Peet schreef op dinsdag 17 januari 2006, 8:40:


momenteel staat onze hengst van bijna 2,5 jaar ook bij onze dominante ruin. Tegenwoordig gaat het er soms erg hard aan toe, het is regelmatig een "gevecht" voor dominantie. De ruin haalt nog steeds de bovenhand en ook al kan het spectaculair lijken, zoals bijv als de ruin rustig wil rollen, dat de hengst op hem komt afgestormd om er bovenop te springen, we stellen geen verwondingen vast.
ik veronderstel dat het een "natuurlijke" fase is in het groeiproces van een hengst om te strijden om "de kroon"?

groeten,

kristel

Peet schreef op dinsdag 17 januari 2006, 8:40:


Het is natuurlijk gedrag van een hengst dat hij vindt dat er maar 1 man in de kudde hoort te zijn. In de natuur zou hij de keuze hebben tussen OF de strijd winnen, OF de kudde moeten verlaten en solitair gaan leven. Hij zet dan dus alles op alles. Voor een hengst is het geen berekenende strijd, maar een bittere noodzaak om het uit te vechten, een strijd die je zelfs aangaat als je kansloos lijkt, want het alternatief is allesbehalve aantrekkelijk...

Jack was hier eerder, en dik bevriend met de dames. Khani wil ze afpakken, Jack verjagen. Nu is Jack niet echt een partij voor hem, maar Khani zijn hormonen zeggen hem dat er geen keus is. Op zijn zachts gezegd zorgt dit voor onrust en zijn beide heren niet blij.

We hebben nu twee kuddes. De dames doen aan partnerruil, en staan soms ook bij elkaar. Alle paarden lijken nu gelukkig, en een dun draadje zonder stroom is voldoende om de twee mannen ervan te weerhouden elkaars vrouwen proberen af te schermen.

Groeten,
Frans

kristel schreef op dinsdag 17 januari 2006, 9:00:


Khani stond tot zijn derde jaar ook gewoon bij Jack.


Niet zozeer van dominantie, maar voor de hengst een overlevenskwestie. Khani staat bij ons (de veulens niet meegeteld) helemaal onderaan de rangorde. Jack staat bovenaan. Voor wat de dames betreft kent Khani zijn onderdanige plaats. Maar Jack is iets dat in zijn ogen niet kan, en is een strijd waarbij hij bereid is zich dood te vechten.


Nog niet. Maar er komt een moment waarop hij besluit "ervoor te gaan". Bij Khani was dat in het voorjaar (niet zo gek natuurlijk) en gelukkig waren we erbij. We hebben de heren met de grootste moeite uit elkaar weten te krijgen, en sindsdien staan ze apart.


Het is GEEN fase. Hij zal het blijven proberen, in toenemende mate. Mocht hij ooit winnen dan is het nog niet over, want hij zal die ruin willen verjagen. Hij zal hem desnoods door de omheining heen jagen, maar zal niet rusten voor hij weg is.

Natuurlijk zijn er uitzonderingen, en daar hadden wij ook stilletjes op gehoopt. Maar al onze moeite ten spijt bleek het hier gewoon niet te kunnen. Misschien zou het zonder merries erbij wel zijn gelukt, maar ja, dat zullen we niet te weten komen.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag 17 januari 2006, 9:08:


Weet je nog Frans, dat je zei dat je het idee had dat het wel goed zou zijn gegaan als je Jack al die tijd bij Khani gelaten had?
Want hij was toch even uit de kudde toen Harisha ging bevallen?
En toen daarna terug accepteerde Khani het niet meer, ik herinner met het nog dat we het daarover hadden.
Want je hoort vaak verhalen van dat het wel goed gaat tussen hengst en ruinen , als ze maar altijd bij elkaar gebleven zijn
Een bevriende Ijslandermens heeft zijn kudde, inclusief 1 hengst en meerdere ruinen met een 20 tal bij elkaar lopen op niet eens zo'n groot stuk land.
Hoewel ik wel begrepen heb dat de nieuwe hengsten van buitenaf meer problemen opleveren dat de hengsten die in de kudde zijn opgegroeid en daar kan ik me wel iets bij voorstellen , want die hele groep is zo'n beetje familie van elkaar.

Ik vind het zo onhandig, dat gedoe met 2 groepen, maar wij ontkomen er ook niet aan omdat Spirit straks niet met zijn moeder in één groep kan blijven.
Hoe gaan jullie dat oplossen met Khabal?
Straks heb je 3 groepen, da's ook niet handig....

