Zie dat het doe-het-zelf is, dus dat Shirformaat komt wel goed.
Ik vind het wel mooi in ieder geval.

Maar ik loop hier tegen hetzelfde probleem, waarom ik mijn huidige bitloze hoofdstel ook niet meer gebruikt heb.
Mocht je eens druk moeten uitoefenen (het zal mijn beperking zijn hoor, maar ik moest laatst ernstig bijsturen om veilig en niet via de straat, langs die doodenge donkere baal kuilvoer die eruitzag als een monster -eerlijk is eerlijk- te komen) dan kan het toch scherp op de neus inwerken (ook hoog).

Ik ben toen ook al gaan denken of ik niet zelf een combi zou kunnen maken van mijn Kieffer hoofdstel met hele zachte neusriem. Ik dacht toen aan het systeem van de bitloze hoofdstellen op de paardenservice.nl site. Dat gekruiste systeem ook bovenlangs achter de oren lijkt mij eigenlijk een hele perfecte manier om verdeeld en goed druk uit te kunnen uitoefenen als het echt nodig is. En ik zit daar op het moment dan juist aan hele brede en zachte banden te denken.

Maar nogmaals, misschien is het mijn beperking dat ik denk soms druk uit te moeten oefenen hoor. Het zijn ook geen dagelijkse momenten hoor, we rijden altijd met lange teugel en sturen kan je ook met je zit, maar het gaat mij om die monstermomenten.
Marjolijn

Sinds ongeveer 1 à twee maanden ben ik met parelli bezig met mijn tinker. Opzich gaat het best goed. We leren allebei veel en we zijn nu bij de driving game, die we ook best door beginnen te krijgen.
Het probleem is alleen dat ik hem vaak gewoon niet te pakken krijg. Ik heb al heel veel dingen geprobeerd. Hem steeds van zijn plaats drijven, op de grond gaan liggen, eerst met de stick kroelen en dan naar hem toe lopen enz. enz.
Maar het werkt gewoon niet...
Normaal krijg ik alle pony's na een tijdje meestal wel te pakken, gewoon even doorzetten, maar hij heeft me al een keer gemept en probeert het steeds weer als ik niet uitkijk, dus gewoon doorzetten is er niet bij.

Ik wil zo graag gewoon verder met Parelli en uiteindelijk (zeggen de meeste mensen) krijg je toch wel zo'n goede band dat je paard zich graag laat vangen. Maar dan moet je wel aan de slag kunnen. Ik wilde net weer wat grondwerken maar ik weet gewoon niet hoe ik het vangen aan moet pakken. Hij stond dit keer op een stoepje en ik durf met het halster niet naar hem toe te lopen want dan keert hij de kont. En we kunnen natuurlijk met z'n 4en gaan staan aan weerskanten van het stoepje, dan lukt het op een gegeven moment wel, maar ik wil geen roofdier voor hem zijn of hem in een benarde positie drijven. Hij staat soms ook in de bak of wei. Ik mag hem meestal wel gewoon aaien maar hij weet het gewoon als ik het halster in mijn hand heb.

Gister ging het wel goed. Ik ging hem eerst aaien zonder halster, heb het halster gepakt en hem daarmee "gemasseerd" en heb het toen omgedaan. Zo heb ik hem weer even laten staan en we zijn daarna nog wat leuks gaan doen (buiten rijden).
Ik dacht dat het vandaag ook wel zou moeten lukken maarja, dat was niet het geval. Ik wilde zijn achterhand wegdrijven om makkelijker bij zijn hoofd te kunnen maar hij ging tegen de stick inhangen en bokte. Ik kon echt niks beginnen.

Wie heeft er tips?

shetfan schreef op maandag, 14 maart 2005, 17:44:


Waarom drijf je de achterhand weg???? De ponnie doet dan toch wat je zegt.
Doe het gewoon zoals gisteren, dan doet de ponnie ook wat je zegt. Het enige verschil is dat je hem niet wegstuurt eerst. Ben weliswaar geen Parellieer, maar ik denk dat je een hele brave ponnie hebt, die precies doet wat jij hem aangeeft.

