Ingrid den Ouden schreef op maandag, 3 mei 2004, 22:31:


Hoi Ingrid,
Geen ondertoon, boventoon. Het IS Paard Natuurlijk hier. Er worden her en der andere mailinglists en fora opgericht. Prima maar wij willen dit forum dan eigenlijk ook wel wat meer back to basic en meer zoals deze site. Natuurlijk dus. Het is hier een klein beetje 'afgedwaald' zeg maar. Constant discussies over de niet-natuurlijke dingen wordt vervelend.

Er zijn zat lijsten waar het over niet-natuurlijke onderwerpen gaat. Eigenlijk zou het verfrissend zijn als dat eens anders kon. Juist daarvoor was dit forum ook opgericht.

Groet van Ilona

Ilona Kooistra schreef op maandag, 3 mei 2004, 22:54:


Ok, zal ik dan een nieuwe openen???? Een hengst hoort erbij??!!

Ilona Kooistra schreef op maandag, 3 mei 2004, 22:54:

Hoi Ilona en Frans,

Ja zoiets begon ik dus al te vermoeden. Het was ook geen verwijt hoor of zo, maar ik merkte dat Frans het anders wilde hebben.

Ik heb nog niet al die 80 mailtjes doorgelezen. Er zal er ongetwijfeld ook wel eentje bij zitten van mijn verhaal over opgesloten konijnen en zo. Maar ik had het gepost en toen ik het later nalas dacht ik nog ... hmmm niet helemaal zoals ik het bedoelde wat er nu stond.

Ik zal zelf nooit een paard op stal gaan zetten, omdat ik dan gewoon continu aan dat opgesloten dier moet denken. Sterker nog Isabella haat de stal. Zou ik haar niet meer kunnen houden zoals ze nu staat, en zou ze alleen nog maar in een stal kunnen, dan verkoop ik haar beslist, want daarvoor hou ik teveel van haar. Ze zou opgesloten helemaal gek worden. Ik zal een stal ook zeker niemand aanraden. Net zomin als dat ik ijzers aanraad of een deken en dat soort dingen.

Maar ja, Isabella staat wel alleen. En dat gaat goed. Moet ik dan anderen juist gaan vertellen dat dit absoluut niet kan en niet paardnatuurlijk is ? Nee, dat kan ik niet, want het kan ook goed gaan.

En dat bedoelde ik eigenlijk. Er zijn genoeg paarden op stal die het prima naar hun zin hebben. Maar zodra dit niet meer het geval is (die ken ik helaas ook genoeg), dan moet je wat gaan veranderen. Natuurlijk is het beter dat ze vrijheid hebben, maar soms kunnen mensen gewoon niet anders, en dat begrijp ik gewoon heel goed, maar dat wil niet zeggen dat ik het ga adviseren.

Ik heb dus wel het idee dat ik paardnatuurlijk bezig ben, maar zal voortaan wat meer op mijn woorden letten, zodat ik hier lekker op dit forum kan blijven (en mag blijven misschien wel haha).

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 19:23:


Ik vraag me af hoe je dit kan vaststellen. Het valt wat mij betreft in de categorie 'vissen is niet erg want vissen voelen toch niks van het haakje'. Omdat een dier niet 'au' kan zeggen of niet kan praten of huilen is het makkelijk om te zeggen dat hij het naar zijn zin heeft.
Ik ga er toch van uit dat een dier het naar zijn zin heeft als je zorgt dat hij zijn natuurlijke leefwijze zoveel mogelijk kan naleven. Hier kun je eindeloos over discussieren maar dan kun je evengoed beweren dat legbatterijkippen het prima naar hun zin hebben. Ook hier gaan we er van uit dat de kip pas gelukkig is als hij kan doen wat hij van nature kan doen, dus rondscharrelen in groepsverband en 's nachts op een stok zitten. Bij paarden is dat grazen in een kudde en de hele dag door mogelijkheid tot bewegen.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 21:43:


Hoi Frans,

Laat ik dan een tegenvraag stellen ... hoe weet jij dat je paard het fijn vindt dat jij (als roofdier zeg maar) op zijn rug stapt?

Als je antwoord hebt gegeven, praten we weer verder.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 22:02:


Het lijkt mij niet dat een paard dat fijn vindt.

Maar wat heeft dat met mijn vraag te maken waarom je denkt dat er genoeg paarden zijn die het op stal prima naar hun zin hebben?
Als je denkt dat je zo'n paard kent: Kijk eens goed naar de deur van de stal of er een slot op zit... Zo ja, waarom zou dat zijn denk je?

Groeten,
Frans

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 22:02:
Hoi,
Ach eigenlijk flauw van mij hoor Frans.
Natuurlijk loopt een paard liever buiten. Maar als je naar paarden kijkt zie je of ze gelukkig zijn of niet. Een buitenpaard kan ook doodongelukkig zijn, zoals een stalpaard ook gelukkig kan zijn. Dat zie je aan zo'n beest. Net zoals jij weet dat je paard het heerlijk vindt om bereden te worden. Zoals ik weet dat Isabella geniet van haar aangespannen tochtjes. Je merkt heel snel wanneer er wat mis is. En ik ken paarden die het nog slechter hadden, nl. in een stand stonden met hun nek aan een ketting. Deze komen dan in een stalletje te staan en zijn de koning te rijk. Niet goed te praten, dat zeg ik dus ook niet, maar je ziet dat zo'n paard gewoon tevreden is. Ze weten (helaas) vaak niet beter, en kunnen dus best tevreden zijn.

Kijk Isabella weet dat er gras bestaat en hoe heerlijk het is dat te eten en daar overheen te rennen. In de winter heb ik ook vaak een probleem dat ze zich inderdaad gaat vervelen (geen gras, alleen zand). Dan is het alleen staan wel eens een bottleneck, maar als ik haar dan wil verenigen met haar buurpaardjes wordt het bonje. Ja dan is dat weer haar eigen keus hoor.

Maar nu genoeg erover. Een paard hoort buiten en het liefst op de wei en daar zijn we het beiden mee eens.

Groeten,
Ingrid

Tja, advies wat ik gekregen heb van iemand, Frans, nu niet wegrennen, die een pluk haar van mijn Merens kon lezen:

allergisch voor gras! Dus geen weidegang.

En tja, dan ben ik weer eigenwijs, dat doe ik dus niet. Ik zal ze niet meer zomaar in een vette wei zetten, vroeger wel, maar ivm de pollen die er zijn in het hoge gras, doe ik dat niet.
Mijn paarden lopen buiten, punt uit.
hester

Frans Veldman schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 22:12:

Tja, ik heb rondom mijn wei ook een hekwerk met een poort met een slot erop. Maar niet omdat Isabella anders wegloopt (alhoewel ... het gras bij de buren is altijd lekkerder natuurlijk haha), maar meer om te voorkomen dat ze haar meenemen.

Groeten,
Ingrid

hester schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 22:17:

Hoi Hester,
Heb ik ook ooit laten doen bij Isabella omdat ik dus dacht dat ze allergisch zou zijn voor het gras (ivm die vaak terugkerende bevangenheid). Maar dat was niet zo. Wel een allergie, maar voedselallergie. Ik heb het nooit verder laten testen omdat hij niet ziekmakend was.

Maar waar heb jij de pluk manen laten testen als ik vragen mag?
Toevallig bij vd Poel?

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 22:28:


Frans, ogen dicht!
Nee, bij Josefien van Natuurlijk in Balans.

Ik geef nu wel bioresonantiedruppels en verdomd, het werkt! Maar ja, ook bewolkt weer de afgelopen dagen.

Doei