Martina schreef op woensdag 27 januari 2010, 10:38:


Ik ben het helemaal eens met jouw verhaal, alleen vind ik dat er juist heel erg goed de nadruk op wordt gelegd dat de ondergrond, voeding en huisvesting (inclusief de ondergrond) zo belangrijk is en dat je er GOED rekening mee moet houden dat er een overgangsperiode kan zijn waarin het paard gevoelig is en misschien hoefschoenen nodig heeft. Het wordt JUIST als een geheel gepresenteerd in het boek en op de cursus en er wordt bepaald niet lichtzinnig gedaan naar mijn idee.

Verreweg de meeste combinaties die ik ken gaan werkelijk probleemloos op hun blote zelf bekapte hoeven, geen last van overgevoeligheid, geen zweren, niet teveel slijtage, gewoon prima en veel probleemlozer dan toen wanneer ze nog op ijzers stonden. Ook als ze over ruig terrein gaan maar dat heeft er inderdaad wel mee te maken dat er bij die paarden op het thuisterrein ook moeite is gedaan voor een goede ondergrond.

Als de nadruk er NOG meer op gelegd zou worden dat het moeilijk kan zijn, dan zou het misschien ten onrechte veel mensen tegenhouden en ik weet dat dit zelfs nu al gebeurt. Ik ken mensen die jaren hebben getwijfeld de ijzers eraf te halen omdat ze bang waren voor de overangsperiode. Uiteindelijk toch gedaan en praktisch geen last gehad en achteraf balen ze dan dat ze het niet eerder hebben gedaan. Ook als je nog meer de nadruk zou leggen dat je harde ondergrond MOET aanbieden kun je dat krijgen want niet iedereen zit in de positie dat dit mogelijk is (pensionstal), en het is erg jammer dat mensen de paarden dan maar op ijzers laten terwijl het heel vaak ook gewoon wel heel erg goed gaat ook al is de ondergrond van de huisvesting niet helemaal perfect.

Vergeet om gevoeligheid te voorkomen zeker ook de VOEDING niet, geef geen muesli's, geen brokken, geen rijk hooi of kuil en dat soort dingen, zorg voor een goed paardendieet.

Hoefschoenen zijn een sublieme oplossing en er zijn steeds meer soorten en maten en mogelijkheden. Er zijn niet veel paarden waar geen geschikte schoen voor te vinden is die niet uit gaat, maar het vergt wel inzicht om ze goed aan te meten en aan te (laten) passen, als de standaard maat niet vanzelf helemaal goed is. Als dat niet gebeurt, dan kunnen ze uit geraken.

Voor een wild weekendje Ardennen of een belangrijke endurancerit terwijl je een paard hebt dat die ondergrond nog niet aankan, waarbij je in beide gevallen verzekerd wilt zijn dat de hoefbescherming blijft zitten en absoluut geen schuurplek veroorzaakt en je je gewoon echt niet met de hoeven bezig hoeft te houden, kun je ook plakijzers gebruiken:
http://www.renegadehoofboots.com/glueon.html

Clara van der Horst schreef op woensdag 27 januari 2010, 12:13:


Voor de goede orde : IK had het niet over PN en het boek .Vele mensen kennen zelfs het bestaan van het boek niet ,of volgen het tot op de letter en toch gaat het niet zoals het moet gaan .
Als je nou bij een iets zwaardere rit er ijzers moet onderplakken ?? Ga je toch COMPLEET voorbij aan de doelstelling van NB ?

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 27 januari 2010, 11:21:


Kan niet als mensen ervan overtuigd zijn wat een ramp ijzers onder paardenvoeten kunnen betekenen. Dan gooi je die dingen weg om er nooit meer naar om te kijken. Maar als je bv.het alleen maar deed om geld te besparen dan is teruggrijpen naar die dingen zo gebeurd natuurlijk

Waarom zijn er ijzers onder paardenvoeten gekomen? Om je paard te kunnen overbelasten en tja... dát gaat dus niet zonder.

Ook de harde ondergrond van nu is voor sommige paarden wennen aan overbelasting en ook daar zou je met beslag geen last van hebben.
Maar laat je paard er een poosje overheen lopen en het probleem is opgelost.
En lost het minder snel op dan je zou hopen, dan zoek je makkelijker ondergrond of trek je het dier hoefschoenen aan. Tuurlijk, kans dat je er een verliest.
Zoek een ander merk wat beter blijft zitten, maar dat risico is er met ijzers ook en dan nog zonder dat het zich per ongeluk een nagel in de voet trapt.

Terug gaan naar ijzers is altijd een beslissing die het korte termijn belang van de mens boven het welzijn van het paard stelt.
En dènk erom dat op de NB cursus er een berg aandacht wordt gegeven aan de levensomstandigheden van paarden. Zowat mijn eerste woord is "beweging"
en ook de gewenningstijd aan verschillende ondergronden wordt uitgebreid besproken. Training is niet op een verdwaalde zondag een lange rit over harde onregelmatige ondergrond maken. Dat is iets wat je langzaam opbouwt en nèrgens wordt dat verzwegen of gebagatelliseerd.

Trouwens als je paard niet over asfalt kan lopen dan is er héél veel meer aan de hand in die voeten dan ongetraind zijn voor een harde ondergrond.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 27 januari 2010, 11:30:


Klopt die stelling wel?
Ik vraag me af wat er tegenwoordig in de cursus Natuurlijk bekappen daarover wordt gezegd. Volgens mij komt dat uitgebreid aan de orde. En geven de natuurlijk bekappers ook geen informatie over het proces betreffende de overgang naar blootsvoets en het hele concept waarbinnen natuurlijk bekappen valt?
Cursusgevers, natuurlijk bekappers, wat doen jullie aan voorlichting op dat gebied?

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 27 januari 2010, 12:34:


Op een ander forum heb ik het eens aan de stok gehad met een meisje dat grote problemen had van de stal naar een hoger gelegen overdekte rijbak te komen; de weg liep omhoog en was bezaaid met kleine steentjes. Haar paard kon absoluut niet over die steentjes lopen en de weg omhoog al helemaal niet, hij kon zijn benen NIET sorteren en ging constant door zijn voorbenen, lag steeds op de knieen. Ze moest elke dag heen en terug over dit pad; haar paard stond 24u op stal, ze ging alleen met hem naar die rijbak om een uurtje binnen te rijden, want buiten rijden vond ze niet sjiek en heel stom. Ze wilde er ijzers onder laten zetten, want hoe zou ze anders bij die hal moeten komen en anders had ze immers niets aan die "Bock" (Duits zeer neerbuigend woord voor paard).

Ik heb geprobeerd uit te leggen waarom haar paard die problemen had en dat ze, indien ze niets aan de huisvesting wilde veranderen, toch echt beter hoefschoenen zou kunnen gebruiken voor dat korte stukje. Echter gericht aan dovemansoren, absoluut geen interesse. Zij behoort helaas tot het type wat een paard als een soort fiets ziet: hij moet functioneren, had hij maar geen fiets moeten worden. En bovendien klinken hoefijzers zo sjiek....

Monique

Clara van der Horst schreef op woensdag 27 januari 2010, 12:13:


Helemaal met je eens Clara
Over het algemeen is het gewoon zo dat hoe langer de overgangsperiode duurt, hoe slechter de voeten waren. Een paard met bv platte zolen kon wel eens langdurig verhaal worden voordat hij goed loopt, maar hoelang was dat nog meegegaan, als zijn redding, blootsvoets bewegen en goed bekappen, niet gekomen was?