Ik ben nu net terug, van een strijd met mijn Engeltje. Ik kom vanmiddag bij het weiland aan, roep mevrouw, ze kijkt me aan en denkt waarschijnlijk: "Owje, niet weer" en gaat fijn verder met eten. Erg apart, want normaal kom ik aanfietsen, roep ik haar, en dan hinnikt ze terug, hardstikke lief enzo. Vandaag dus niet. Ik met mijn vandaag gekregen halster met halstertouw naar haar toe, maar daar was ze het niet zo mee eens. Omdat de eigenaresse haar altijd met een stukje brood komt halen heb ik me nu ook maar hierin gestort, omdat ze anders boos op mij wordt (zo heb ik het gevoel, beledigd meer.. van "krijg ik geen brood??"). Nou goed, en ik wil haar meenemen, vol op de rem. Het Tinkertje dat bij haar in het weiland staat gaat zelfs voor mij staan, richting uit-het-weiland. Erg apart allemaal, dus ik loop om de Tinker heen, na veel overtuigen naar Angel's kant en toen sjokte ze ook mooi achter mij aan, halstertouw in een boogje. Het enge hekje door, ook geen probleem, maar toen gingen we richting het hek, waar ik haar altijd aan vast zet (normaal dan met een longeertouw, omdat er geen halstertouw is, maar ze staat anders dus ook vast) en dat was een slecht plan, geen idee waarom. Maar ze wou niet meer vooruit, er stonden ook voerbakken voor schapen naast, maar dat leek haar niet zo te boeien, ze wou gewoon niet meer vooruit. Dus na veel overtuigen en een rondje gedraaid te hebben wou ze toch naar het hek toe. Toen ik daar kwam zag ik dat ik de borstels nog binnen had liggen, dus ik zet haar vast en loop weg. Doe ik anders zo vaak, geen probleem, blijft ze lief staan en om zich heen kijken. Nu blijkbaar wel. Toen ik terug kwam lag mijn halster + halstertouw met paniek haak op de grond. Zover voor die paniekhaak dus, werkte niet, want het halster was gewoon helemaal los gegaan (nog wel heel trouwens, beetje apart dus). En mevrouw stond een eindje verderop gewoon te eten. Maar toen ze mij aan zag komen galoppeerde ze een stuk verder. Erg apart, want anders komt ze gewoon naar mij toe. Maar goed, ik halster losmaken en loop op haar af, roep haar nog, maar ze kwam weer niet. Dus ik zal naar haar hoofd lopen, draait ze om, en schopt ze naar mij. NAH, ik lag bijna onderste boven. Dat had ik nog nooit meegemaakt. Ik heb een half uur staan klooien, ze is ook een paar keer langs mij gelopen zonder iets te doen, dan mocht ik haar ook even aaien, maar daarna ging ze snel weer ergens eten. Het ging van kwaad tot erger, en ik heb haar, zo goed en zo kwaad als dat ging, terug het weiland in gedreven.
Het zal ongetwijfeld aan mij gelegen hebben, maar wat deed ik dan verkeerd? Of had ze gewoon een slecht humeur? Ik snapte het echt niet, en ik baal er ook behoorlijk van, want we hadden eigenlijk een beetje een band opgebouwd.
Groetjes,
een wat verdrietige Sanet