Hallo allemaal?

Gisteren liep ik tijdens een wandeling met mij Welsh A pony van 1,18m langs een manege en kwam daar langs de weg aan de praat met iemand die met een Fries aan de wandel was. Ook met halster en touwtje. Eigenaren en paard/pony konden goed overweg en terwijl wij stonden te beppen stonden de dieren ook gezellig aan elkaar te knabbelen. Heel gemoedelijk en een superleuk gezicht, zo'n kleintje met een reus.

Dus de eigenares stelde voor om die 2 even los te gooien in de buitenbak van de manege en wij een bakkie koffie zouden gaan drinken. Aldus geschiedde.

Beide dieren los en wij erbij staan kijken. Ging prima. Ze waren superlief tegen mekaar. Vrede op aarde.
Het betreft hier 2 ruinen. De pony kan bijna onder de Fries doorlopen.

Toen gebeurde het:
Er kwamen mensen kijken..sommigen stonden helemaal verliefd naar het tafereel te kijken maar anderen werden gewoon boos!
_ Jullie zijn GEK !
- Levensgevaarlijk!, die pony wordt naar God getrapt.

We zijn er maar niet op in gegaan. En de paarden zijn bijna 2 uur bij elkaar geweest. En we gaan t vaker doen. Die Fries staat maar in een box en heeft weinig tot geen ander kontakt met soortgenoten.
-----------
Wat vinden jullie hier nou van?
Vinden jullie dit ook niet "kunnen". Ik geloof nooit dat die 2 ooit lelijk tegen elkaar zouden doen. Het waren 2 softies bij elkaar.

Groetjes
Cindy

cindynl68 schreef op dinsdag 15 november 2005, 11:43:


ach cindy mensen vinden het heerlijk om je allerlei doemscenario's voor te schotelen je moet maar denken dat ze uit pure bezorgdheid zo beroerd uit de hoek komen. wel zielig dat er niemand het voor de fries op nam, meestal zijn die kleintjes de baas over de groters hi hi hi . je bent er toch zelf bij lekker genieten dan
Ina

cindynl68 schreef :

Oja, Cindy, ik maak het dagelijks mee dat mensen zo reageren.
Het nieuwste van het nieuwste is onze Arabier-ruin Zafir die 3 jaren in afzondering leefde omdat hij weefde (besmettelijk he..... ojé....).
Hier liep ie al de eerste dag in de groep met de overige 10 paarden. Soms gaan dingen heel snel, en het was volledig te danken aan zijn sociaalheid dat dat zomaar kon.
Net als Winner die ooit voor asociaal versleten werd, Diesel, die gemeen en boosaardig leek (12 jaar alleen gestaan zonder soortgenoten contact) waarvan iedereen verwachtte dat ze de ander het licht uit de ogen zouden trappen....
Inmiddels loopt de hele groep van 11 paarden bij elkaar, van groot tot klein, koudbloed, Volbloed, veulen, drachtige merrie, alles.
En er is geen oorlog.

Je "voelt"gauw genoeg of paarden samen kunnen. Zafir kwam hier vorige week aan en we hebben gelijk Izzy erbij gezet (Fjord). Liefde op het eerste gezicht en een prima anti-weef middel (heb hem nog niet één keer zien weven). Diezelfde dag liep hij al in de groep.
Soms gaan dingen snel, soms ook heb je er maanden voor nodig zoals bij Winner en Diesel, die overigens nu de beste maatjes geworden zijn.

Het is de angst van de mens, want paarden mogen niet ontstuimig spelen en hun rangorde bepalen.
Ik denk dat je zelf wel zo wijs geweest zou zijn die 2 uit elkaar te halen als er gevochten zo zijn.
Ik vind dat je het heel goed gedaan hebt.
Paarden horen niet in afzondering te leven, paarden horen samen te zijn.
Laat ze maar kletsen daar....

Groetjes, Pien

(Pfff, maandje off line geweest door de verhuizing en de trage Belgische burocratie waardoor we geen I net hadden.
'k Heb jullie wel gemist hoor....

Spirithorses schreef op dinsdag 15 november 2005, 12:55:


Cindy, ik weet niet of je Noa's verhaal nog kunt herinneren? Noa kwam in de trailer het terrein op, werd uitgeladen en ik haar meteen bij Chaser gezet. Ze stonden binnen 2 min. maantjes te krauwelen en geloof mij: in Chaser's geval 'zegt' dat nogal wat!
Hij is gewoon geen paard wat meteen vriendschap sluit. Neemt altijd een afwachtende houding aan en zeker bij merries. Hij weet uit ervaring dat er weleens gemept kan worden en van nature is hij een voorzichtig paard.
Ditmaal niet... hij was meteen verkocht toen ie Noa zag. Haha... zal ik de beslissing niet eens genomen hebben, dan had Chaser het wel gedaan. En zijn oordeel is juist.
Het is een soort gevoel wat je vanzelf ontwikkeld. Als jullie het gevoel gehad hebben: zet die 2 lekker bij elkaar, lekker samen spelen... nou: dat gaat het meestal wel goed.
En daar ben je dus inmiddels wel achter. Als het 'klikt' tussen beide dieren is het juist leuk om ze zo af en toe, als dit mogelijk is, bij elkaar te zetten!

Pien: IK HEB JOU OOK GEMIST!! Ik vroeg me al af hoever jullie waren met de verhuizing.... Mooi dat je er weer bij bent!
Over dat weven: heel vervelend als een paard dat doet. Maar wat ik er tot nu toe van gezien heb doen ze dit eigenlijk alleen op stal. Meestal, als ze buiten staan en afleiding of vriendjes hebben, doen ze het niet. Ik heb nog nooit een paard buiten zien weven...
Denk wel dat er onverbeterlijke zijn misschien?
Nou Pien... je hebt wat bij te lezen!