Of zouden Ijslanders verdraagzamer zijn dan die bloedpaarden?
Lijkt me ook weer sterk.Maar goed, bij Egon gaat het ook, maarja, Egon, jij hebt geen ruinen. (Ja ja, ik weet waarom )

Groet, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef op dinsdag 17 januari 2006, 9:27:


Dat was ook maar even, en dat moet ook gewoon kunnen. Maar helaas kon dat dus niet, en dat zou vroeg of laat sowieso problemen hebben opgeleverd (denk maar aan een rijweekend of zo, of als we een weekendje op bezoek gaan bij paardenvrienden en onze eigen paarden meenemen om te rijden).


Interessant, maar ik denk dat er ook ras-eigenschappen meespelen. Misschien zijn Arabische volbloeden wat vuriger dan IJslanders? Het schijnt dat Spanjaarden ook vaker ruzieen om een vrouw dan Finnen.


PzP?


En woont zo dichtbij dat hij direct merkt als er wat gebeurt en iets kan roepen als dat nodig is. Wij hebben de paarden wel aan huis, maar ze staan nu op zo'n 200 meter afstand, dus voordat we ons ermee kunnen gaan bemoeien (vooropgesteld dat we iets merken) zjin we al te laat. Het schijnt dat je binnen 3 seconden op ongewenst gedrag moet reageren... .

Groeten,
Frans

Spirithorses schreef op dinsdag 17 januari 2006, 9:27:

(knip)

Hengsten kunnen andere hengsten verdragen in hun haremgroep als die groot genoeg is, maar er is dan duidelijk 1 dominante hengst. De gemiddelde grootte van een haremgroep is ook in het wild echter slechts 1 hengst met 3 volwassen merries (en hun veulens tot gem. 2 jaar). Ruinen kunnen soms door hengsten beschouwd worden als onvolwassen hengsten, maar dan moeten ze inderdaad als 'familie' beschouwd worden (bvb al van kleins af bij elkaar).
Verder zijn vrijgezellengroepen (volwassen en onvolwassen hengsten) evenzeer onderdeel van een wild paardenleven als de tijd dat ze bij mama in de groep wonen, of een eigen harem hebben (maar niet elke hengst heeft ooit een eigen harem). En inderdaad, sommige hengsten (maar ook merries!) leven ook in het wild solitair, al dan niet tijdelijk.
Overigens - het zijn de merries die het laatste woord hebben over wie bij de groep mag, en wie niet. De hengst wikt, de merrie beschikt .


Nee, maar wel natuurlijk. Haremgroepen, vrijgezellengroepen, gemixte pubergroepen, solitaire paarden - samen maken ze een kudde waarbij ze ook in het wild hetzelfde gebied delen, maar elkaar meestal vermijden... tenzij ze het tijd vinden om van groep te veranderen. Deel je groep gerust op zodat ze elkaar kunnen zien maar niet per se elkaar voor de voeten lopen - je bent niet zo ver af van hoe het er in het wild aan toe gaat.

met vriendelijke groeten,
Inge

http://www.ingeteblick.be

Frans Veldman schreef over PzP als mogelijke oplossing voor het
hengestengedoetje.

Maar ik zie dat niet zo zitten Frans, wat ik wil wel degelijk een veulen af en toe, (en die houden voor 'eigen' gebruik he).
Moet langzaamaan een beetje gaan verzinnen hoe het zal gaan, want niet lang meer en Spirit zal van zijn mama weg moeten, helaas, maar hij is nu 8 maanden. Ik denk dat wanneer de merrie hensgstig gaan worden zijn hormonen wakker worden. Nu is er nog niks aan de hand hoor, hij is nog heel erg baby.

Wat Inge zegt is ook wel zo, misschien valt het wel mee als we hem nooit weghalen bij de ruinen, hij is immers met hen opgegroeid vanaf zijn geboorte. Maarja, onze ruinen dekken ook.... nu is het nog zo dat wanneer Spirit springneigingen heeft hij afgestraft wordt door die ruinen, dus vorlopig, zolang als zijn hormeonen rustig blijven , is er nog niks aan de hand, maar ik heb niet de illusie dat dat zo blijven zal.
En bij de bevriende Ijslanders zie ik dat het dus wel kan....
We zien wel, komt zoals het komt.

