Kristel Vanden Boer schreef op dinsdag, 9 augustus 2005, 19:59:


Hoi Kristel, er is nogal wat mis met beestje.
Op zijn plat gezegd is het een pismerrie, op zich kunnen we daar wel mee omgaan. Ze is onderzocht door een specialist op gyneacologisch ( schrijf ik dat nu goed? Het klinkt me niet logisch hihihi) Haar eierstokken zijn niet goed ontwikkeld, en haar hoofd denkt dat ze hengstig is, zo gedraagt ze zich dan ook, maar een hengst reageert dus ook niet, die ruikt het. De urine ruikt niet goed zuur zeg maar. Ook in de winter kan ze spontaan hengstig worden bij het zien van een ander paard, ik denk zelf acceptatie gedrag. Dan heeft ze enorme gewichtsproblemen, veel groeiringen op haar hoeven, ze eet hetzelfde als de rest, maar ergens gaat er iets mis. Als ze echt in de war is kun je haar niet rijden, vinden we ok hoor, rijden is niet belangrijk , zeker niet als ze het in haar hoofd even niet kan. maar als je dan haar vacht bijv. aanraakt is ze extreem gevoelig, ze kwijlt er gewoon van. ( ik heb er ergens een filmpje van) Ze is in IJsland afgespeend met 3 maanden,, en met een half jaar naar Nederland gekomen, ze kwam bij ons toen ze 2 jaar was. Inmiddels is ze 6. Vertrouwen heeft ze gelukkig wel gekregen in ons, maar ze is en blijft onzeker. Haar redding was ons oudere paard, daar kijkt ze veel van af. Ook vreselijk bang om alleen te zijn, gaat inmiddels ook wel beter, maar was echt een brokkenpiloot, blinde paniek als ze even alleen was. En alsof ze het er om doet, altijd s'avonds of in het weekend das dubbel tarief hahaha. We hebben inmiddels ontdekt dat als ze weinig gras eet, het beter gaat met haar, en het gras moet lang zijn. Korter gras ( misschien fructaan) kan de overgevoeligheid erger maken. In de winter gaat het meestal goed met haar.

Groeten Esther

Spirithorses schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 19:52:


Helemaal mee eens Pien, juist het afkijken bij de "grote" daar leert een veulen van. Wij hebben hier de kleintjes ook bij huis, samen met de groten.
Wordt me in sommige kringen bijzonder kwalijk genomen dat ik de veulens geen goede jeugd gun, ik moet ze in een begrazing zetten. Ingeschaard worden ze daar vanaf ongeveer een jaar of 1, tot een jaar of 3, daarna worden ze te dik hahaha dat is echt een argument wat wordt gebruikt.
Vanuit horizontale groepen zie ik eigenlijk enkel stress dieren, ze moeten alles bevechten voor hun "plekkie". In een verticale groep gaat dat vanzelf.
Een beetje oppassen met veulens vind ik natuurlijk wel, maak ze geen knuffelbeestje dat alles mag. Alles wat ze later niet mogen, mogen ze NU ook niet. Dus nu is happen nog leuk, of op je springen, ik leer ze wel gelijk NEE. Ik doe het als het te gek is ook wel eens met een zet en NEE, meestal niet nodig, alles wat ze goed doen is braaf of yes. Vind het altijd grappig met de kleintjes, dat ze soms ook denken dat je 4 benen hebt.
Dat komt vast omdat ze al zo snel met mensen in aanraking komen.
De afspraakjes die ze maken samen, merrie en veul zijn echt geweldig, jongens de bar is los zuipuh!!!! Het happen naar je benen als je er op zit, en ineens niet snappen dat die 2 benen veranderd zijn in 4 benen. Dat is toch spelen!! Het meelopen leren, en ineens staan er gele bloemen in de bloembak, die zijn echt gevaarlijker dan de blauwe hoor, en dat hebben ze goed. Geel is JKK.

Groeten Esther

Marleen den Arend schreef op donderdag, 11 augustus 2005, 20:01:


Ik vind het flauwekul om niets te zeggen tegen een dier. Ik zie niet zo goed waarom je je lichaamstaal zou verbloemen met een woord. Ho is Ho en braaf is braaf Ik vind het juist zo leuk dat dieren onze taal beter begrijpen dan wij die van de dieren. Ze kennen echt veel begrippen hoor. Ik geloof ook heus wel dat dieren door een gemixte lichaamstaal heen kijken, en af en toe denken wat bedoel je nou, maar ook voor complimenten zijn ze gevoelig, zeker als ze snappen ooooo bedoel je dat, zeg dat dan
Ieder zijn manier hoor, maar ik liever met woorden. Vind dat voor mezelf veel makkelijker ook. Voor mijn paarden is het hier ook geen enkel probleem. Ze hebben niet voor niets oren gekregen.

Groetjes Esther

Isabel van der Made schreef op donderdag, 11 augustus 2005, 22:45:


Niet lullen, en toen werd het stil

Es

Ik zat ff te op de webcam kijken, en dacht zie ik dat goed. En ja hoor, gefeliciteerd met het veulen,
Gaat alles goed?? Drinken goed enz.

