jose schreef op woensdag 25 januari 2006, 22:28:


Eh, nou Jose.... in ieder geval de mijne! Want zijn prognose, chronisch hoefbevangen en ook beginnende spat, was zeer slecht... Ik weet wel dat als ik door gegaan zou zijn met ijzers + toeters/bellen... hij nu waarschijnlijk niet meer goed gelopen zou hebben.
Ook een suikerloos dieet helpt zeer zeker.
Het is de algehele manier van paarden houden, zoals veelal op deze website al geschreven staat...
Radicaal het roer omgooien, voordat het te laat is...
Wij waren nog op tijd.
Of je ALLES op kunt lossen... daar heb ik ook geen antwoord op. Maar wat ik tot nu toe heb meegemaakt bij mezelf, vrienden en ook lees op dit Forum... komen wij veel verder in een genezingsproces als het arme dier waar deze draad begonnen is....

Wil

Natuurlijk kom je er wel!!

jose schreef op woensdag 25 januari 2006, 22:28:


Een scheiding van de opperhuid, lederhuid, onderhuids bind- en spierweefsel is tot nu toe altijd 100% genezen.
Ik heb het hierover een snee in mijn vinger, alleen wat "enger" opgeschreven Als de boel ontsmet en er tijdig een pleister opgeplakt wordt, heeft dit geen verdere gevolgen.

Precies hetzelfde is het met hoefbevangenheid.
Zolang een hoef blijft groeien en de aanleiding wordt weggenomen is een hoefbevangenheid op te lossen.

Het zijn complicaties die een probleem kunnen geven.
Bijvoorbeeld mogelijk niet te overwinnen ontstekingen omdat de bevangenheid zolang genegeerd of verkeerd behandeld is. Het verlies van bot van het hoefbeen of ernstige vervorming hiervan (ook al weer door gebrek aan tijdig en juist ingrijpen.)
Door gebrek aan kennis zijn mensen door de jaren heen doodsbang geworden voor hoefbevangenheid en terecht... je paard was bijna altijd ten dode opgeschreven.
Men werd ook altijd bang gemaakt met begrippen als zoveel % hoefbeenkanteling.
Ik ben van mening dat het begrip "hoefbeenkanteling" net zo achterhaald is als bv "gebroken voetassen".
Ik heb me zeer verbaasd dat op dat "topsportniveau" zo'n dier afgemaakt wordt. Zozeer zelfs dat ik bijna niet kan geloven dat laminitis de werkelijke aanleiding was om het dier te laten overlijden.
Dat ik niet de enige ben blijkt o.a. uit het berichtje van Jan.

Piet

ElkeW schreef op woensdag 25 januari 2006, 21:01:


Jep een goede risisco-analyse: in dat licht is het ook verstandig om je te realiseren dat de échte 'koudbloed' Noriker niet vergeleken kan worden met de halve arabier Haflinger.
Ik heb echter inmiddels begrepen dat de dames al door de Noriker-achterban correct zíjn voorgelicht en ook op andere gebieden al lang en breed geïnformeerd zijn door ter zake kundige lieden en hier naar de hun al bekende weg vragen....

Spirithorses schreef op donderdag 26 januari 2006, 0:40:


Hoi mopperpot :)
ik vind de foto's van het trotse meisje, van een heel ander kaliber dan de advertentie over de elf jarige merrie.
Ze heeft een mooi paard, is alleen nog niet zover dat ze manegeregels achter zich laat. Alle kans dat ze over een poos, als ze hier blijft lezen, het wel eens gaat proberen.... of ineens les bij jou gaat nemen :)

De advertentie daarentegen is een koele berekende poging om zo slim mogelijk van een paard af te komen en meer geld te vangen dan de slachtprijs.
Dat dit zo is en er echt geen andere achtergrond bij is, blijkt wel, daar er geen enkele reactie uit het advertentiekamp is gekomen.
Ondanks dat verschillende mensen verzoeken om opheldering hebben gemaild, hoef ik tot op heden geen woord terug te nemen en ik verwacht dit ook niet.
Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk!

jose schreef :

Voor zover ik weet krijg je alleen het verzekerde bedragvan de verzekering terug als het paard dood is en niet als je het ergens op een weitje zou zetten of zou "verkopen aan de recreatie" of als fokmerrie zou leten dienen ofzo.
Tja, het schatje brengt dan geen geld meer op he, dan maar zo....

Pien

Huertecilla schreef op donderdag 26 januari 2006, 9:53:


Ik lees bij iedereen veel zorg. Wij onderschatten de tocht niet, maar zoals Piet zegt, wij willen hem graag op deze manier maken. Om met drie paarden op pad te zijn en de wereld op ons af te laten komen... Helaas hebben we maar vier maanden. Wij zijn niet in de gelegenheid er meer tijd voor te nemen. M.b.t. de pyreneeen: Er komt een derde persoon bij en de bagage wordt met de auto meegenomen. Ik denk dat dat al heel wat scheelt. We nemen verder een GPS systeem mee, zodat we zijn op te sporen als het nodig is. Frans spreken we, alleen Spaans valt nog niet mee. We hebben echter van veel pelgrims die we hebben gesproken begrepen dat we ons in dat deel van Spanje over de taal geen zorgen hoeven te maken. Verder krijgen we een lijst van een chauffeur van Anemoon (paardenvervoer) van alle dierenartsen die op de route te vinden zijn. De opmerking over water en hooi/stro neem ik zeer ter harte. Wat betreft electrolyten. Daar heb ik al een 'overlegje' over gehad. Bij onze voorraden voor die op locatie op ons staan te wachten, komt een liksteen. We vinden dit veiliger dan een supplement, omdat ze hiervan naar eigen behoefte kunnen nemen. En nogmaals, we gaan niet lopen 'hannesen', als er iets scheelt aan een paard, gaat het terug!

Groetjes,
Jeannette

Huertecilla schreef op donderdag 26 januari 2006, 9:53:


Als ik me goed herinneren. (ik heb niet teruggelezen) wilden ze in eerste instanite alleen wat weten over het rijden zonder hoefijzers. De hele vracht informatie die vervolgens over ze heen kwam hebben ze niet om gevraagd. Wel weer nuttig voor ander lezers op het forum.

Cassandra