Groet,Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef op dinsdag 17 januari 2006, 10:47:


Even een vraagje , Pien ,
Als Spirit zich blijft gedragen , zou je hem dan nog weghalen bij zijn moeder? Zoja , waarom dan , ik bedoel , KAN hij er gewoon niet bijblijven?
Misschien een stomme vraag , maar ik kan alleen maar bedenken dat het veulen zun moeder misschien 'leegtrekt'? En dat dat een reden zou kunnen zijn om ze te scheiden, of zie ik nou wat over het hoofd??

Groetjes Esther

van lennep schreef :


Ow ja, Holly is nu erg aan het interen, ze is behoorlijk mager nu en heeft veel bijvoer nodig, maar ze heeft energie voor 10.
We houden haar nu wel zoveel mogelijk uit de les zodat ze alle energie aan haar veulen kan blijven geven. Da's het meest logische.

Voor mij is dit een normaal verschijnsel, zogende merries zijn in de natuur ook dun, maar die komen wel weer bij hoor, dat herstelt zich wel.
Maak ik me niet veel zorgen over, het zou echter anders zijn als ze moe en lusteloos zou worden maar dat zien we niet zo.
Bovendien weet ik van mensen (ik ben lactatiekundige geweest, ooit) dat het energieverbruik van de moeder naar een geheel ander peil gaat, dwz dat ze spaarzamer met haar energie omgaat zolang ze borstvoeding geeft, en dat zal bij paarden niet anders zijn.

Naja, dat het er wat minder mooi uitziet, ach, we leggen het de mensen wel uit waardoor dat komt.
Ik wil het zolang mogelijk zo laten want ik zie hoe goed het Spirit doet en hoe stabiel en gezond hij is. De melk blijft zoveel waardevolle stoffen behouden, daar kan geen bijvoer aan tippen, ook al drinkt hij niet meer zo heel veel, wel drinkt hij nog regelmatig.
En het geeft hem troost in "enge"situaties.

Verder zien we dat hij zichzelf al geleidelijk aan het spenen is. Holly kan zonder enig probleem een dagje weg, hij heeft genoeg andere paarden om zich heen, bovendien geeft ze zelf ook regelmatig aan dat ze er geen zin in heeft als ie drinkt. Het lijkt haar bijvoorbeeld op sommige momenten helemaal niet uit te komen, wanneer ze werkt bijvoorbeeld, dan duwt ze hem weg.

En waarom scheiden da's zo traumatisch... veulen van zijn mama weg naar onbekende omgeving, mama aan het huilen, veulen aan het huilen....
Nee, we zetten hem geregeld apart met een paar ander paarden, zo gaat het veel geleidelijker en is er geen drama.

Zodra het beter weer wordt gaat hij overdag in een aparte groep en 's nachts bij zijn mama, en steeds minder vaak.
Altijd in in het zicht en op hinnikafstand van zijn moeder, werkt prima !!!!
Holly lijkt het al helemaal niet te deren, die mist hem echt niet en hij haar ook niet zo.
Maar hij moet nou eenmaal een keer weg, ik wil geen inteelt.

Groet, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Frans Veldman schreef op dinsdag 17 januari 2006, 9:21:


in dat geval wordt het wel moeilijk. we willen dat hij hengst kan blijven en ook in sociale kudde kan opgroeien. Normaal stond hij steeds samen met 2 ruinen, die allebei op een andere manier de bovenhand hadden, bij de ene zocht hij gezelschap en troost maar toch werd hij soms duidelijk op zijn plaats gezet, bij de andere was het spelen en uitdagen (en nu zal het stilaan niet meer spelen worden vermoed ik dan?).
Omdat de 'zachtaardige'ruin kampte met gezondheidsproblemen en vaak door de dominante ruin rondgezet werd, hebben we hem bij de andere groep van 2 merries en 1 ruin geplaatst. In de zomer hadden beide subgroepjes wel oogcontact, nu in de winter niet.
de hengst bij de andere kudde met merries laten is geen optie, we willen geen veulens eens te meer omdat de merries nog te jong zijn.

we hebben nu dus een kudde van 2 en één van 4. in de kudde van 2 zijn momenteel dus geen 'strijdobjecten' in de vorm van merries te zien.
maar ja, het verhaal van Frans klinkt alleszins niet hoopgevend.
maar ik zie nog niet meteen een andere oplossing

groeten,

kristel

Spirithorses schreef op dinsdag 17 januari 2006, 11:26:


Frans gaf al aan dat je dan PZP kunt gebruiken... Waarom wil je dat niet? Na een jaar is het weer uitgewerkt en kan ze wel gewoon drachtig worden.

Groet,
Clara