Hoi,

Ik zat weer eens met een waarom vraag in mijn hoofd; dus bij deze misschien weet iemand het antwoord (en nee ik heb nog niet zitten googlen overigens).

Bij het huifbed hebben we welshpony's waar vorige week een mede-vrijwilliger op is gaan zitten. Vrouw is wat kleiner en lichter dan ik, maar ik vond het nogal wat voor zo'n kleine pony.

Toen bedacht ik me dat een ijslander dit makkelijk kan en die is ook nauwelijks groter dan deze welsh.

Waarom is het voor die welsh wel zielig? Want ik vind het echt geen pony's voor volwassenen.

In het shetlanderboek staat overigens ook dat de pony's op de eilanden waar ze vandaan komen, met gemak een volwassenen of een last van zo'n 80 kg over rotsachtig terrein vervoeren (en dat dagelijks over meerdere km's).

Dus ook die kleine opdonders kunnen grote gewichten aan.

Waarom is dit? Zijn die dieren steviger in elkaar gezet door moeder natuur?

Mij is verteld dat een paard 1/5 van zijn gewicht kan dragen, maar voor die ijslanders, fjorden ook wel, shetlanders e.d. is dat dus een hele andere verdeling kennelijk. En misschien kan die welsh ook best dan dus een volwassene dragen?

Haha is er misschien nog hoop dat ik Isabella toch kan gaan berijden ?

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 10 januari 2005, 12:13:

Hoi Ingrid, hoe groot zijn die welsh?

Piet schreef op maandag, 10 januari 2005, 12:31:


1.25 m.
Ze wegen ca. 250-300 kg.

Groeten,
Ingrid

Men neme een plank van pak hem beet 1,5 meter lang en 60 cm breed. Daar schroeft men 4 pootjes onder, van laten we zeggen 60 cm. Men neme nog een plank met dezelfde afemeting en dikte en zet hier pootjes onder van 120 cm. Rara welke is steviger?

Kijk, dit klopt natuurlijk niet zomaar. De vergelijking gaat alleen op als je dezelfde dikte en sterkte aan pootjes hebt. Feit is wel dat "grote paarden" nou niet direct sterker worden van het groot zijn. Het in een paar jaar tijd naar 1.70 m moeten groeien maakt dat het gestel kwetsbaarder word als wanneer in diezelfde tijd naar 1.30 gegroeid moet worden.
Voor zover ik weet en beoordelen kan heeft een welsh en soortgelijke ponnies een wat fijnere botstructuur dan ijslanders en shetjes. En zijn daarom minder in staat gewicht te dragen. Ook zijn de welshjes naar verhouding lichter, want ijslanders bv zijn zwaarder als je in eerste instantie denkt.
Maar nou bedenk ik me ook dat ik een keer rontgenfoto's van een ijslander naast die van een mini-paardje (die hele kleine fijne beestjes) heb zien hangen en de botten van het onderbeen waren even dik! Dat zou dan weer betekenen dat ik ook met gemak op die kleine kan klimmen? Kan ik met hem meelopen hahaha.

Voor een keertje in ieder geval. Of het dagelijks verstandig is? Overigens vind ik de gewichtsverhoudingen bij ijslanders soms ook enigzins uit balans. En ijslanders worden tegenwoordig ook steeds fijner en groter gefokt, iets waar ik mij totaal niet in kan vinden! Want nog steeds dezelfde grote lompe zwaargewichten klimmen erop, want het is een ijslander en die zijn sterk.....

Wie weet Ik ben zelf 60 kilo en rij een ijslander van 1.30 m. Op foto's ziet er het wel eens wat sneu uit, met mijn benen een flink eind onder zijn buik uit. Gelukkig zit ie nu flink in het haar, dan is zijn buik weer wat dichter bij de grond en steken mijn benen niet zo uit

Groetjes Karin

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 10 januari 2005, 12:13:


Voor zover mijn kennis reikt, kan ook een IJslander 1/5 van zijn gewicht dragen.
Voor een IJslander van 400 kilo is dat dus 80 kilo en voor een IJslander van 300 kilo is dat dus 60 kilo. Volgens mij zijn er ook duidelijke verschillen tussen IJslanders onderling mbt het gewicht dat ze aankunnen en geldt niet voor allemaal dat ze alles aankunnen. Ze zijn gewoon niet allemaal even sterk.

