Onze buren kochten vorig jaar een hondje, nadat het vorige afgemaakt was omdat het zo'n kut (kwalitatief uiterst teleurstellend) hondje was.
Jong beestje, dolenthousiast en ik zag het allemaal al weer nog eens gebeuren.
Ik heb ze laten zien dat hoe je fikkie in een paar minuten tijd kunt leren zitten en liggen. Dát vonden ze prachtig en goh wat was ik goed dat ik dat voor elkaar kreeg....
Ik heb aangeboden dat ik best verder wilde helpen om er een beetje sociaal dier van te maken, maar ach, dat was niet nodig, ze hadden al zo lang honden....
Inmiddels, een jaar ofzo verder, is het hondje exact veranderd in zijn voorganger. Krijgt niet anders dan een snauw en een mep en loopt de hele dag te keffen naar alles wat beweegt.
Maar dáár hebben ze iets opgevonden. Een prachtige rode halsband met een zwart apparaat in het midden! Het ding geeft een geluid en het werkt perfect. Hondje blaft bijna niet meer. Lang leve P+ !!

Piet schreef op donderdag 30 juli 2009, 12:44:


Misschien zijn het wel geruststellende baarmoeder geluidjes

Gr Esther

Piet schreef op donderdag 30 juli 2009, 12:44:


wacht nog even: dan bellen ze hun DA of die stembanden niet even verwijderd kunnen worden en als als ie dat niet doet wordt het een spuitje net zoals zijn voorganger! Ze mogen mij altijd eens bellen, ben getraind om daarop te antwoorden :)

Helms Cindy schreef op donderdag 30 juli 2009, 13:36:


grrrr..... als ik dit lees komt er een hoop oude ergernis weer boven, na 6.5 jaar fulltime dierenverzorger in het A'pens dierenasiel.....
helaas is dit een voorbeeld zoals er dertien in een dozijn zijn, droevig he?
en altijd de schuld van de beestjes...... rotmensen.
ik googelde onlangs op mijn eigen naam (omdat een vriendin me erop attent maakte) en wat zag ik ? een vette (en hele oude) krantenkop van één van mijn uitspraken, destijds zwaar gefrustreerd... "mensen zijn de ergste beesten". ben veel gematigder nu, maar als ik dit lees, komt het weer een klein beetje boven.
En ja Cindy, ik kan me dan ook voorstellen dat men jou een 'kut' (met zelfde vertaling als van Piet, haha) dierenartse vind, omdat je weigert een jong dier in te slapen. (althans ik hoop dat je dat weigert) helaas vinden ze wel een collega die het wel doet, of eindigt het beest elders gedumpt. (dan is in mijn ogen soms een spuitje beter)

en om af te sluiten met iets 'grappigs' (althans zo bedoeld en voor ik het forum over me heen krijg, het was een grapje !!) gisteren dacht ik nochthans even om zo'n halsband te zoeken voor onze Tony-pony, en een electrical fence..... want ben ten einde raad ivm zijn uitbreken altijd. Net zoals Mina bij Piet, en best wel grappig..... tot hij of zich hoefbevangen vreet....of eens onder een auto loopt, dan is de lol er wel af.

Katrien Imbrechts schreef op donderdag 30 juli 2009, 13:57:


Hier hetzelfde verhaal.
Nieuwe onderburen. Ze vonden mijn hond geweldig. Hebben zelf ooit een hond gehad die volgens hun eigen zeggen ziek in zijn hoofd was. Ze hadden hem van pup af en hebben hem met 1 jaar laten inslapen. Maar ja, het lag aan de hond.
En ja, nu wilden ze wel een nieuwe hond. Dus kwam er een 3 weken geleden een nieuwe pup.
Onze flats zijn een beetje gehorig. Maar elke dag, de hele dag "Dansel foei, Dansel niet doen, Dansel nee, Dansel stout..."
Het is de vraag hoe lang ze het met deze arme pup volhouden. Hij is dan misschien een klein boefje, maar met wat opvoeding is het echt geen moeilijk diertje.

Danielle

Katrien Imbrechts schreef op donderdag 30 juli 2009, 13:57:


oh? Noemt er iemand mij dan zo?!
Tuurlijk weiger ik dat, ik smeer het er dan ook ineens in dat dit een opvoedingsprobleem is en niet aan de hond ligt De waarheid kwetst ...

Helms Cindy schreef op donderdag 30 juli 2009, 13:36:


Och, dezelfde DA's hakken met het grootste gemak en zonder enig gewetensbezwaar testikels af - ik zie het principiële verschil niet anders dan arbitraire opportuniteit. Prima voorbeeld van de hypocrisie alom.

