jose schreef op woensdag 25 januari 2006, 22:28:


Eh, nou Jose.... in ieder geval de mijne! Want zijn prognose, chronisch hoefbevangen en ook beginnende spat, was zeer slecht... Ik weet wel dat als ik door gegaan zou zijn met ijzers + toeters/bellen... hij nu waarschijnlijk niet meer goed gelopen zou hebben.
Ook een suikerloos dieet helpt zeer zeker.
Het is de algehele manier van paarden houden, zoals veelal op deze website al geschreven staat...
Radicaal het roer omgooien, voordat het te laat is...
Wij waren nog op tijd.
Of je ALLES op kunt lossen... daar heb ik ook geen antwoord op. Maar wat ik tot nu toe heb meegemaakt bij mezelf, vrienden en ook lees op dit Forum... komen wij veel verder in een genezingsproces als het arme dier waar deze draad begonnen is....

Wil

Natuurlijk kom je er wel!!

jose schreef op woensdag 25 januari 2006, 22:28:


Een scheiding van de opperhuid, lederhuid, onderhuids bind- en spierweefsel is tot nu toe altijd 100% genezen.
Ik heb het hierover een snee in mijn vinger, alleen wat "enger" opgeschreven Als de boel ontsmet en er tijdig een pleister opgeplakt wordt, heeft dit geen verdere gevolgen.

Precies hetzelfde is het met hoefbevangenheid.
Zolang een hoef blijft groeien en de aanleiding wordt weggenomen is een hoefbevangenheid op te lossen.

Het zijn complicaties die een probleem kunnen geven.
Bijvoorbeeld mogelijk niet te overwinnen ontstekingen omdat de bevangenheid zolang genegeerd of verkeerd behandeld is. Het verlies van bot van het hoefbeen of ernstige vervorming hiervan (ook al weer door gebrek aan tijdig en juist ingrijpen.)
Door gebrek aan kennis zijn mensen door de jaren heen doodsbang geworden voor hoefbevangenheid en terecht... je paard was bijna altijd ten dode opgeschreven.
Men werd ook altijd bang gemaakt met begrippen als zoveel % hoefbeenkanteling.
Ik ben van mening dat het begrip "hoefbeenkanteling" net zo achterhaald is als bv "gebroken voetassen".
Ik heb me zeer verbaasd dat op dat "topsportniveau" zo'n dier afgemaakt wordt. Zozeer zelfs dat ik bijna niet kan geloven dat laminitis de werkelijke aanleiding was om het dier te laten overlijden.
Dat ik niet de enige ben blijkt o.a. uit het berichtje van Jan.

Piet

jose schreef :

Voor zover ik weet krijg je alleen het verzekerde bedragvan de verzekering terug als het paard dood is en niet als je het ergens op een weitje zou zetten of zou "verkopen aan de recreatie" of als fokmerrie zou leten dienen ofzo.
Tja, het schatje brengt dan geen geld meer op he, dan maar zo....

Pien

Spirit schreef op donderdag 26 januari 2006, 10:19:


Nee dat is niet zo.
Je kunt je paard gewoon uit laten betalen door de verzekering als hij wordt afgekeurd. Je krijgt het verzekerde bedrag, maar om hem te houden als weidemaatje of fokmerrie, betaal je de slachtwaarde van het paard aan de verzekering terug, een paar honderd euro dus. Hij mag dan echter nooit meer terug de handel in en je kan hem ook niet meer verzekeren.

Verder Pien, ik merk in andere berichten dat je humeur niet geweldig is, maar jou laatste zin valt me van jou erg tegen.

Ik wordt er werkelijk misselijk van hoe makkelijk hier veroordeeld wordt gesproken over mensen die, blijkbaar omdat ze niet 'aan nh en nat. bekappen doen' maar heel makkelijk over het leven van hun paard denken: och maak maar af, het lukt niet meer.
Er worden negatieve en veroordelende uitspraken gedaan over mensen die je niet kent en een situatie waar je het fijne niet van weet.

Wie denk je eigenlijk wel dat je zelf bent? God of zo?

Piet schreef op woensdag 25 januari 2006, 15:34:


Piet, je kan je niet voorstellen hoe dikwijls ik door dierenartsen en hoefsmid al heb horen vertellen dat een paard nooit meer goed komt eens het een keer hoefbevangen is geweest, en dat je het het moet laten inslapen als er sprake is van zoolperforatie. Want dat komt nooooiit meer goed!! Maar als ik daar op reageer ben ik 'de zottin', die het per sé beter wil weten.
Perdida

jose schreef :


Tis heel makkelijk : Ik sta waarvoor ik sta en ik kom teveel gekloot tegen in de paardenwereld en nee, dat staat me niet aan.
Maar ja, wel : Ik heb er mijn levenstaak van gemaakt mensen te doen inzien dat paardenhouden e.d ook anders kan en dat doe ik gráág !!!!
Dat kan wel eens confronterend zijn ja, en om heel even Frans zijn woorden te gebruiken : Dan is tact ook niet mijn sterkste kant.
Hoef ik niet - wil ik niet.

Ben gewoon de afgelopen dagen veel gedoe tegengekomen en het had allemaal met bewust onkunde en geldkwesties te maken, bovendien heeft zoiets net het leven gekost van een van mijn paarden, ja, en dat maakt mij harder dan ik misschien zou mogen zijn!.
Verder geen behoefte om hierover uit te wijden.

Pien