zijn. Dat deze hengst werd aangekocht wegens zijn geroemde schoonheid en functionaliteit bij een fokker van een geheel andere bloedlijn en dat hij eenvoudigweg is 'omgebrand' met het brandmerk van de Cartujano's..... daar hoor je de fokkers van Cartujano's niet snel over. Dat zou de hele 100% pure bloedlijn (met bijkomend prijskaartje) maar verstoren. Dat die lijn dus wel degelijk verstoord is, is een feit. De schofterig hoge prijzen voor deze bloedlijn blijven echter in stand gehouden!

Grote autoriteiten in het fokgebeuren in Spanje zijn de aanhanger van de mythe Juan Llamas (schreef "This is the Spanish Horse") en de tegenhanger van de mythe J.C. Altamirano (schreef oa "La Yeguada del Bocado" http://www.jcaltamirano.com/p8eng.htm ). Laatstgenoemde is door zijn onderzoeken niet bepaald populair bij de rijke Cartujano fokkers. Zijn website, maar vooral zijn boeken (jammie!) zijn bijzonder interessant en mooi geillustreerd met de prachtige schilderwerken van Jose Manuel Gomez http://www.josemanuelgomez.com/english/gal.php?gal=1

Niet echt een vraag, maar eerder interesse in de geschiedenis van de voorouders van mijn geliefde eigen paarden :)

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 13 augustus 2008, 14:18:


Dan raad ik je echt de boeken van Juan Carlos Altamirano aan! Ze zijn niet goedkoop, maar in mooi A3 formaat met schitterende foto's en schilderijen! Hij schrijft interessant en scherp! Zoals al gezegd, hij schopt hiermee tegen de zere benen van enkele spanjaarden die maar wat graag de schijn over deze bloedlijn hoog willen houden :)

Zijn website nog even:
http://www.jcaltamirano.com/

Ik vind het smullen!

e m kraak schreef op woensdag 13 augustus 2008, 15:08:


Ik ben het wel eens met dat de term 'verbetering' misschien niet op zijn plaats is. De term 'vermeerdering' en dan vooral de onzorgvuldigheid die daar veel mee gepaard gaat is waar ik me wel zorgen om kan maken.

Ipv 'verbetering' zou dan eerder gezegd moeten worden 'waarborgen' (van de genen)

Peter Donck schreef op woensdag 13 augustus 2008, 15:07:


Toch wordt door velen juist die mix van (goede) bloedlijnen als ideaal gezien. Zo is uiteindelijk de schoonheid, het temperament, het karakter en de functionaliteit van de PRE prachtig bij elkaar gekomen door een mix van de grote bekende bloedlijnen: Cartujano (Bocado), Escalera en Yeguada Militar .

Overigens hebben deze zowiezo dezelfde voorouders, maar zijn eerst op speciefieke kenmerken gefokt ivm persoonlijk gebruik (stierenvechten, hogeschool dressur, cavalerie, koetspaarden, veehoeden ed) van de fokkende families.

Deze kenmerken bij elkaar zouden het ideale paard vormen.......... tenzij je natuurlijk een paard voor een specifiek gebruiksdoel zou willen. Dan is die specialisatie wel handig.

De Cartujano is een aansprekend paard. Schimmel lijkt de uitgangskleur, echter waren vroeger de bruinen in de meerderheid. Uit deze lijn met bruine Cartujano's is de Portugese Alter Real lijn voortgekomen. Zo zijn er nog wel meerdere kreukels in de geschiedenis die erop wachten gladgestreken te worden.

Geef mij maar het type oorlogspaard. Krachtig, wendbaar, dapper, cool. Schijnbaar uit 1 stuk gemaakt met mooie welvingen :)

(ik vind de cartujano's mooi en zeer aansprekend! Maar velen vind ik teveel luxepoppetjes die voor een mooie koets niet zouden misstaan). Me like type OERPAARD

Peter Donck schreef op woensdag 13 augustus 2008, 15:18:


Nou oke, zo min mogelijk verprutsen en verzieken dan?

(de tijd wat rekken voordat de genen van het pre-gedomesticeerde paard helemaal vergaan zijn )

Peter Donck schreef op woensdag 13 augustus 2008, 16:34:


Vooral de kruising Tarpan x Przewalski.
Vooral in de Lusitano's zie je veel Sorraia materiaal terug (vooral het profiel en stevigheid van de neuslijn en hoofd)

Marleen den Arend schreef op woensdag 13 augustus 2008, 17:38:


Dit type vind ik mooi...OERPAARD: http://www.bravata-andalusians.com/RB_Muira.htm

Peter Donck schreef op woensdag 13 augustus 2008, 18:04:


Mitochonwatte? Zover rijkt mijn kennis niet hoor. Van DNA heb ik geen kaas gegeten...

