Nick Altena schreef op maandag 2 januari 2006, 23:39:


Vind ik een heel arrogante en zelfgenoegzame houding. Dat iemand anders niet over geld praat en wel een pony opneemt maakt van deze persoon nog niet iemand ' waarbij alles om geld draait' .

Ik vind het niet meer dan normaal dat je eerst kijkt wat je kunt doen zonder kosten te hoeven maken. Wie ben jij wel niet om daar over te oordelen?

Dit is een heel lastig onderwerp en als er een rechtspraak van komt, hangt het inderdaad af van de goodwill van de rechter. Twee identieke zaken kunnen een verschillende uitspraak krijgen bij een andere rechter. Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt.
Ik heb mijn oude merrie al heel lang. Ik denk van toen ik een jaar of veertien was. Op mijn achttiende ging ik studeren en had ik niet genoeg tijd om met haar bezig te zijn. Mijn ouders hadden de gezelschapspony al verkocht en zij stond hele dagen alleen in de weide. Ik had toen een mondelinge afspraak met een meisje dat mijn paard bij haar pony op de weide mocht, dat zij alle verzorging van het paard op zich nam, mocht rijden zo vaak zij wou en zelfs een veulen mocht kweken voor zichzelf.
Alles was goed, tot op de dag dat mijn paard in een ongeval was betrokken. Mijn verzekering wilde de kosten niet dekken, omdat het meisje het paard aan het sturen was op de openbare weg en ik niet eens aanwezig was (ik was aan het werk). Die mensen hadden geen verzekering en moesten alle kosten zelf betalen. Daarna wilden die mensen geen geld meer aan haar spenderen, dus ze bleef gewoon in de weide in de winter en was graatmager en volledig verwaarloosd. Op een dag kreeg ik een berichtje van het meisje (16 jaar) met de vraag of ik het paard niet dringend wilde terughalen, want haar vader wilde het naar de slacht brengen om een deel van het geld op die manier bij elkaar te krijgen. Verkopen ging niet, want het paard had een serieuze klap gekregen bij het ongeval en mankte een beetje.
Ik ben dadelijk naar daar gegaan, maar al snel stond de boer te dreigen met zijn jachtgeweer, dat als ik ZIJN paard uit de weide zou halen, hij me overhoop zou schieten. Ik belde daarop de politie.
Gelukkig had ik de bewijzen zwart op wit dat het mijn paard was, omdat deze mensen bij ieder probleem mij als eigenaar hadden aangeduid.
Bvb. als het paard tijdens het wandelen met het meisje ergens een drol voor de deur had gelegd en die mensen waren niet tevreden en politie werd erbij gehaald (want het is een temperamentvolle boer), dan was het telkens van: trouwens, dat is mijn paard niet, maar dat van Eleonora, En dan kon ik de drol gaan opruimen. Ook na het ongeval zijn ze blijven ontkennen dat het paard van hen was, maar wel van mij om onder de kosten uit te komen.
Ik had al deze papieren samengehouden, waar de boer zelf dus telkens zegt dat het mijn paard is en die papieren heb ik simpelweg aan de politie laten zien en zo heb ik mijn paard dus teruggehaald.
Als het paard op zijn eigendom stond en ik geen bewijs had dat het mijn paard was (chip en paspoort waren hier nog niet verplicht) dan had ik het paard nooit teruggekregen.
Ik denk dat er zowieso een probleem is als de chip op naam van die rare mensen staat. En ikzelf doe NOOIT nog een paard weg, zonder een SCHRIFTELIJKE verklaring van wat de bedoeling is. Mondelinge afspraken zijn ook bindend in België, maar je kunt ze niet bewijzen en dan ben je nog de pineut.
P.S.: Mijn ondertussen bejaarde paardje staat nu nog lekker bij mij op de weide en ze zal wel nooit meer de oude worden, maar ze is gelukkig.

jose schreef op dinsdag 3 januari 2006, 11:08:


Niet geheel juist.
NOODZAKELIJKE medische kosten voor DIT ene paard dat is opgenomen MOETEN door de eigenaar betaald worden alvoor die het paard mee kan nemen!
De DA kan en mag bepalen wat die NOODZAKELIJKE medische kosten geweest zijn.

De kosten voor haar eigen paarden worden NIET vergoed, dat valt onder die eigen keus om een ziek dier bij je eigen dieren te zetten....

Nick

Nick Altena schreef op dinsdag 3 januari 2006, 12:28:


Nick, hoe komt het dat je hier zo stellig in bent? Want volgens mij klopt het echt niet.

Ik ken een geval waarbij de pensionhouder de DA had ingeschakeld. De eigenaar zei later doodleuk: ik betaal de kosten niet, want ik had nooit de DA ingeschakeld.
De pensionhouder kon dus mooi wel de kosten zelf betalen omdat het haar beslissing is geweest.
En wat is een noodzakelijke behandeling? Een da kan wel verklaren dat medisch ingrijpen noodzakelijk was, maar dan zul je als verzorger altijd nog de toestemming moeten hebben van de eigenaar. In het geval je niet eens overlegd hebt, en dus ook geen toestemming hebt en er niets op papier staat waarbij de verzorger beslissingsbevoegd is, heb je dus geen poot om op te staan.

