Even een verhaaltje. Een succesverhaaltje vind ik zelf. Mijn buurvrouw heeft een haflinger, en wij rijden vaak samen onze bosrit op zondag.
We hadden eerst dezelfde hoefsmid, en toen ik met natuurlijk bekappen begon, dit voorjaar, moest ik haar zeggen dat ik een tijdje niet mee zou gaan. Ze was wel geinteresseerd maar eigenlijk ook weer niet. Ze vond het maar raar, blote voeten, en volgens mij dacht ze stiekum dat het tòch niks zou worden.
Na een paar maanden naast het paard te hebben gelopen en wat korte ritjes uitgebreidt te hebben naar langere, ging het zo goed met de natuurlijke voeten van mijn tinkers, dat we weer konden gaan rijden samen.
De blote klompjes van Amy kletterden vrolijk over het asfalt, gingen moeiteloos over gladde houten bruggetjes, en hadden ook geen moeite meer met natte, modderige bospaden.
Haar haflinger daarintegen, liep met kletterende ijzers, waarvan er iedere keer wel eentje los leek te zitten, soms kon ze niet mee omdat ie op het laatste moment een ijzer eronderuit had getrapt (mèt een heel stuk hoefwand erbij), waardoor ie ook nog een vreselijk kreupel liep. De natte paden waren een probleem en het houten bruggetje was een glijpartij.

En jawel hoor, daar kwam de langverwachte vraag; wat is de link van de site en hoe zit dat nou met die hoeven? Ik heb haar zo snel mogelijk mijn cursuspakket gebracht en de link van HN.

Ze heeft Klaas gebeld, en nu staat haar haflinger met blote natuurlijke voeten!

Ik hoop van harte dat ze de missie gaan volbrengen, en dat ze het geduld kan opbrengen, want hij heeft moeilijke hoeven! De witte lijn van de voorhoeven was ernstig verbreed, en het paard heeft enorme brokkelhoeven.
Ik verwacht dat ze het samen best moeilijk zullen gaan krijgen...., maar gelukkig woon ik ernaast - met mijn vijl en goede raad - en hoop dat dàt voldoende is.

Trea

trea hoex schreef op maandag 31 oktober 2005, 3:04:


Perfect Trea!!, je bent soms geduldiger dan ik :)
En VOORAL eigenlijk de laatste zin.
Ik heb een aantal maanden geleden al eens geschreven, maar toen kreeg ik de hele professionele natuurlijk bekapperswereld over me heen: Dat ik het helemaal geen punt vind als iemand die een poos bezig is met de voeten van zijn eigen paard, ook die van het paard van de buurvrouw meeneemt. Inmiddels heb je zoveel ervaring opgedaan bij jouw paard, dat je bij de Haflinger geen grove fouten zult maken.
Als Klaas erbij is geweest en hij in het begin de hoeven van Haffie nog in de gaten houdt, moet het prima kunnen gaan.

Kweek ik nu, dit gezegd hebbende, allemaal beunhazen die paarden verpesten? Ik ben overtuigd van niet.
Juist mensen die de cursus gevolgd hebben weten dat ze nergens aan moeten beginnen als ze twijfelen. Dat Klaas erbij geroepen is, is dus hartstikke goed. Hij heeft de hoeven zo voorbereid dat ze vanaf nu regelmatig onderhouden kunnen worden.
Als hij nog een paar keer komt kijken, is hij daarna daar niet meer nodig,

Is dit dan broodroof van de natuurlijk bekappers?
Nee, vind ik niet. Er zullen veel mensen overblijven die, al was het maar uit gemakszucht, zeggen: "doe jij mijn paarden maar", er zijn mensen met lichamelijke problemen, er zijn paarden die van de ijzers gaan en die begeleid moeten worden en er zijn paarden met hoefziektes waar al hun vakmanschap gevraagd wordt en waarvoor ze als specialist goed voor betaald moeten worden.

Waar ik niet in geloof is de manier van werken van sommige NB ers:
"Mevrouw , ik kom eens in de 3 maanden, houdt u tussendoor de boel wat bij, dan zal ik daarna het grove werk doen"
Welk grof werk is er??? als je elke week/veertien dagen even het onderhoudsklusje uitvoert?

PIet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op maandag 31 oktober 2005, 7:24:


Het scenario wat jij beschrijft zou natuurlijk kunnen, en ook ìk vind niet dat dit broodroof is van natuurlijk bekappers. In feite is het zelfs zo dat natuurlijk bekappers gráág hebben dat ze alleen groot onderhoud hoeven te doen, want iedere maand, of zoals bij deze haflinger voorlopig elke 2 weken is erg belastend voor een drukke agenda.
Maar in dit geval ben ik er alleen maar voor de brokkeltjes die eventueel ontstaan (en gezien de kwaliteit van de hoeven gaan die komen ), en komt Klaas voorlopig iedere twee weken, en gaat (misschien leuk om te vermelden naar aanleiding van een eerdere discussie hier op hoefnatuurlijk over de praktijklessen van de bekapper) de eigenaresse dit langzaam laten overnemen. Het is even kijken of het lukt op deze manier. Zij wil eigenlijk graag de cursus gaan doen, maar heeft door persoonlijke omstandigheden daar misschien niet de mogelijkheid toe.