Moniek

Moniek

Karin schreef op maandag, 10 januari 2005, 13:40:


Wat ik even niet begrijp:
Men neme een mager scharminkel van een pony van zeg 250 kilo Deze kan dus 20% dragen ofwel 50 kg, min een zadel van? zeg een persoon van 45 kg.
Nu neem je het zelfde ponyke, voert flink en maakt er een gezellige dikkert van die 350 kilo weegt. Het zelfde regeltje is dan geen 50 maar 70 kilo, min het zadel, blijft over 65 kilo
Is die 20 kilo niet belangrijk? Steekt het allemaal niet zo nauw? Is het voor een pony niet juist lastiger meer gewicht mee te dragen omdat ze meer eigen gewicht moet dragen? Ik neem toch aan dat ze van vet niet sterker wordt?
Piet

Moniek schreef op maandag, 10 januari 2005, 13:53:


De relatie tussen gewicht, hoogte en sterkte kun je biomechanisch in het kort als volgt relateren:

-Wanneer de hoogte van een dier verdubbeld, verVIERvoudigd de doorsnee van de beenderen (lengte²), terwijl het gewicht verACHTvoudigt.
(McMahon T.A. & Bonner J.T. (1983): On Size and Life. Sci American Libr. New York.)

Een Belg is ongeveer 2 maal hoger dan een Shetlander, weeg 1200 kg i.p.v. 150, maar die stokkies waar 'ie op loopt zijn maar vier maal dikker. (Dit gaat dus over de skeletsterkte. Er zijn echter meer factoren van belang, zoals de skeletSTRUCTUUR, maar ook training van spieren). Het kunnen dragen van 1/5 aan lichaamsgewicht extra is dus geen constante).
Kortom, kleinere paarden zijn relatief veel sterker, maar:

dan komt er de onwijsheid van mensen bij, geconcentreerd in "stamboeken"!
Als we bij voorbeeld de van huis uit sterke IJslanders (maar het gebeurt bij veel meer rassen; bij miniponies is het eveneens extreem) nemen, zien we dat er modetrends zijn die, net als bij mensen (antropomorf, iemand?) voorschrijven:
-lang
-dun
-sierlijk
-(nee, nog net niet "grote tieten"...)
Met als gevolg dat de verhouding tussen sterkte en omvang verslechterd.
Bij de miniponies is het niet zo erg, aangezien die gefokt worden voornamelijk voor de sier. IJslanders echter transformeren zo doende van ruige stoere vikingpaarden naar kinderponies die alleen nog geschikt zijn om mee te tutten en een ronde over een "töltbaan" te hobbelen.
Heb ik dat dan nooit eerder van de daken geschreewd? Ja tuurlijk wel, al 15 jaar, maar het ijscostamboek wil absoluut niet luisteren; "ECHTE" IJslanders vermeerderen is veel te on-Nederlands.... want dat kan eigenlijk alleen maar op een manier waarin directe menselijke selectie ("veredeling" hahaha) zoveel mogelijk tegen gegaan wordt.

Groeten, Egon

Piet schreef op maandag, 10 januari 2005, 15:22:

Lijkt mij niet nee. Een te vette pony is sowieso niet goed volgens mij om mee te gaan werken (echt werken bedoel ik dan).

Ik ben zelf over de 80 kg en ik ga wel eens op Isabella van 220 kg zitten. Gewoon voor de grap, niet om echt te rijden, maar ze draaft af en toe stevig ervan door zonder enkele moeite. Tuurlijk nogmaals is dit niet goed, maar ik zou zelf nooit op die "dunne" welshjes gaan zitten van het huifbed, volgens mij zakken die door hun dunne pootjes heen hoor (of de rug). Dus een shet (en ijslander ook) oogt inderdaad steviger, of ze stevigere botten hebben ... zal dus wel zoals Karin op de foto's had gezien.

Voor trekken geldt hetzelfde. Verhoudingsgewijs is een shet veel sterker dan een groot paard. Tuurlijk kun je er niet hetzelfde gewicht achter hangen, maar ik ken genoeg paarden die enorm veel moeite hebben met het trekken van 1500 kg (3x eigen gewicht), terwijl een shet 600 kg met gemak trekt (ook 3x eigen gewicht).

Groeten,
Ingrid

e m kraak schreef op maandag, 10 januari 2005, 15:35:

Inderdaad is het in het shetlandwereldje net zo, wat je zegt vooral bij de mini's. Er komen ook steeds meer zgn. kromme veulens ter wereld. Die worden afgedankt en komen in de particuliere sector terecht (als ze geluk hebben) die er (hopelijk) niet mee verder fokken.

