e m kraak schreef op maandag, 31 mei 2004, 23:43:


i agree



Goede oplossing vind ik inderdaad... en dan mooie duidelijke foto's, het liefst van de verschillende stadia in de groei


smart

lijkt míj een goed plan. Ik word ook simpel van die hele lijsten (ze zijn idd nooit compleet, en toch irritant lang!), bovendien zijn er toch al van die hele mooie boeken voor (he ingrid?). Een gemakkelijk te onthouden lijst met groepen (keywords) zoals je noemde en een paar individuen lijkt me eigenlijk veel slimmer én effectiever. En iemand die dan echt alles wil weten die koopt maar zo'n encyclopedie.....

Groetz Ilona

e m kraak schreef op maandag, 31 mei 2004, 23:52:


Hoeveel verschil is er tussen een shetlander en een ijslander? Nee, bedoel ik niks lulligs mee voor het geval iemand dat denkt, ben gewoon benieuwd ik heb nl zelf het idee dat het niet zo ontzettend veel verschilt qua karakter (heb het dan specifiek over het vluchtgedrag, angst). Maar goed, ik ken geen enkele ijslander goed en ik ken alleen mijn eigen (nou ja, wás mijn eigen) bijzonder pittige tante nikita (wat volgens mij ergens ver weg een kruisinkje was met een ijslander, was erg groot 1.10 en heeft wat ijslands volgens velen)

Anyway, zij is ook nooit zadelmak gemaakt, vergeet dat maar. Ik heb haar gekocht toen ze twee was, gewoon als gezelschapspony voor mijn paard. Had een paar jaar later zin om iets met haar te gaan doen en heb er hup een kind opgezet. Nog weer jaren later heb ik haar voor de slee gezet, met allemaal touwen, en knopen je kent het wel zo'n eigen-gemaakt tuigje. Even 10 passen zo van eiii wat zit daar achter mij, een rustig woord was genoeg om haar te laten ontspannen en ze tippelde als een volmaakt ingereden (bespannen) pony precies daar waar ik wilde, zelfs smalle ingangetjes bij het bos gingen perfect.

Point: zal het niet per ras verschillen of je een paard zadelmak moet máken of dat een vertrouwensband genoeg is..??? Bij nikita dus niks niet voorbereidende oefeningen, gewoon doen en ze accepteert het heel snel en heel volledig.

Moet ik er wel bij zeggen dat de verzorgster van nikita haar er na ook voor de slee gezet heeft (ze wist niet dat ik dat ook al gedaan had) en met haar ging het dus níet goed... Pony racete er vandoor Meisje kon er verder trouwens super mee omgaan!

Het hangt dus nogal af van de pony/paard en daarnaast inderdaad ook nog van je band met het dier en van je eigen uitstraling. Lijkt mij.

Groeten ilona

Huertecilla schreef op dinsdag, 1 juni 2004, 10:09:

felicitados!!!! Mooi hoor! prachtig dat het allemaal zo mooi verloopt


Arabella kon in okt-nov al gevaccineerd worden?

Groet Ilona

We hebben ca een extra ha veld om te maaien dit jaar, we gaan er wrs kuil van maken. Er staan heel véél kruiden in dat land, geen giftige.

Maar nu heb ik daar dus wel een vraag over. Er is een heel stuk bij waar hele grote akkerdistels staan, ik ben benieuwd of iemand weet hoe die het doen... Droogt dat erg langzaam in vergelijking met gras? En what about de schapezuring (wat er ook erg veel staat)?

Oh ja, en dan nog 1 vraag. Ik heb ook paardestaart gevonden in onze eigen wei (denk ik). Vraag is: hoe ziet dat er nu uit? Ik heb 2 lange stengels gevonden en verder staat er wat klein grut wat er een beetje op líjkt, maar waarvan ik niet zeker ben of het dat wel ís. Het is een cm of 10-15 hoog. Kan dat paardestaar of een dergelijke (giftige) plant zijn?

Groet Ilona

Isabel van der Made schreef op donderdag, 3 juni 2004, 15:19:


Leuk Isabel!


Leuke van parelli (en de andere methodes ) is dat je gewoon steeds een stapje verder komt, werkt echt erg fijn met een paard waarmee je een verfijnde communicatie hebt...

