Nathalie Lagasse schreef op donderdag 28 februari 2008, 22:09:


Eventueel een extra motivatie om het te worden: bekijk de film "our daily bread". Geloof me, de volgende keer dat je kip op je bord krijgt denk je na.

Zelf ben ik geen vegetariër en ook niet van plan om het te worden. Niet dat ik veel vlees eet, dat niet, maar een van een lekker stukje kan ik genieten. Liefst zelf gekweekt (of pa laten kweken), dan weet je wel wat je eet, en weet je ook dat het dier niet mishandeld werd.
Ik maak ook geen onderscheid in het soort dier. Of je nu een vis, koe, paard (jaja, schiet me maar af), hond (in Vietnam eetbaar zoals elk ander dier), schaap, konijn... een dier is een dier. En je eet ze of je eet ze niet. Alleen insecten, die eet ik niet: mijn verstand zegt wel 't is een bron van eiwitten, maar mijn emoties willen niet mee. Ik weet het: 't zal wel aan mij liggen, en wie weet wat ik eet als er ooit eens hongersnood komt.
Lena

vagebond schreef op maandag 3 maart 2008, 15:24:


Ik volg momenteel een cursus ehbo bij paarden en daar werd als behandeling van zandkoliek ook psyliumzaad aangeraden. Er werd gezegd van de zaadjes droog te geven, gewoon met het andere voer, dagelijks zo'n 150 g en dit mag je enkele weken geven. Deze zaadjes zouden bij de vertering een soort slijm maken waar het zand in raakt en zo met de mest mee naar buiten komt.
Er werd ook bijgezegd dat er veel verschil in het soort merk en prijs is (heb wel niks concreets hierover).

Lena

PaardEnSchool schreef op woensdag 5 maart 2008, 23:51:


Heb je het hier over venkel? Want dat heeft ook een anijssmaak. En daar wacht ik niet op de zaadjes, maar eet de hele plant op. Gewoon lekker.

We hebben onze ruin nu ruim 4 jaar. De eerste 2 stond hij 24/24 op stal (voordien ook). Hij had vooraan ijzers. In die 2 jaar nooit hoefproblemen gehad, de smid kwam 2 à 3x per jaar, meer was echt niet nodig, want zijn hoeven groeiden (en groeien nog steeds) traag.

Nu staat hij bijna 2 jaar (1 mei) veel meer buiten. Nog niet altijd 24/24, in de zomer wel, in de winter minder (afhankelijk van het weer en waar ik ze op een redelijk droge plek kan zetten).

Na 3 maanden wei (continu) had hij heel erge brokkelhoeven. De toenmalige smid stelde voor om ook achteraan ijzers te zetten om ook die niet nog erger te maken. De achterhoeven waren wel iets minder gebrokkeld. Zo gezegd, zo gedaan (had nog nooit van PN gehoord). Het werd niet beter of erger.

In de eerste winter was het wel een beetje beter, maar absoluut niet weg.

Sinds oktober vorig jaar staat hij zonder ijzers, maar heeft nog steeds brokkelhoeven. Hij loopt nu geregeld over een klein stukje beton voor de stal (zie fotoserie "langzaam op weg naar..."). We gaan nu ook meer wandelen, dus ook dan heeft hij hier en daar een harde ondergrond.

Op de site en in het boek (nog maar net aangekregen) lees ik eerder dat brokkelhoeven zouden verminderen naarmate ze meer natuurlijk worden gehouden. Bij hem dus niet.

Hoe komt het dan dat hij dit probleem begon te ontwikkelen sinds hij wel veel meer weidegang heeft? (Verklaring gezocht)

En ook wat kan ik eraan doen dat het niet erger, liefst beter, wordt (het is nu nog winter en dan is het niet zo erg). Vanaf volgende week hebben we onze eigen weide (HOERA) waar een stal op staat en waar ook voor de stal verharding (tegels) ligt en waar ze continu zullen staan. (remedies gezocht)

Ik kijk uit naar jullie antwoorden en suggesties, Lena

Daan Natuurlijk schreef op donderdag 6 maart 2008, 12:02:


Maar heeft dan niet diezelfde eigenschappen, ondanks dezelfde smaak? Jammer, want hij staat elk jaar in onze groententuin

Daisy schreef op donderdag 6 maart 2008, 17:08:


Bedankt voor je reactie.
Zijn hoeven zijn volgens mij echt niet te lang, eerder te kort. En inderdaad, als de hoeven te lang zijn is het logisch dat ze gaan afbrokkelen. De hoefwand zit gelijk met de zool. En hij heeft volgens mij ook lagen hielen.
Het is wel zo dat er in het begin onderaan de hoef nauwelijks witte lijn te zien was. Dit was gewoon de buitenrand. Maar nu zie ik ze wel.

