4bozzza schreef :

Zie je, stond ik toch verkeerd!

Was dan effe komen zwaaien.... ik heb een hele tijd h e l e m a a l alleen gestaan dit keer (met m'n pakje spa).

Greetz, al wat beter?

Esther schreef op donderdag 7 februari 2008, 21:51:


Heel verhaal:

Chantal is inderdaad geweest en, Es, Eining veranderde als een blad aan de boom!
Aanvankelijk reageerde ze heel afwijzend naar Chantal toe, maar we zijn samen gaan rijden en van zodra Chantal opstapte veranderde Eining in een blij en voorwaarts paardje. Tölten, draf, galop, niks probleem op het harde, ze kon alles gewoon en had geen last van haar hoeven of haar rug. Ze was soepel en blij, ze zwijnde niet tot nauwelijks. Chantal moest haar zelfs inhouden. Er was een sprankeling in haar ogen die ik niet eerder gezien had.

We weten nu heel zeker dat Eining Chantal gewoon verschrikkelijk mist.
Toen Chantal de paarden hierheen bracht hebben we dat gedaan om dat we Stef en haar niet uit elkaar wilden halen, maar nu zien wij dat het niet Stef is maar Chantal waaraan Eining zo gehecht is.

Dus volgende week zaterdag gaat Eining terug naar Chantal.
Mijn zoon Okke vindt het hartstikke rot maar hij begrijpt dat dit beter is voor Eining en hij heeft besloten dat hij haar voor haar bestwil zal loslaten. Nu weet ik hoezeer een paard zijn 'baasje' kan missen, ze kunnen er echt ellendig van worden. Het mooie is dat Eining, sinds we haar verteld hebben dat ze terug mag, helemaal in positieve zin aan het veranderen is.
Maar ze gaat toch, dat hebben we met ons allen besloten!

Groetjes, Pien

Nick Altena schreef :


Nick, er zíjn hier geen heiligen. Heiligen creëer je nog altijd zelf, het zijn jouw woorden, niet de mijne, niet die van Eddy of F&I.
Misschien zelf wat onzeker?


Ik ben niet degene die fokken veroordeelt. Ik heb wel tegen in-stallen-opsluiten-omdat je geen plaats-hebt. Als je fokt moet je het in mijn ogen goed doen dus niet een paard op stal gaan zetten en je goed voorbereiden. Elk paard heeft recht op ruimte, frisse lucht en soortgenoten.


Zie mijn site, ik heb er net weer 7 op gezet. Wij nemen zelf niet meer op, maar we bemiddelen alleen nog, sterker nog; het is zo druk dat Nele en Nadja het van ons overgenomen hebben. Inderdaad hebben wij er de extra plek niet meer voor. De paarden blijven nu bij hun eigenaar totdat de bemiddeling rond is.
http://www.spirithorses.be/tweede.html

Enne..... een doorsnee manege willen we nog steeds niet zijn en zullen we nooit worden ook. Maar we geven wel lessen en leren de mensen dat er meer is dan alleen met je kont op een paard te zitten.


Heb ik nooit gezegd. Mijn opmerking was alleen dat ik het er niet mee eens ben dat paard in stal moet. En dat wanneer je het niet naar buiten kunt doen omdat het te nat is, je het beter later had kunnen plannen, lees maar terug Nick.


Al eens hier komen kijken????????????????
Weet jij hoe groot mijn paddocks zijn??????????????????????
Alles loopt gewoon weer op de weides nu.


Ik ben niet de Poedertoren. Bij mij hebben de paarden alle plek die ze nodig hebben want ik herinner je er even aan dat wij een aantal eczeempaarden hebben die geen gras mogen, alleen maar hooi, waardoor er meer graasland overblijft voor de graspaarden.
Ik blijf zeggen dat een paard minimaal een halve ha nodig heeft om z'n draai een beetje te kunnen vinden.


Geen idee, weet niet waar je het over hebt.

Wanneer kom je hier nou eindelijk eens kijken?

Dag lieve Nick, maak je eens niet zo druk, slecht voor je hart.
Groet, Pien

Esther schreef :


Lief van je, Es.
Weet je, Eining was aan het wegkwijnen, ik zag haar steeds meer afglijden en oud worden. Elke keer als ik met Chantal mailde gaf zij aan dat zij Eining zo niet kent dus we waren erg bezorgd. Ik heb echt lange tijd zitten te zoeken in 'pijn aan haar hoeven of haar rug', maar daar is niks mee aan de hand, ik heb het zelf gezien.