Zou immers ook van de zotte wezen. Stel mijn paard staat te genezen in de wei van hoefbevangenheid. Het is mijn keus geen beslag onder te slaan en geen onstekingsremmers te geven. Een ander vind dat zielig en belt de DA. Die het idd noodzakelijk acht om hier therapeutisch beslag onder te slaan en medicijnen te gaan geven. En dan zou ik de kosten moeten betalen? Omdat een ander een beslissing neemt voor mijn paard? Zo werkt het toch niet?

Nick Altena schreef op maandag 2 januari 2006, 22:48:


Hoi Nick,

Dat was een cynisch grapje. Ik kan de waarde van een dier wat mij aanspreekt niet in geld uitdrukken. Ik wilde een bod doen op het paard maar had geen flauw idee van de waarde. Een kennis die vroeger veel in paarden handelde adviseerde om een euro per kilo te bieden. En veel meer dan 300 kilo zieligheid is het echt niet meer. Zet daar tegenover dat je misschien wel je gelijk moet gaan halen via de juridische weg, dan is ben je niet zakelijk verantwoord bezig. En ik denk dat we toch de zakelijke kant opgaan, vandaar dus ook mijn vraag over het eigendomsrecht.

En ja, ik ben boos, voel me onheus bejegend, ben onwijs begaan met mijn zieke dieren en kan (net als Pien) ongelofelijk kwaad worden om de zelfzuchtige, stompzinnige domheid van mensen. Sommige mensen zou je moeten verbieden om zelfs maar naar dieren te kijken!

Dus, neem me mijn sarcasme niet kwalijk. Was effe vergeten dat je op een forum moeilijk nuances in de geschreven tekst kunt aanbrengen en dat het dan anders overkomt.

Het plan van mijn buuf en mij is nu om de pony eerst een half jaar rust te geven (jammer voor dat meisje) en bij mij te laten. Dit om z'n hoeven te laten herstellen (tip van Gregoor) en hem aan te laten sterken. Volgens mijn buuf heeft dat meisje dan allang weer een nieuwe lievelingspony gevonden en is ze deze helemaal vergeten. Dit kan natuurlijk alleen maar doorgaan als ze de pony niet komen opeisen maar als jij zegt dat een chippaspoort geen eigendomsbewijs is dan zie ik dat wel wat zonniger tegemoet.

Groetjes Edith

Spirithorses schreef op maandag 2 januari 2006, 22:39:


Nee, het is NOG erger. Ze hebben de pony teruggegeven, mijn buuf moet haar nu maar eten geven, de stal uitmesten, haar hoeven laten doen en de dierenarts betalen, dat is allemaal maar heel normaal. Maar die mensen vinden wel dat ze zeggenschap moeten houden omdat ze anders de papieren helemaal nooit teruggeven. Ik wou dat ik zo zaken kon doen, dan ging ik heel veel geld verdienen!

En ja, ik heb foto's gemaakt, alleen had ik haar toen losgelaten in de wei. Ze heeft een hele lange tijd in een container gestaan dus werd ze helemaal dol! Als je dat niet weet dan denk je dat ze dolgelukkig is.
In de stal was ze heel zielig, net een dooie vogel. Daar heb ik jammer genoeg geen foto's van.

We laten het eerst nog maar even betijen, ze mag toch twee maanden het pad niet af.

Groetjes Edith

Michiel schreef op maandag 2 januari 2006, 23:15:


He ja, dat is een goeie tip. Ga ik vanavond gelijk overleggen! En het kostte niets! Of stuur jij ook ieder uurtje een factuurtje?

Groetjes van Edith

Edith Hartog schreef :



....Daarbij vind ik dat je best zakelijk mag zijn en zakelijk mag overkomen want het is wáár dat de kosten meer bedragen dan de waarde van de pony, en door de prijs/uitgaven te drukken en reëel te denken hou je wel meer geld over om eten en medicijnen voor de pony te kopen.

Goed dat je even een time-out neemt, ja, dat was een heel goeie van Gregoor met die hoeven, en één geluk bij al die droes ellende is nu wel dat je zeker weet dat de pony nu voorlopig uberhaupt het erf niet af mag !
Ze kan tot aan het hek komen met haar opge-eis.... hihi, maar je bent nu wel in een soort van quarantaine.
Hoe gaat het nu met de shetten?

Succes, groet, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef op dinsdag 3 januari 2006, 16:55:


Ja, als dit een juridisch verhaal gaat worden dan ben je wel verplicht om het zakelijk te bekijken. Als de pony terugmoet vanwege een principekwestie die moet worden uitgevochten, dan wil ik wel compensatie van mijn kosten. Dat lijkt mij een reeel gevolg van de zakelijke afwikkeling van het geschil. En dan moet ik nog maar zien of ze over de brug komen. Misschien mag ik de pony dan alsnog houden en ben ik voorgoed van die lui af. Of ik krijg ongelijk, ben een hoop geld kwijt en daar gaat de arme Lady weer voor de zoveelste keer, misschien zetten ze haar dan wel te koop op Marktplaats ofzo.

