Spirithorses schreef op donderdag 15 december 2005, 10:48:


Snap het.
Dan blijft alleen het punt dat langzaamaan voor de paarden tíg keer belastender is dan een lekker vlotte rit en dat een stijve ruiter een ramp is.

Dat je geen sessie ooit volgens de letter van het boekje kán doen is evident. Dát is ook de bedoeling van een plan niet. Ik maak voor álles een globaal plan. Dat 'alles' is een doel. Uiteraard begin ik met helder voor mijn ogen te krijgen wat ik wil bereiken opdat ik dat in enkelvoudige stukje kan ontleden en díe spelenderwijs aanbieden.
Ik heb dus een doel en een plan van aanpak; een strategie. Hoé ik dit uitvoer is de taktiek en die is flexibel; beetje linksom, beetje rechtsom, soms wat sneller en soms gewoon niet.
Ik ben het helemaal eens met Pluvinel die stelde dat met een paard werken zonder doel niet meer is dan zinloos repeteren zonder voortgang.
Tis net als op reis gaan; je hoeft niet de hele route uit te schijven. Sterker nog, je kunt beter de globale topografie in je opnemen. Met het doel en een flexibel reisplan kan je zo de mooiste route nemen zoals het uitkomt.

Ik maak de pittiger trips per definitie alleen helaas.
Had ik het gisteren nog met Emilo 'panadero' over. Die heeft met zijn 4x4 en daarna lopend een bergroute die ik hem uitgelegd had geprobeerd te doen en vindt dat ik dergelijke trips niet alleen zou moeten doen omdat ze zo moeilijk en dus gevaarlijk zijn.
Ik ben het met hem eens, maar wie zou er mee moeten??? De trip va afgelopen zaterdag bijvoorbeeld of de rit die ik vannacht ga maken vraagt 100% van paard-mens Arabella-HC en ik zie niet hoe ík dat met bit en teugels zou kunnen bv.
Emilo zie hier over dat hij begreep waarom ik alleen ga omdat niemand zo met zijn/haar paard samenwerkt, niemand zulke getrainde paarden heeft en niemand zo gek is als ik

Spirithorses schreef op donderdag 15 december 2005, 14:05:


Staat er óók Pien; 'en een stijve ruiter een ramp is'.


1. een ruiter weegt wat die weegt, ongeacht de gang, zeg 80 kilo
2. 30 km. met 5 km/uur = 6 uur = 480 kilogramuur
3. 30 km. met 15 km/uur = 2 uur = 160 kilogramuur
4. 480 : 160 = 3 waaruit volgt dat in dit voor de duidelijkheid supervereenvoudigde rekenvoorbeeld de stuwkracht op de paardenrug bij stap 3 keer zo groot is als bij een rustig galopje

De Newtonseconde is een standaard eenheid voor stuwkracht en een kilogramuur hetzelfde in andere eenheden. De kans op drukplekken bijvoorbeeld kun je ruwweg gelijk stellen met de stuwkracht. Ruwweg, want bij stap is de belasting minder wisselend dan bij andere gangen, helemáál als je die gangen ook nog afwisseld.

De crux is een modus te vinden tussen de belasting door hóge snelheid, de belasting door de grotere tijdsduur en de extra belasting door vermoeidheid of vaardigheid van de ruiter.
Mbt dit laatste is stap voor veel ruiters alleen maar schíjnbaar makkelijk: juist de relatief grote uitslag bij stap maakt dit voor rug en heupen over langere duur niet de makkelijkste gang voor minder ervaren ruiters.
Wat het minst belastende totaalplaatje is kan ik uiteraard niet voor je invullen; ik merk alleen op dat een trektocht boémelen niet de lage belasting is waar veel ruiters het voor houden.

Over bit en teugels heb je wat gemist ben ik bang; ik zie niet hoe iemand de rit van afgelopen zaterdag met bit en teugels zou kunnen rijden. Ik zou dat graag zien, want dan zou ik niet alleen hoeven; dat ís gewoon veiliger. Of een kompaan netjes met bit rijdt beïnvloed míjn beleving inderdaad niet en dat was daarom ook het punt niet.
Blijft dat de ruiters hier in de omgeving wel paardrijden (en sommigen érg goed) maar niet mét hun paard rijden, niemand de bergen in wil en vrijwel geen paard op conditie of kracht getraind is.
De enige die wél gericht bezig is rijdt wedstrijden Doma Vaquera en de ander vierspan marathon.
De rest rijdt op de feria naar de kroeg om te zuipen of stapt met vet betalende toeristen een rondje camino.
Inderdaad is het verder een keuze maar ook een dilemma; samen met zo iemand over de caminos rijden waar ik ook veilig alleen kan gaan of alleen de bergen in waar ik eigenlijk veiliger samen rij.
Stinkt dat of is dat realiteit?!

