Nick Altena schreef op woensdag, 12 januari 2005, 21:31:



Ik heb het grootste deel van je verhaal voor de 'ruimte' maar weggeknipt.
Eerlijk gezegd snap ik geen snars van je reaktie: ik schrijf een reaktie aan iebie, en jij reageert op mijn reaktie. Waarom?
Ik heb jouw naam nergens genoemd, ik lever geen commentaar op wat je zegt.. of begrijp ik het helemaal verkeerd? Voor wat het waard is Nick, jij hebt evenveel recht om je over iets uit te spreken als ieder ander, zelfs ik mag zeggen wat ik denk .
Inderdaad, er wordt een mening gevraagd: jij gaf de jouwe, ik gaf de mijne. Wat is er mis mee?
Sorry hoor maar ik snap die opmerking": Als deze mening niet overeen komt met wat men hier denkt zal ik in de toekomst geen mening meer geven... totaal niet en vind 'm dus ook eigenlijk geheel en al misplaatst en stemmingmakend.

Marianne

iebie schreef op woensdag, 12 januari 2005, 21:17:


... och ja, er wordt hier nu eenmaal graag gediscussiëerd :)!
Maar ik snap je best hoor en volgens mij ben je ook goed bezig. Tenslotte begint al het 'leren' met vragen stellen en je maakt op mij niet de indruk dat je alles voor zoete koek aanneemt. Dat is dus gewoon heel goed! Of 'men' hier nu doorgewinterd is, of niet, dat doet eigenlijk niet terzake - het mooiste is als iedereen door eigen ervaring en door eigen leren/studie tot een levenswijze komt die het voor je paard fijn maakt. En de lange reis naar 'weten' is het spannendste wat je kan overkomen! Ook ik ben nog steeds een 'reiziger' en hoop dat tot het eind van mijn dagen te blijven!

Groetjes, Marianne

e m kraak schreef op donderdag, 13 januari 2005, 4:24:


Eerlijk gezegd Egon had ik met name van jou verwacht dat je niet op basis van 'horen zeggen' een uitspraak zou doen.. dus daarom een quote uit het gewraakte boek (pag.147):

"Eigenaren moeten aan hun paarden denken en niet aan wat hun vrienden doen"

Over een groot aantal onderwerpen is het boek absoluut genuanceerd en stelt telkens de keus aan de lezer om te bedenken wat wel of niet nodig is. Tegenover 'traditie' wordt telkens een alternatief gesteld, en ik ga er vanuit dat mensen in het algemeen, en zeker degene die een 'andere weg' zoekt, in staat is om tussen verschillende opties te differentiëren. Ik vind dat al een hele stap meer dan 'alternatieve opties' niet eens te noemen, zoals het in veel 'leken-paardenboeken' het geval is.
Voor Nick: het enige 'boek' dat waarschijnlijk aansluit bij jouw opvattingen, zijn de teksten van de hoofdsite van PN. Ik denk dat al het andere bij jou gewoon afvalt. Dat is je goede recht hoor, dat zal niemand je betwisten. Maar schiet alsjeblieft niet zo ver door om te gaan stellen dat als jouw reaktie op Iebie's vraag geen algemene bijval ontvangt, erin te lezen dat je kennelijk alleen staat in je opvattingen.
Ik kan alleen maar herhalen dat mijn reaktie in ieder geval NIKS met die van jou te maken had en ik bij mijn standpunt blijf zoals eerder omschreven.

Marianne

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 13 januari 2005, 10:49:


... niets is ooit voor niets... en de aanhouder wint! Er zal allicht iets van je woorden zijn blijven hangen en wellicht komt er een moment dat iemand er toch aan terugdenkt en zijn/haar conclusies trekt.
Wie zwijgt verandert niks.. en alles komt terecht op het juiste moment.

Zoals je zegt: er is een kloof tussen de natuurlijke en de traditionele paardenhouder. Ik denk dan terug aan een van de laatste berichten die Bandida hier schreef: het is zaak om de kloof tussen verschillende meningen ( het ging toen over homeopathie) te overbruggen, in plaats van de tegenstellingen door allerlei meningen te vergroten. Meningen worden meestal gevormd door ervaringen, en als jij niet ervaren zou hebben dat een paard beter zonder ijzers kan .... stel nu: Isabella had prima hoefjes, werd traditioneel beslagen en er is geen vuiltje aan de lucht, ze loopt als een zonnetje.... zou jij je meteen door iemand laten overtuigen die tegen je zou zeggen dat die ijzers eraf moeten? Want jouw ervaring ( in het hypothetische voorbeeld) is toch dat ze prima loopt mét die ijzers?

Soms malen de molenstenen langzaam en heb je tijd, én argumenten nodig om mensen van andere zaken te overtuigen.

Marianne

Spirithorses schreef op donderdag, 13 januari 2005, 11:43:

.............en ik ben het volledig eens met wat Nick zegt, ook al ken

Tja... dat laatste deel van jouw zinnetje, vind ik dus niet okay.. nmm
kun je geen oordeel uitspreken over iets waar je geen kennis van wilt nemen! Dat is dus net zoiets als dat ik tegen jou zou zeggen: Pien, je moet de ijzers onder de hoeven uithalen en jij zou daarop zondermeer reageren: daar wil ik niks over horen, ik doe het gewoon zó.


Wat is dan het 'oorspronkelijk' bedoelde??? Nick, of jij, of ik, zullen daar allemaal een eigen opvatting over hebben.
Voor mij is de wereld, de natuur of het leven niet zwart-wit. Er bestaat geen vier-sterren systeem. We hebben, zoals je zelf omschrijft, allemaal te maken met de kaders waarin we leven: jij moet uiteindelijk ook bepaalde concessies doen om je bestaan te garanderen. En talloze anderen hebben niet de mogelijkheid om paarden te houden op de manier waarop dat geacht wordt ideaal te zijn.
Maar... de mevrouw van het boek wat jij niet wil lezen schrijft: als je je paard niet kunt houden op de manier waarop dat goed is voor je paard, zoek dan een andere stal.. en dat Pien is wat ik voor waar hou:
compromissen zijn een onderdeel van het leven en zolang we die maar niet uit volstrekt eigenbelang sluiten, maar het welzijn van het dier zoveel mogelijk voor ogen houden en ons verdiepen in wat beter is voor hén, in plaats van onszelf, dan is dat de weg die je kunt of moet gaan.

Zoals jij allerlei mensen tegenkomt die nog 'van niks' weten, zo kom ik ze in mijn werk ook tegen. Ik probeer met vasthoudendheid en geduld mensen van mijn gedachten op de hoogte te brengen. Soms moet je 100 keer hetzelfde zeggen, soms valt meteen het kwartje.

Marianne