Natasja Cornelissen schreef op woensdag 7 december 2005, 12:24:


Hoi Natasja,

Onze ervaring is dat uiterlijk wel degelijk telt voor een paard. Onze Willem moest er in het begin ook niets van hebben dat ik wat anders aan had dan gebruikelijk. Vooral een pet was erg eng. Mijn man pruimde hij absoluut niet als hij in een overall liep. Met een jas erover ging dat weer wel. Hij is er nu aan gewend, en het maakt dus niets meer uit wat we dragen. Wel blijft hij erg angstig tegenover vreemden. Volgens onze veearts zal dat wel altijd zo blijven. Zelf hoop ik dat het over gaat als hij eenmaal mee gaat naar de les en daar heel veel andere mensen ziet, maar daar is hij voorlopig nog niet aan toe.

En over dat uiterlijk. Ons huis lag aan een hele drukke weg, en toch wisten de paarden door onze auto dat we er aankwamen, ze pikten hem er feilloos uit. Ook mijn vriendin heeft dat gemerkt, toen ze eens op hen pastte. Als ze aan kwam rijden, stonden ze al voor ze gestopt was, bij het hek. Op de postbode of andere parkeerders reageren ze absoluut niet. Ik geloof toch niet dat ze een auto aan de geur herkennen en het is bij ons dus ook niet zo dat het de enige auto is die stopt. Ze moeten hem dus toch aan de kleur herkennen, denk ik.

Groetjes, Els.

Els Kleverlaan schreef op woensdag 7 december 2005, 14:33:


Auto's herkennen ze aan het geluid. Vast ook wel kleur, maar geluid is unieker, en het is me al erg vaak opgevallen dat de opgestalde paarden al beginnen te hinneken als ze de auto van hun mens alleen nog maar hebben kunnen horen, maar totaal buiten hun blikveld ligt.
Ze horen de auto aan komen rijden als die nog op de weg is, en nog wel zo'n 50 meter heeft te gaan.
Isabel

Isabel van der Made schreef op woensdag 7 december 2005, 14:43:


Dan geldt dit vast ook voor katten. Ik heb me altijd verbaasd over één van mijn katten; hij staat altijd voor de deur als ik thuis kom om mij te begroeten. En dan maakt het niet uit hoe laat het is, of ik vroeger of later thuis kom dan 'normaal'. Hij laat z'n koppie vaak al door het glas zien voordat ik uberhaupt bij de voordeur aanbeland ben. Dus ergens weet hij al ruim vantevoren dat ik eraan kom. Oh ja, ik woon op een flat dus ik parkeer de auto niet naast de deur, die kan hij zelfs niet zien.
Dit even off topic , vind 't wel grappig.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Peet schreef op woensdag 7 december 2005, 15:02:


Ook even "of topic". Katten en ook andere dieren hebben daar schijnbaar een zintuig voor. Had daar ooit eens over in de krant gelezen, waar legio voorbeelden werden genoemd. Op een avond kwam onze kat, die nooit op schoot zat, toch bij me liggen. Toen ik hem 's avonds de deur uit liet had ik daar opeens geen goed gevoel bij. Helaas vond ik hem dus 's morgens vroeg dood langs de weg. (Heb me trouwens heel lang afgevraagd wat er gebeurd zou zijn als ik hem weer terug binnen had gehaald...)
Iets plezieriger voorbeeld. Toen wij vroeger met vakantie gingen, ging onze rottweiler altijd naar een kennel. Mijn vader plande eigenlijk nooit wanneer hij hem weer ophaalde en dat was toen ook niet zo'n probleem. De eigenaar van de kennel zei dat hij het wel aan de hond merkte dat de baas die dag zou komen en inderdaad stonden alle spullen, kleed en voerbak en zo, altijd op de juiste dag klaar.

groetjes, Els

Els Kleverlaan schreef op woensdag 7 december 2005, 15:34:


ik heb op animal planet een een hele docu gezien wat ging over telepatische band tussen vnl. honden en mensen: op een afstand van ik geloof 35 km wist een hond waneer zijn vrouwtje naar huis kwam, dit was simultaan gefilmd, op het moment dat ze zei 'we gaan naar huis' ging de hond klaar liggen bij de deur!!
Ina

epona schreef op woensdag 7 december 2005, 15:57:


Rupert Sheldrake heeft daar 5 jaar lang een zo wetenschappelijk mogelijk onderzoek naar gedaan en er een boek over geschreven dat in het Nederlands vertaald is. "Honden weten wanneer hun baas thuiskomt" . Daarin staan ook voorbeelden van enorme afstanden.


