e m kraak schreef op maandag, 31 mei 2004, 23:52:
> Ja, maar toch - dat zadel op rug gaat wel goed, maar 100% zeker
> dat een paard niet heftig reageert op de eerste keer aansingelen
> (dat knellende gevoel is HEEL ENG) kun je nooit zijn. Maar je
> hebt wel gelijk gekregen: meneer Hvuiski vond zijn hooi veel
> interessanter en dat was nog niet op. Ik had me de exercitie
> kunnen besparen.
> Maar hé, wás hij nou al zadelmak (en zo ja; hoe lang al?) of is
> hij nou sinds vandaag 17.20u "zadelmak"?
En zo is het gegaan
> met bijna alle ponies, als die een jaartje of langer hier hebben
> gewoond. En daar "doe" ik dus niets aan, behalve voeren en een
> beetje met ze rondklooien, maar meestal kijk en luister ik
> alleen maar.
Hoeveel verschil is er tussen een shetlander en een ijslander? Nee, bedoel ik niks lulligs mee voor het geval iemand dat denkt, ben gewoon benieuwd ik heb nl zelf het idee dat het niet zo ontzettend veel verschilt qua karakter (heb het dan specifiek over het vluchtgedrag, angst). Maar goed, ik ken geen enkele ijslander goed en ik ken alleen mijn eigen (nou ja, wás mijn eigen) bijzonder pittige tante nikita (wat volgens mij ergens ver weg een kruisinkje was met een ijslander, was erg groot 1.10 en heeft wat ijslands volgens velen)
Anyway, zij is ook nooit zadelmak gemaakt, vergeet dat maar. Ik heb haar gekocht toen ze twee was, gewoon als gezelschapspony voor mijn paard. Had een paar jaar later zin om iets met haar te gaan doen en heb er hup een kind opgezet. Nog weer jaren later heb ik haar voor de slee gezet, met allemaal touwen, en knopen je kent het wel zo'n eigen-gemaakt tuigje. Even 10 passen zo van eiii wat zit daar achter mij, een rustig woord was genoeg om haar te laten ontspannen en ze tippelde als een volmaakt ingereden (bespannen) pony precies daar waar ik wilde, zelfs smalle ingangetjes bij het bos gingen perfect.
Point: zal het niet per ras verschillen of je een paard zadelmak moet máken of dat een vertrouwensband genoeg is..??? Bij nikita dus niks niet voorbereidende oefeningen, gewoon doen en ze accepteert het heel snel en heel volledig.
Moet ik er wel bij zeggen dat de verzorgster van nikita haar er na ook voor de slee gezet heeft (ze wist niet dat ik dat ook al gedaan had) en met haar ging het dus níet goed... Pony racete er vandoor
Meisje kon er verder trouwens super mee omgaan!
Het hangt dus nogal af van de pony/paard en daarnaast inderdaad ook nog van je band met het dier en van je eigen uitstraling. Lijkt mij.
Groeten ilona