HannahFroukje schreef op maandag, 6 juni 2005, 8:11:
> Hoi hoi,
>
> Soms heb je van die dingen waarbij je paard echt zegt: "Je bent
>
> Daar ben ik gestopt hoor, ten eerste vond ik het wel mooi na een uur in de (mot)regen, en ten tweede was het een heel goed moment om te stoppen omdat hij er inmiddels ook weer heel rustig bij stond, en dat wou ik niet verpesten. De volgende keer pak ik het wel weer op.
>
> Ik vraag me dus echt af of ik het nu met Parelli al of niet voor elkaar gekregen had. Volgens mij dus NIET, ik bedoel, heb dat toch vaak genoeg gedaan dat squeeze game, en altijd met succes, maar dit was blijkbaar gewoon te veel gevraagd op dat moment. Het schoot gewoon echt geen meter op, ik denk omdat hij op zich wel WOU "gehoorzamen" maar hij durfde gewoon niet, hij vertrouwde het niet. Terwijl clickeren blijkbaar heel, heel goed werkt om die angst te overwinnen. Waarom werkte dat nou veel beter? Dat begrijp ik eigenlijk niet zo heel goed (wie wel???), maar het werkt wel!!!
Zo'n succes story vraagt natuurlijk om een reactie.
Inge heeft inmiddels heel goed het hoe en waarom beschreven.
Gelukkig, want ze kan dat veel beter dan ik. Ik ben meer een figuur die vanuit mijn ervaring denkt: "ja, natuurlijk, logisch." :)
Let eens op de tijd dat je met het clikkeren bent bezig geweest, laat ik het ruim nemen, als ik terug reken..... een kwartier?
Nog 5 minuten en hij had met 4 benen op het zeil gestaan en vervolgens er gewoon overheen gelopen.
Ik had toch door gegaan, hij was kalm, het zeil was geen bedreiging meer, geen reden dus om te stoppen.
Zelfs al was het zo geweest dat je eventjes te veel vroeg had je even een pas op de plaats of een stapje terug kunnen maken.
Maar goed, zeiknat staan te worden is ook niet alles :)
Ik weet zeker dat het de volgende keer een stuk eenvoudiger gaat.
Ik krijg altijd rare gedachtes bij het rust geven als beloning. (Maar ik wil hier geen geweldige
Parelli discussie openen, het is mijn persoonlijke mening)
Stel je voor: je staat 5 cm dichter bij het zeil dan de vorige keer toen je hem ervan weghaalde. Dan geef je hem rust. Maar heeft hij geestelijk dan ook rust? Hij staat nog steeds op een goeie meter van dat verschrikkelijke ding! En hij weet dat hij binnen de kortste keren weer naar die enge flapper toe moet.
Is dat dan wel een beloning?
Nu ga je clikkeren, ofwel in jouw geval fluiten. Je beloont hem voor elke cm dat hij dichter naar het zeil toe durft. Yes, weer een fluitje en een beloning," dus dit doe ik goed." en " hee! als ik er verder vanaf ga hoor en krijg ik niks, dus toch nog maar eens proberen!, want ik wil wel dat fluitje horen"
In mijn ogen is het logisch dat de fluit en de beloning een vele malen krachtiger beloning is dan hem op een meter stil laten staan voor "the beast" en is in dit geval juist het ervan weggaan misschien wel de beloning.
Piet
Warboel
