Hans van Keeken schreef op zondag, 17 juli 2005, 17:39:
> Wat komt een paard vandaag de dag nou tegen met ogen aan de
> voorkant naast mensen en honden.
Het paard "van vandaag" bestaat evolutionair gezien niet. Het paard reageert gewoon nog alsof om ieder bosje het gevaar loert. Terwijl er in Nederland
geen een roofdier meer is dat een volwassen paard zou aanvallen en opeten.
> En toch zijn paarden schrikachtige
> wezens die van alles en nog wat kunnen schrikken.
Precies. En dat komt niet omdat er vandaag de dag zoveel gevaren op de loer liggen.
> Mijn stelling
> is dat ogen aan de voorkant voor paarden nauwelijks relevant
> zijn.
Daarom zitten ze ook opzij.
> De hele discussie over ogen voor, opzij en alles er
> tussenin is niet relevant in relatie tot het schrikken van
> paarden. Dat is mijn mening.
Het gaat er niet om waar de ogen van het paard zelf zitten, het gaat erom waar de ogen van een ánder dier zitten. Dieren delen automatisch elkaar in op basis van oeroude elementaire gegevens. Waarom zijn zoveel mensen van spinnen bang, terwijl we in Nederland nauwelijks spinnen hebben die
kunnen bijten, en al helemaal geen enkele spin die op wat voor manier dan ook levensbedreigend zou kunnen zijn? Hetzelfde idee. Oeroude reflexen, en indelingen op basis van soms bizarre gegevens. Bij spinnen gaat het wellicht om het aantal poten? Verklaar jij maar eens waarom er nauwelijks mensen zijn die een mieren-fobie hebben, terwijl de Nederlandse mieren veel aggressiever zijn dan de Nederlandse spinnen. Wat is het verschil? Het gaat gewoon om oeroude ingebouwde plaatjes op basis waarvan wij de dieren om ons heen, los van rationele argumenten, onderverdelen in gevaarlijk en ongevaarlijk.
Dieren doen dat precies zo. En een van de cues zijn de plaatsing van de ogen, want de stelling "ogen aan de voorkant? uh-oh, waarschijnlijk een roofdier!" is heel goed houdbaar en heel geschikt om razendsnel een afweging te maken: blijven of vluchten?
Groeten,
Frans