Er komt een tradi-smid (vindt de hielen dus te laag) die voorstander is van ijzerloos, hij wil de hoeven wel afronden, maar zegt dat mijn paard nog te weinig wand heeft. Hij zegt ook dat veel beweging goed is, en dat ik moet afwachten. Eén van zijn uitspraken is: "ik kan hoogstens wegkappen, en niet bijkappen. En bij jouw paardje is kappen voorlopig nog voorzichtig wegraspen." Hij zei ook dat de toon nog wat te lang is in vergelijking met de rest van de hoef, maar dat hij die nog niet te kort wil zetten omdat hij dan terug op het levende (gevoelige) deel gaat staan. Maar daar wil hij naar toe werken. Maar het zijn de zijkanten van de hoef die brokkelen.

Wat water betreft: daar hebben we hier een overvloed van. De eerste 6 maanden dat hij buiten kwam stond hij in een droge wei. Nu staat hij altijd op zijn minst vochtig, en het grootste deel van de wei is een grote modderpoel.

Ik ga eens proberen foto's te nemen en die te plaatsen. Dat zegt wsch meer dan 100 regels.

jan seykens schreef op donderdag 6 maart 2008, 21:41:


Neen, ik heb nog maar net het boek, en aangezien hoeven uitkrabben soms al een serieuze belasting is, zie ik het me nog niet doen. Heb een chronische overbelasting van mijn onderarmspieren en pezen. Ik ga binnenkort het hoevenboek eens grondig doorspitten.

Mijn echtgenoot zou dit evt. wel kunnen, maar die was (nog) niet voor PN. Hij is intussen al wel in het andere boek "wat aan het lezen" en over het hoofdstuk huisvesting is hij intussen WEL enthousiast geworden Yes! . I.v.m voeding is hij ook al mee, maar dat beseft hij zelf nog niet . Maar vooraleer hij gaat studeren i.v.m. hoeven... Ik moet de kerk ook in het midden houden hé? Hoewel ze wel naar "mijn" midden aan 't verschuiven is.

Hij is ook niet voor al die "alternatieve toestanden". Ik ben al blij dat hij uiteindelijk wel wilde proberen om het zonder ijzers te doen. Hij moet vooral kunnen ervaren dat het goed is voor de paarden. En aangezien in onze omgeving heel weinig natuurlijks met paarden gebeurt...
Voorlopig wil hij ze zonder ijzers laten, want "voor wat wij doen met onze paarden" (beetje dressuurles + gaan wandelen) gaat het goed (beter dan hij verwacht had).

Karin ment graag schreef op donderdag 6 maart 2008, 17:11:


De kans is groot dat ik naar die wedstrijd ga (ga nu geregeld mee met de koets van iemand die ment). Dus moest je gaan dan kan ik ook eens een ijzerloos span zien EN mijn omgeving er op attent maken (die niet van 'natuurlijk' willen horen, integendeel).
Rijd je enkel- of dubbelspan? En onder welke naam span je dan in? Dan weet ik waar ik moet zoeken en kijken. Jullie gaan dan de eerste (buiten Corinne oet Belsh die ik in de cursus EHBO heb leren kennen) PNners zijn die ik in levende lijve kan bezig zien. Ik persoonlijk hoop dus dat je gaat.
Lena

Ik ben niet snel geshockeerd, maar dit... Als je dit kunst vind dan ben je klaar voor de psychiatrie: opsluiten en nooit meer loslaten.

Karin ment graag schreef op zaterdag 8 maart 2008, 12:56:


Prima, ik ga het zeker onthouden

'k Heb net gestemd, en morgen vanop het werk doe ik het nog eens. Het was al 50% voor de ruiters.

Hoi,

Eerst mijn euforie: HOERA WE ZIJN DE TROTSE EIGENAARS VAN EEN WEIDE.
Hoog en droog, gedaan met modder tot aan de knieën.

