Piet schreef op maandag 23 februari 2009, 13:32:


Schitterende reis door de natuur van Zuid-Engeland. Via Calais naar Dover met tussenstops naar Bristol tot net onder Birmingham,weer naar de andere kust naar een plaats hoog boven Londen , via noord Londen met een koffieleutbezoekje aan Isabel, naar een vergeten hoek, een heel eind links onder Londen en zo terug naar de white cliffs of Dover.
Stops bij 'stables' waar het geld vanaf druipt, tot partiulieren waar alles te smerig is om een gore bak,(altijd in Engeland, ok die bij Bel was goed te doen) koffie naar binnen te werken, maar waar dan een prachtig paard de hoek om komt.
Een wereld van heel betrokken voorzichtig rijden, meestal over de grote motorways, maar hoe dichter bij het doel, heel smalle weggetjes met hoge heggen aan beide kanten en tijdens de verplichte rust paarden hooi in netten en water geven.
Maar ook een wereld van het ontduiken van belachelijke het paardenwelzijn tegenwerkende regeltjes, van chronisch slaapgebrek, (in mijn geval dan) want ik zit dit nu na een aantal bijslaapuren nog met prikogen en een wrak gevoel te schrijven.
De eerste stop was in Brugge waar1 paard toegevoegd moest worden aan de 10 die in quarantaine staan te wachten om naar Japan verscheept te worden. Gewoon koop en verkoop.
De eigenaar vertelde me dat hij onlangs een bod had gehad om zijn stallen voor drie maanden te verhuren aan een mevrouw van wie het paard naar Australie moest van 35000 euro, omdat er in die tijd geen paarden in de andere stallen met andere bestemmingen mochten staan van de overheid,( Australie is hartstikke streng dus) maar dat hij dit afgeslagen had om zijn andere klanten niet voor het hoofd te stoten.
Daarna door naar Calais, douane verplichtingen, paspoort en paardpapieren controles, vrachtwagenscan en een klopjacht van dichtbij meegemaakt op de vele,vele illegale jongetjes die in een onbewaakt ogenblik vanuit Afrika, naar het beloofde land Groot Brittannie proberen te komen door in of onder zeilbedekte vrachtwagens te kruipen.
Het is te triest voor woorden. Het ziet eruit alsof je zelf in een horrorfilm zit.
Stikdonker, regen, blauwe zwaailichten van politiewagens en securitylui van de haven, die kleine groepjes van een man of 3, 4, op en wegjagen en af en toe uit een vrachtwagen trekken, die verraden worden door de chauffeurs, omdat wanneer ze dat niet doen bij ontdekking een enorme douw krijgen.
Maar goed, ik heb dit bij de boot van Griekenland naar Bari in Italie al eens meegemaakt,waar Albanezen en Arabieren naar Italie proberen te komen. Dit was niks minder.
Op de ferry in de speciale chauffeurs afdeling weer kennis gemaakt met het 'geweldige' Engelse voer, fish and chips, met golfbalgrote gifgroene erwten en in fieten gehakte slappe wortelen om daarna aan de overkant te constateren dat de chauffeur meteen de klik in zijn hoofd gemaakt heeft om links te gaan rijden
Er wordt dag en nacht geladen. We kwamen bv om 3 uur-2 uur Engelse tijd- aan en werden ondanks dit tijdstip, over het algemeen overal vriendelijk ontvangen, de bakken bruine slobber werden aangesleept , de paarden werden op verzoek van de chauffeur ontdaan van 2 dekens, (een zweetdeken mocht nog net) en het verwijderen van alle bandages en er was geen paard wat niet heel simpel de klep van de vrachtwagen opliep.
Friezen en kwpnners brengen en Hackney, Belgisch warm bloed, een springhengst en een jonge onwijsgrote kwpnner mee terugnemen.
Grote problemen met de gezondheidsdienst bij terugkomst.
Een stempel van de 'vet'' was verlopen.
We sliepen op het terrein van de stal waar het paard stond en hadden ipv wat had gemoeten het dier niet meteen geladen bij aankomst, maar hem lekker in zijn stal laten staan en pas bij vertrek geladen.
Per ongeluk hadden we dat ook verteld aan die lui en nu bleek dat de reis ivm de stempel te laat begonnen was, moest binnen 48 uur.
Gedreigd werd dat het paard terug moest.
Gebeld naar de veearts,die verklaarde zich in de datum vergist te hebben, de nieuwe verklaring doorfaxte en daarom konden we gelukkig inschepen, drie uur later dan de bedoeling was.
Tot zover even voordat ik omval

