Juist omdat een woord in intonatie kan varieren verkies ik persoonlijk een meganische klik. Die is constant.

Mijn probleem met de honden was nog wel eens dat als ik op stap was met ze en ik werd moe dat ik shaggarijnig werd. Dat uitte zich in mijn lichaamstaal en in mijn intonatie. Belonen lukte dan niet goed omdat ik gewoon niet mijn bui kon verbergen.
Nu met de clikcer gaat dat beter. Ik kan mijn honden zo aangeven van he ik ben dan wel shagga, maar jij bent en blijft geweldig hoor. Werkt geweldig voor ons. Even voor de duidelijkheid. Ik ging bij moeheid verder niets vervelends tegen de hondjes doen, alleen belonen lukte niet goed, de motivatie was daardoor voor de honden te laag.
Maar das heel persoonlijk. Ik vergeet hem ook wel eens, maar ja, gelukkig heb ik mijn buien wel beter onder controlle dan vroeger

Groetjes Karin

Karin schreef op vrijdag, 26 november 2004, 10:24:


Even een zijlijntje van een niet-clickeraar: denk jij dat honden ( of paarden, kan ook) dan niet gevoelig zijn voor het gemengde signaal wat je dan uitzendt? Click voor de enthousiaste beloning en je sjago-uitstraling?
Marianne

Uiteraard wel.

Maar stel dat jou partner een sjago moment heeft en tegen jou zegt "lievert, sorry het ligt niet aan jou". Dan vergeef jij hem/haar zijn sjago bui en gaan jullie samen weer verder.
Als jou partner niets zegt en alleen maar zwijgt met een sjago lichaamshouding denk jij "kook jij ff lekker in je eigen sop gaar".

En ik denk, hoop dat ik met de klikker het eerste zeg en gezien de reaktie van mijn honden daarop denk ik ook dat ik daar in slaag.

Groetjes Karin

Karin schreef op vrijdag, 26 november 2004, 10:47:


:) ... als ik de lieve vrede wil bewaren, dan wel misschien..! Maar ik kan natuurlijk ook gaan vragen "waaraan ligt het dan wel?" .. uit belangstelling óf omdat ik vind dat ik er dan niet mee geconfronteerd wil worden (als het niks met mij te maken heeft)... al met al, toch verwarring??

Marianne

Zouden de honden dat ook willen? Want dat kan ik ze toch niet uitleggen.

al met al, toch verwarring??

Wie weet. Maar ik vind verwarring niet per definitie slecht op dit gebied. Ik ben ook een deelnemer in de relatie en heb het recht ook eens minder lekker in mijn vel te zitten. Wederzijds respect?
Je hoort hier toch wel vaker zeggen, mijn paard had geen zin in rijden dus zijn we iets anders gaan doen. Als wij dat respect voor het dier mogen hebben, mag het dier ook mijn deelname aan het proces accepteren.

Ik heb los hiervan nou niet de indruk dat mijn honden zo in de war raken van mijn sjaggo buien (die zo getyped erger lijken dan het is, ik ben een vrolijk mens). Eerder hebben ze zoiets van "prima, ik bemoei me er niet mee".

Groetjes Karin

Karin schreef op vrijdag, 26 november 2004, 11:29:


Ik wil niet discussiëren om het discussiëren hoor.. :) ... maar het draadje wat ik er in zie vind ik (gedrags-technisch gezien) wel interessant!

Als we Egon's perceptie theorie er nog even bijnemen: de ontvanger van het signaal bepaalt de interpretatie.
Nu geef jij een signaal gelijktijdig: aan één kant 'beloning' (dus positief) en aan de andere kant 'boos'( dus negatief).. (Ik versterk het gegeven even naar boos ipv sjago om te verduidelijken).
Wat nu??

Wij mensen hebben een keus: accepteren (lieve vrede of minder belang) of confronteren (wat heb ik ermee te maken, of wel belang).
In het maken van de keuze spelen verschillende factoren mee, zoals je zelf ook al aangaf.

De vraag is: wat doet een hond of paard? (ook, net als wij kudde- of roedeldier). Maken die een bewuste keuze? Of wordt er een ander doel gediend ( zoals bv rust in de kudde, roedel)?
Jij constateert dat de honden niet onder de indruk zijn van het 'negatieve' signaal en afstand nemen. Maar het zou ook denkbaar zijn dat-ie z'n lip optrekt, tanden ontbloot en gromt..? (Of in het geval van een paard: oren plat en een schop?)

Marianne

Karin schreef op vrijdag, 26 november 2004, 10:24:


Ik vind juist de emotie in de stem heel handig, je kunt echt heel enthousiast yessen, Falka reageert daar super op. Zo kan iedereen zijn voorkeur hebben he, dat maakt het ook zo leuk.
Je merkt aan heel Falkaas lichaamstaal dat ze het echt leuk vind, en soms zie je haar gewoon denken. Als ze nadenkt dan gaat haar hoofd laag, dat is de eerste oefening die ik haar leerde, en ze verstaat dus ook het woord "laag", Ook ontspant ze dan naar mijn idee, en het is super goed voor haar ruggebruik.

groetjes Esther

Nou ik denk dat je het tever doortrekt. Als ik BOOS zou zijn, dan zou de hond (of paard maakt niet uit) erg tegenstijdige signalen krijgen. Want dan ben ik boos en beloon ik, dat klopt niet met elkaar.
Ik ben helemaal niet boos, ik zit juist niet lekker in mijn vel. En ik vind dat ik daar in de relatie recht op heb, net als hij.


Ik denk dat zo'n reaktie erg extreem is op het niet lekker in je vel zitten (zoals ik het dus typeren wil).
Als mijn hond alleen omdat ik niet lekker in mijn vel zit mij zou bedreigen, dan heeft hij een probleem. Waarmee ik bedoel dat hij zich in zijn positie onzeker voelt en ik zal moeten zorgen dat ie zich weer in zijn lagere positie veilig voelt. Mijn honden hebben nog nooit zo gereageert. Die houden over het algemeen rekening ermee dat ik ff minder gezellig ben of ze nemen gewoon afstand.

Is er wel wederzijds respect als jij als mens geen recht op wisselende stemming hebt? (ik bedoel normale wisselende stemmingen he )

Groetjes Karin