Piet schreef op dinsdag, 6 april 2004, 7:53:


Hoi Piet,
Ik heb net zo'n hondenprobleem achter de rug. Wij hebben 2 jaar geleden een Hollanse herder van 8 maand uit het asiel gehaald. Ontzettend lieve hond maar ook erg nerveus. In eerste instantie leek dat bij te draaien maar uiteindelijk werd ze toch steeds nerveuzer,ADHD gedrag. Ze was nooit agressief naar de paarden,maar begon er op een gegeven moment toch om heen te cirkelen. Drijven he zoals vroeger bij de schaapskuddes. Dat begon een kick te worden. Los op het erf kon niet meer, want het was een streep naar de paarden. Ze heeft een keer een gigantische klap gehad en vloog werkelijk meters door de lucht , de voorpoot bungelde er helemaal los bij, maar niets van geleerd. Het werd elke keer gekker, want je kreeg haar gewoon niet te pakken. Ik had een gedrag en gehoorzaamheidscursus met haar gedaan en daar scoorde ze erg hoog. Ze stond prima onder appel. Behalve als ze achter de paarden aan ging. Er ging een knop om en de hond werd onbereikbaar. Onze paarden kreeg ze niet zo gauw op de kast dus bij het cirkelen begon ze toen op een gegeven moment maar te happen in de neus of de kogels. We hebben van alles geprobeerd. De herder had geen ontzag meer voor stroomdraad, iemand die met politiehonden traint heeft geholpen met een stroomband, maar het euvel ging van kwaad tot erger, je houdt je hart vast voor de paarden. Wij hielden het wel in de gaten dat ze niet los kwam op het erf, maar ja dan krijg je bijv. bezoek, deur niet goed dicht doen en BINGO de dame ontsnapte weer.
Het stuit mij uberhaupt al tegen de borst als een hond niet gewoon gezellig bij je op het erf kan loslopen, maar affijn. Alles geprobeerd. Tweemaal een officieel gedragstherapeut erbij gehad, Half jaar lang op de Bach Bloesem gehad, medicatie van de dierenarts, niets hielp. Ze zette net als jouw teef ook overal geurvlagen uit, alleen was onze hond allesbehalve dominant. Zij was juist ontzettend bang en onzeker.
Twee maand geleden ontsnapte ze weer. Ze heeft 3kwartier achter de paarden aan gezeten. We kregen de paarden noch de hond in handen. Hond heeft 2 flinke klappen gehad van de paarden maar het hielp niets, eindelijk kregen we de paarden te pakken, en de hond zag er uit alsof ze hondsdol was. Zat helemaal verdwaasd te kijken en had centimeters dik schuim op d'r bekkie staan. We hebben haar de zelfde middag nog laten inslapen. Voorheen hadden we een Golden retriever, nooit een probleem gehad met de paarden. Onlangs hebben we weer een jonge Golden opgehaald en ook deze kan gewoon los op het erf. Sjouwt gezellig tussen de paarden door als ik ze aan het verzorgen ben, maar vervelend doen, helemaal niet. Hij vind ze wel interessant maar daar blijft het bij. Ik denk ook inderdaad dat Karen jou het beste adviseren kan maar ik heb dus een hele slechte ervaring met een herder en paarden achter de rug.
Groetjes Henny

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 6 april 2004, 9:29:


Hoi Ilona,
Ik heb een geluk, onze paarden hebben er niets aan over gehouden en zijn gelukkig niet bang geworden voor honden.
Het beroerdste van dit verhaal is, dat het de aanhaligste hond was die we ooit hebben gehad. En in het begin was er ook niets loos tussen haar en de paarden. Als ik na een rit van mijn zadel stapte sprong de hond erop en zat heerlijk om zich heen te kijken, alsof ze dit al jaren deed. Het enige wat ze vanaf het begin deed was om ons en de paarden cirkelen om alles bijeen te houden, zeg maar. Net als border collies doen. Maar van vroeger uit deed een hollandse herder dit schapenwerk ook, dus dat is niet zo vreemd.Het probleem is denk ik ontstaan doordat ik zulke nuchtere paarden heb, die zich niet zo snel door haar lieten gek maken. Het gewone" cirkelen" van de hond liet ze koud. Pas toen hond naar ze begon te happen kreeg ze de boel in beweging en werd ze dus min of meer beloond. En dan wordt het een kick.
Als ik met de hond in het bos ging wandelen, zij dus rennen, want ze bulkte van energie, dan liep je continue om je heen te spieken, want stel je voor dat er net uit een zijpad een ruiter komt, dan is de ellende niet te overzien, dus grote stukken moest ze op een gegeven moment buiten ook al aan de riem. Ik vind dat je met een hond buiten ook verantwoord bezig moet zijn richting andere ruiters of menners, want menig paard heeft er problemen mee.

Zo is een goede vriendin van mij een half jaar geleden op het nippertje aan de dood ontsnapt, toen ze na een buitenrit al weer vlak bij huis was. Daar liep een man met een onaangelijnde rotweiler. Die hond begint vervelend te doen tegen haar paard, die op zijn beurt wat ibbelig word. Het paard kende trouwens honden en deed eerder nooit moeilijk. Affijn zij vraagt netjes of die man zijn hond bij zich wil houden en die weigert. Zegt ijskoud dat hij het recht heeft om zijn hond daar los te laten lopen. Vervolgens begint de hond het paard aan te vallen, paard schrikt, krijgt paniek, gaat er van tussen en zij knalt op het asfalt.Ze is buiten bewustzijn geraakt en heeft behoorlijk wat ernstige blessures opgelopen. Terwijl het ambulancepersoneel met haar bezig was is die vent gewoon blijven kijken want hij was nog nieuwsgierig ook. Het is werkelijk kantje boord geweest of ze het zou halen en of ze nog weer zou kunnen lopen. Dat is gelukkig weer redelijk goed gekomen. Toen is het heel lang de vraag geweest of ze ooit weer op een paard kon zitten. Ze is nog steeds aan het revalideren maar heeft inmiddels weer even op haar paard gezeten. Toch durft ze niet meer met hem naar buiten. Haar paard heeft dus nu wel angst voor honden er aan over gehouden.Ze is op zoek naar een brave Haflinger, Fjord, Tinker oid. voor erbij,wat ook buiten ontzettend braaf is, als er iemand van jullie eens wat weet?

Inmiddels loopt er een rechtszaak tegen de hondeneigenaar, want er zijn gelukkig twee getuigen die hebben kunnen bevestigen dat echt puur de hond en eigenaar debet waren aan dit ongeluk, bovendien heeft diezelfde hond een week later een ander paard in hetzelfde bos lastiggevallen. Ook toen verrekte de eigenaar het om hem aan de riem te doen. Het is toch niet te geloven he, hoe onverantwoordelijk sommige mensen met hun dier en anderen kunnen omgaan.
Groetjes Henny