Peet schreef op maandag 29 mei 2006, 22:10:


Bedankt voor de reacties.
Ik ben er nog niet helemaal uit. Ik ging er namelijk van uit dat het in de betreffende paragraaf niet gaat over paarden die scheef op de hoeven staan, maar over paarden die alleen scheef op de hoeven neerkomen.
Zou het kunnen dat een paard dat rechte hoeven heeft en in stilstand de hoef evenwichtig belast (dus niet meer op de buiten- of binnenkant staat), toch bij het neerzetten eerst met de rechter of de linkerkant van de hoef de grond raakt (dus de hoef niet direct vlak neerzet)?
En wat doe je in zo'n geval?
Als je, zoals ik heb begrepen uit dat stukje van het boek, aan die kant van de hoef waarmee hij het eerst de grond raakt wat afvijlt, zou hij scheef staan in stilstand...

Groeten, Roxanne

Rox schreef op woensdag 7 juni 2006, 12:30:


Hi Roxanne, ja, ik denk dat dit kan! Ik denk dat Chaser dit doet. Volgens mij staat hij recht op de hoeven, voor zover ik dit kan beoordelen. Natgemaakte voeten laten prachtige afdrukken achter op een droge betonplaat.....
Ja, hij zet zijn rechtervoorbeen eerst aan de buitenzijde neer, en dan pas volledig... Dit is dus geen maaien of zo he? Het is puur het van rechtsbuiten naar binnen neerzetten van de voet. Je moet ook heel goed kijken wil je dit kunnen zien... Toen hij nog op ijzers stond kon ik het heel goed zien, hij liep met die voet ook altijd op 'eieren'...
Nu ploft hij zijn voeten gewoon neer, loopt normaal. Maar dat afwijkende neerzetten is (deels) gebleven. Het is misschien ook een gewoonte geworden omdat hij jarenlang op ijzers heeft gestaan en deze voet altijd heeft willen ontzien of zo... Hij wordt nu 16 jaar en heeft echt heel lang op ijzers gestaan....
Ik doe daar dus helemaal niets aan. Dit is zijn stand en zijn manier van lopen, en hij loopt daar prima mee. Als je wel extra gaat weghalen denk ik dat je problemen in de gewrichten zou kunnen krijgen, dat vind ik een te groot risico.
Wat zal het echt schelen? Niet veel hoor.... Buiten dat denk ik dat die voet zich heel snel zou korrigeren naar z'n originele stand, zoals ie dus altijd gelopen heeft.
M.a.w.: wat ik weg zou halen... zou supersnel weer aangroeien...

Groetjes,
Wil.

Wil schreef op woensdag 7 juni 2006, 14:13:


Hoi Wil,

Precies, zo dacht ik er ook over. Ik ga ook gewoon verder met bekappen zoals ik bezig was. (Ik vind het dan wel een vreemd stukje in het boek. Ok het is maar een heel klein paragraafje, maar misschien dat Frans en Ilona het toch nog eens kunnen toelichten...)

Groetjes, Roxanne

In het boek staat ook dat de snelslijtende zijde van de hoef harder zal gaan groeien omdat hij meer 'groeisignaal' doorgeeft. Daardoor zou hij zelfs weer recht kunnen worden. Ik heb dat met Cadiz zijn scheve achterhoef nog niet mogen meemaken. Aan de buitenkant slijt ie harder dan binnen, maar er valt weinig te corrigeren, de zool is ook zo. Bovendien vraag ik me af hoe veel effect dat corrigeren heeft als ie zoveel op zand en gras loopt. De hoef wil toch in zijn eigen makkelijke scheve stand als de bodem dat toelaat.

Christel Provaas schreef op zondag 18 juni 2006, 17:09:


Pete Ramey heeft er ook iets over geschreven zie articles op http://www.hoofrehab.com/hoof%20articles%20by%20Rete%20Ramey.htm

Like with most things, I came to this backwards. I started deeply studying the way horses move and wondering how I could make things better for each horse in my care. One of the most dramatic “for instances” is a horse that is worked extensively at the trot on a hard track or road. When a horse trots the hooves fly inward and land under his center of gravity. The footprints look like a tightrope walker. This is normal, natural, and efficient. As I observed this movement, I also noticed that the outside heel on a “cosmetically balanced” hoof lands first and that after this impact the hoof slams inward as the other heel is driven to the ground, snapping the fetlock and pastern joints. Knowing how destructive this could be, I decided I should experiment with lowering the outside of the hoof so that it could land in a more balanced way while the horse was performing the hardest work asked of it. Very quickly, in case after case, I found that the live sole plane was already begging for it. I didn’t have to invade the sole or leave anything higher than the sole to achieve this “balance for work”. In fact, these were the very hooves I would have previously had to invade the sole a bit to achieve cosmetic balance. I noticed this in case after case and it slowly became obvious that the sole could usually be trusted for optimum heel balance and toe balance as well.

The same thing holds true in problem horses. The “pigeon-toed” horse is a prime example. When a horse toes in, you will usually find that the joints of the pastern and/or fetlock are set in an inward angulation. This is readily visible when the hoof is picked up and the angle of the frog turns in relative to the lower leg. If you try to twist the hoof with your hand so that the frog is in line with the leg, you will often find that it is impossible or painful to align the two. Traditionally, the inside toe has been lowered to try to straighten the leg. Doing this puts enormous strain on the joints and never seems to permanently change things for the horse anyway. Cutting a straight hoof onto a crooked leg is just as damaging to the joints and tendons as cutting a crooked hoof onto a straight leg! We have to accept what is there to work with.