In de stallen hebben we nog een aantal niet vervallen geneesmiddelen gevonden.

Het eerste is: chlortetra spray. Dit zou een ontsmettingsspray zijn voor op open wonden. Op internet las ik dat er ook antibiotica in zou zitten. Ik vond niet zo direct tegenaanwijzingen of gevaren ed.
Kan ik dit in de toekomst veilig gebruiken, of houd ik het toch maar best bij mijn isobetadinegel?

Het tweede is: Sedochol. Zou goed zijn voor lever en darmproblemen. Maar ook als het paard zware inspanningen zou moeten doen. Dit klinkt zo een beetje als doping en niet zo onschuldig. Ik zie ook niet direct in waarvoor wij het voor onze paarden zouden kunnen gebruiken.

Weet hier iemand meer over deze produkten? Heeft er iemand ervaring (positief of negatief) mee?

Lena.

We hebben nu eindelijk een wei die we de onze kunnen noemen, en sinds een week staan ze 24/24 buiten. En we gaan dit zo houden.

Ze staan nu al een tijdje zonder ijzers en buiten onze ruin met zijn gebrokkelde hoeven (lang leve de nattigheid ) gaat dit redelijk goed.

Ze hebben een (schuil)stal van ongeveer 5 op 3m, en 2m ervoor die vol betonklinkers ligt. In de andere stal (waar ze ook continu in kunnen, maar voorlopig zijn ze nog niet verder dan de deur geweest) liggen stukken stalmat.
De rest is 'gewoon' droge (ja, zelfs tot daarstraks 18.00u) wei Yes! (eindelijk van de blub verlost, want hier thuis zakken wij nu zelfs weg).

Mijn vragen:
- Is de huidige verharding voldoende om hoefgroei te bevorderen? Ze gaan er wel regelmatig eens instaan (het hooi ligt erin).

- Bevorderen stalmatten hoefgroeiWe hebben nog enkele vierkante meter klinker op een hoop, leggen we die best voor of in de andere stal of beter elders?

- In het het boek staat ook: afgeronde rivierkiezel gebruiken. We denken er over om dit op termijn in de buurt van weideuitgang en de oprit te leggen: je rijdt niet vast (de oprit is wel wat modderig). Maar ik heb de afgelopen week op het forum gelezen dat kiezel toch nog kleine stukjes bevat die in de hoeven kruipt. Dus twijfelen we.

- Rond de drinkbak willen we een natte plek aanleggen. We zijn aan't denken aan een kuil met vijverfolie met zand erover (kwestie van de hoeven nat te houden). Lijkt dit jullie een goed idee?

- Intussen heb ik onze merrie geleerd om mij (meestal) netjes te volgen. Ik denk erover om met haar gaan te joggen (zij draaft dan rustig), maar rondom de weide is enkel straat. Is het aan te raden om dit nu al met haar te doen, ze staat van eind augustus ijzerloos, in stap gaat het goed, in draf draaft ze op het harde niet in. Of wacht ik beter nog wat?

Met het lezen van de boeken werden reeds heel wat tips gegeven maar bij mij komen er dus ook de hele tijd nieuwe vragen op. De bovenstaande zijn er reeds enkele van.

Ik kijk uit naar jullie antwoorden, Lena.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 21 maart 2008, 11:30:


Die van ons staan sinds een week 24/24 buiten op een kleine ha. Ze hebben 2 schuilstallen. Ben d'r net geweest: ook storm hagel, sneeuw...
En ze staan gewoon buiten rond te crossen. Ik kan er niet tegen, ik ben nog steeds antropomorfistisch ingesteld en dit remt het niet af. Ik vind ook dat ze de laatste week wat kilo's zijn kwijt geraakt. Maak me daar nog niet helemaal zorgen om, voorlopig wijt ik dit aan het feit dat ze nu veel meer beweging hebben, maar toch...
En dan met dit *****weer... GRR.

Lena

Nils Vellinga schreef op dinsdag 25 maart 2008, 18:44:


Hallo (na een weekje PC-vrij),
Bedankt voor jullie reactie. Met die blauwe kiezel gaan we alleszins nog wat wachten. Daar moesten ze thuis geregeld over en ze liepen er beiden gevoelig op (hoewel het reeds is verbeterd).