Punt twee is dat ik samen met mijn paarden bezig ben met het verleggen van onze vaardigheidsgrenzen en ik in onze kennissenkring híer niemand ken die deze weg ambieert. Alle ruiters die ik hier ken, inclusief de buitenlanders die hier wonen, vinden het wel prima wat ze kunnen en doen. Ík niet; ik ervaar dat ik nog héél veel kan leren en wil dat dan ook leren.
Zo kan ik ook niemand vinden die tijd en moeite kan/wil investeren om zeg 15 km.dag met een paard te rennen door de campo. Ík zie dat als win-win omdat ik er ook mee aan mijn eigen conditie werk. Mijn omgeving vindt dat veel te veel moeite.

Het ís erg simpel Pien; er is hier niemand met dezelfde 'ambities' en dan houdt het op.
Ik ken wel ruiters in den verre die een lichtjaar (en sommige lichtjáren) verder zijn dan ik en als die hier op vakantie eerst tijd zouden willen investeren in de samenwerking met een paard van ons, dan zou ik dáármee wel op pad kunnen en veel kunnen leren. Dat limiteert me echter wel een béétje.... Zou ik vannacht niet van de volle maan kunnen gaan genieten bijvoorbeeld.

Tezamen 'kies' ik er inderdaad zelf voor om alleen op pad te gaan.
Gelukkig is het paardrijden véle malen veiliger dan motorrijden in het terrein; een paard heeft overlevingsdrang en een motorfiets niet.

MizzPoeZ schreef op donderdag 15 december 2005, 16:16:


Waar maak jij dan uit op dat wij geen werk hebben?????

MizzPoeZ schreef op donderdag 15 december 2005, 16:31:

... én ponies.
Zo zijn er ook hele volksstammen met twee hardwerkende partners voor hun huis zónder paarden. Waren wij dáár een voorbeeld van en hier nu anders; véél minder geld maar beslist kwaliteit van leven.

Ja en we zíjn bevoorrecht met onze stek met de paarden op de boerderij en met beiden werk dat we zelf bijna vrij kunnen indelen.
We zijn nu in daluren eigenhandig een te verhuren appartement aan het bijbouwen en zo zijn er legio dingen die we hier héél anders kunnen doen dan we in NL konden. Zou jij uit Griekenland nog moeten weten toch?!

Wil je toevallig een touwhalster kopen of een schapenvacht? Onlangs 50 touwhalsters geknoopt en verkocht en ik heb nog een páár zelfgelooide vachten liggen....

Kun jij geen boodschappen doen te paard en dit combineren met kinderen naar school brengen of de sociale verplichtingen of iets dergelijks; doe ik bijvoorbeeld ook.
Gisteren te paard bij Emilo op zijn boerderij langsgereden om hem daar wat te helpen en in ruil daarvoor mogen wij zijn kweeperenbomen oogsten.
Is toch snel minimaal 600 kilo appel-alternatief waar de paarden gék op zijn. Afgelopen zomer hebben we op deze manier 40 m³ aan verse maïsstemgels geoogts etc.

Piet schreef op donderdag 15 december 2005, 17:10:


Zó!!!!!!! Wat mooi en inzichtelijk Piet. Ge-wél-dig. Is tóch anders dan welke animatie ook. Kun je ook goed de zadelplek op zien en welke spieren de ruiter moeten drágen.
Mag ik een plaatje, met bronvermelding, voor mijn website in aanmaak? Zou je die willen sturen?

Nick Altena schreef op vrijdag 16 december 2005, 0:09:

Beste Nick, ten eerste is paardrijden altíjd in het belang van de mens en niet in dat van het paard en ten tweede heeft ieder mens een andere perceptie van de wereld. 'Ik ben wie ik ben en mijn ervaringen' is een bekende uitspraak van een groot filosoof.
Ik beleef waarschijnlijk de hele wereld anders dan jij. Ook mijn ambities zijn blijkbaar anders.

Het is jammer dat je de simpele rekenvoorbeeldjes niet kan volgen en het principe van die weegschaal nog steeds niet door hebt: 'punt 1: de ruiter weegt wat die weegt.' Het gaat hier nl. om een heel andere belasting; niet om de píeken.

Mbt bit en teugels lijkt het míj evident dat een paard daardoor gehinderd wordt in het gymnastisch vermogen. Denk daar desnoods nog even over na; de beperking is zowel fysiek als psychisch.

Al met al heb je wel erg duidelijk gemaakt waarom ik alleen rij, bedankt daarvoor

Sandra Boshuizen schreef op zondag 18 december 2005, 10:09:


Dat heb ik al meermalen beschreven en kun je niet zomaar ''ploep' met één zadel meten; daarvoor moet je eerst een database van het betreffende paard hebben.

HC

Paarrijden is geen recht maar een verantwoordelijkheid. Vandaar ook 'verbeter je paard; begin bij jezelf'.

Op het momen dat je besluit op een paard te klimmen maak je een risico-overweging en een compromis met het belang van het paard.
Hoe groot dit risico/compromis is, hang níet af van wát je gaat doen, maar van in hoeverre jij en paard daarop zijn voorbereid.
Voorbereiding is ÁLLES.