Trea

Piet schreef op maandag 31 oktober 2005, 7:24:


Trea, heel leuk verhaal! Fijn dat jij, als 'ervaringsdeskundige' ook deze voetjes in de gaten kunt houden. Lijkt me super als je dit met z'n 2-jen kunt doen, veel gezelliger en vooral, de broodnodige steun!
Lekker he, gisteren zo'n buitenrit? Wij ook, 4 uur lang... en gaan met die voetjes!
) Ik denk dat er heel weinig mensen zijn, die als ze eenmaal blootvoets kunnen rijden, en dus doorgezet hebben, teruggrijpen naar hoefbeslag... Ik kan me het althans niet voorstellen.

Piet: je kweekt geen beunhazen! Ik denk, als je eenmaal je eigen paard goed kunt doen en je wordt ook nog continu begeleid door een natuurlijk bekapper, waarom zou je dan niet ook eens andermans paard doen? Er moeten natuurlijk geen problemen zijn.. dan maken ze ook maar een afspraak met een bekapper.
Maar van de loge's van de afgelopen zomer, heb ik de voeten ook bijgehouden en de eigenaar kan wel zelf bekappen, maar traditoneel. Hij was best geinteresseerd in de verschillen, zoveel zijn dat er niet... Ik heb laten zien hoe je een afronding maakt en een mustangrolletje. Zijn 25-jarige merrie liep daarna gewoon al beter. Zo'n oud paard mag best wat gemakkelijker over de toon rollen, daarbij plaats zij haar voorbenen voor elkaar, net als een mannequin. Het is gewoon een kwestie van proberen en het werkt.
Ik praat over een misschien een paar mm, en ik kap echt niet de zool uit of doe iets aan de stralen... Dus: hij 2 voeten, en ik 2 voeten. Het was gewoon leuk om te doen!
Nee, ook geen broodroof. Ik denk dat de bekappers het al druk genoeg hebben en blij zijn als 1 van hun klanten het zelf in ieder geval bijhoudt.
Ik doe trouwens die nieuwe merrie, Noa, ook zelf. Maar eerst heeft Fred haar goed op de voeten gezet. Nu is het een kwestie van bijhouden.
Meestal probeer ik wel 1 x per week eventjes te raspen.

Maar ik moet ook eerlijk zeggen dat ik weinig zin heb om 'vreeemde' paarden te doen.
Als iemand serieus interesse toont dan mogen ze van mij eerst deze hele website lezen. Daarna zelf een natuurlijk bekapper gaan vragen en leren... of de cursus volgen. Maar ik wil wel iedereen helpen en uitleg geven. Dat wel.

Hihi... het is toch gewoon een sport om het zo goed mogelijk te doen? En ik had een 'eenzame' leerschool hoor... en geen gemakkelijke voeten. Maar wel een superbraaf paard, dus we komen er wel...

Groet!
Wil.

trea hoex schreef op maandag 31 oktober 2005, 8:15:


Het is in tegenspraak met elkaar, die twee begrippen: Natuurlijk bekappen en groot onderhoud.
We werken naar een ideaal, dat is een hoef met zoveel mogelijk onbelemmerde doorbloeding en maximaal mogelijke schokabsorptie. We hebben daarbij een bepaald uitgangspunt, een bepaalde vorm, voor ogen.
Om deze vorm zoveel mogelijk te benaderen, passen we het principe van het nabootsen van slijtage, die een voet zou hebben als hij op een ideale bodem zou lopen toe.
Dat wil dus zeggen dat je daar, wanneer je paard niet heel veel op een harde onregelmatige bodem loopt, zeker eens in de 2 weken aandacht aan moet besteden.
Wanneer je dit (ik heb het dus niet over deze Haflinger, want daar zit Klaas kort op), overlaat aan een professional die eens in de 2 maanden komt, is er in mijn ogen geen sprake meer van natuurlijk bekappen, maar van een voet revisie. De zool zal elke keer weer moeten wennen aan contact met de ondergrond en de groei zal afnemen (en dat willen we niet omdat we juist zo sterk mogelijke hoefwand willen) omdat de straal niet meer in staat is om te reguleren.
Reken maar uit, 2 maanden is bijna 2cm hoefwand. Trek daar dan nog eens een halve cm af omdat de wand wel iets zal slijten en je houdt dan 1,5 cm hoefwand over. Wat is dan het verschil met de traditionele hoefsmid? Ja inderdaad, het ijzer.
Mensen die hun paard zelf onderhouden hebben het over een paar millimeter weghalen en even aandacht voor de steunsels enzovoort.
Dan is het een minuten klusje. Vandaag 2 voorhoeven, volgende week 2 achterhoeven. Hoewel me vaak wordt verweten dat ik het te eenvoudig voorstel, kan ik het bij een gezonde voet en met wat ervaring in het omgaan met gereedschap, niet moeilijker maken. Een prof heeft dan alleen nog werk aan zulke hoeven door nog eens een keertje te komen controleren of er geen fouten insluipen. Hij kan nooit, door eens in de zoveel tijd groot onderhoud te plegen, eenzelfde kwaliteit krijgen als die we zelf kunnen bereiken met echt regelmatig onderhoud.

