Rody schreef op maandag 13 februari 2006, 12:20:


.... Dan weet je nu al dat je al helamaal geen veulen had moeten aanschaffen... Bedoel ik niet rot, maar voor het opvoeden van een veulen moet je nóg sterker in je schoenen staan, het is bijna net zo moeilijk als het opvoeden van een kind, alleen weegt dat kind straks 400 kilo en wordt hij ook ooit 3 jaar..
Ik geloof niet in een paard naar je hand zetten, je hebt telkens weer te maken met zeer individuele karakters en meestal past de mens zich beter aan aan het paard en gaat daarin zoeken naar een wederzijdse samenwerking. Pas dan kun je gezamelijk groeien.

Maak het voor jezelf niet te moeilijk, je bent voor dit paard gevallen en er is helemaal niks verloren en je hebt wellicht ook niet de verkeerde keuze gemaakt. Je bent het gewoon even kwijt nu.
Zoek iemand die jou SAMEN met je paard kan begeleiden. Zoek net zo lang totdat je iemand vindt waarbij jij een goed gevoel hebt, ze zijn er heus.
Ga met Parelli of weetikveel wat aan de slag en volg het programma nauwgezet, dat geeft je steun en de juiste info.
Er zijn Parelli forums en je kunt ook hier je ei kwijt.

Laat je paard even met rust wat betreft nieuwe dingen maar ga terug naar datgene waarvan jij weet dat jullie het goed kunnen : wandelen, spelletjes enzo. Hij is wellicht ook confuus een stukje vertrouwen kwijt en jijzelf bent DE aangewezen persoon om dat wederzijds terug te brengen.
Wanhoop niet, hij is pas drie en nog erg jong.
Weg met de druk van het zadel, er zal toch iets zijn gebeurd : klemmen met je benen, niet goed passend zadel, hij voelde zich overdonderd weet ik veel....

Hou je ons op de hoogte, wij helpen je wel en stel je vragen.
Daar begint het mee!

Groetjes, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen

Jahoor!

En het begint niet alleen daarmee, maar het groeit alleen maar en wordt steeds waardevoller: Als je denkt dat je genoeg tijd aan jezelf en je paard kunt gunnen is dat het toverwoord! Tijd, geduld en terug DURVEN vallen op datgene wat nog wel goed gaat!

Achteraf had ik destijds ook Foxy niet moeten kopen (zij te jong, ik te groen) maar we zijn nu 2 jaar verder, we gaan door dalen en over toppen samen (zie "éigenwijs paard") maar het wordt wel steeds waardevoller!
De omgeving vindt dat het bij ons veeeeel te langzaam gaat en dat ik haar veeeeel meer moet aanpakken, maar wij doen het op onze manier in ons tempo met vooral een goed gevoel erbij voor beide partijen.

We zullen het ook best allemaal niet even goed doen!
Ikzelf heb ook een periode van angst gehad (door het vallen van een ANDER paard) maar heb ook DAT overwonnen door veeeeeeeel tijd en vooral leuke dingen samen te doen: we zijn immers "maar" recreatierijders en doen het voor de hobby: hou het vooral leuk!

Blijf dus wel kritisch: als je snel naar buiten wilt met een betrouwbaar paard is er maar 1 optie (maar die weet je allang...)

Succes, Bianca