Nog even dit: Noa's wond is bijna of helemaal dicht. Het is lichtroze en bij afspuiten zie ik een 'bloedstreepjes' meer verschijnen.... Dus ik ben gestopt met afspuiten en behandelen. De kogel is al een stuk slanker geworden, bijna normaal!
En Bombita????

Groetjes!

Wil.

Wil schreef:

Ach Wil, fijn om weer terug te zijn, al las ik wel af en toe de berichten bij als ik bij Jacqueline was waar ik mijn mail kon checken.

De verhuizing is achter de rug, we wonen nu bij de paarden en het is in één woord h e e r l i j k !!!! Het geeft veel meer rust niet op en neer te hoeven rijden, zeker op natte en gure dagen als vandaag; Even kijken of alle paarden het nog lekker warm hebben, genoeg te eten hebben maakt dat ik veel rustiger thuis kan zitten.
Ik heb vandaag de lessen maar afgeblazen (weet niet wat voor weer het elders in NL en B is, maar hier is het guur) dus dat betekent een dagje vrij, lekker weer eens PN nen....
Ik blijf in de buurt van de pc vandaag, hihi....

Met Bombita gaat het net zo goed als met Noa, ook haar wond is zo goed als genezen, nog een klein littekenrandje, geen wild vlees, ook haar kogel is mooi geslonken en ze loopt weer volkomen normaal.
Er is alleen een streepje te zien van wat de wond was dus ik ben erg blij.
Eens in de paar dagen doen we er nog een nacht een verband met honingzalf op om niet teveel korstvorming te krijgen of de korst te weken, zodat de wond mooi soepel blijft.
Gaan ze weer gelijk op he, die knollies....

Wat dat weven van Zafir betreft : Ik hoorde van de vorige eigenaar dat hij dat overal en altijd deed, in de stal waar hij 's nachts in moest en ook buiten in zijn paddock en we denken dat het door de afzondering kwam (zo ver mogelijk weg van de andere paarden he).
Ben eigenlijk zeer tevreden over hem.
Maar ik weet nog niet of hij zal blijven, we hebben al zoveel 2 e kanspaarden en we zijn nog hard op zoek naar opvang voor 2 andere.
(oa een superbraaf paard als leer- en wandelpaard voor kinderen).

Dus eh....
(Voor Zafir heeft zich wel al iemand gemeld).

Groetjes, Pien

cindynl68 schreef op dinsdag 15 november 2005, 11:43:


Tja, het enige antwoord op jouw vraag is gewoon negeren. Jij kent je pony het beste en kan ook inschatten of het kan. Als het niet had geklikt had jij dat ook wel opgemerkt en ze niet bij elkaar gezet. Vaak zijn het mensen die niet eens weten met wat voor een dier ze te maken hebben. (wat een lief veulentje, sorry dit is een shetlander van 13 jaar) (de beste stuurlui he?). Mijn 12 pony's met een schofthoogte varierend van 80 cm tot 1.55 lopen allemaal gezellig bij elkaar. Sommige konden het direct vinden met elkaar andere lukte niet direct en daar werd de kennismaking op een langzamere manier voortgezet. Als je je alles moet aantrekken wat mensen naar je toe bleren wordt je er niet vrolijker op. Ik ben bijvoorbeeld een dierenbeul omdat ik mijn pony met staart en maanexceem met een speciaal exceemdekentje op in de zomer laat lopen. Nee, kapot laten schuren tot bloedens toe is niet zielig hoor evenals overdag ophokken in een stalletje! Dat is toch veel beter???? Verder heb ik al 2x de dierenbescherming op mijn stoep gehad omdat het schandalig is dat mijn pony's in de winter lekker op het land staan in plaats van een stalletje. Ook dankzij van die onverlaten die niet weten waar ze het over hebben. De dierenbescherming kon overigens geen sporen van dierenmishandeling vinden en excuseerde zich dat ze iedere melding moeten checken, goede zaak uiteraard. Dus begin maar met het opbouwen van een pantser want dit soort mensen zul je altijd blijven tegenkomen. Meestal negeer ik ze maar soms schiet ik (helaas) uit mijn slof (ook ik heb mijn dag wel eens niet) en dan zijn de rapen gaar. Het gekke is dat ze dan meestal wel indimmen omdat ze merken dat je weet waar je het over hebt en zij niet. Maar hoe dan ook dat probeer ik tot het minimum te beperken want het is eigenlijk (verspilde) energie die ik veel liever in mijn pony's steek.

Groetjes,
Monique

Spirithorses schreef op dinsdag 15 november 2005, 13:44:


Hi Pien! Ik miste je berichten al op het Forum... was net van plan om te vragen of je nog steeds aan het verhuizen was... Je bent me een slag voor. Mooi!
Lekker he? Bij je paarden wonen! je kijkt uit je ramen en ziet de hele bubs lekker buiten lopen.... maantjes krauwelen... Ja, heerlijk!
Het weer is hier ook niet zo best.... Flinke ton hooi erbij... ze overleven het wel hoor!
Ja, net nog naar Noa gekeken... de kogel is echt bijna normaal! ik moet al heel goed kijken wil ik nog verschil zien... De dame krijgt haar slanke beentje ook weer terug, ik ben er blij mee! Haha... ze kwam net al schuin bokkend en slidend door de blub op haar 3e speciekuip met hooi af! Lachen, liep zowat tegen Chaser aan... Wordt tijd dat ze niet haar rij- maar haar rembewijs eens gaat halen )

Haha... ik even geen paard erbij Pien! Wij zitten hier op de keileem! Da's nog erger als klei!
Maar wie weet? Ooit??
Leuk dat Zafir alweer een ander tehuis gaat krijgen!

Doei!!!