Peter Donck schreef op zaterdag, 29 januari 2005, 23:05:
>
> vergeet ook niet de verhouding tussen massa en oppervlakte
> De beste isolatie is stilstaande lucht : hoe minder botsingen
> tussen de luchtmolekulen, hoe minder overdracht van energie en
> dus energieverlies naar de buitenomgeving.
DUS hoe kleiner de luchtcellen hoe minder botsingen kunnen plaatsvinden en hoe trager het energieverlies verloopt via de inerte materialen (haren).
(in een gas gebeuren meer botsingen omdat molekulen er sneller bewegen, meer dan in vloeistof, veel meer dan in vaste materialen = inert)
>
Alle moderne paarden(rassen) zouden afstammen van twee types (oer)paarden : het bospaard en het woestijnpaard. Het bospaard zou te vinden zijn in noordelijke gebieden met een vochtig en koud klimaat. Voor woestijnpaarden geldt het omgekeerde. Het bospaard zou de voorloper geweest zijn van de zware paarden of koudbloeden, waaronder ook de meeste ponys mogen gerkend worden evenals, fjorden, haflingers en ijslanders. De afstammelingen van de woestijinpaarden zijn dan de arbieren, akhal-téké, Kaspische pony, berbers enz.
Door vermenging van beide types krijg je dan de huidge gekende sport-, zadel-, dubbel gebruik-, warmbloed- en halfbloedrassen.
Het bospaard heeft gekozen voor behoud van endogene energie (dus energie die opgewekt wordt in het lichaam, door te leven) door een groot volume in een kompakte vorm (vergelijk het met een voetbal en een tuinslang van x meter lang, in allebei kan even veel lucht maar de slang heeft een veel groter oppervlakte dan de kompakte voetbal).
Voor een vochtig klimaat is een langharige (eventuele dubbele) vacht beter dan een korte omdat extern vocht zo beter wordt afgevoerd dan op een korte vacht waar het sneller tussen de haren kan doordringen. Vergelijk het met doordeweekse dakpannen die slechts een kleine overlapping hebben (en dus bv 4/5 van hun oppervlak blootgeven) en in tegenstelling bv tegelpannen, leien, schaliën, schorren ea die slechts ongeveer 1/3 van hun oppervlakte blootstellen.
groetjes, uw bij gelegenheid en nacht en ontij persoonlijke denktank
Peter