Ja, Okke is best verdrietig, gisteren heeft hij op zijn manier afscheid van het rijden genomen', 'voor het laatst in tölt, voor het laatst door de waterplassen' en hij wil echt geen ander paardje (hoewel we er genoeg hebben hier). Maar hij begrijpt het helemaal en geeft zelf aan dat hij niet op een paard wil rijden wiens hart eigenlijk een ander toebehoort (lief he) en die ongelukkig is zoals het nu gaat.
Eining heeft hier alles wat haar hartje begeert, haar vriendjes, Stef, ruimte, dag en nacht lekker buiten in haar bontjas, veel eten, maar toch was het niet voldoende voor haar want Chantal was er niet bij.
Bij Chantal kreeg ze een heel ander soort aandacht, lekker tuttelend.
Maar ze heeft zich niet voor ons willen openen, al vanaf het begin vonden wij haar heel gesloten en timide, soms zelf wat afwijzend en ongeïnteresseerd.

Toen Chantal weg ging liep Eining haar helemaal na en blééf ze kijken. Dat mij maar nooit meer iemand zegt dat een paard zijn mens niet missen kan, ik weet nu beter.

En ja, we zijn dankbaar dat wij dit hebben opgemerkt.
Ik hoop dat er voor Okke een ander paardje komt, maar die zoek je niet, die komt gewoon op je weg, ben ik van overtuigd.
Heel lief als je meedenkt, wie weet.... ooit....

groetjes, Pien

Piet schreef :


Vanaf 10 september. Hoezo?

Piet schreef op donderdag 7 februari 2008, 23:20:


Het kan een jaar duren eer een paard gewend kan zijn ja.

Maar ik zou een paard niet een jaar zijn baasje laten missen, tenzij dat echt niet anders kan als baasje overleden is ofzo of er geen kans op terugkeer is.

Stef bijvoorbeeld was gelijk lang-leve-de-lol, een blije kerel, Oakley ook, Winner, Izzy en al die anderen ook.
Eining absoluut niet.
Bombita heeft ook veel tijd nodig gehad, Casper ook, Amie loopt nog steeds te treuren om haar baasje dat nooit meer komt, gelukkig lijkt er nu een vorm van acceptatie te komen, maar voor haar zijn we op zoek naar een vaste verzorger die haar ook komt rijden, met haar wandelt, haar extra aandacht geeft etc.
Ik denk dat als ik BD ergens anders heen zou brengen waar ik niet was, zij ook ging treuren.

Met Eining wordt het uiteindelijk toch nog goed opgelost.
We wisten dat Chantal haar waarschijnlijk toch een keer zou komen halen, ze was immers tijdelijk (in bruikleen) bij ons.

Groet, Pien

Esther schreef op donderdag 7 februari 2008, 23:33:


Ja, ik wist het niet meer zeker, maar nu weet ik weer het verschil tussen het geluid van de tölt en zwijnen. Heel soms neigt Eining naar een paar pasjes schweinepas maar haar terugnemen en opnieuw de tölt insturen helpen wel. Okke kreeg het ook goed geregeld, hij voelt het verschil.

Het komt heel goed uit dat Chantal nu financieel zelf weer in staat is om voor Eining te zorgen. We hadden dit samen al na 5 minuten besloten toen ik zag hoezeer Eining opfleurde. Ben blij dat ik het vermogen heb dat tenminste te zien, nu weet ik dat mijn gevoel me niet bedriegt als er iets niet in orde is.

Greetz!

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 7 februari 2008, 23:41:


Eddy, meestal ben ik het wel met je eens, maar nu moet ik echt toegeven dat er hier iets aan de hand was dat ikzelf ook nooit eerder zo meemaakte. Tuurlijk heb je met emoties te maken, zeker weten, en menselijke invullingen. En ik ben het ookhelemaal met je eens dat 99 % gewoon gaat lol maken zodra die eigenaar zich omdraait.

Maar er was hier een paardje dat langzaam aan het wegkwijnen was waarvan de wereld weer open gegaan is sinds haar mens hier geweest is. Hoe verklaar jij dan die blijdschap? Okke heeft haar gisteren gereden en het was een dag en nacht verschil.

Greetz!