Groeten Esther

fairytale schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 15:10:


Je hebt het niet goed begrepen denk ik, ik brabbel niet, ik fluister
Maar hoe kom je er bij dat een paard niet van geluiden houd? Heb je wel eens geluisterd hoe paarden onderling communiceren, zit echt verschil in hoor, in een lage hinnik een welkom hinnik een snoeppie hinnik enz.
Als ik mijn paarden roep komen ze achteruit de wei gesjeesd, ik zie niet hoe ik dat moet doen zonder geluid. Ze vinden het heerlijk mijn gebrabbelfluistermix. Als ik zeg ga je mee, weten ze dat het wei betekent, Pavlov hahaha, het water loopt ze al in de mond onderweg.

Esther, brabbelt er lustig op los.

Monique Meijer schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 15:34:


Ah Monique een medebrabbelaar
Leek even of je op mij reageerde, maar ook ik praat dus met de paarden.
Het is zo leuk hoe groot hun woordenschat is.
Leuk te horen van dat 'pscht' de koppeling van de gesproken taal naar een opdracht.

Groeten Esther

Marleen den Arend schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 20:07:


huh waar zie jij nu een duel?? Voor mij is de topic waarom MENSEN misschien wel beter praten naar een paard, heeft helemaal niets met Parelli te maken. Niets met clickeren, maar wel met brabbelen. Voor mij is 1+1 ook 2, .
Moest ik ook ff kwijt. Misschien beter voorlopig maar echt stil zijn. Dat communiceert zo lekker. Dat noem je uitwisseling denk ik.

Esther

suz schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 16:38:


Toevallig werd ik er een paar weken terug mee geconfronteerd, we waren backup voor mensen die op vakantie waren. Dit paard was zo ziek helaas dat er niets meer te doen was. Ik kan je dus niet echt helpen met al je vragen. Dit paard was een merrie van 2. De Wobbler was wel vastgesteld, maar werd eigenlijk ineens acuut. Bekend was dat het door harde groei kwam en dat paard idd wel zwalkte af en toe. Welke onderzoeken er aan vooraf zijn gegaan weet ik niet precies, maar dit paard was echt verlamd, alleen hoofd werkte nog, en soms krabbelde ze nog wat op. Het was wel extreem. Er schijnt als het wat milder is een operatie mogelijk te zijn om de wervels in de nek te stabiliseren. Helemaal goed heb ik dat niet begrepen.
Ik kan die link ook niet meer terug vinden, maar probeer eens te googelen op Wobbler en horse. We hebben geprobeerd paard in leven te houden tot de eigenaren uit buitenland terugkwamen, die zijn onmidelijk teruggekomen toen trouwens, maar het paard kreunde enkel nog van ellende, we hebben moeten besluiten dat het paard niet meer kon wachten. De benen waren zo vreselijk dik geworden dat langer uitstellen niet meer paardwaardig was.
De medicatie tegen de zwellingen sloeg ook niet meer aan.
Niet een leuk verhaal dus, en zo hoeft het ook niet altijd af te lopen.
De operatie kan slagen, maar en wie weet kan de dierenarts deze info ook vinden. Die kan zowiezo in de gegevens van Utrecht.
Misschien kun je op dit forum ook nog de berichten terug vinden, ik had er toen met grote letters SPOED bijgezet. Ik denk zo een maandje terug.

Sterkte met paard, groeten Esther

Esther schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 20:58:


misschien heb je hier wat aan
http://www.gov.on.ca/OMAFRA/english/livestock/horses/facts/info_wobbler.htm#treatment

groeten Esther

Monique Meijer schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 16:19:


O leuk Loket. Daar komen de appels dus vandaan
Wij hebben hier een zeldzame wortelboom, staat midden op het landgoed. Is altijd heerlijk eten bij van der Falkaas restaurant hier.
Fluiten kennen ze ook, tenminst zelf fluiten ze niet, maar als we fluiten komen ze aangescheurd.
Altijd lachen met ze.

Esther

Marleen den Arend schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 21:41:


Nee natuurlijk moet je je mond niet houden, ik stak ergens in, in de discussie waarom ik WEL praat met paarden, Ik zie er ook geen enkele discussie in, enkel een wisseling van gedachtes. Ik geloof gewoon niet zo in het niet praten, en ineens wordt het praten als storend gebrabbel benoemd, tsja dan wordt het misschien wel een discussie, maar voor mij was dat enkel grappig. Moest er gewoon om lachen. en de uitleg waarom een paard praten storend zou vinden. Ieder moet zelf weten of ie wel of niet bewust is van taal of lichaamstaal. Voor mij is taal gewoon erg handig. Daar heb ik over geschreven. Gaat niet over Parelli of clickeren, maar over praten of brabbelen of hoe je het ook wilt noemen.

Esther

fairytale schreef op maandag, 15 augustus 2005, 19:21:


huh? Als je paard bijt en schopt ben je goed bezig??
Nog even voor de duidelijkheid, een paard WEET dat we geen soortgenoot zijn. Waarom halen mensen dat steeds zo door de war?
Onderling tussen SOORTGENOTEN speelt dominantie, niet tussen NIET soortgenoten. Mensen zijn geen soortgenoot van een paard, mensen moeten wel eerlijk en duidelijk zijn naar hun dier, of het nu hond of paard is.
Trap nu alsjeblieft niet in die val. Als een paard iets niet begrijpt, dan is het dat de mens niet consequent is, een paard doet iets wat hem wat opbrengt. Een paard pest niet en denkt niet oooo zal ik ff die 2 bener stangen. Een paard zal enkel respect opbrengen als de 2 bener ook respect heeft voor de behoeftes van een paard, en er rekening mee houd, en dat is geen spelletje, en zeker geen spelletje wat terug gespeeld wordt, dat is bloedlink.

Groeten Esther