Vanmorgen heb ik de dierenarts hier gehad, drie van mijn pony's hebben droes. De twee anderen hebben het niet, een heeft het al gehad en van de andere weet ik het niet.
Ik heb me een paar weken geleden door emoties laten leiden en de zorg voor een zielig verwaarloosd scharminkelig haffie op me genomen en die heeft dus droes. Twee van mijn shetties zijn nu heel zielig, die staan met een dikke 40 graden koorts en bij de aanstichter heeft de da vanmorgen het abces kapotgemaakt.

Ze staan buiten in een zandbak met een schuilstalletje, het scharminkeltje heeft geen wintervacht en ik heb ergens een gevoerde regendeken geleend om hem tegen de kou te beschermen. Hij wordt nog niet echt geaccepteerd in de groep.

Ik weet niet of het verstandig is om ze buiten te laten staan. Ik heb wel nog een open noodstal zonder ramen en met zand op de grond waar ze, apart van de andere twee, inkunnen. Maar die stal valt dus niet te ontsmetten straks.

Wat zouden jullie doen, een paard met koorts buiten laten lopen? Of ze toch maar op stal zetten. De dierenarts was er een beetje vaag over. Die zij eigenljk dat ik ze niet in een stal van een ander kon onderbrengen vanwege het besmettingsgevaar. Sterker nog, ze mogen twee maanden lang niet eens van mijn erf af.

Graag advies in deze!

Alvast bedankt.

Edith

Edith Hartog schreef op maandag 26 december 2005, 14:15:


Hoi Edith, ik zie dat er nog niet veel reakties op jouw onderwerp zijn gekomen.

In de eerste plaats wil ik je zeggen dat de enige keer dat ik met droes te maken heb gehad zo'n 25 jaar geleden is, dus erg ver weg, en dat was bij de bevriende ponyclub waar alle paarden dag en nacht buiten liepen. Dus weet ik niet zoveel van droes. Ik weet uberhaupt niet zoveel van paardenziekten, ik had er nooit mee te maken. Ik weet wel nog dat ik het niet leuk vond om het te zien. Al die pus uit dat hoofd enzo....

Maar ik ga een poging wagen mijn gezonde verstand te laten werken.

Waarom een paard met koorts in de stal opsluiten en uit zijn natuurlijke omgeving halen?
Ik probeer even logisch te denken :
Allereerst : Je wilt dat de temperatuur niet hoger oploopt dan aanvaardbaar.
Dus geen stress of een paard met wintervacht (te) warm op stal zetten.
(De Shetjes).

Wat was het scharminkeltje gewend? Op stal, of buiten?
Hij heeft geen wintervacht, dus is waarschijnlijk gewend geweest binnen te staan.
Die deken lijkt me dan voor deze winter geen overbodige luxe.
Volgend jaar zie je wel verder...
Dan heeft ie een heel seizoen om eraan te wennen. (Mijn ervaring is dat het een aantal seizoenen duurt voordat een wintervacht optimaal is).

Dag en nacht buiten en zonder deken is goed voor de afweer, maar da's iets om na deze eerste winter mee te gaan beginnen.

Rottig ja, dat hij nog niet zo geaccepteerd is in de groep.
Maar waarschijnlijk zal ie, als je hem alleen zou zetten, zich heel druk gaan maken, omdat hij toch een plaatsje heeft binnen de groep, zij het als allerlaagste. (hup, weer die temperatuur omhoog....)
Dat kan ook een vorm van acceptatie zijn...
Eéntje moet de allerlaagste zijn....

Succes, verder weet ik te weinig van droes om je gericht te kunnen helpen, en ik weet ook niet hoelang zo'n bacterie rond blijft zwerven.
Effe voor je gegoogeld, maar daar word je ook niet wijzer van.
Ze schrijven daar dat een besmetting maanden kan aanhouden, maar dat lijkt me meer te maken te hebben met een onderlinge wisselwerking tussen paarden.
En waarom je zo moet ontsmetten als je paarden het allemaal hebben (min 1, die het nog gaat krijgen of het waarschijnlijkal gehad heeft) en er een levenslange immuniteit uit voortkomt?

In praktijk vraag ik me dus af hoelang een bacterie kan blijven besmetten buiten het paardenlichaam?
Want heeft ie niet ongeveer 38 graden celsius nodig om te overleven???????

Houd je ons op de hoogte?
Groetjes en sterkte, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Spirithorses schreef op dinsdag 27 december 2005, 0:36:


Wat ik vorig jaar heb vernomen (toen de paarden van de buurvrouw droes hadden), is dat de reden van op stal zetten is: besmettingsgevaar. De snotdruppeltjes van het proesten 'waaien' met de wind mee. Je zet je paard dus binnen om de droes 'binnen' te houden en dus te voorkomen dat de paarden in aangrenzende weides (je buren dus) besmet raken met droes. Welke afstand dan veilig is, weet ik niet precies.