Karin

Natasja Cornelissen schreef op woensdag 7 december 2005, 12:24:


Ik ben net eens met mijn jas aan naar hem toe gegaan en ben even bezig geweest met hem. Niks aan de hand. Toen heb ik mijn jas eens even open gedaan (met rode trui) ..... Ik voelde me net een potloodventer, dat effect had het in elk geval wel

Wel leuk dat ik niet de enige met die ervaring ben. Ik had het alleen nog nooit meegemaakt. Die andere 2 hebben nooit zoiets gehad. Saffier is zowiezo een verhaal apart, die lijkt niks wat te interesseren, die loopt overal langs, door en naar toe, die vind alles goed zolang die maar op tijd geknuffeld wordt. En dat terwijl moederlief zo hypernerveus is als een pony maar zijn kan, alleen dat knuffelen heeft ie van haar geloof ik.

Buck hinnikt naar iedereen, zelfs naar de postbode, maar altijd pas zodra ie hem ziet. Nu hoorde ik van een buurman, dat hij ook hinnikt als er niemand is, maar na een minuut kom ik aanrijden in mijn auto. Ik denk dat hij het specifieke geluid van de auto al van ver herkent, niet de kleur, want hij kan me niet zien.
Wat die jassen betreft: wanneer een vriendin de paarden voert of vangt, komen ze naar haar toe als ze mijn jas aan heeft, anders weifelend. Kwestie van een bekend silhouet met een bekende geur denk ik. Want elke jas -en zeker de niet-paardenjas!- ruikt anders. In de Cavallo stond dat paarden niet veel kleur onderscheiden, wel donker en licht. En de kleuren blauw en geel, die ver uit elkaar liggen. Ik vermoed dat geur heel veel uitmaakt. En tja, telepathie... het is bewezen dat paarden die 3 km uit elkaar staan, het in de gaten kunnen hebben dat een van beide gevoerd wordt, mits ze "op elkaar afgesteld" zijn. Aan het gedrag van het paard verderop is te herkennen dat hij denkt dat er voedsel aan komt.
Kan me zo voorstellen dat paarden zulke telepathie ook op jou loslaten.

Els Kleverlaan schreef op woensdag 7 december 2005, 15:34:


Onze erfhond herkent alle auto's van alle paardeneigenaars. Dat betekent dat ie niet blaft en niet reageert als de vaste paardeneigenaars het erf op komen rijden maar wel als er een 'nieuw' iemand het erf op komt rijden (bezoek, veearts). Volgens zijn baas hoort hij het aan het motorgeluid. Dat betekent dat hij zo'n 30 verschillende motorgeluiden kan herkennen. Er zijn 36 pensionpaarden!
alice

Mijn paard reageert altijd als ik met de auto kom aanrijden, maar laatst was ik in een andere auto en toen reageerde hij niet op mij.
bij mijn hond is dit ook zo. Laatst een ander auto gekocht en toen was hij erg waaks toen ik de oprit op reed , terwijl hij altijd mij staat op te wachten als ik kom en erg blij is.

alice de beer schreef op vrijdag 9 december 2005, 12:58:

Natasja Cornelissen schreef op woensdag 7 december 2005, 12:24:


Hoi Nataja,
Misschien eens proberen om elke keer andere kleren aan te doen, zodat hij daar aan kan wennen. Anders wordt hij misschien te 1kennig. Begin niet gelijk met felle kleuren maar met rustige en daarna kan je steeds feller gaan.
Groetjes Cindy

Dit probleem herken ik. Gewoon iedere keer tijdens voeren andere kleur aan, op een bepaald moment kijken ze er niet meer van op.
Ze worden inderdaad erg eenkennig als je altijd dezelfde jas aan hebt.
Vreemd maar waar. Vooral als je de kleur ook aan had vlak na geboorte van het veulen.

Cindy Meeuwissen schreef op maandag 12 december 2005, 14:10: