Marianne schreef op dinsdag, 23 november 2004, 23:46:
> e m kraak schreef op dinsdag, 23 november 2004, 22:57:
>
>> Marianne schreef op dinsdag, 23 november 2004, 17:41:
> dagelijkse communicatie bijna nooit nmm..
>
> Stel je neemt een volstrekt 'neutrale vraag' als: Zou jij
> vandaag de boodschappen willen doen?
Prima - even goed voorbeeld als ieder ander....
> boodschappen willen doen?
> Ik denk dat de lading die mijn 'zending' heeft ( negatief of
> positief) dan wel degelijk invloed heeft op jouw 'perceptie' en
> interpretatie...
Wat je hier toe voegt is intonatie en/of lichaamstaal. Mensen gebruiken véél meer lichaamstaal overigens dat ze zich in de regel beseffen, maar dat terzijde. Nog steeds echter is je boodschap als communicatie pas mogelijk succesvol nadat de ontvanger die op de door jou gewenste wijze geïnterpreteerd heeft. Dus, wat je ook probeert, de ontvanger blijft bepalend.
>
> Halen we dat verhaal nu weer terug naar paarden: als ik met
> stoere lichaamstaal en vastberadenheid op m'n peerd afloop, dan
> beïnvloed ik nmm wel zijn reaktie - die zal heel anders zijn dan
> dat ik met gebogen schouders en hangend hoofd en een beetje
> timide op m af loop..
Misschien wel. Je lichaamstaal is toch óók al boodschap? Zie boven.
>
> Ik heb dan toch uiteindelijk wél invloed gehad op de perceptie
> van de ontvanger? Oftewel: communicatie- commune- méér dan één ?
>
> Marianne
Voor communicatie zijn er minstens 2 nodig. Dat maakt dat 2 die boodschappen moeten ontvangen en naar bedoeling interpreteren... ook dat verandert niets aan de stelling dat bij communicatie iedere keer weer de ontvanger van een boodschap bepalend is. Sequentieel kan dat natuurlijk heel snel opeenvolgen.
Groeten, Egon
Warboel
