Piet schreef op maandag 2 januari 2006, 17:24:


Grappig! Ik heb twee tinkers die allebei dòl zijn op hout. De ene nèt iets meer dan de ander, maar allebei zijn ze er niet vies van. Omheiningen zijn hier ook allemaal beveiligd met stroomdraad, en de bilzen die op de grond liggen zijn, ondanks de carboleum, een onversmadelijk maal. Ook hier dus stroomdraad op. Bezemstelen mag ik niet in de paddock laten staan, want die zijn een uurtje later aangepunt als een potlood.
Ik heb op aanraden van de plaatselijke diervoederhandel een spuitbus met vréselijk stinkend spul gekocht: P.B.H. -spray, maar ook dat heeft geen resultaat.
Ik heb wel eens zuringtakken tussen het hooi zitten, die worden ook met smaak verorberd. In ieder geval hoe houtiger hoe lekkerder, dus zacht groen, slap hooi hoef ik niet mee aan te komen denk ik.

Vroeger toen Enya nog jong was, heeft ze eens een tijd haar eigen ontlasting gegeten. Zórgen maakte ik mij daarom! Overal geïnformeerd waarom ze dat toch deed. De meesten dachten dat ze ergens een tekort aan had, aan één of ander stofje, maar wélk?
Het zou natuurlijk kunnen, nét uit Engeland, en hoe had ze dáár gestaan, wat kreeg ze dáár te eten? Binnen een half jaar is het wel over gegaan, vanzelf, of omdat ze het benodigde stofje hier wel binnen kreeg.

Met hout eten heb ik me dat ook afgevraagd. Zouden ze ergens behoefte aan hebben? Maar wát dan? En nu hoor ik van jou Piet, dat Tinkers het méér doen. Zou het rasgebonden zijn? Een koudbloedtik? Ik ben benieuwd of er iemand komt met antwoorden, want ik heb ze niet..

trea hoex schreef op maandag 2 januari 2006, 17:35:


Ik heb eens van iemand gehoord dat haar paard mest at, en dat ze erachter kwamen dat het dier te weinig hooi kreeg. Ze vermeerderden het aanbod van hooi, en het mest eten hield prompt op.

Met het eten van omheiningen zou het hetzelfde kunnen zijn. Hier merk ik in ieder geval wel dat wanneer we ze te weinig hooi geven, ze aan de houten hekken gaan knagen.

Tinkers zijn meestal snel dik, dus is het lastig om onbeperkt hooi te voeren. De paarden van Piet zijn niet snel te dik, dus die kunnen wrs meer hooi eten en daar dus langer mee doen.

Toch staat me ergens bij dat je ze veel hooi voert, is dat nog steeds zo? Onbeperkt? Zo ja, dan gaat mn theorie voor jouw paarden iig niet op.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

trea hoex schreef op maandag 2 januari 2006, 17:35:


MIjn kwpn merrie is ook een houteter, dus daar gaat de koudbloed theorie.
In het weiland ligt de paasbult te groeien en mijn paarden halen daar regelmatig takken af, sterker nog, ze sloopt echt bomen!
Mijn tuiger apporteert zelfs, ik gooi een tak weg en hij gaat er achteraan.
De koudbloed die bij ze staat taalt niet naar hout.
Mijn paarden beschikking over een mineralenblok.

Yolanda

Ilona Kooistra schreef op maandag 2 januari 2006, 17:41:


Ik voer onbeperkt hooi, die theorie valt óók al in het hout.. eeuh, water, evenals de koudbloedtheorie..

trea hoex schreef op maandag 2 januari 2006, 17:35:


Wilgenbast is erg gezond voor paarden. Met name de bast van jonge twijgen vinden ze lekker. Ik ga dit jaar dan ook een of twee wilgen (liever geen treurwilg) planten in de wei. Daarnaast ga ik een knabbelheg planten met brem, bramen, rozenbottel etc..
Mel, onze merrie haflo-arabier, is een regelrechte veelvraat. Toen we haar een paar maanden geleden kregen was ze moddervet. We hebben haar toen geleidelijk op dieet gezet. Op een gegeven moment begon ze de geïmpregneerde palen van de omheining doormidden te vreten als een bever (haha!....of toch niet....oempff.....weer werk aan de winkel). Ze was inmiddels behoorlijk afgevallen en ik ben weer net iets meer hooi gaan voeren. Ze heeft daarna niet meer geknaagd.
Ook heb ik de bekende paardenliksteen van kph(?) of zoiets, vervangen door een puur natuur liksteen! Een blok natuurlijk zout en mineralen van 250 miljoen jaar oud uit de Himalaya. Kunnen ze alleen aan likken. Raspen met de tanden is er niet meer bij en deze zijn waterbestendig dus heel geschikt voor buiten. Kijk maar eens op de site van Koningspaard. Daar zijn ze in ieder geval verkrijgbaar. Heb het idee dat ook hierdoor het bevergedrag is gestopt, maar weet ik niet zeker.

