De oudste merrie waarvoor ik een veulen heb ingeschreven in het stamboek was een haflingermerrie van 23 jaar oud maar dit was wel een zeer ervaren fokmerrie. Paarden komen namelijk niet in de overgang. Wel loopt de kans dat ze bevrucht worden door de jaren terug en met name als het een eerste veulen betreft.
Ik laat in principe geen merrie dekken jonger dan 5 jaar (een keer wel een merrie van ruim 3 jaar maar dit had ik ook liever uitgesteld). De reden hiervoor is dat ik de merries zo anders worden als ze een veulen hebben gehad, het puberale is er vaak een beetje vanaf en ik heb gevoel dat ik dan een beetje van hun jeugd heb afgepakt. Zowiezo vraag ik me af of ik nog ooit ga fokken, altijd een beetje in tweestrijd.

Er zijn fokkers die laten ze al dekken met 2 jaar oud, ik vind het schandalig, nog niet volgroeid en ik geloof niet dat je mooie veulens fokt. Kaspische paarden in Iran zijn over het algemeen niet eerder opnieuw vruchtbaar dan als het veulen aan de voet 1 jaar oud is. Zal de natuur wel geregeld hebben met betrekking tot overlevingskans van veulen of merrie. In Europa en USA kunnen ze wel ieder jaar bevrucht worden.

Ik heb indertijd ook 3 maanden lang het probleem gehad met een paard. Advies van de dierenarts totale stalrust, toen ik zei dat dat lastig werd mocht ik dan twee maal daags 10 minuten wandelen. Ik ging s'ochtends en s'avonds gewoon naar een grasveld toe en liet hem grazen was heen en weer 10 tot 15 minuten wandelen en ruim 1,5 tot 2 uur grazen per keer (boek mee) maar voor het gevoel van mijn paardje (toen nog 7 jarige arabische hengst) was hij wel een tijd uit zijn box geweest. Achteraf bleek de diagnose verkeerd en heeft het paard voor niets zoveel rust gehad. ach, dierenartsen.... Als ik deze druktemaker enkel 2x daags 10 minuten had gelopen was hij ontploft met gevolg nog langere blessuretijd.

Beste Irene,

Mijn paardje had geen wond dus ook geen verband. Een van mijn andere paardjes heeft ooit heel lang in een box moeten staan vanwege een diepe snee in de koot dus beweegbaar deel van het been waardoor het been gefixeerd moest worden. Ze had een soort brace met daarover verband van koot tot hak bij het achterbeen. Hoe erg ik het ook vond dit paardje moest boxrust want die kon niet lopen. Ze is wel helemaal goed gekomen, als wij haar gewoon in een paddock hadden gezet waar ze dan heen en weer zou gaan lopen was het waarschijnlijk nooit meer goed gekomen. Wij houden alle paarden minimaal 1 op 1 dat betekend dat als een paardje in de kudde ziek wordt dat zijn maatje mee op de paddock gaat of in een loopstal. Zo houden we de stress laag en hebben ze nog gezelschap. Wij kiezen dan voor twee paarden die het een tijdje iets minder leuk hebben tegenover 1 paard dat het vreselijk heeft door het missen van zijn vriendje en alleen staan. Ik zit te bedenken wat ik zou doen in jouw geval met het verband. Mischien zou ik gaan wandelen als het verband er af is zodat dit in ieder geval niet over de wond kan gaan schuren of afknellen tijdens het wandelen en bij terugkomst behandelen en weer verbinden. Wel denk ik op harde bodem lopen dat er zo weinig mogelijk viezigheid in kan komen.

Ik denk dat het toch beetje afhankelijk is van de complicatie. Ik heb een klein ongelukje gehad met een paard (aangevallen tijdens buitenrit met mijn paard door een hengst). Resultaat compleet verbrijzeld scheen- en kuitbeen maw er zat niets meer. Ze hebben het been nog net kunnen redden met platen etc. maar wekenlang vastgebonden gelegen in een houding in een ziekenhuisbed, maandenlang rolstoel waarbij mijn been hoog lag en totaal met diverse operaties 2 jaar krukken zonder belasting van het been. Alternatief was amputatie ivm botinfekties en slechte kans van herstel bot. Er werd mij echt niet geadviseerd om vooral te gaan bewegen. Nee platliggen en bloedverdunners. Ik ben het met je eens dat beweging zeker goed is en dat boxrust in veel gevallen achterhaald is maar zoals Conrad en Ramirez zeggen "it depends"

Er is geen wondermiddel waarvan eczeem overgaat, de paarden waarvan bekend is dat de symptomen zijn verdwenen, zijn zeer zeldzaam. Ik vind het boekje heel goed het gaat niet over het genezen van zomereczeem maar wat je kan doen om de symptomen te verminderen.

Ik lees over het algemeen heel wat af hier en daar en twijfelde ook of ik het boekje zou aanschaffen na zoveel info op internet en diverse boeken. Ik ben erg enthousiast over het boek (12,95 en geen 25,00). Een natuurlijke omgeving: veel gras en b.v. natuurgebied zijn juist af te raden voor eczeempaarden. Dus een droge wei met weinig kort gras of paddock, eczeemdeken op, insmeren met insectwerende middelen en wondverzorging. Mogelijk ondersteunen met supplementen of kruiden en opstallen in de gevaarlijke uren. Precies dus het tegenovergestelde van wat natuurlijk is maar je praat ook niet over een gezond paard.

Het boekje is volgens de laatste inzichten en geeft het verschil tussen feiten en fabels. Ik kan het iedereen met een eczeempaard aanraden. Esther, ik neem het zoals beloofd wanneer we naar Conrad gaan wel mee.