Ook weer vanwege de besmetting naar andere paarden. De snotdruppeltjes op je kleren - hoe klein ook - zijn besmettelijk. Dus vanuit je eigen verantwoordelijkheid naar 'de buitenwereld'is het goed om jezelf en je kleding te ontsmetten.

groet, Petra
www.jovarna.tk
http://jovarna.web-log.nl

Peet schreef op dinsdag 27 december 2005, 11:27:


Een paar jaar geleden heb ik hier droes gehad. Het was toen zomer, en de paarden gingen vanzelf in de schuilstal staan. Maar dat beschouwde ze toen als "hun huis" en daar gingen ze staan omdat ze zich daar prettig voelden, niet omdat ze het koud hadden of zo.


Tja. Ik denk dat die bacterieën het in de vrieskou niet zo lang doen. Niet voor niets dat we eetwaren invriezen, toch?

Mijn ervaring was dat het voor een normaal gezond paard niet zo'n ramp is. De bejaarde pony kreeg een abces, maar de anderen (waaronder een veulen dat hier te gast was) kregen alleen maar koorts, en vergrote lymfeknopen. Ik heb ze toen een week lang dagelijks een antibiotica-injectie gegeven op aanraden van de DA, maar weet niet of ik dat nu nog zo zou doen.

Als er volgend jaar een droesbesmetting zou zijn dan zou ik er denk ik niet iets tegen gaan doen om te voorkomen dat mijn paarden besmet zouden raken. Een droesbesmetting is bij jonge gezonde paarden niet zo'n ramp. Beter op jonge leeftijd, dan op bejaarde leeftijd. Ongeveer net zoals bij de menselijke kinderziekten. Probeer je uit alle macht te voorkomen dat je kind de waterpokken krijgt dan ben je niet slim bezig.

Koorts is functioneel, dus moet je niet tegengaan. Als je paard kans ziet om koorts te ontwikkelen terwijl hij buiten staat heeft hij het dus niet koud. Ik zou dus niets "speciaals" ondernemen om de temperatuur van het paard aan te passen.


Ontsmetten is niet nodig, zolang je tenminste niet bij andermans paarden op bezoek gaat. Voor je eigen paarden maakt het nu niets meer uit.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag 27 december 2005, 11:53:


Ah, dat wilde ik graag even bevestigd hebben. Dat een pony met koorts gewoon lekker buiten kan blijven. Bedankt allemaal voor jullie reacties.
Ik heb een overall en een stel laarzen bij de pensionstal hiernaast gebracht, daar heeft het zieke paard ook een tijdje gestaan en ik moet daar de boel verzorgen omdat de eigenaar op vakantie is. Wonder boven wonder heeft zich daar bij nog geen enkel paard droes ontwikkeld. De da heeft ze gisteren allemaal gecontroleerd en komt over een paar dagen weer terug.

Edith Hartog schreef op dinsdag 27 december 2005, 12:33:


Ik denk ook dat het belangrijk is dat ze hun kachel brandend kunnen houden.Zolang ze blijven eten en geen koude rillingen van de koorts krijgen , lekker laten lopen.Misschien nu wel onbeperkt hooi?
Misschien kun je nog wat doen met weerstandverhogende middelen , zoals echina oid?

Groetjes Esther

van lennep schreef op dinsdag 27 december 2005, 13:16:


Ik heb mijn achterlandje er maar aan opgeofferd en het hek van de paddock opengezet. Er zijn nu twee schuilstallen en ik gooi de hele dag door hier en daar hopen hooi neer. Die rotwind is zoooo koud. Ze kunnen elkaar nu beter ontlopen en allemaal uit de wind staan. De zieke shetten voer ik nu maar slobber omdat die bijna niet meer eten en volgens mij ook niet meer drinken. Degene waarbij gisteren het abces is opengehaald knapt zienderogen op en eet nu weer lekker. Zij laat zich nu niet meer zo opjagen maar jaagt nu die zieke kleintjes op. Ik ken hier iemand die dierenhomeopaat is die ga ik eens bellen of hij niet een of ander spulletje heeft.
Maar die shetjes zitten me niet lekker.
Oh ja, ik ben nu ook opeens het middelpunt van de dorpsroddel. Dat schijnt normaal te zijn bij een droesuitbraak. Net zoiets als dat je vroeger hoofdluis had, je kunt er niks aan doen maar toch wordt je wat verweten.