Gevoelsmatig heb ik er geen problemen mee om dat kind op die pony te laten rijden, als het maar op mijn manier gebeurt en zolang dat beest er maar lol in heeft.

Wat mij betreft kunnen ze dus letterlijk kiezen of delen.

En ach, die shetjes. Twee zijn er nog ziek. Een heeft een hoofd vol abcessen en bloed uit z'n neus maar die eet tenminste nog een beetje. De andere (de jongste) is zo zwak, die kan alleen liggen en plast zelfs liggend. Vanmorgen zag ik dat de koorts eindelijk dalende is. Dus ik denk dat de piek nu is geweest. Ik voer haar al dag of vier appelmoes, dat is het enige wat er nog in hele kleine beetjes ingaat. Mijn buuf kwam zondag terug van vakantie en heeft gelijk een grote pan appelmoes met kilo's suiker erin gekookt.
De dierenarts is vanmorgen geweest en gaf haar in ieder geval meer kans dan vorige week. Stug volhouden was haar advies.

Groetjes van Edith

Edith Hartog schreef op dinsdag 3 januari 2006, 17:18:


Waar zijn die kilo's suiker goed voor????

jose schreef op dinsdag 3 januari 2006, 18:51:


Makkelijke calorieen om te verbranden! anders gaat ze dood aan uitputting.

Hallo Edith,

Aangezien ik in mijn opleiding tot vertaler twee jaar de specialisatie Nederlands recht gevolgd heb en met veel vraagstukken mbt. eigendom, koopovereenkomsten e.d. te maken gehad heb en nog steeds heb in mijn vertalingen, wilde ik mij er eens aan wagen. Onderstaand een droge oplepeling zonder emoties, sorry, maar juridisch gezien gaat het helaas om de feiten.....

Je buurvrouw heeft een pony aan A (zo noem ik nu even de "rare" mensen) gegeven. A heeft de pony van een chip voorzien en op hun naam laten registreren. A gaf de pony daarna verwaarloosd terug aan je buurvrouw omdat ze er niet meer voor konden zorgen, echter onder de voorwaarden dat de pony niet mag worden verkocht en de dochter van A erop mag blijven rijden. Jij hebt de pony tijdelijk opgenomen om hem te laten bijkomen, echter de pony blijkt droes te hebben en de rest van je paarden te hebben aangestoken. Het gevolg zijn hoge dierenartskosten. Ook heb je de pony laten bekappen ivm verwaarloosde hoeven. A wil nu de pony terug want ze zijn bang dat hun dochter en niet meer op mag rijden omdat de pony bij jou staat. Bovendien bedreigen ze je buurvrouw.

Vragen:
-Wie is de eigenaar
Officieel is A nog steeds de eigenaar ivm de chip. Echter heeft A de pony aan je buurvrouw gegeven in bijzijn van getuigen dan is je buurvrouw de eigenaar en moet A meewerken om de chip op naam van je buurvrouw te zetten.
-Heeft je buurvrouw wel aan de voorwaarden voldaan
Ja, want de pony is immers niet doorverkocht, de pony staat bij jou gestald om bij te komen. De dochter van A mag rijden, maar nu natuurlijk niet omdat de pony ziek is, ze kan weer rijden als de pony gezond is.
-Wie draait op voor de dierenartskosten
Het draait erom hoe nodig de zorg was. Normaliter is het zo dat degene die een paard stalt contact opneemt met de eigenaar als een dierenarts of bekapper noodzakelijk is. Bij een accuut noodgeval dien je natuurlijk wel een dierenarts in te schakelen, ookal heb je vooraf geen contact opgenomen met de eigenaar, dat kun je dan immers beter achteraf doen, als het gevaar geweken is. Je hebt zelf de dierenarts ingeschakeld en een bekapper laten komen en je zult dus in eerste instantie zelf de kosten moeten dragen, want je had van te voren met de eigenaar moeten/kunnen overleggen. Bij het geval van de droes kan ik me voorstellen dat accuut een dierenarts moest komen. De kosten van de dierenarts die zich op de pony betrekken kun je dan op de eigenaar verhalen, je eigen kosten mbt droes waarschijnlijk niet. Je hebt de pony immers vrijwillig opgenomen, en bij een verwaarloosde pony valt een en ander aan ziektes/problemen te verwachten.

Erg droge feiten, weinig emotie helaas, maar naar mijn mening steekt het op deze manier in elkaar. Wellicht was het slimmer geweest samen met je buurvrouw de dierenbescherming in te schakelen en niet aan te bieden de pony te verzorgen, hoe hard het ook klinkt.

Maar ik zou hetzelfde gedaan hebben als jij Edith, ik had dat beest ook opgenomen, en kan helemaal met je meevoelen. Wellicht heb je hier wat aan......

Sterkte ermee,
Groeten, Monique