Spirithorses schreef op donderdag, 23 juni 2005, 0:24:
> Kun je dat met een merrie ook hebben?
Dát niet; dat doet nl. alleen een hengst, dat imponeergedrag. Tuurlijk laten merries ook wel eens karakter zien, maar het blijven veel introverter paarden. Ook als je ruimte voor de indviduele karakters laat, dan blijft een hengst wat dit betreft echt anders.
>
> > Een ander dimensieverschil dat ik ervaar is dat de meiden
>> duidelijk een
>> andere 'arbeidmoraal' hebben.
>
> BD die gaat dóór, die is zo keihard.
Dan heb ik het niet goed verwoord; Arabella gaat zeker zover door als Capricho, is ook hard en wil gráág mee, doch zelfs zij waardeert mij meer als haar veilige anker dan als activiteitenpartner.
Ik merk in de praktijk inderdaad het verchil dat gedragwetenschappers maw registreren: de merries zijn hoofdzakelijk bezig met in zoveel mogelijk rust zoveel mogelijk eten en veulens maken terwijl de hengsten voor alle mogelijke soorten van 'leut' in de kudde zorgen.
> heuvelop- heuvelaf, met altijd weer die stenen he....
> Ik heb geleerd me niet teveel met haar te bemoeien als ze zo op
> dreef is, dat werkt eerder storend dan ondersteunend.
Tja, een paard kan heel goed paard zijn; veel beter dan wij en de beste hulp die je als ruiter kan geven is niet in de weg zitten en dan nóg ben je ballast.
> Mijn ervaring met hengsten is dat ze zich helemaal geven in het
> begin en daardoor 'vergeten' hun krachten te verdelen, dat ze
> dat echt moeten leren.
Dat zou heel goed kunnen en past naadloos bij hun opmaak van 'geen reserves'. Helemaal in lijn met 'lomp' gáán.
> Is dat ook jouw ervaring?
Met Capricho ben ik dat nog niet tegengekomen. Ten eerste heeft hij het Kikkuli-programma doorlopen dus heeft een achterlijk goede conditie en zijn we onder het zadel nog láng niet aan zijn conditiegrenzen gekomen, ten tweede is onder het zadel nog veel nieuw voor hem dus met name heen moet er veel verkend worden en verder geeft de terugweg ook nét een extra windje in de rug.
Wat Hempfling betreft: op de grond en in het zadel zijn twee.
Op de grond in de wei is het niet zo ingewikkeld als je via bv PNH met lichaamstaal je paarden kan sturen. Het is een kwestie van zijn aandacht houden én het initiatief. Wát je doet is natuurlijk afhankelijk van hoe hij reageert. Wat de strategie is, zal afhangen van de individuele hengst en wat jouw band daarmee is.
Ik heb hier eens een íngebroken buurhengst gehad waarmee Capricho in gevecht ging en ook dáárbij kon ik mijn eigen hengst zonder contact sturen. Die andere hengst heb ik wel moeten 'aanraken'.... Frappant en bevredigend was dat Capricho duidelijk respect toonde voor mijn actie. Richelle zei dat hij en de meiden er zichtbaar vertrouwen in hadden. In ieder geval werd onze familiegroep op slag een stuk rustiger zodra ik me met het conflict bemoeide. Capricho verandere gelíjk van rol en stelde zich, hoewel hij duidelijk de sterkere partij in het conflict was, als een onvoorwaardelijke helper op en zo hadden we samen de inbreker fluks te pakken en uit de wei.
Onder het zadel is een héél ander punt. Trek de ervaring met ernaast wandelen of erop zittend met een onbeleerd paard maar door.
Pien, je gaat het met jouw pielemans-junior zeker ook merken; zelfs de liefste hengst is een dimensie anders dan de ruigste merrie. Dat heeft niets met betrouwbaarheid, beter/slechter van doen; ze zijn gewoon anders binnen het spectrum paard. Een merrie is primair een vluchtdier en een hengst níet. Voor het voortbestaan van de soort zijn 9 van de 10 hengsten overschot en de natuur is er evolutionair ook zo mee omgegaan; de hengst is makkelijk vervangbaar en als voorvechter van de familie het meeste waard, de merrie is een waardevolle en onvervangbare broedstoof. Een hengst heeft zowel brain als brawn en minder reserve dan een merrie.
Wat jouw junior betreft: dat aaien is een valkuil en met een hengstveulen is het respect aanleren van persoonlijke ruimte nóg belangrijker dan bij een merrieveulen.
Toen ik Capricho als jaarling
http://www.mijnalbum.nl/Foto=RGQE8VYT uit de kudde kocht was dát de reden dat ik hem boven zijn halfbroer prefereerde. Die halfbroer was veel handzamer en aanhankelijker doch toonde ook niet veel respect.
Warboel