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op maandag 31 oktober 2005, 11:58:


Helemaal mee eens. Eens in de drie maanden groot onderhoud, zou eigenlijk moeten heten: eens in de 3 maanden controle of je als 'leek' nog wel op de juiste manier bezig bent (ervan uitgaande dat je in de tussentijd zèlf bijhoud). Als dit laatste NIET het geval is, mag je in mijn ogen niet eens zeggen dat je je paard natuurlijk bekapt. Want de hele methode is gebaseerd op het nabootsen van natuurlijke slijtage.. en da's toch vaker dan eens in de 3 maanden. Dan is het enige verschil idd het ijzer.

Wèl denk ik dat als je bijv een paard hebt waar méér aan moet gebeuren dan alleen natuurlijke slijtage, bijv bij mijn veulen, die scheef stond op haar hoeven en eendesnavels had, en je wil/kan zelf de rigoreuze correcties niet uitvoeren, je zelf kan bijhouden (vijlen, mustangrol, steunsels) terwijl de natuurlijk bekapper het correctiewerk komt doen (dit mag dan in mijn ogen groot onderhoud genoemd worden in dit geval)

Ik persoonlijk vind dat als je zelf niets aan de hoeven bijhoud, om wat voor reden dan ook, je de bekapper eens in de twee weken minimaal moet laten komen, en liefst iedere week. Maar dat is erg kostbaar, en de bekapper ziet je aankomen joh!
Bij mijn veulen is Klaas nu al 3 keer geweest en we hebben haar nog geen 6 weken.
Nu na 3x bekappen, is het grote werk gedaan en staat ze goed op de hoeven. Volgende afspraak is in principe over een maand.
Nu ben ik dus verplicht om zelf aan het werk te gaan bij haar (want ik wil natuurlijk bekapte hoeven, dus regelmatige slijtage hè?), mèt tegenzin, want ze geeft nog niet zo goed haar hoefjes, is het snel moe en wordt vervelend, en vind ik die kleine kwetsbare hoefjes eigenlijk heel eng. Maar goed, ik ga het dus proberen en lukt het niet, bel ik Klaas, en mag hij eerder komen.

Dus even kort door de bocht:
Wil je natuurlijk bekappen moet je;
1) je bekapper minimaal eens in de 2 weken laten komen
2) de cursus volgen, of praktijklessen nemen bij je bekapper, zodat je tussentijds kan bijslijten met je vijl, in afwachting van de contrôles van je bekapper...

Zoiets?

Trea

trea hoex schreef op maandag 31 oktober 2005, 12:37:

Yes en een beloning haha
Misschien ook iets voor je veulen?

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op maandag 31 oktober 2005, 12:47:


Haha, wat dacht je? Druk mee bezig! Maar is een merrie..... (vrouwen hè, altijd ongeduldig, op zoek naar méér en denken het altijd beter te weten..)

Trea

trea hoex schreef op maandag 31 oktober 2005, 12:37:


Ehhh... een natuurlijk bekapper 1 x per 2 weken duurder?? Ahum.... ik betaalde 120 euro voor rondom beslag... 1 x per 6 weken.... is 20 euro per week, ALS het beslag indertijd eronder wilde blijven zitten...
De ALLERlaatste keer hebben ze precies 3 UUR goed eronder gezeten...
120 euro gedeeld door 3 uur.... zal ik maar ophouden? )

Voor de rest ben ik het er helemaal mee eens! Lekker zelf doen. 1 x per week bijwerken, en op de straat lopen.
Op die manier krijg je echt perfecte voeten. Na die 4 uur van gisteren, over verschillend terrein, was er zelfs nog niet een brokkeltje te bespeuren... )

Wil.