Groeten Esther

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 13 maart 2005, 22:33:


Gemiddeld genomen wisseld een paard op de volgende leeftijden:
2,5 jaar de voorste 2
3,5 jaar die daar naast
4,5 jaar de buitenste

Elzaliene Proost schreef op maandag, 14 maart 2005, 12:09:


Ach ik denk dat het paard het best zelf kan regelen inmiddels.
Paar dagen geleden postte ik hier dat Isabella zo enorm bezweet was, paar dagen erna is ze enorm gaan verharen (weer meer als ze al deed). Eerder meldde ik al voor de grap eigenlijk "ben benieuwd wat er rond de 14e maart gebeurd" nou een fikse temperatuursstijging dus. Kennelijk voelen die dieren het al maanden van de te voren aankomen. Ik heb dit nu al een paar jaar zo en ik kan inmiddels redelijk een voorspelling van het weer doen (overigens ook als je let op overige dieren in de "natuur" als merels die volop fluiten en andere vogels die nestmateriaal aan het slepen zijn).

Tuurlijk moet je niet volop gaan werken; je gaat zelf ook niet joggen met een dikke winterjas aan bij 17 graden.

Groeten
Ingrid

Vandaag ben ik met mijn kennis en 2 huifbedpony's naar Gerrit Smit gegaan in Rijssen. Hele interessante ochtend (na uren in de file staan).

Het nieuwste model hoefschoen weer gezien. Hierbij wordt veel meer rekening gehouden met het hoefmechanisme dan bij alle vorige modellen. Ook de sluiting is compleet veranderd, helemaal niet meer vergelijkbaar met wat ik bij Isabella's schoenen heb, maar ook compleet andere schoenen als hier op de site staan.

Deze schoenen gaat een van de pony's straks weer krijgen. Verder werd de doos met schoenen even omgekeerd en werden er door Smit wat kleine herstelwerkzaamheden verricht als nieuwe sluiting en verzetten van een sluiting.

Toen was de pony aan de beurt met de hoge hielen en het vergroeide hoefbeen. Inderdaad was die punt zeer waarschijnlijk ontstaan door het lopen op de tenen. Daardoor was het hoefbeen gaan "vergroeien" en is die punt ontstaan. De steunsels waren totaal vergroeid met de zool en de pony is weer goed op de hoeven gezet. Uiteraard heb ik met veel interesse staan te kijken, want van deze hoeven begreep ik ook nooit een fluit. De andere pony was wel goed bekapt en daarvan konden straks zo mallen worden gemaakt (mogen we bij hoge uitzondering zelf doen, omdat mijn kennis dit, zoals ik ooit al eerder meldde al eens geleerd heeft van Smit; normaal mag je dit niet zelf doen uiteraard).

Verder nog met Smit over oa het lopen op blote voeten voor de kar gehad (dat ik dit wilde gaan proberen dit jaar). Hij was er toch geen voorstander van overigens. Niet vanwege de hoeven overigens; dat moest wel kunnen, maar vanwege de benen/pezen en gewrichten die tijdens het draven op harde bodem (over meerdere km's) toch wel wat "klappen" te verduren kregen. Tja daar had ik even niet meer aan gedacht; voor het behoud van mijn paardje qua beenwerk is het misschien dus toch wel aan te raden bij langer wegwerk zeg maar, wel de schoenen aan te doen. Ik ga hier nog even over denken overigens

Maar alles bij elkaar weer enorm veel geleerd en gezien vanochtend.

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 14 maart 2005, 21:32:


Even correctieve aanvulling: eerst gingen vnl. de langere dekharen eruit, sinds een paar dagen en vooral vandaag gaat ook het "donzige" onderhaar eruit.

Groeten
Ingrid

Hopelijk kan iemand mij advies geven. We zijn helemaal gevallen voor een paard dat te koop staat. Hij heeft echter twee ondeugden. Hij weeft, daar maak ik me niet zoveel zorgen over, EN, bij het rijden laat hij z'n tong uit z'n mond hangen. En om ervoor te zorgen dat iedereen dat goed ziet laat hij hem lekker rondzwiepen. We hebben hem ook gewoon op het halster gereden, maar dat maakte geen verschil. Hij doet het al jaren. Buiten dat we dat niet zo'n mooi gezicht vinden, heeft het nog een nadeel. Mijn dochter wil er wedstrijdjes mee gaan rijden, maar ik heb begrepen dat de jury daar niet van gediend is. Kortom wij willen graag dat hij zijn tong binnenboord hangt. Weet iemand wat we eraan zouden kunnen doen?