Nee, ik ga er niets mee doen, maar naar de laatste onderzoeken (zou niet weeeeeten welke hoor) is de voorouder van de PRE een kruising Tarpan x Przewalski. Ik citeer even van een andere webbron:

"In Portugal kennen we de Lusitano. Dit paard, in het verleden wel eens de Portugese Andalusiër genoemd, heeft in grote lijnen dezelfde afstamming als de Spaanse Andalusiër.
De belangrijkste voorvader is de Sorraia pony. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, heeft de Berber weinig en de Arabier geen enkele invloed uitgeoefend op de totstandkoming van het Andalusische ras.
Rond 25.000 voor Christus werd het paard op het Iberisch schiereiland gedomesticeerd. Volgens de laatste onderzoeken moet de voorloper van de huidige PRE een kruising zijn geweest van de Tarpan en het Przewalskipaard: de Equus Stenonius. Een dergelijke kruising was groter dan de huidige Tarpan of Przevalski. Het feit dat het paard groot genoeg was, om een mens te dragen zorgde ervoor, dat door selectief fokken een vroeg cavaleriepaard ontstond. In het Nabije Oosten, in Assyrië, werden de eerste gebruikspaarden vanwege hun slechte rug alleen gebruikt voor de strijdwagen. De Equus Stenonius bestaat heden ten dage nog steeds in de vorm van de Sorraia pony. Alhoewel deze pony nauwelijks vergelijkbaar is met het huidige Andalusische paard leert nadere beschouwing dat er toch overeenkomsten zijn: zo is er de stevige gespierde nek en het compacte, vierkante lichaam."

Foto's? Ik vond zelf mijn crusado Lusitano Namoro (nu in het bezit van Vicky ) erg veel overeenkomsten hebben met een Sorraia. Ik zal eens kijken of ik fotomateriaal kan opsnorren ter vergelijking.

Marleen den Arend schreef op woensdag 13 augustus 2008, 18:19:


Overigens... als je op Googgle afbeeldingen Sorraia intypt, kom je ze tegen in vele verschillende verschijningsvormen...... Sommigen heel luxe, niet mijn idee van een Sorraia maar goed.

Heb even 2 hoofdfoto's in een albumpie gezet.

Peter Donck schreef op donderdag 14 augustus 2008, 1:11:


In hoeverre is het dan zinnig en betrouwbaar de afkomst van je veulen verplicht te laten checken op DNA, dmv de DNA-bank die het stamboek van de PRE al heel lang heeft?

En.. belangrijker, hoe kom je erachter of een exemplaar 'schoon' is qua afstamming? Dat je dus wel de juiste hengst voor je hebt, met de juiste ouders etc.....

Donanta heeft een veulen van 2 maanden aan de voet. Ze heeft altijd snel de neiging te dik te worden, ze krijgt normaliter geen krachtvoer.
Ik had eigenlijk een beetje gehoopt dat het veulen op een natuurlijke manier wat van mamma's vet zou 'opeten', maar niets is minder waar. Veulen groeit als kool en madam weet het te presteren zelfs nog verder aan te komen !!!!!!!

Nu lees ik dat afvallen bij drachtige of zogende merries wordt afgeraden. Ondanks haar vet, zou ze een dubbele behoefte hebben aan eiwitten....... als ik die dus niet geef en daarbij ook nog eens haar energie gebruik om te gaan rijden, zou ze haar vet teveel moeten aanspreken.

Ik ben op de hoogte van het verschijnsel hyperlipaemie. Zo drastisch ben ik het nu ook weer niet van plan

Maar wat zijn nou dan de extra gevaren bij het zogen? Als zowel het veulen als de moeder flink groeien, zullen ze toch niet zo snel tekort komen?

Dus mijn vraag: wat maakt nu het grote verschil tussen vetreserves aanspreken met OF zonder zogend veulen?

Marleen den Arend schreef op zaterdag 23 augustus 2008, 9:33:


O ja, dit is wat Pavo erover schrijft:

"Let op: voor drachtige en zogende merries geldt dat afvallen niet verstandig is! De energiebehoefte van drachtige en zogende merries verdubbelt rond het veulenen en de eerste maanden van het zogen van het veulen. Wanneer de merrie op dieet wordt gezet, zal ze gauw haar eigen vetreserves aan gaan spreken."

Ja, en?

Marleen den Arend schreef op zaterdag 23 augustus 2008, 9:35:


Niemand zinnige dingen hierover te zeggen? Lijkt me stug

e m kraak schreef op zaterdag 23 augustus 2008, 18:01:


Helaas is dat nu te laat..... ze is te dik

Ik ben haar nu ook meer en meer beweging aan het geven. De beweging is het punt niet voor het veulen.

Het is (volgens de Pavo deskundige) het vetverbranden dat niet goed zou zijn voor een (drachtige of) zogende merrie. Maar ja, afvallen zonder vetverbranding kan nu eenmaal niet. Dus maar te dik laten? Dat zal toch de bedoeling niet zijn?????

Maar waarom is dat vetverbanden dan zo verkeerd voor een zogend veulen? Die krijgt hoe dan ook zijn melkje wel en eet ook al een aardig mondje gras en hooi mee (2 maanden jong).

So what's the problem?