Wil schreef op maandag 31 oktober 2005, 12:56:




Joh Wil, hou maar op ja! Slecht voorbeeld 3uur! Viel dat niet onder de garantie?
Ik weet dat het bij het gemiddelde paard wel zo is, 6 weken, hoewel ik de prijs wel duur vindt hoor, maar bij mijn paarden bleven de ijzers 14 weken liggen, en kostte het me 75euro per paard rondom beslaan.
Ligt ook aan je bekapper en zijn prijs of eens in de twee weken duur is. Ik ga maar geen vergelijkend warenonderzoek doen hier, maar sommige rekenen forse voorrijdkosten en rekenen op uurbasis en dat valt soms een beetje tegen....

Trea

trea hoex schreef op maandag 31 oktober 2005, 13:08:

Eigenlijk zou ik het normaler vinden wanneer een bekapper die zo regelmatig op een vast inkomen kan rekenen,zijn prijzen naar beneden aanpast. Ook voor een prof die een keer per 2 a 3 weken komt wordt het bekappen een minuten werkje. M.a.w. hij kan veel meer klanten op een dag doen. Maar dan moet hij/zij er ook wel genoeg hebben natuurlijk. Ongetwijfeld iets voor de toekomst, zo sprak hij optimistisch :)
Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

trea hoex schreef op maandag 31 oktober 2005, 13:08:


Trea, in het geval van die 3 uur is diezelfde hoefsmid 3 keer geweest om dagelijks hetzelfde voorijzer er weer onder te tikken... Het viel er spontaan van af Niet dat hij slecht werk leverde, integendeel! Nu begrijp ik pas dat toen de wand al veel te dun was geworden om nog een nagel vast te kunnen houden...
Dat terzijde. Ik zou die week op (paarden)vakantie elders. Bij de eerste buitenrit begon het ijzer al te tikken... loszittende nagel... Nu, ik ben er naast gaan lopen... na ook nog een glijpartij..... Maar de nagels waren er al uit aan het komen. Tegen de tijd dat we weer bij de tijdelijke stal aankwamen zat er nog welgeteld 1 nagel in...
Garantie?? Wat is dat? Ik heb natuurlijk gebeld... antwoord: je hebt gewoon pech gehad, dat kan nu eenmaal gebeuren.
14 weken ijzers onder??????? Dat zijn de hoeven zo'n beetje 3 hele centimeters gegroeid??? En dat bleef nog zitten ook??? Kun je nagaan wat dat voor korrektie geweest moet zijn! Dan zijn de hoeven wel compleet over de ijzers heengegroeid, kan haast niet anders.
Kan ik me niet eens voorstellen... 14 weken...
Nou ja... nee, een vergelijkend warenonderzoek heeft geen enkele zin.
Ik ben mijn eigen keurigsdienst voor hoeven geworden )
Wil.

Wil schreef op maandag 31 oktober 2005, 20:19:

(knip)

Hallo Wil,
Is een groot verschil tussen zomer en winter. In de winter groeien de hoeven véél minder hard als 's zomers.
Ik heb wel eens ijzers 6 maanden lang er onder gehad bij mijn Haflinger! Van oktober tot april. Precies de wintermaanden.
Groet,
Coralie

Coralie van W schreef op maandag 31 oktober 2005, 20:43:


Hi Coralie, daar heb jij weer gelijk in. Maar toch kan ik me dit geeneens voorstellen! Echt niet hoor... In de winter zal mijn paard dan misschien 1 x per 8 of 9 weken gegaan zijn, maar veel meer tijd zat er echt niet tussen. Z'n voeten gingen over de ijzers heengroeien! En dan kreeg ik alweer moppers van de smid....
Had jouw Haflinger dan geen ontzettend lange tenen? En compleet over die ijzers heengegroeid?
Groetjes,
Wil.

Wil schreef op maandag 31 oktober 2005, 20:55:


Nou, eerlijk gezegd, Wil, waren er toen wel problemen. Ze was die winter nogal erg vermagerd omdat ze het hooi niet goed meer kon eten (met haar toen 26 jaar oude gebit). Dat had ik wat (te) laat in de gaten. Ben haar toen fijner hooi gaan geven en (nog meer) gaan bijvoeren met o.m. bietenpulp, en het is allemaal weer goed gekomen.
Maar daardoor zijn haar hoeven in die winter praktisch helemaal niet meer aan het groeien gegaan.

Ik had haar toen trouwens ijzers onder laten doen omdat ze links achter een diepe scheur in haar hoef had gekregen. Van die gemene stenen hier in Zuid Limburg. Was ze kreupel van gaan lopen, wat gelukkig helemaal over ging met ijzers onder.
Maar ja, toen ze zo mager geworden was, viel er toch niet veel meer te rijden....

Da's nu allemaal verleden tijd: ze heeft nu (29 jaar oud) prachtige hoeven, natuurlijk bekapt. En hoefschoenen van Gerrit Smit voor als we weer over stenige paden willen gaan rijden.
Groet,
Coralie