Piet schreef op vrijdag 27 februari 2009, 21:11:


Welkom to the real world Piet

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 27 februari 2009, 23:06:


Oh, ik ben zeker weer eens met mijn neus op de feiten gedrukt en besef volkomen dat we hier met PN in een compleet andere wereld leven en maar een heel kleine niche zijn.
Waar ik in hoofdzaak geweest ben is paardhouden nog steeds een hobby binnen een circuit wat alleen weggelegd is voor de zeer welgestelden, die bv met 8 of 9 paarden een fulltime trainer en een groom in dienst hebben en die hun paarden toegeleverd krijgen, zelfs zonder ze vooraf gezien te hebben, op advies van handelsstallen waar ze al jaren zaken meedoen.
Kopen en inruilen, kopen en inruilen, kopen en inruilen voor nog meer wedstrijdrozetjes.
Om dat de echte wereld te noemen gaat me te ver, ook dat is niet meer dan een onderdeel.

Piet schreef op zaterdag 28 februari 2009, 8:11:


Hmmmm, een onderdeel? Denk dat het ietsjepietsje meer is dan alleen een onderdeel. Vanuit die hoek wordt nog steeds de gehele markt gedicteerd. Je zult versteld staan van de overige bedrijfstakken die door dit zogenaamde onderdeel bestaansrecht hebben. Nee, ik geloof dat juist het "hogere" segment in de paardenwereld niet te onderschatten is. Juist de wereld van NH of PN, whatever, is een onderdeeltje en economisch weinig interessant. Het grote geld is elders te halen. We kunnen onze neus er voor optrekken, het afkeuren, maar ik besef wel dat zonder deze markt de gewone paardenman/vrouw ook snel op zoek zou moeten naar een andere hobby. Ik durf bijna te beweren dat door deze wereld de wereld van PN mogelijk is en niet andersom!

Anja Seijn schreef op zaterdag 28 februari 2009, 9:17:


Het is maar waar je begint te kijken denk ik.
Ik heb geen enkel idee waarom of op welke manier ik afhankelijk zou zijn van een wereld die totaal de mijne niet is.
Bij mijn katten draait het niet om geld, bij mijn honden niet en bij mijn paarden ook niet. Ik zie ook niet wat een hoger segment is als je het vanuit het paard bekijkt, maar misschien begrijp ik je niet goed?

Piet schreef op zaterdag 28 februari 2009, 10:00:


Vanuit het paard gezien is het paard beter af bij jou ... het hogere segment in de paardenwereld is naar mijn bescheiden mening de welgestelden onder ons. Door deze markt en de daarbij behorende sport, is alles wat met paarden te maken heeft een bijzonder lucratieve wereld geworden. Wij (mijn man en ik dus) zijn afhankelijk van deze markt en ik denk vele andere bedrijven ook. Kleine meisjes kijken op tegen de toonaangevende amazones. Zo ontstaat toch de liefde voor het paard. Met een beetje geluk gaan deze kleine meisjes nadenken over hoe met een paard om te gaan. Maar wat ik om mij heen zie, blijft de traditionele paardenwereld nog immens de markt dicteren, het is en blijft nog altijd big business. Dit wil nog niet zeggen dat ik het met de handelswijze van deze markt eens ben, dat geheel terzijde. NH is een heel andere wereld, een stroming die door het getut en gefrut heen kijkt en het paard ziet en het paard datgene probeert te bieden zodat het dier een waardig en gezond bestaan heeft. Dat laatste onderschrijf ik persoonlijk oprecht. De traditionele paardenwereld (toch nog het sterkst vertegenwoordigd in de sector) omschrijft NH als "anders" "het moet je liggen" ... tja

Anja Seijn schreef op zaterdag 28 februari 2009, 9:17:


Volslagen onzin nmm.
Leg me maar eens haarfijn uit waarom ik geen ponies zou kunnen houden op mijn manier zonder een rijkelui-paardenmarkt. Het heeft nmm echt helemaal niets met elkaar te maken, maar misschien ligt dat voor anderen anders....

e m kraak schreef op zaterdag 28 februari 2009, 18:28:


Iedereen spreekt vanuit zijn/haar perceptie. Anja kan dus letterlijk paarden houden dankzij de rijkelui die hun producten kopen....