Regelmatig lees ik mensen met hun paard dingen beschrijven die buiten mijn referentiekader liggen; ik zou er nog láng niet opklimmen.
Deze week hebben we samen tijd vrijgepland om Luna een stap waar ze nu aan toe is verder te helpen. Met mijn lief zonder optoming in het zadel ga ik Luna aan de lange lijn een uitgemeten en uitgeschreven route laten lopen/draven. Vandaag de Korte Kikkuli-route. Afhankelijk hoe de voortgang is gaan we drie of vier dagen en doen we de Lange Kikkuli op dag 2, 3 of niet.
Dat zijn 32 of 41 km.s in 3 of 4 dagen. Zeer gevarieerde kilometers met wisselende ondergrond en - hellingen.
Let wel; Luna is 5, betrouwbaar op bitlessbridle en bómzeker in het verkeer. Toch zijn we daar nog druk mee bezig omdat ze nog niet zover is dat ze onder de ruiter haar zwaartepunt vanuit zichzelf in alle gradaties kan verplaatsen.

Voorbereiding, voorbereiding, voorbereiding; ik heb zo'n 1500 uur kwaliteitstijd in Arabella zitten en dát maakt wat ik ook met haar doe veilig.

Huertecilla schreef op maandag 19 december 2005, 9:01:


Oeps; 6.

@Sandra: de meest gecompiceerde ritten die ik met Arabella maak zijn voor míj altijd nog een relatief veilige onderneming. Ik heb jaren veel riskanter ritten met hogere snelheid met de motorfiets in competitieverband gedaan. Die ritten waren niet alleen 'zwaarder' en sneller, ook ontwijkt een motorfiets geen gaten/rotblokken/kliffen en is gás, gás. Met Arabella kan ik zonder optoming of enig ander dwangmiddel alleen maar beleefd vrágen.
Alles is relatief.

Nogmaals: voorbereiding, van je paard, jezelf en de samenwerking.

Sandra Boshuizen schreef op zondag 18 december 2005, 20:58:

Ethologie van het paard dan eens op nalezen Sandra; de Prezwalskis zijn met name op dít punt informatief.

Mbt HSM: nee. Ook mijn tijd kent beperkingen en heb een krap schema met twee paarden die op de rol staan. Nu even snel wat aan het huishouden doen voor we overwoekerd worden...

Sandra Boshuizen schreef op maandag 19 december 2005, 12:02:


Tja....

De moderne paardgerichte trend waar we nu in zitten is begin vijftiger jaren ingezet in Duitsland.
Kortom: je hebt nog huiswerk te doen
Verbeter je paard: begin bij jezelf.

Sandra Boshuizen schreef op maandag 19 december 2005, 13:08:

Ik voelde me ook in het geheel niet aangesproken....


Ook dat is al verschillende malen geschreven; ja en ja. Waar denk je dat ons 'weerstandsloos verzamelen' over gáát?????!!

Algemeen: lees je eerst eens een beetje in Sandra. Het 'wiel' is al duízenden jaren geleden uitgevonden en sinds de boekdrukkunst in woord op papier vermenigvuldigd verspreid. Maak daar gebruik van...
Na Kiley-Worthington zijn 'R,R&R' en 'Pferdegymnastik' van Solinksi een goed begin. Allen bij Amazon.co-uk respectievelijk .de bestelbaar. Als je een wat bredere kijk wil is 'The Centaur Legacy' van Rink ook interessante kost, wederom amazon.co-uk.
Tja, en ík vind dat je, als je wat meer perspectief hebt, níemand om Kikkuli heen kan. Ook al wil/kan/durf je niet volgens zijn methode aan het werk, dan nog is kennis van de basis eronder zinvol.
Ook PN levert trouwens boeken; píng.

HC

Nick Altena schreef op maandag 19 december 2005, 14:48:


Shit happens Nick.

1500 uur in een 7-jarig paard voor jou een kleinigheid? Ik ben zo vrij om dat te scharen bij de andere opmerkingen van jou waaruit bleek dat rekenen niet jouw fuerte is.
Vind dit trouwens uitermate komisch; de jaloerse opmerking van Sandra over de vele tijd die ik onze paarden steek klinkt nog na
Zo zie je maar: er heeft hier altijd wel íemand ergens wat over te zeveren.

Beetje zielig dit allemaal eigenlijk; alsof het een wedstrijdje PN is terwijl 'natuurlijk' BS is en iedereen met een ríjpaard per definitie een egoïstische beslissing als fundering heeft.

Els Kleverlaan schreef op maandag 19 december 2005, 15:44:


'Petrified' is daar een érg treffend engels woord voor

Wederom komisch dat dit onderwerp loopt náást de vraag over risicos met je paard.
Hoe goed je ook anticipeert; met een paard in een trailer door het verkeer neem je een risico.
Het is verder het verhaal van de ernst van de gevolgen en de kans erop.
Een stukje crossen waarbij greppels en bomen redelijk voorspelbaar zijn in waar ze liggen en waar ze heen gaan of door verkeer met ándere chaufeurs...
Het is maar een voorbeeld maar.... als het een loterij zou zijn, waarvoor zou je dan een lot kopen?

Nick Altena schreef op maandag 19 december 2005, 17:47:


Ik zeg niets; ik ben verrast door de zelfkennis.