Esther schreef op maandag, 20 juni 2005, 18:39:
> Marleen den Arend schreef op maandag, 20 juni 2005, 18:07:
>> By the way, al eens goed naar een merrie met pasgeboren veulen
>> gekeken? Als het niet opzij gaat door een duwtje, volgt een
>> hardere duw en zonodig een hap in de billen van het kersverse
>> kind..... Druk opvoeren is OOK heel natuurlijk.
>
> Druk opvoeren tussen soortgelijke zoogdieren onderling bedoel je
> denk ik?? ....
>
> Ik blijf moeite houden met dominantie tussen
> verschillende zoogdieren, dat kan gewoon niet.
Er is nog een veel belangrijker verschil, tussen onze druk
en de druk van paarden onderling. En dat is, dat een
paard nooit druk gebruikt om een ander paard mee te krijgen.
Alleen WEG VAN MIJ !!!
Zelfs een hengst die zijn kudde merries voortjaagt, doet dit weg van hem en de voorste merrie achterna. De voorste merrie kan geen druk uitoefenen tot volgen.
Wij mensen denken beide wel te kunnen verenigen in 1 persoon die zowel gevolgd wil worden als wil weg jagen, op het zelfde moment. Zo lijkt het als we druk uitoefenen tot volgen.
De vraag is, kan dit wel of vergissen we ons hierin, zoals we al zovele vergissingen met hoeven, stallen, bitten en zadelmak gemaakt hebben?
Ik denk het wel, die hele focus op dat paarden ons blindelings moeten gehoorzamen, altijd en onafgebroken, die slavernij focus heb ik los gelaten. Veel mooier is het om te rijden waar en hoe het paard wil en op zijn beurt gaat het paard dan rijden hoe en waar ik wil. Elke druk in die eenheid is een kleine mislukking.
Eerlijk gezegd ben ik nog niet zover met mijn paarden, dat ligt echter aan de jonge leeftijd, trauma's en de wisselingen van paarden waar mijn dochter en ik, mee te maken hebben.
Helaas, graag zou ik willen ter wille van de discussies op dit punt, dat we verder waren hiermee.
Met mijn hond ben ik ook overgestapt van die autoritaire aanpak, inclusief clickeren ja ja dat maakt geen verschil hoor. Ook met clickeren blijft alles gericht op gehoorzamen aan de baas. Nu niet meer. "Mij altijd gehoorzamen" ... dat klinkt nu als belachelijk in mijn oren. Een grote vergissing, zondermeer!
Een vergissing die altijd al vele signalen af gegeven heeft dat het tegendeel bereikt werd!! Mijn hondje luisterde prima, maar was toch het liefste vrij en ongestoord door mijn eisen. Met paarden zal dit precies zo zijn, met uitzondering van die momenten dat er voordeel te behalen valt. Nu is dit geheel anders bij mijn hond. We volgen elkaar overvloedig en met plezier. En zo zou dat ook met paarden kunnen. De enige druk die ik soms nog gebruik, is doorlopen om het laatste stukje thuis te komen. Ik weet niet of dit wel begrepen kan worden, honden eigenaren en ik vroeger ook, gebruiken constant correcties aan de lijn, zodat de hond meeloopt met de baas, doet wat de baas wil. Paarden ook. Hoe anders voelt dat nu, nu mijn hond en ik gedeeld leiderschap hebben. Onaangelijnd doorkruisen we de hele stad, waarbij we elkaars richtingen volgen, vloeiend en zonder enige druk. Ik moet zelfs mijn uiterste best doen, om geen leidende lichaamstaal uit te stralen. Want mijn hond ziet het en laat zich leiden. En ik-als-leider dat wil ik juist minderen en minderen. En daarvoor wacht ik af bij elk beslissings moment zodat zij de keuze kan en gaat maken. Ik heb hier over geschreven in een clickergroep voor honden. En de eerste vrees is altijd, dat de hond profiteert en zich niet meer wil laten leiden. Ha Ha het tegendeel is waar! Ik moet mijn best doen om zo licht en neutraal mogelijk te zijn, zo is mijn hond afgestemd op mijn voorkeuren.
Verplaats dit eens naar paard rijden!
We willen allemaal toch zo graag rijden met de lichtste signalen.
Daarvoor gebruik ik nu, de vederlichte oplettendheid om met mijn paard mee te gaan, zodat ze vanuit zichzelf hetzelfde gaat doen bij mij. En als er iemand zegt, "kom maar terug als je dit met je paard kunt bewijzen", dan heeft hij gelijk.
Michiel
Warboel