Mooi te zien in de oude foto's van de eerste fokhengsten in het shetlandboekje. Enorm stevige ruige paardjes. Er staat dan ook bij dat deze op dit moment niet meer door de keuring zouden komen. Waarom niet, omdat de lengte/breedte verhoudingen niet meer kloppen. Nee amehoela, niet meer kloppen met onze "normen" van wat we willen zien.

Ik heb zelf eigenlijk een perfect voorbeeld. Isabella is een stamboekpony, goede papieren, goede premies behaald. Ze gooide hoge ogen en nog als mensen haar zien van dichtbij, want wat is er aan de hand, ze is voor een shetlander enorm lang (in rug). Het scheelt echt 10-tallen centimeters met de ruin van de buren die dezelfde stokmaat heeft.
Ik ben er inderdaad niet zo blij mee, het zou geen goede rijpony zijn. Ik ga er dan ook altijd vanuit bij het werk dat ik haar laat doen dat ze een zwakke rug heeft. Maar ja, het kijkt inderdaad wel sierlijker dan die korte ruin van de buren (en die is afgekeurd geweest als dekhengst).
Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 10 januari 2005, 17:53:

Oh jee en in het vorige bericht schreef ik dat ik er wel eens op ga zitten. Maar vanuit bovenstaand oogpunt is dit nooit langer dan 1 minuut hoor overigens, gewoon even 30 meter over het grindpad heen, of voor de foto of zo iets (als grap dus; ik hang net met mijn voeten van de grond). Ik durf het niet langer ivm die rug. Of hij echt zwakker is weet ik niet, maar het lijkt me ergens logisch.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 10 januari 2005, 17:57:


Dus even om een concreet voorbeeld te stellen... Ik heb een Wlehs van 1m22, ongeveer 300kg (ik tel zijn grasbuik niet mee... dat is dat "vet" waarover Piet sprak).Hij is tamelijk vierkant gebouwd (en dus inderdaad weinig elegant). Ikzelf weeg max. 60kg. Kan/mag ik hem berijden?

Groetjes,
iebie

Dus een

Nee, dat zag ik dus niet. Ik zag dat de ijslander precies even dikke (of beter gezegd dunne) botten had dan de mini. Terwijl ik zou verwachten dat de mini op de foto een beduidend dunner bot zou laten zien! Of de ijslander een dikker bot, net hoe je het bekijkt.

Snap je hoe ik het bedoel?

groetjes Karin

Karin schreef op maandag, 10 januari 2005, 18:10:


Eh nee kennelijk niet, want ik begrijp hieruit dat je zegt dat de kleinere mini even dikke/dunne botten had dan de ijslander. Omdat je zou verwachten dat die kleine juist dunnere botten heeft, concludeer ik hieruit dat hoe kleiner het paard hoe steviger de botten.

Groeten,
Ingrid

Een mini is een superfijn paardje, met echte "luciferpootjes". Een ijslander is robuust en sterk, met goed beenwerk. Als ik die twee rassen naast elkaar zet dan verwacht ik dat die mini dunnere botten heeft, omdat ze zo fijn zijn! Maar dat is dus niet zo, de botten waren precies zo dik.
Ik bedoel echt de minipaardjes, niet die kleine shetjes (waarvan ik juist wel weer verwacht dat hoe kleiner hoe steviger de botten).

Groetjes Karin

Karin schreef op maandag, 10 januari 2005, 19:52:


Wat te verwachten val op grond van die formule uit McMahon&Bonner ( Nr:20017 ) is dat de botten van de IJslander 3-4x zo dik zijn als van mini omdat de ijsco BIJNA 2x zo hoog is.
Immers: lichaamsmassa=botdoorsnee²=botlengte³


Amerikaanse import showmini's of iets NL-gefokt? Ik zou niet van verbazing omvallen als daar ook grote verschillen tussen zijn.

Heb jij die dingen trouwens echt gemeten?
Het zou beeldend aansprekend verklaren waarom de "moderne showijsco's" poten gaat breken (Árnason Th. and S. Björnsdóttir (2003) Heritability of age-at-onset of bone spavin in Icelandic horses estimated by survival analysis. Livestock Production Science
Volume 79, Issues 2-3 ,285-293 ), wat voordien een onbekend fenomeen was.

Ook weer groeten, Egon