Edith Hartog schreef op dinsdag 27 december 2005, 16:25:


met je shetjes moet je idd oppassen, heb ook een keer in de winter een soort virus alleen bij de shetten gehad, wonder boven wonder niet bij de paarden (terwijl ze bij elkaar lopen) t gevaar bij shetten is dat als ze bijna niet meer eten een soort vetverbranding krijgen en daardoor erg ziek kunnen worden. precies weet ik t niet, maar een van onze zieke shetten kreeg toen een eetopwekkende injectie van de dierenarts (natuurlijk 's-avonds om 22.00). hij was er slecht aan toe. daarna ging t rap beter, gelukkig. je moet ze goed in de gaten houden. sterkte ermee

ingrid van der post schreef op dinsdag 27 december 2005, 17:17:


Vanmorgen is de dierenarts weer geweest, het ene shetje heeft al drie dagen lang een dikke 40 graden koorts, is vreselijk benauwd, eet al anderhalve dag helemaal niet meer en vermagert zienderogen. Ik vroeg naar dat eetlustopwekkende spul maar dat kan niet omdat dat de immuniteit onderdrukt (ofzoiets). Ze heeft wel een prik gehad met een koortswerend middel, er is een abces opengemaakt (en er zit er nog een, hoe is het toch mogelijk) en iets om de keelpijn tegen te gaan. Het nadeel is dat dat spul ook de abcesvorming hindert waardoor er een kans op verslagen droes inzit. Maar in dit geval is het kiezen tussen de dood door algemene uitputting of door kans op dood door verslagen droes.

Ik kan het in ieder geval bijna niet meer aanzien. Wat een drama om die beesten zo ziek te zien. De andere shet begint nu ook steeds meer te liggen en te hoesten en dan is er nog een die nu nog goed eet maar ook dikke lymfeknopen begint te ontwikkelen. Ik heb er een dagtaak aan om de ziekenboeg hier te onderhouden.

Ik kijk nu trouwens net naar buiten en het doodzieke shetje eten van de slobber! Het keelpijnspuitje begint dus te werken! 't zal mij toch benieuwen voor hoelang.

bah...

Edith Hartog schreef op donderdag 29 december 2005, 10:46:


Wat een toestand zeg. Ik hoop voor je shetjes en voor jou dat het allemaal goed gaat komen.
Groet,
Tineke

Nou sterkte gewenst met de shetjes, sneu is dat als je zo gehecht bent aan de dieren dat je ze ziet lijden en je kan er verder niks meer aandoen. Ik hoop dat ze snel zullen opknappen......
Jeanet

Edith Hartog schreef :


Ik kan niet veel meepraten over droes, maar ik kan je wel een hart onder de riem steken.
Verdorie, probeer je het zo goed te doen door de Haf een goed tehuis te geven, krijg je er als beloning ook nog eens droes bij....
Ik realiseer mij dat ook ik vaker risico gelopen heb door een onbekend TweedeKans Paard op te nemen en dat ik geluk heb dat het tot nu toe altijd goed gegaan is.

Ik heb wel over je droesverhaal gedroomd en ik werd niet blij wakker want ik droomde dat wij het hier ook hadden en dat behalve dat de paarden doodziek waren de DA erg, erg veel geld kostte <helluuppppp>....
Gelukkig ben ik niet helderziend.
Maar het zet je me weer aan het denken.
Sterkte hoor, want het is Toch Wel Goed wat je gedaan hebt....

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Edith Hartog schreef op donderdag 29 december 2005, 10:46:


Het lijkt me een ramp. Even volhouden en heel veel sterkte.

Groetjes, Sandra

Edith Hartog schreef op donderdag 29 december 2005, 10:46:


Hoe gaat het nu? Is het dier door blijven eten? Sterkte ermee, het komt vast wel goed. Ronja onze inmiddels overleden en toen hoogbejaarde pony van achter in de 30, was er ook heel erg aan toe. Als ze liep kwamen de klodders gele prut er zo uit gedrupt... Ze is gewoon beter geworden, die van jou redden het vast ook!

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op donderdag 29 december 2005, 18:42:


Nee, ze eet weer niet, ze had alleen wat warm water eraf geslurpt. Het is nu een wandelend gratenpakhuis, staat te zwaaien op haar benen. Ik kom er net vandaan en ze hangt met haar koppie op m'n schouder. Het spuitje heeft niet geholpen en wordt dus ook niet herhaald. Morgenochtend komt de da weer en dan kijken we weer verder. Maar die liet al doorschemeren dat het best wel eens een aflopende zaak kan zijn. Ze gaat kijken of ze het tweede abces weg kan halen.

De andere twee shetties zijn inmiddels ook ziek, maar niet zo erg als deze. Een daarvan eet inmiddels ook niet meer en die andere vreet als een dijker. Iemand opperde om melk te geven, heeft iemand hier daar ervaring mee?

Overigens, de haflinger waar het mee begon heeft alleen nog een snotneus en loopt nu vier maanden opsluiting in een container af te reageren en is inmiddels de beste vriend van mijn andere haf geworden. Dat is dan wel weer goed nieuws.