Rody schreef op zondag 12 februari 2006, 20:00:


hallo Janet

ik vroeg mij af hoe je aan je paard bent gekomen, je zegt dat je een betrouwbaar paard voor buitenritten wou hebben, waarom heb je voor een driejarig onbeleerd paard gekozen, was een ouder geoefend dier niet een optie? Ken je het paard al lang? Hoe is het opgevoed? Het moeilijk er zo iets van te zeggen maar ik denk dat je vertrouwensband veel meer uitgebreid bevestigt moet worden, met grondwerk idd, maar allereerst de lichamelijke band goed maken, zorg dat ie vertrouwd met je is, dat je hem overal aan kan raken. Als hij ingereden wordt door iemand anders, zorg dan dat je erbij bent zodat je blijf kontroleren wat er gebeurt tijdens de sessies. Heb je ook gehangen met het zadel? Wat ik ook doe bij een nieuwe beleving als het zadel, is op een gegeven moment voordat er een ruiter op komt om het paard het zelf te laten uitzoeken met het zadel, dus los van de longe en begeleider zodat hij alle tijd heeft om alle bokkesprongen te proberen zonder dat de ruiter hem in de weg zit. Hij ondervind dan dat het zadel hem niet op wil eten en dat het hem geen pijn wil doen, overigens: zo'n explosieve reaktie kan heel goed door een niet lekker zittend zadel komen. Bij het wandelen buiten is het best belangrijk dat hij niet weet hoe sterk jij bent, dus laat je niet trekken, wees slimmer, kijk vooruit, bij iedere rilling vraag hem op een cirkel, het is voor een paard heel makkelijk en snel geleerd dat hij met je weg kan lopen en dat haal je er niet meer uit, je kan er hooguit nieuw gedrag naast plaatsen.
Veel succes!
Ina

Jemig wat ben ik het daar mee eens!
Is het inderdaad wel het goede moment? Jong of niet jong; een onbeleerd paard betrouwbaarheid toeschrijven omdat het rustig in de wei staat......Oei.

Ik hoop dat je weet waar je aan begint: elk paard kan uiteindelijk waarschijnlijk een betrouwbare buitenrit maken, maar heb je eventueel 2 jaar de tijd?

Ik heb ze wel gezien na 1 maand onder het zadel, maar of je dan als angstige ruiter (je eigen uitspraak) goed bezig bent?

Ik geloof wel dat het goed kan komen hoor: alleen aan jou hoeveel tijd je hiervoor uit wil trekken, want dat is in mijn ogen alles: TIJD nemen en per keer kijken waar je paard aan toe is: wil iets niet, gewoon 1 of 2 stappen terug doen naar dat wat nog wel wilde en opnieuw in alle rust en met heeel kritische ogen naar jezelf en naar je paard toe blijven kijken!

En vooral hier op deze site veel info vragen: Ik heb alleen elke keer al zoveel aan de support die je krijgt!

Succes ermee!

Groeten Bianca

Bedankt voor jullie reacties. Ik had inderdaad hier een hele andere voorstelling van en heb er te gemakkelijk over gedacht. Dezelfde vraag die jullie mij stellen heb ik mijzelf ook gesteld; had ik niet beter een kant en klare kunnen kiezen. Ik wilde echter een paard naar mijn hand zetten, 1 die ik paardvriendelijk en volgens NH kan grootbregen. Misschien wasveulen een beter idee geweest, omdat een 3 jarig paard die nog niets kan al erg sterk is. Nu is het alleen zo, dat ik er iets van moet maken. Ik ben dol op mijn paard, en volede een match toen ik hem zag en overal kon aanraken. Heel stabiel paard en scrok nergens van. Ik heb alleen het idee dat zijn zelfvertrouwen die hij toen had is kwijtgeraakt, omdat hij uit zijn vetrouwde kudde is gegaan. (was een onderdanig paard)

Er zijn veel verschillende reacties, wel is duidelijk dat ik zeker niet te snel moet willen. Toch ben ik nu even confused en bang dat ik niet zo'n handige set heb gemaakt......

Het is mijn eertse paard in mijn leven trouwens, moet nog veel leren .....