Ik kan paarden houden dankzij het PN/HN principe. Ik zou NOOIT vier paarden in een manège + hoefsmid kunnen betalen, wél vier paardjes op de wei/paddock en zelf bekapt. Ik heb zelf dus ook niet rechtstreeks te maken met, of te danken aan, de elitaire paardenwereld.

Maar dat wil niet zeggen dat ik Anja niet begrijp.

Marianne

marianne laenen schreef op zaterdag 28 februari 2009, 20:08:


Pfff, Olly is onbetaalbaar


Nils en Olly

Misschien zie ik het helemaal fout hoor, zou best wel eens kunnen!
Maar wat ik eigenlijk bedoel, is hoe vrijwel iedereen met paarden in aanraking is gekomen. Ik kan mij toch niet geheel van de indruk onttrekken dat dat via een traditionele manege is geweest. Wie van de, volgens mij voornamelijk, dames (toen ze wellicht nog klein waren) op dit forum heeft niet ooit gedroomd van een glansrijke carriére á la Van Grunsven? Wie is helemaal van het begin af aan direct begonnen met bitloos rijden? Eventjes eerlijk! Niemand! Dat is het enige goede antwoord, behoudens de jonge ruitertjes die door PN-ouders van deze tijd worden grootgebracht. Maar van de 30+ (neem het voor het gemak maar een beetje ruim) echt helemaal niemand, 100% van overtuigd.
Ik denk dat er weinig tot geen mensen zijn op dit forum die ooit zijn begonnen met dezelfde ideeën en gewoonten die nu, door kennis, ervaring en verdieping, door "ons" zo worden verafschuwd. Het gaat er niet om hoe je aan je geld komt (iedereen moet werken) waardoor je paarden kunt houden, het gaat er om hoe je paarden houdt. Ik reageerde op het feit dat er gesuggereerd werd dat het "topsegment" van de paardenwereld slechts een onderdeel was van die zogenaamde paardenwereld. Ik denk of weet bijna zeker dat dit segment een heel grote invloed heeft op de wijze waarop paarden gehouden worden. That's all!

marianne laenen schreef op zaterdag 28 februari 2009, 20:08:


Kan wel zijn, of niet; het is niet waar ik op reageer.
Ik reageer vanuit Anja's stelling dat een rijkelui-paardenmarkt (...) mogelijk maakt en dat we zonder dat maar beter een andere hobby zouden kunnen zoeken... dát lijkt me volkomen volslagen totaal kul.

Een heel goede vrind van mij is zijn halve leven hengstengeleider geweest in een van Europa's toonaangevende Thoroughbred ren/fokstallen. Ga me niet aan mijn neus hangen dat ik totaal geen zicht op die andere wereld zou hebben waar voor iedere verkeerd groeiende grasspriet bij wijze van spreken een privé-maaiboy rondkruipt, de DA intern personeel is en waar bij vermoeden van ernstiger moeilijkheden experts uit Newmarket worden ingevlogen. Een hobby mag wat kosten, toch?
Als dat niet genoeg indruk maakt moeten jullie maar eens wat in de Japanse racepaardenwereld rondneuzen op inet... daar is het nog veel extremer want worden nog veel grotere bedragen gegokt.
Dit alles heeft nmm absoluut geen enkel verband met hoe ik, of een IJslandse boer, of een Mongool, paarden erop na houdt.

Anja Seijn schreef op zaterdag 28 februari 2009, 23:14:


Ik snap je nu beter en nog is het niet waar. De "traditionele" manier van ons paardenhouden, de manéges, etc., komt vooral voort vanuit de remonte.
De bereden strijdkrachten sinds Napoleon dus.

Anja Seijn schreef op zaterdag 28 februari 2009, 23:14:


Tja, wat pennymeisjes dromen kan ik me wel voorstellen. Mijn achtergrond wat paarden betreft zou daar niet verder van verwijderd geweest kunnen zijn. En natuurlijk heb ik met ijzerwerk gereden. Dat is helemaal het punt niet.
Ik blijf zeggen dat het wat jij noemt 'topsegment' óok niet meer dan een onderdeel is van het hele paardhouden.
Een wereld waar paarden over de hele wereld worden gesleept en die net zo gemakkelijk worden ingeruild als hun auto is wel het segment wat de meeste aandacht trekt en richtinggevend zal zijn voor veel mensen maar zeker niet in aantal de meeste paarden vertegenwoordigt.
Volgens mij is dat die grote grijze groep die daar tussen en tussen PN in staat.