Het is echt wennen als je dan met een ander paard bezig bent, die snapt er eerst nog even niks van en dat voelt echt ráár.... (nu dus met Khani) Ik ben dan zo gewend aan hele simpele dingen maar die simpele dingen blijken niet zo simpel te zijn als je zelf gaat denken na een poosje... Als je je eigen dingetjes hebt uitgevogeld is dat wel ok maar váák (ja ik zeg vaak en niet altijd) komen mensen dan niet veel verder (jaja er zijn uitzonderingen). Als je een programma volgt kom je wél verder, en als je wilt nog snel ook. Je krijgt een steeds betere/fijnere communicatie en voor je het weet kun je dingen die je nooit voor mogelijk had gehouden. Het is een handige handleiding om zélf te leren, je kunt ook het wiel nóg een keer uitvinden natuurlijk

Veel plezier met Opal! (wat is zij eigenlijk voor soort paard?)

groetjes Ilona

egon, ik bedacht me net dat je laatst een keer in een mailtje schreef dat jij inmiddels kon ruiken of een merrie echt hengstig is. Wat bedoel je precies, echt hét moment dat de cervix open staat? Groets Ilona

Frans Veldman schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 17:28:


Ik gebruik expres dunne teugeltjes (ca 6-8mm) met een klein clippie (veiligheids-) om mee te rijden, dat is erg licht aan het hoofd, en gemakkelijk los te maken in geval van ongeluk. Frans gebruikt trouwens dezelfde als ik (heb hem ook overgehaald ) Vind persoonlijk de touwen van parelli aan de hackamore veel te zwaar en dus erg oncomfortabel. Die lichte touwtjes van mij wegen echt niks.... Voordeel is ook dat het erg goedkoop zelf te maken is. O ja, en het is erg handig dat je het door een simpel klikje los kunt maken en dan heb je een lang leidtouw (ideaal op het terras onder het genot van een wijntje )

Er is wel 1 nadeel en dat is dat grondwerk met die lichte touwtjes niet goed wil. Met baladeika is dat geen enkel probleem omdat die toch op super lichte dingen reageert en ik dat touw niet echt nodig heb maar het kán een nadeel zijn.

Voor een voorbeeld kun je op de baladeika pagina kijken, daar rijd ik haar met het zwarte halster met de teugels die ik bedoel... (ook de foto hiernaast)

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 17:52:


Tsja, eerlijk gezegd had ik daar in het begin dus wél last van, niet dat de neus kaal werd ofzo, maar dat die haartje rechtop gingen staan en het leek me niet zo prettig voor haar (maar ik stel me aan hoor, ik weet het). Nu heb ik nooit meer het idee dat het niet fijn is, zal komen doordat ze nu zo licht te besturen is denk ik....

Mijn oplossing was toen om een zacht neopreen gevalletje om het neusgedeelte te doen... Dan heb je nog steeds de duidelijke communicatie, het blijft super licht van gewicht, én je hebt geen vervelende metalen gedeeltes eraan hangen... in mijn optiek dus ideaaaaaal...

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 18:44:


idd. En als opal een neusriem haat dan kun je die maar beter zacht maken. en vooral... prior and proper preparation! Dus voorbereiden in de bak.


en minder zacht denk ik. Dat zwaarder zal niet uitmaken, dat scheelt niet zoveel maar ik denk dat het grote voordeel van neopreen is dat het veel zachter is.

O ja, dat Opal haar hoofd zo naar je toe beweegt he (ors), dat is heel leuk. Betekent dat ze óf niet bang aangelegd is én/of jou heel goed vertrouwt... Het is nl zowiezo een vertrouwenskwestie om dat hoofd zo helemaal in te buigen... Leuk dat ze dat zo goed doet dus groet ilona

Ingrid den Ouden schreef op vrijdag, 4 juni 2004, 20:59:


hmmm inderdaad... ik vind onze paarden een héél lekkere maar erg subtiele geur hebben... Nou je het zegt, dat is op de manege ed wel anders ja!! Zelfs helemaal bezweet ruiken ze nog niet zo erg heftig, gewoon lekker neutraal zacht paardengeurtje. En ik kan me idd herinneren dat dat op de manege wel anders was...

Eveline schreef op zaterdag, 5 juni 2004, 9:49:



OPSTUREN eveline!!!! Die wil iedereen zien (neem ik aan ..... Oh bedenk me nu net dat we die al gekopieerd hebben toen je hier was... of niet??! Hihi ik ga ff zoeken! Als we hem hebben staat ie strax op t net

Groetjes!