Rody schreef op maandag 13 februari 2006, 12:20:


Misschien is het het eerlijkst voor het paard om dit paard te verkopen en een wat ouder, betrouwbaar, rustig en koelbloedig paard te kopen die buiten heel ervaren is.

Je zegt zelf dat je angstig bent. Deze angst breng je onherroepelijk over op je paard. Ik vind het dan niet eerlijk voor het paard om dan toch te proberen en ermee aan de gang te gaan. Hoe goed je het ongetwijfeld bedoelt. Je kunt een paard ook op deze manier angst aan leren en 'verprutsen'.
De kans dat dit bij een rustige en ervaren eigenaar gebeurd lijkt me veel kleiner, waardoor het paard een betere kans krijgt om in alle rust en zonder angst allerlei nieuwe dingen te leren.

Rody schreef op maandag 13 februari 2006, 12:20:


.... Dan weet je nu al dat je al helamaal geen veulen had moeten aanschaffen... Bedoel ik niet rot, maar voor het opvoeden van een veulen moet je nóg sterker in je schoenen staan, het is bijna net zo moeilijk als het opvoeden van een kind, alleen weegt dat kind straks 400 kilo en wordt hij ook ooit 3 jaar..
Ik geloof niet in een paard naar je hand zetten, je hebt telkens weer te maken met zeer individuele karakters en meestal past de mens zich beter aan aan het paard en gaat daarin zoeken naar een wederzijdse samenwerking. Pas dan kun je gezamelijk groeien.

Maak het voor jezelf niet te moeilijk, je bent voor dit paard gevallen en er is helemaal niks verloren en je hebt wellicht ook niet de verkeerde keuze gemaakt. Je bent het gewoon even kwijt nu.
Zoek iemand die jou SAMEN met je paard kan begeleiden. Zoek net zo lang totdat je iemand vindt waarbij jij een goed gevoel hebt, ze zijn er heus.
Ga met Parelli of weetikveel wat aan de slag en volg het programma nauwgezet, dat geeft je steun en de juiste info.
Er zijn Parelli forums en je kunt ook hier je ei kwijt.

Laat je paard even met rust wat betreft nieuwe dingen maar ga terug naar datgene waarvan jij weet dat jullie het goed kunnen : wandelen, spelletjes enzo. Hij is wellicht ook confuus een stukje vertrouwen kwijt en jijzelf bent DE aangewezen persoon om dat wederzijds terug te brengen.
Wanhoop niet, hij is pas drie en nog erg jong.
Weg met de druk van het zadel, er zal toch iets zijn gebeurd : klemmen met je benen, niet goed passend zadel, hij voelde zich overdonderd weet ik veel....

Hou je ons op de hoogte, wij helpen je wel en stel je vragen.
Daar begint het mee!

Groetjes, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen

Jahoor!

En het begint niet alleen daarmee, maar het groeit alleen maar en wordt steeds waardevoller: Als je denkt dat je genoeg tijd aan jezelf en je paard kunt gunnen is dat het toverwoord! Tijd, geduld en terug DURVEN vallen op datgene wat nog wel goed gaat!

Achteraf had ik destijds ook Foxy niet moeten kopen (zij te jong, ik te groen) maar we zijn nu 2 jaar verder, we gaan door dalen en over toppen samen (zie "éigenwijs paard") maar het wordt wel steeds waardevoller!
De omgeving vindt dat het bij ons veeeeel te langzaam gaat en dat ik haar veeeeel meer moet aanpakken, maar wij doen het op onze manier in ons tempo met vooral een goed gevoel erbij voor beide partijen.

We zullen het ook best allemaal niet even goed doen!
Ikzelf heb ook een periode van angst gehad (door het vallen van een ANDER paard) maar heb ook DAT overwonnen door veeeeeeeel tijd en vooral leuke dingen samen te doen: we zijn immers "maar" recreatierijders en doen het voor de hobby: hou het vooral leuk!

Blijf dus wel kritisch: als je snel naar buiten wilt met een betrouwbaar paard is er maar 1 optie (maar die weet je allang...)

Succes, Bianca