Is moeilijk te verklaren omdat theoretisch gezien natuurgebieden ideale broedplaats voor midgets zijn. Hoge begroeing, stilstaand water. Waarschijnlijk komt de soort midget (paarden zijn allergisch voor speeksel van bepaalde midgets niet voor alle muggen) waarop paarden allergisch reageren hier niet voor. Mugjes kunnen een afstand van 2 tot 8 km overbruggen dus wellicht een natuurlijke bariere in de buurt (veel wind ?)


Ik begrijp niet wat je bedoeld.



Zandgrond (drenthe/achterhoek) staat bekend als meer last van midgets. Niet enkel de grondsoort is belangrijk maar juist staat er wind, hoe hoog is het gras zijn er grote waterbakken of stilstaande plassen. Grondsoort is ondergeschikt aan inrichting en verzorging van de weiden.

Net uurtje geleden bloedtest van mijn zomereczeem merrie ontvangen wel allergeen in bloed gevonden geen tekorten, alles perfect. Merrie krijgt zoals alle paarden hier enkel hooi van eigen weiden dat licht bemest is en laat gehooid. Blijkt wel dat men goede resultaten kan halen als een paard zonder tekorten het seizoen ingaan. Dus bloedtest is verstandig in deze maand zodat je op tijd hier aan kan werken.


Midgets die voor de allergische reactie zorgen komen niet op IJsland voor.


Idem? In Nederland had men vroeger ook minder eczeempaarden die werden gewoon afgemaakt. simpel. En niet mee gefokt, wat niet 100 % kan uitsluiten dat je geen eczeempaard krijgt. Mijn merries en de hengsten waardoor ze gedekt zijn heb ik 5 a 6 generaties terug nagekeken op bekend zomereczeem van haast alle oude generaties had ik foto's in zomertijd of ik kende de paarden persoonlijk. Andere nakomelingen van deze ouderpaarden bekeken en nooit een eczemer gevonden. De combinatie van de merrie en hengst is het resultaat van mijn zomereczeem merrie waar dus nooit mee gefokt zal worden.


Midgets kunnen slecht vliegen en aan de kust waar veel wind staat komen ze dus niet voor.

Ik geloof niet zo in onderzoeken waarbij iedereen zijn ervaringen over eczeempaard mededeelt. Wel als tip om dingen te proberen wat bij een ander goed gewerkt heeft of ervaringen uitwisselen. Maar niet om een conclusie aan vast te knopen. Er zijn zoveel factoren die meespelen. Enkel de onderzoeken zoals in duitsland waar men meer dan 1000 ijslanders die op geheel dezelfde wijze gehouden worden kan je goed onderzoek doen. b.v. op basis van huidkleur, leeftijd, geslacht, leeftijd van castratie etc.

Als je veel vragen hebt, is het boekje mischien niet zo een gek idee.

Oeps!!!!!!!! gelukkig een souffleur in de zaal.

of Souffle

Ik ben trouwens compleet abuis, ik zit gewoon over een heel ander boek te praten dan waar dit topic over gaat. Stom.... het boekje dat ik laatst gelezen hebt is uitgegeven januari 2008 vertaald uit het duits daar uitgegeven in 2007 allemaal zeer recent dus. Geschreven door dierenarts met gebruik making van de laatste onderzoeken o.a. theorie dat paarden met minder zweetklieren mogelijk meer bevattelijk zijn voor zomereczeem en de laatste testen. Is verkrijgbaar bij Media boekservice voor 12,95 en is niks zweverigs aan alles wetenschappelijk onderbouwd. Ook geen valse illusies over wondermiddelen maar alle mogelijke bevindingen geinventariseerd en feiten en fabels gescheiden van elkaar. Het meest uitgebreide werk dat ik tot nu heb kunnen vinden en zeer duidelijk en helder geschreven ook voor de niet medici onder ons. Naam van dit boek Zomereczeem bij paarden van Anke Rusbuldt (ISBN 978 90 5877 7324)

Mijn buurman vroeger (zo'n boer die net zo lang wacht dat hij de koeien met de trekker de stal uit moet trekken als ze ziek waren) behandelde zijn seme pony met afgewerkte olie kan niet zeggen dat ze er van opgeknapt is. Heb ooit eens gelezen in een oud boekje dat men een verband met huidkanker vermoede bij het gebruik van olie. Dichtteren van wonden, alles gebruiken wat goedkoop is en waar je geen dierenarts voor hoeft te bellen is al gauw in zwang bij krenterige boeren. Onder het motto wij doen het al jaren zo. Men zegt wel dat het erg is dat de "kennis" verdwijnt van de oude paardenhouders maar wat heb ik vnl vroeger toch een ellende gezien bij dat stelletje eigenwijze en gierige boeren en handelaren. De onwetendheid en de slechte opstalling en training van paarden tegenwoordig is natuurlijk erg maar zo vrolijk was het voor de paarden vroeger zeker niet. Bij de schelpenboeren bij ons op het strand werkte de pony's voor ponyritjes van mei tot augustus en de rest van het jaar stonden ze in een stand. Werden er niet eens voor het mesten uitgehaald. Donkere potstallen en stands. Het enige geluk dat ze nog hadden was dat ze gehele dagen mochten werken. Publieke opinie? niemand sprak elkaar aan op behandeling en verwaarlozing. In mijn ogen was vroeger zeker niet alles beter al krijg ik de indruk dat veel mensen vroeger erg romantiseren. En vooral de middeltjes die vroeger gebruikt werden zou ik niet zomaar klakkeloos gebruiken. Wij hangen tenslotte ook al een tijdje geen nageboorte meer op aan de stal om de boze geesten te weren.