Karen Koomans schreef op Mon, 9 Feb 2004 15:38:39:


---Hahaha, ben die discussie nog niet vergeten


---Ik snap hetgeen wat je tegenstaat Karen...maar is dit echt zo'n groot verschil? Ik bedoel, bij Parelli leert je paard op druk te reageren, en ja, dit gaat in fases. Fase 4 wordt echter nooit sterker (en heeft dus wel degelijk een limiet!) en het paard heeft de keuze om te reageren op zo'n moment. Hij reageert en dán is daar de beloning: weg druk, en een aai/knuffel en rust! Na een keer of, laten we even zeggen, 5...reageert je paard al op fase 1 (het aanraken van de haartjes) en hop! daar is de release, de aai of knuffel en de rust. Het zal daarna heel sporadisch voorkomen dat het paard nog tot fase 4 wacht omdat het geleerd heeft dat het ook bij fase 1 een beloning krijgt (alleen dan niet in de vorm van voer). Dus wie zegt dat het paard reageert omdat het weet dat die fase 4 eraan komt? Waarschijnlijk reageert het paard omdat het weet dat het rust kan krijgen wanneer hij gewoonweg reageert... wat ik wil zeggen is dat het paard om zoveel redenen kan reageren en dat dat een erg dunne lijn is. En we zullen het nooit weten want we kunnen het niet vragen helaas. Naar mijn mening zijn beide methodes goed en is het altijd een kwestie van 'de inspanning van je paard belonen'. Wat echter wel belangrijk is, is dat je het paard altijd eerlijk behandelt en dat je alles in de juiste verhouding geeft. Ik neem aan dat je ook niet elk klein dingetje beloond met voer, en Parelli gebruikt ook niet bij elke kleine oefening fase 4. Ik vond het een interessante discussie, maar ik denk toch dat elke methode iets goeds in zich heeft en dat het toch echt heel persoonlijk is welke methode je gebruikt. Een discussie kan inzicht geven in het hoe en waarom je iets doet zodat je je gaat afvragen of het allemaal nog wel klopt. Maar de beweegredenen van het paard kun je, jammer genoeg, nooit helemaal achterhalen...dus vanuit welke gedachte hij werkelijk op fase 1 of op een signaal reageert?? wie zal het zeggen...

Groetjes,

Linda

marianne herzberger schreef op maandag, 9 februari 2004, 18:12:


---Hahaha, nou, je hoeft je excuses niet aan te bieden hoor (hihihi, hij is niet heilig of zo)
Maar er zijn inderdaad veel overeenkomsten en bij sommige zelfs maar hele kleine verschillen. Heb zelf voorheen Klaus Hempling gedaan en veel ervan herken ik terug. En inderdaad, wie wát uitgevonden heeft zullen we maar niet aan de orde stellen, ook niet wie wát als eerste heeft uitgevonden hahaha. Dan zijn we errug lang bezig vrees ik

Groetjes,

Linda

marianne herzberger schreef op maandag, 9 februari 2004, 17:17:


---Helemaal mee eens! Dat bedoelde ik dus te zeggen met mijn vorige mailtje hihihi

Groetjes,

Linda

Karen Koomans schreef op Mon, 9 Feb 2004 23:25:57:


---Mits je Parelli goed uitvoert reageert je paard precies hetzelfde hoor!


---Dit kun je ook bereiken zonder eten. Door eerst een week bij je paard in de wei te vertoeven zonder iets van je paard te vragen. Met halster in de wei een boekje gaan lezen, laten zien dat je je paard niet altijd maar pakt om te rijden (bij veel traditioneel getrainde paarden is dit namelijk de grootste reden om niet te komen, logisch).
Laat ik nu even uitgaan van Tamara, zij is jong en was bang voor mensen in het begin. Zij had echter nog niet die ervaring van: Oh, halster dus dat wordt rijden, wegwezen dan maar...
Een paard dat geen enkel vertrouwen heeft in mensen kun je niet benaderen met voer en dus leren om naar je toe te komen met de clicker (let wel: ik heb het hier echt over het prille begin!). Wat in zo'n geval het beste werkt is gewoon lekker relaxt in de wei gaan zitten. Het paard kiest er dan op zo'n moment zélf voor om naar je toe te komen, zonder prikkel dus zeg maar. Dat maakt dat het paard toch 'trots' op zichzelf kan zijn omdat hij toch de moed heeft gehad om naar je toe te lopen. Wanneer dit dan een positieve ervaring wordt, komt je paard zonder clicker ook wel naar je toe...mits je niet elke dag hetzelfde ritueel afloopt natuurlijk. Elke dag dezelfde oefening, daar zou ik ook gek van worden en zeggen: Bekijk het maar, ik ga lekker aan het eind van de wei grazen!...Het ligt dus allemaal aan de eigenaar of het paard zonder voer ook naar je toekomt. Ik zeg niet dat ik de clickermethode afschrijf, want die zal evengoed werken. Ik wil alleen maar zeggen dat er meerdere wegen naar Rome zijn


