e m kraak schreef op maandag, 23 augustus 2004, 21:04:


Probleem Egon, ik weet gelukkig waar ik mijn hooi koop, en weet waar het land ligt, notabene ook nog natuurhooi. Wij zijn nu nog gelukkig om jkk vrij te zijn, maar stel dat het hier ook gaat groeien, betekent eigenlijk dat we moeten laten testen, dus niet meer bij een boer kunnen kopen, enkel nog via de fouragehandel. Het testen kost ook nog iets van ruim 100 euro meen ik, dus we moeten collectief in gaan kopen met zijn allen. Voor een pakkie of 100 is dat wel erg duur. Ik denk dat we zowiezo collectief moeten gaan kopen, zeker de mensen in de gebieden van JKK.

Groeten Es

e m kraak schreef op maandag, 23 augustus 2004, 21:23:


Veiliger niet, wel grotere partijen, en dus beter te testen denk ik??? Als ik 10 baaltjes koop kan ik de test niet betalen, als je er 1000 koopt met een groep wel.

groeten Es

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 8:15:


tsja ik rijd ze niet in het zweet, ik ken wel mensen die een racestreep scheren bij hun paard, om de warmte kwijt te kunnen. Ik noem het maar een racestreep, zou niet weten hoe het heet, het is een geschoren baan op de hals. Want het is natuurlijk toch link om een zeiknat bezweet paard zo weer op het land te zetten.

groeten Esther

Jolijn Zegwaard schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 13:55:


Nu ben ik eigenlijk wel benieuwd hoe ver jij er in gaat Jolijn?
Dit komt een beetje over op me als iemand ter verantwoording roepen hoe die gene zijn leven leeft. Ieder mens heeft zijn mogelijkheden en ook onmogelijkheden. In een sekte zijn mensen misschien blind voor andersdenkenden, alhoewel ik zat blinden ken die gewoon in het wild leven hoor
Maar goed ik eet wel vlees, maak geen gebruik van het openbaar vervoer, omdat het hier amper is, en ik ben afhankelijk van iemand die voor me kijkt
Heb 3 loslopende katten, en gebruik groene stroom.
Ik gebruik een koelkast en heb geen hooikist.

greoten Esther

Omdat ik zelf bang van onweer ben haal ik de paarden altijd naar huis als het gaat onweren, net zoals met enorme hitte. Op het landgoed kunnen ze eigenlijk niet goed schuilen. Het is een vrij open vlakte met veel water, en wat kleine bosjes. Een veengebied, met ribben en petgaten.
Nu heb ik ooit eens ergens gehoord dat paarden weten waar de bliksem inslaat en dat ik helemaal niet zo bang hoef te zijn dat ze geraakt worden door de bliksem. Heeft iemand daar wel eens van gehoord, en zoja, hoe kan dat dan?

groeten Esther

Frans Veldman schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 17:21:

Precies, je verwoord helemaal wat ik hier bij voel en denk, ethiek is iets heel persoonlijks. Ook vanuit welk of wiens referentiekader en/of omstandigheid.


ethiek begint al met anderdenkenden in hun waarde te laten.



groeten Esther, die zich nu afvraagt of het wel ethisch verantwoord is om te zijn :)

edith van der Horst schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 19:21:


Echt binnen haal ik ze niet, ik haal ze naar de huiswei, en als ze willen kunnen ze binnen staan. maar afschuwelijk om je paarden dus door onweer te verliezen brrrrrrr. Maar begrijp ik goed dat als het echt enorm noodweer is je ze toch het beste in de stal kunt zetten?? Meestal gaan ze er trouwens wel zelf in met noodweer, net zoals met hitte. Vinden ze heerlijk om dan binnen te staan suffen als het heet is.

groeten Esther

Frans Veldman schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 21:12:


Ja daar zit natuurlijk ook wat in, maar op het landgoed zijn de paarden eigenlijk het hoogste punt, bij de huiswei, staat vlakbij een enorme blikken loods, en het huis is ook hoger. Het is inderdaad met het onweer ook gebrek aan kennis wat het eng maakt. Als het hier flink onweert slaan hier altijd de stoppen eruit, dat betekent geloof ik weer dat ik een goede aardleiding heb Het klinkt (of is) hier ook veel heftiger dan in de stad omdat we nogal in een open ruimte wonen denk ik? En veel water in de buurt. Vannacht was het ook weer noodweer, het onweer blijft dan maar terugkomen.

groeten Esther

Spirithorses schreef op dinsdag, 24 augustus 2004, 22:24:


de deur van de inloopstal gaat nooit dicht hoor Pien, het gaat er mij om dat ze kunnen kiezen waar ze staan en zich op dat moment prettig voelen, op het landgoed kan dat niet, daar mogen we geen schuilstal bouwen.
we hebben dus een afdak en een inloopstal bij de huiswei, het enge van het landgoed vind ik met onweer al het water, maar wie weet is dat dus ook minder gevaarlijk dan ik denk. En er is vrijwel geen beschutting op het landgoed. Extra is natuurlijk ook dat ik zelf bang van onweer ben.

groeten Esther