Piet schreef op donderdag 30 juli 2009, 12:44:


Ik heb een paar dagen met een dierenarts meegelopen. Kwam daar een vrouw met een piepklein hondje binnen.
'Ik wil een klacht indienen over deze hond. Hij blijft maar blaffen en janken als ik hem thuis alleen laat en de buren ergeren zich daar rot aan. Wat kan ik hieraan doen?'
'Tja, heeft u niet de mogelijkheid om nog een andere hond erbij te halen mevrouw?'
'Nee, nee echt niet. Géén tweede hond, mevrouw wat ik eraan doen?'
'...Tja...'
'Een bekende van mij heeft eens over zo een halsband vertelt, kan ik deze bij u kopen?'
'Een halsband met elektro-shocks?'
'Ja, zo een ding ja.'
'Sorry, maar die dingen verkopen wij absoluut niet'

...

'Is er dan nog een andere mogelijkheid? Kunt u bijvoorbeeld de stembanden eruit opereren zodat die niet meer kan blaffen als ik weg ben?'
'Als u dat wilt kunt beter naar een andere DA gaan, mevrouw.'

Ohhh. ik stond echt met wijde ogen te kijken. Ik vond het verschrikkelijk om aan te zien bah ><

e m kraak schreef op donderdag 30 juli 2009, 18:21:


Last van een klein ..... ?!

Helms Cindy schreef op donderdag 30 juli 2009, 20:48:


Maak je vooral niet bezorgd, nergens last van

e m kraak schreef op donderdag 30 juli 2009, 18:21:


Nee. Dat zie je verkeert Egon.
Dat is geen afhakken van een lichaamsdeel, ook geen castreren van het natuurlijke gedrag, maar voor de eigen bestwil van de hengst

hc

Huertecilla schreef op vrijdag 31 juli 2009, 13:33:


Maar hoe doen jullie dat dan? Mijn eerste hond (lang geleden) haalde ik uit het asiel en bleek ook een blaffer te zijn, maar die had binnen korte tijd door dat ik daar niet van hield.
Nu hebben we sinds 2 jaar een hond , ook uit t asiel ,was toen broodmager , super-hyper , luisterde NIET en was zeer onvoorzichtig met spelen....maar vooral lief.....Nu na 2 jaar is ze veel rustiger, ze kan dr energie hier goed kwijt en is toch goed op gewicht.
En ook belangrijk ze is nu veel voorzichtiger met spelen. Luisteren doet ze ook heel redelijk , alleen dat geblaf om alles(aandacht,waaksheid) wordt ik toch niet goed van soms(en mijn buurman dus ook niet, kreeg van de week toch een grote mond, alsof zijn kinderen altijd stil zijn)
,Zeg ik :stil, kijkt ze me aan en is stil,.. zeg ik: goedzo,braaf begint ze weer
Ze "praat" ook echt, dat is soms wel leuk maar zeg er altijd wat van.
Ze is best gevoelig voor beloning maar bij correctie heb ik altijd het idee dat ze zich afsluit en dat dus geen indruk maakt..
Ze krijgt trouwens alleen krachtvoer en kauwbotten,haha....
en dat laat ze net zo makkelijk staan voor later dus met voer trainen lijkt mij lastig met haar.
Heel soms denk ik, zou zon blafband dan niet consequenter zijn dan mij?
Maar dat lijkt mij toch weer zielig
Ze heeft hier teveel ruimte om dr eigen ding te doen? Kan ook niet altijd met haar bezig zijn , ik moet ook nog wel eens drollen ruimen....

Huertecilla schreef op vrijdag 31 juli 2009, 13:33:


Vraag ik me plots af of mensen liever hebben dat eigenaars en boeren het allemaal weer op eigen houtje gaan proberen zonder de bijpassende hygiëne, pijnstilling en verdoving. Hup een praam op de neus er knak, of de kat doorheen de lederen riem en hupsake, ... Eentje meer of minder, maakt allemaal niet meer uit. Tja, tegenhouden doe je dat niet, maar je kan wel proberen het dierenleed op zijn minste te verzachten en te voorkomen dat er veel stres, pijn of complicaties aan te pas komen tenzij men voor de goedkoop gaat en dit alles plots op de achtergrond verdwijnt.
Moest er een verbod gelden om dieren te castreren, zouden er veel van hen vroegtijdig op de slachtbank of bij Rendac terechtkomen. Niet omwille van de veeartsen, maar omwille van eigenaars die gene weg meer weten met al die hormonen van dat toen ooh zo schattig veuleke of ooh zo zielig pupje en die 'vrezen' voor hun leven. Dat, beste mensen, is nu helaas eenmaal de realiteit.

Maar dit was een draadje over honden en opvoedingsproblemen, dacht ik ...
Ik ga maar weer aan de slag.

Helms Cindy schreef op vrijdag 31 juli 2009, 14:24:


Oja, op exact dezelfde verexcusering houden de DAs, en de DAs alleen, onze bio-industrieën al decennia lang gaande. Fijne beroepsgroep....


Ik had het niet over een verbod maar over een schijnheiligheid die opeens opduikt bij de DA en samenleving als het over amputeren van stembanden gaat in plaats van testikels.
Niet omwille van de veeartsen, maar omwille van de eigenaars die gene weg meer weten met al die blafherrie