Nick Altena schreef op dinsdag, 1 juni 2004, 0:30:


Hartstikke fijn, Nick!

Wat Egon zei vind ik ook wel een goede, zelf heb ik er ook niet zo'n zin in een complete flora uit mijn hoofd te leren, dus een voorwoord erbij over inheemse/uitheemse/cultivars, etc. lijkt me wel heel nuttig. Dan kan er daarna een lijstje bij met specifieke planten, voor het geval je ineens iets "raars" tegenkomt in de weide en wil weten of ie in t lijstje staat...

Groeten en bedankt,
Frans

Esther schreef op dinsdag, 1 juni 2004, 8:34:


Als je Parelli'ed volgens het boekje begin je met grondwerk en leer je (game #4) je paard om gang te houden. WAT voor gang je paard in het begin doet is nog niet zo belangrijk, wel dat ie een eenmaal gekozen gang vasthoudt tot je iets anders vraagt. Als die basis er is kun je makkelijker vragen om een "andere" gang en kun je die ook laten vasthouden. Het is dan makkelijker om de goede gang te selecteren, veel makkelijker dan bij een paard dat te pas en te onpas van gang verwisselt.


Ik ben bij een gangenpaarden clinic geweest van David Lichman in Duitsland, bijna allemaal ijsco's. Ik weet nog dat hij dat gedoe met gewichten aan de benen, gerommel met verschillende ijzers enzo, vernieling van het paard vond. Hij had andere methoden die hij haarfijn demonstreerde op die clinic. Hoe het precies zat weet ik niet meer, er was iets met "S-bochten rijden" en heuvel op of af werkte ook heel perfect om de goede gang eruit te krijgen. Hij had tal van truukjes.

Hij is Parelli instructeur (een van de hoogste zelfs) en heeft een aparte aanvulling op het Parelli pakket gemaakt speciaal voor gangenpaarden. De url naar zijn site staat op onze linkspagina.

Groeten,
Frans

e m kraak schreef op maandag, 31 mei 2004, 23:52:


Hoeveel verschil is er tussen een shetlander en een ijslander? Nee, bedoel ik niks lulligs mee voor het geval iemand dat denkt, ben gewoon benieuwd ik heb nl zelf het idee dat het niet zo ontzettend veel verschilt qua karakter (heb het dan specifiek over het vluchtgedrag, angst). Maar goed, ik ken geen enkele ijslander goed en ik ken alleen mijn eigen (nou ja, wás mijn eigen) bijzonder pittige tante nikita (wat volgens mij ergens ver weg een kruisinkje was met een ijslander, was erg groot 1.10 en heeft wat ijslands volgens velen)

Anyway, zij is ook nooit zadelmak gemaakt, vergeet dat maar. Ik heb haar gekocht toen ze twee was, gewoon als gezelschapspony voor mijn paard. Had een paar jaar later zin om iets met haar te gaan doen en heb er hup een kind opgezet. Nog weer jaren later heb ik haar voor de slee gezet, met allemaal touwen, en knopen je kent het wel zo'n eigen-gemaakt tuigje. Even 10 passen zo van eiii wat zit daar achter mij, een rustig woord was genoeg om haar te laten ontspannen en ze tippelde als een volmaakt ingereden (bespannen) pony precies daar waar ik wilde, zelfs smalle ingangetjes bij het bos gingen perfect.

Point: zal het niet per ras verschillen of je een paard zadelmak moet máken of dat een vertrouwensband genoeg is..??? Bij nikita dus niks niet voorbereidende oefeningen, gewoon doen en ze accepteert het heel snel en heel volledig.

Moet ik er wel bij zeggen dat de verzorgster van nikita haar er na ook voor de slee gezet heeft (ze wist niet dat ik dat ook al gedaan had) en met haar ging het dus níet goed... Pony racete er vandoor Meisje kon er verder trouwens super mee omgaan!

Het hangt dus nogal af van de pony/paard en daarnaast inderdaad ook nog van je band met het dier en van je eigen uitstraling. Lijkt mij.

Groeten ilona

ARABELLA HEEFT EEN VEULEN!!!!!!!!!

In de wei geboren en ik heb de nageboorte gevonden. Hij (tis een hengstje) is werkelijk perféct en het gedrag van ma ook.
De groep mag erbij mits ze zich gedragen. Vader Capricho mag er zelfs héél even aan zitten en is ontzettend zorgzaam. Ontroerend om te zien hoe zacht en voorzichtig hij doet. Moeder Arabella stuurt hem echter voor hem veel te snel weer een paar meter achteruit.

Ik heb hem al even gestreeld en dat vindt ze helemaal goed, al is ze een pietsie terughoudend.
Hij is pikzwart zonder enig vlekje. Pa en ma zijn echter schimmel dus dat zal hij ongetwijfeld ook zijn/worden. We noemen hem 'Curro', naar Curro Jimémez; Bandolero.

Ze zijn beiden monter en helder. Hij zoekt al naar de tepels en daar spuít de melk aan twee kanten in een stráál uit.
Ze is nog wel érrug dik; je ziet nauwelijks dat er wat uit is. Met het verhaal van Rosa's merrie in het achterhoofd....