Zie dat het doe-het-zelf is, dus dat Shirformaat komt wel goed.
Ik vind het wel mooi in ieder geval.

Maar ik loop hier tegen hetzelfde probleem, waarom ik mijn huidige bitloze hoofdstel ook niet meer gebruikt heb.
Mocht je eens druk moeten uitoefenen (het zal mijn beperking zijn hoor, maar ik moest laatst ernstig bijsturen om veilig en niet via de straat, langs die doodenge donkere baal kuilvoer die eruitzag als een monster -eerlijk is eerlijk- te komen) dan kan het toch scherp op de neus inwerken (ook hoog).

Ik ben toen ook al gaan denken of ik niet zelf een combi zou kunnen maken van mijn Kieffer hoofdstel met hele zachte neusriem. Ik dacht toen aan het systeem van de bitloze hoofdstellen op de paardenservice.nl site. Dat gekruiste systeem ook bovenlangs achter de oren lijkt mij eigenlijk een hele perfecte manier om verdeeld en goed druk uit te kunnen uitoefenen als het echt nodig is. En ik zit daar op het moment dan juist aan hele brede en zachte banden te denken.

Maar nogmaals, misschien is het mijn beperking dat ik denk soms druk uit te moeten oefenen hoor. Het zijn ook geen dagelijkse momenten hoor, we rijden altijd met lange teugel en sturen kan je ook met je zit, maar het gaat mij om die monstermomenten.
Marjolijn

e m kraak schreef op zondag, 13 maart 2005, 19:40:


En de uitleg nu ook op de site!

Mooi gedaan, misschien dat ik het nu zelfs in elkaar kan knopen.

Isabel

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 15 maart 2005, 12:11:


Touw heb ik al van een oud scheefgeknoopt touwhalster, nu de ringetjes nog!! Heldere uitleg, en nu maar hopen dat het me lukt. Vooral interessant met de verzameling vragen van paard, heb er echt zin in om te gaan gebruiken!!

Groeten Esther

Egon, als je dat gerust kan stellen: moest je ooit dat ene boek kopen dan mag je gerust pagina 264 tot 271 eruit scheuren hoor . 't Is een werkboek, dus van mij mag het.
Ik ga je rijhalster eens uitproberen, bij gelegenheid - maar ik hou niet zo van dat dunne touw, dus daar verzin ik nog wel iets op. Ik hou je op de hoogte.

met vriendelijke groeten,
Inge