Ik zat me iets af te vragen over het verschil in hoeven van bv koudbloed paarden. of paarden die daar uitvoort komen of verwant zijn of zo.
Bv onze belgiesche trek paarden of Ierse Tinkers, die groote breede hoeven zijn volgens mij nou niet bepaald geschapen om over spaanse rots paadjes te draven, laat staan gallopperen? Worden deze hoeven op den duur toch net zo hard als die van de onderzochte mustangs in amerika of Andalusieers in Spanje?
Je zou toch denken dat die hoeven zijn ontwikkeld om te lopen (en werken) op zompige akkers of leven in moerassig gebied?

Iemand ervaring hier mee? Proef ondervindelijk onderzocht misschien?

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op maandag 24 april 2006, 23:30:


Strasser heeft daar geloof ik wel een aardige mening over.
Volgens haar hebben koudbloedhoeven minder harde ondergrond nodig dan volbloedhoeven omdat ze zachter zijn. Zou je koudbloedhoeven op harde ondergrond zetten dan is dat te hard voor de van nature iets zachtere hoeven.

jose schreef op donderdag 27 april 2006, 9:13:


Het heeft niets met hard of zacht te maken, maar met de vorm. Hoe cylindrischer de hoefvorm, des te harder de bodem, hoe conischer, hoe zachter de bodem.

Frans

Frans Veldman schreef op donderdag 27 april 2006, 10:50:


Jawel, zij koppelt wel degelijk de hardheid van de hoeven daaraan.

jose schreef op donderdag 27 april 2006, 9:13:


Bij de Strassermethode is het inderdaad zo dat koudbloedhoeven een minder zachte ondergrond nodig hebben. Dit heeft er meer mee te maken dat koudbloeden met hun bredere voeten niet wegzakken in de zachte grond en bijvoorbeeld andalusiers wel. Bij paarden met kleinere smallere voeten zakken de tenen weg in de zachte grond en loopt het paard niet zoals het hoort te lopen. Een koudbloed kan wel op zachte ondergrond lopen zonder dat zijn tenen de grond in zakken. Dit geldt overigens vooral voor friezen en tinkers. Deze paarden hebben namelijk een verhouding hele grote voeten en zijn minder zwaar dan een trekpaard. Wat dat betreft is het meer te zien als een voordeel, omdat een andalusier niet alleen op zachte ondergrond kan staan volgens deze theorie en een koudbloed wel. De zachte voeten kunnen zich geloof ik wel aanpassen aan een hardere ondergrond.

Margot van Lare schreef op donderdag 27 april 2006, 20:41:


Wat ik nu al vaker gehoord heb is het probleem van het platvoeten houden of het steeds weer dichtlopen van de zool van koudbloedhoeven op harde ondergrond.
Ik heb het nu zelf gemerkt nu mijn paard niet meer op harde ondergrond staat (alleen nu en dan een wandelingetje) dat de zolen ineens mooi hol begonnen te trekken en dat de zool ook niet meer dichtloopt.

Margot van Lare schreef op donderdag 27 april 2006, 20:41:


Ik sprak een tinker eigenaar hier over en die vertelde mij dat de hoefsmid die zijn paarden bekapt (zijn Tinkers zijn onbeslagen) voor iedere hoef het mes opnieuw moet slijpen omdat die hoeven zo hard zouden zijn ?

De zachte

Dat was dus wat de eigenaar en ik ons af vroegen. Of de "zachte"hoeven van deze trekpaarden, door veel training op harde bodem ook de zelfde hardheid zouden ontwikkelen als we kennen van andere rassen?
Persoonlijk denk ik ook dat dit het geval zal zijn, tenslotte is Ierland ook nogal rots achtig.
In het boek "Natuurlijk Bekappen" staan foto's van een tinker, die eigenaar zou het ons toch moeten kunnen vertellen?

Nils en Olly

jose schreef op donderdag 27 april 2006, 9:13:


Hoi José, heb jij enig idee waar dr. Strasser dat geschreven heeft?
Het interesseert me wel.
Groetjes, Pien

Spirit schreef op vrijdag 28 april 2006, 0:08:


Ik heb dat in het Nederlands vertaalde boekje van Strasser wat te koop is voor ± 20,- gelezen (gekocht bij de paardenwerkplaats). Heb je dat?

Het heeft niets te maken met hard of zacht, het heeft te maken met de vorm van de hoef, zoals Frans dat al aangaf.
Strasser maakt onderscheid, in zoverre, dat een "hardhoevige" die in zachte ondergrond moet leven in omstandigheden leeft die eigenlijk niet geschikt voor hem zijn. Je hebt daar dus meer werk aan en de trim zal in detail wat verschillen.
Ik heb nergens Strasser zien of horen beweren dat een koudbloed zachtere hoeven heeft en niet op harde grond zou kunnen. Wel dat ze beter tegen zachte ondergrond kunnen , maar daarmee kun je de zaak niet omdraaien.