---Hier ligt de kern van je hele discussie denk ik Karen. JIJ kunt dit niet voor elkaar krijgen met andere methodes, wél met clickeren. IK kan dit niet voor elkaar krijgen met andere methodes, maar wél met Parelli (toegegeven misschien ook met clickeren, maar heb nu al gekozen voor Parelli en ik stort me liever op één methode tegelijk om zo het beste uit die methode te halen...werkt dit dan op lange termijn niet, dan ga ik iets anders zoeken). De reden dat je op de L1 video een paard ziet wat niet enthousiast is, is omdat het juist L1 is! Verder is het een demonstratie en kan dit paard alles al. Maar hoe moet je het anders aan mensen duidelijk maken die er de ballen nog niet van snappen? Met een paard wat het nog niet kan? Dat komt denk ik dan totaal niet over...
Geloof me, ik ben nu met Tamara met L3 grondwerk bezig en ze is echt wel enthousiast hoor! Heb je de demo's van Parelli ook wel eens gezien of de L3 videoband? Daar kan ik toch zeker niet van zeggen dat er geen enthousiasme vanaf straalt. De videoband "Secrets to Succes" waarbij L3 studenten met hun paarden bezig zijn bruist van enthousiasme...


---Heb ook de Klaus-methode gedaan, maar moet eerlijk zeggen dat ik liever mijn paard eerst on line heb hoor. Hoewel het prettiger voelt om met je paard te werken zonder lijn, vind ik het toch een belangrijke basis dat je eerst met lijn begint. En Hempling gebruikt ook druk, wat denk je van de 'onderstap'? Is ook 'druk' richting het paard, dat vergelijk ik met de 'druk' die je uitoefent wanneer je bij Parelli naar Zone 4 kijkt en je paard naar je toe draait. Is precies hetzelfde. Verder gebruikt hij ook druk bij het achterwaarts laten lopen. Oké, je kunt je paard in een straatje zetten zodat de enige weg eruit de weg naar achteren is, maar dat zie ik ook als een vorm van druk want zodra je dan naar je paard toeloopt oefen je ook een bepaalde druk uit. Hempling heeft hele goede dingen hoor, daar niet van, maar ook hij gebruikt (onaangename) druk naar mijn mening. En als ik bij Tamara was begonnen zonder lijn e.d. was het compleet fout gegaan. Maar heb al verteld dat Tamara absoluut niet positief op de Klaus-methode reageerde. Dit kan uiteraard bij andere paarden anders zijn, mijn fjord reageerde er wel goed op, maar was ook trouwens niet echt bepaald enthousiast. Waar het om gaat is, is dat er gewoon meerdere wegen naar Rome zijn. Dat JIJ wel volgens de clickermethode iets voor elkaar krijgt en ik dit voor elkaar krijg middels Parelli. Dat beide methodes goed kunnen werken en dat ik eigenlijk niks kan ontdekken waarom het ene 'slechter' zou zijn dan het andere. De één gebruikt nu eenmaal Parelli, de ander Clicker...

Groetjes,

Linda

Karen Koomans schreef op Tue, 10 Feb 2004 00:40:37:


---Ik wil hier toch even op reageren. Ik moet zeggen dat ik het met Marianne eens ben. Waarom?
Je helper staat achter het paard, of je helper nu iets doet of niet, een paard is niet gek. Daarmee wil ik zeggen dat de helper wel degelijk een bepaalde druk uitoefent. Als jij aan je paard vraagt: Ga je mee? en je paard doet het niet...wat gaat die helper dan doen? Juist, druk uitoefenen...(door naar je paard te lopen, door met een zweepje op en neer te bewegen (ik bedoel niet meppen of zo overigens!)). Dát is druk! Alleen jij doet het met een helper en Parelli doet het met een touw wat ie in z'n handen heeft...want zeg eens eerlijk, anders heb je ook geen helper nodig want dan kun je het paard wel in je eentje meekrijgen toch? Niet boos bedoeld of zo, maar zo zie ik het...

Groetjes,

Linda