Groet,
Gregoor

en misschien uit verveling? op hout moeten ze langer kouwen... ik heb ook geen idee verder, maar dat kwam zo in me op... ik heb er geenb last van.

groetjes agnes

Gregoor Lendfers schreef op maandag 2 januari 2006, 21:05:

Gregoor,
Brem in volgens mij giftig voor paarden. Kijk het voor de zekerheid even na.
Groet,
Tineke

Tineke Nolet-Verdel schreef op maandag 2 januari 2006, 21:42:


Brem is hartstikke giftig. Ik heb alles eruit gehaald voordat Bright naar huis kwam.

Groetjes, Sandra

Sandra Boshuizen schreef op maandag 2 januari 2006, 22:49:


foei toch, tiss een beschermde plant. Maar inderdaad erg giftig naar schijnt (ik snap alleen niet waarom baladeika er een keer een hap van nam toen ik niet oplette en het niet eens uitspuugde...)

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op maandag 2 januari 2006, 22:52:


Paarden eten ook wel van Taxus terwijl dat hartstikke giftig is. Je kunt er dus niet op vertrouwen 'dat ze zelf wel weten wat goed voor ze is' (of misschien hebben ze een doodswens of zo? )

Braamstruiken zou ik ook niet planten want die kunnen abortus veroorzaken.

jose schreef op dinsdag 3 januari 2006, 10:49:


Weet iemand een lijst met bomen/struiken die paarden wel mogen hebben?

Mariekeh schreef op dinsdag 3 januari 2006, 11:03:


Op mijn site staan een aantal linken , vaak puur op paarden gericht

Nick

Nick Altena schreef op dinsdag 3 januari 2006, 12:23:


hallo hier ben ik weer, ik had een heel verhaal getikt uit enthousiasme en achteraf was het te lang ik balen want daarna had ik geen zin meer om opnieuw te beginnen.
ben lekker de paardjes gaan voeren en mest weggehaald.
de takken die ik geef zijn wilg,berk,els, die staan allemaal in de tuin en zijn harde groeiers.
vaak eten ze alleen de bast en vinden het daarna nog lekker om hun tanden en kiezen te vijlen.
daarom ben ik het gaan geven ik had het boek gelezen van Henry Blake paardetaal nr.isbn 90 6084 857 8/nugi 462.
hij deed onderzoek naar paardengewoonten.
nu stop ik en begin een nieuw berricht voordat het weer te lang is.

conny didden schreef op dinsdag 3 januari 2006, 18:23:


vervolg, het is deze keer goed gegaan.
hij schrijft dat paarden in de natuur hun kiezen zelf kort houden door presies te weten wat voor houtgewas ze moeten eten en ze wisselen een paar keer per dag van grassoort.
ze gingen bijvoorbeeld in de ochtend in een bepaald gebied grazen en dan liepen ze wel een paar kilometer voor de volgende maaltijd.
hij is gaan onderzoeken waarom en kwam erachter dat het eene soort gras grof was en het andere fijn.
zelf kreeg ik net voor de winter vers hooi en mijn knolltjes wilden het beslist niet eten en ik was bang dat ze ziek waren. gelukkig wilden ze het alle vier niet en de leveransier zei dat ze verwend waren en dat ze het vanzelf zouden eten.
dus niet he, ze vielen alleen maar af en begonne van de bomen te eten en toen dacht ik aan het boek. ik stop weer even.

conny didden schreef op dinsdag 3 januari 2006, 18:35:

de drolletjes werden steeds klijner en ik begon mij toch zorgen te maken ,ze aten alleen het grofste gras wat er tussen zat ,de rest bleef liggen en kwam op de mesthoop terrecht.
gelukkig voer ik in de winter ook winterpeen en geef ze 4 maaltijden per dag waarvan 3x toch een paar brokjes basisbrok omdat ik ook geen gras of stro heb.hier doen ze het al 9 jaar zeer goed op.
ik dacht inneens aan het stukje in het boek en wist toen dat ik als de sodemieter grof hooi moest gaan halen.
heb dat gedaan en ze waren dolgelukkig.
waar ik ook altijd op let zijn de mestballen,die moeten glimmen en niet te los van struktuur zijn.
als ze een beetje smurrieachtig zijn dan krijgen ze in verhouding te veel bix en te weinig hooi. ook gaan ze dan winden laten en daar moet je goed voor oppassen.
succes allemaal