Karin

jose schreef op vrijdag 28 april 2006, 9:28:


Oja, dat heb ik zelf (scháám....)
Tis al een tijd geleden dat ik dat gelezen had, ik zal eens even kijken.

Dank je, Pien

Karin Haneveer schreef op vrijdag 28 april 2006, 9:54:


Het ene heeft toch verband met het andere?
Koudbloedhoeven die van oorsprong gewend zijn om op zachte ondergrond te leven zijn van nature zachter en ze hebben een plattere vorm dan volbloedhoeven. Je kan het inderdaad omdraaien: ze hebben een plattere vorm en ze zijn zachter omdat ze van origine op zachtere ondergrond leven. Whatever.
Strasser zegt dat die zachtere, plattere koudbloedhoeven hoeven minder goed gedijen op een al te harde ondergrond en dat heb ik nu in de praktijk ondervonden.
Het kan evt. te hard slijten, die harde ondergrond (dat was bij mij niet zo) en ze hebben de neiging om platvoeten te worden met te volle en te dikke zolen wat het mechanisme al te zeer belemmert (was bij mij wel zo).
Ook bleven de hoeven op de harde ondergrond toch zachter dan die van de volbloedbuurvrouw die bikkelhard waren.

jose schreef op vrijdag 28 april 2006, 10:12:


Welke koudbloeden leven van oorsprong op zachte grond dan?

Je kan het inderdaad

Ik vind dat nogal uitmaken eigenlijk...dat omdraaien.
Maar ook hier staat nog niet wat Karin schreef...
Ze kunnen dus BETER op zachtere ondergrond door de ander vorm van hoeven.
Simpel omdat het oppervlakte groter is ?
Maar zo geschreven zegt het mij niet dat ze niet op hardere ondergrond kunnen of /om-dat het dan te hard zou slijten.


Een van de 2 leest dus wat anders ?
Ik heb het boekje niet...wat schrijft ze nu letterlijk ?


Indien het harder slijt (omdat ze zachter zijn) zal na verloop van tijd de hoef ook sneller weer aangroeien....maar ook harder worden, volgens de theorie zoals die hier beschreven wordt. Dit zou dan dus niet kloppen?


Over wat voor een tijdsbestek praat je bij jou paarden ?
Ofwel....na hoelang op het (te ?) harde heb jij deze ervaring dat ze minder goed gedijen, zacht blijven, plat worden en volle dikke zolen krijgen ?
Hoe is die ervaring tot stand gekomen...ofwel...hoe en hoe vaak liep/stond dit paard uit jou ervaring op dat harde en waaruit bestaat dan dit te harde ?

Nick

jose schreef op vrijdag 28 april 2006, 10:12:



Ze zijn niet zachter, ze kunnen meer hoefmechanisme hebben als ze op een zachte ondergrond lopen ivm de vorm van de hoef. Dat heeft niets met zachtheid te maken.


Veel koudbloeden hebben keiharde, slijtvaste hoeven. Veel volbloeden hebben zachtere, sneller slijtende hoeven. Andersom ook ja.

Groet,
Clara

Nick Altena schreef op vrijdag 28 april 2006, 11:11:


Vanaf juni vorig jaar tot en maart dit jaar met 14 uur per dag op het harde: na aanvankelijk hol worden, toch weer plat worden en steeds heel erg vol lopen van de zolen. Waar echt een scherpig mes bij moest om de zolen van dof materiaal te ontdoen waarna ze duidelijk beter liep.
Eind maart verhuist naar een andere plek met alleen maar in de zachte paddock en dikke lage stro (en door mijn omstandigheden eerst heel weinig ritjes op de weg) werden de hoeven ineens heel snel mooi hol en ze loopt nu aanmerkelijk beter op de weg!
Ik heb deze ervaring meer gelezen dat koudbloedhoeven die veel op het harde staan de neiging hebben om de dikke zolen te krijgen.

Wat strasser betreft: ik zal vanavond het boekje erbij zoeken en overtiepen wat hierop slaat.
Maar wat mij betreft kern van het verhaal: kijk naar de hoeven van je paard en durf met behulp van logisch nadenken, je gevoel aan te spreken en ervaringen van andere mensen, van vasstaande methodes en regels af te wijken als blijkt dat dat beter bij dat betreffende paard past. Niet elke hoef en paard is gelijk.