Groet,

Tin Verstegen

shetfan schreef op maandag, 14 maart 2005, 17:44:


Moeilijk hoor! Het is zo ook moeilijk in te schatten met hoeveel geduld je iets doet... Mijn eerste verzorg paard waar ik Parelli mee begon was een 19 jarige Appaloosa. De eerste paar keer liep hij ook voor me weg als ik hem in de wei ging halen. Ik bleef dan rustig naar hem toe lopen zonder hem aan te staren, je weet wel: heel onbezorgd, en als ik kon voorspellen waar hij heen wilde ging ik al die kant op. (Richting voorhand, dus eigenlijk ook driving game.) Het duurde soms wel even maar nooit meer dan 15 minuten voor hij ‘zich over gaf’ en bleef staan. Na een keer of drie heb ik geen problemen meer met hem gehad... Het verzorg paard daarna liet zich bijna altijd makkelijk in de wei het touwhalster omdoen, een enkele keer liep hij eerst even weg om daarna gewoon stil te blijven staan. En met mijn eigen paard Mike is het heel makkelijk: die komt meestal zelf al naar me toe, behalve de afgelopen dagen 2x niet omdat er 2 nieuwe Haflinger ruinen bij zijn gekomen die Mike’s ‘leiderschap’ wilden betwisten. Toen had Mike eigenlijk even geen tijd voor me. Ik moest toen naar hem toe, en het touwhalster voor het stalhalster verwisselen. En dan blijft hij keurig staan. Maar vandaag was de dreiging zeker inmiddels over want hij kwam als vanouds naar het hek toe geslenterd.
Tsja, en als Mike naar me zou trappen zou hij van mij per direct een mep op zijn kont krijgen (naar gelang de afstand tussen kont en mijn persoon eventueel met carrotstick, string of leadrope) en direct daarna doen alsof er niets aan de hand is, want dat zou ik absoluut niet van een paard pikken. Als een paard z’n kont naar je toe draait is dat minachting. En trappen is natuurlijk uit den boze... Ik denk dat hij je dan behandeld als lager in rang want je verhaal klinkt niet alsof het angst van hem is. Maar al met al komt het neer op geduld, inventiviteit en timing... En dat valt niet altijd mee... Heb je trouwens een boek lezen al geprobeert? Of iets meenemen wat zijn nieuwsgierigheid kan prikkelen?

Tin Verstegen schreef op maandag, 14 maart 2005, 22:12:


Over dat weven zou ik me juist meer zorgen maken. Het is niet echt goed voor de voorbenen (slijtage). En dat de jury niet van een bengelende tong gedient is? Hún kortzichtigheid! Ik was laatst op een Western manege waar ook een oude Haflinger liep die hetzelfde met zijn tong deed; totaal geen probleem tijdens het rijden... Het ziet er alleen komisch uit zo’n roze lel uit die mond. En of je daar iets aan kunt doen? Bij mijn weten niets paardvriendelijks in ieder geval!

Tin Verstegen schreef op maandag, 14 maart 2005, 22:12:


Is de jury niet gedient dat de tong naar ze wordt uitgestoken?? Het is juist wat de jury verdient Pfffffffff mijn hemel zeg, heeft het paard er last van of de jury?

Groeten Esther

Schiet me nog wat te binnen: doe heel veel Friendly Game met de Carrot Stick zodat hij daar niet bang van is (kun je ook proberen als hij los staat zonder halster om! Loopt hij dan weg is dat een teken dat de Friendly Game met CS nog niet goed is) en als je zijn achterhand m.b.v. de CS van je af wilt drijven moet je wel in Zone 4 staan dus naast zijn achterhand... En hou je goed aan de 4 Fases zodat hij de kans krijgt te reageren! En is hij van oorsprong soms kopschuw? Dan moet je ook veel de Friendly Game aan zijn hoofd oefenen (eerst met je hand, daarna met het touwhalster en als alles goed gaat zelfs met de CS) maar wel met ‘approach & retreat’ zoals Parelli in de cursus uitlegt.