Coralie schreef op dinsdag 9 juli 2013, 15:57:


Helemaal los van specifieke dna-bewijsvoering kun je zo bedenken hoe het kan verlopen (en hoe niet!).
Allereerst moet je af van het idee dat biologische evolutie iets uit het (verre) verleden is. Het gebeurt altijd, in verleden, heden en toekomst en overal. Het woord evolutie betekent eigenlijk alleen maar 'ontwikkeling' als in 'van het een komt het ander'.
Dat dna repliceert staat overal als kenmerk beschreven. Het tweede kenmerk is dat het kan recombineren via een ritssluiting-model. Een belangrijke constante daarbij die zelden genoemd wordt is dat de kans op identieke herhaling daarvan astronomisch klein is, simpelweg te berekenen gebaseerd op de chemisch bekende eigenschappen van dna (het is dus logisch dat er niet opnieuw sauriërs zijn ontstaan maar wel vogels en andere beesten).
Wat ook nooit genoemd wordt is een berekening die stamboomdeskundigen wél heel goed kennen: als je maar genoeg generaties terug rekent zul je zien dat een populatie per definitie op inteelt gebaseerd is. Laten we mensen als voorbeeld nemen: je hebt 2 ouders, 4 grootouders, en dan 8, 16, 32, 64, 128, 256, 512, 1024, 2048, 4096, 8192, 16384, 32768, 65536, 131072, 262144, 524288, 1048576, 2097152, 4194304, 8388608, 16777216, 33554432... voorouders. Schei uit, zoveel waren er helemaal niet dus zo kan het niet zijn gegaan. Dus is de enige manier waarop het wel kan een aanzienlijke mate van 'fuck yerself!'. En dat blijkt ook wel te kloppen met andere theoriën die leiden tot een optimale balans van genreplicatie (Dawkins). Tot je op het probleem van ontstaan stuit wat alleen maar additief opgelost kan worden en daarom heeft biologische evolutie een zo sterke neiging tot steeds ingewikkelder combinaties.
Op basis daarvan vindt je als je terugkijkt altijd een 'boom-model' en als je vooruitkijkt altijd een 'kruisingsmodel' Natuurlijk moet je, als je vanuit een willekeurig moment in het boommodel (dus terugkijkend) ineens overschakelt op de gedachte "wat is er vanaf dat moment gebeurd?' wél overschakelen op het kruisingsmodel!
Nou even andersom, kruisingsmodel dus. Het is helemaal niet vaststaand dat een tig duizend jaar geleden alle mensen met neanderthal of andere varianten gepaard hebben; het hoeft slechts relatief weinig voorgekomen te zijn om later, nu dus, wijd verspreid spoor nagelaten te hebben. Immers, stel nou, behapbaar voorbeeld, dat ik nu een succesvolle nakomeling bij een bonobomevrouw (weet wel dat ik ondertussen te oud ben voor al die flauwekul maar het gaat om het idee) zou weten te fabrieken en dat zou toevallig een jongetje zijn die gezellig á la bonobogewoonten gaat rondhoereren en 20 succesvolle nakomelingen gaat hebben die vervolgen ook weer... zie je dat dit veel sneller kan verspreiden dan een stamboom terug rekent? Maar dát het gebeurd is staat vast, een kwalitatief aspect dus, niet kwantitatief en lijkt mij volkomen logisch te verwachten als we het over ontwikkelingen over heel lange tijd hebben.

e m kraak schreef op woensdag 10 juli 2013, 17:44:


Hmm dan was ik onduidelijk in mijn bewoordingen, want al de rest van je betoog ben ik het nog steeds roerend mee eens. Ik gebruikte het woordje 'geloven' (aanhalingstekens!) opzettelijk omdat gelovers in opperwezens of hogere machten of andere onbewezen dingen soms wel eens zeggen dat wij ook maar gewoon 'geloven' in de evolutietheorie. Wel, als dat geloven is dan is het een geloof gebaseerd op enorm veel bewijs, evenveel bewijs of nog meer als de allerduidelijkste dingen die niemand kan in twijfel trekken zoals mijn voorbeeld van de zwaartekracht.


Yep, nutteloze moeite, ... geen enkel ook maar half gelovige durft immers nog maar in de buurt komen van een boek dat 'The God Delusion' heet. Ik vond het wel heel goed als weer eens een andere kijk op mensen, en het hielp mij wel om van een soort agnost naar een duidelijke atheist te worden.